Ούτε στραβές, ούτε αποβολές σταματάνε τον ΠΑΟΚ…

Εδώ και λίγο καιρό έχουμε σταματήσει να καταγράφουμε το τεράστιο σερί του ΠΑΟΚ. Από τη μία… είχαμε πολλές απουσίες στα μαθηματικά και στα διψήφια νούμερα μπερδευόμαστε. Από την άλλη μαζεύτηκαν τόσες πολλές νίκες, που κάπου χάνεις τον λογαριασμό...

Γι’ αυτό λοιπόν μένουμε στο πώς ο ΠΑΟΚ καταφέρνει να κερδίζει τα διάφορα ματς που προκύπτουν στο πρόγραμμά του, πώς ακριβώς δηλαδή ξεπερνάει τις όποιες δυσκολίες που του παρουσιάζονται…

Αυτός ο χθεσινός λοιπόν, ήταν ένας προημιτελικός κυπέλλου, απέναντι σε έναν πολύ δυνατό αντίπαλο όπως η Ξάνθη, που κάνει μία από τις καλύτερες πορείες της ιστορίας της, σε μία καλή έδρα, με έναν ΠΑΟΚ που αντιμετώπιζε προβλήματα απουσιών, ένα ματς κατά τη διάρκεια του οποίου προέκυψαν και άλλα προβλήματα για τον Δικέφαλο του Βορρά! Γιατί και ο τραυματισμός του (μέχρι πρότινος) αναντικατάστατου Κάνιας και η αποβολή του Ενρίκε που άφησε τον ΠΑΟΚ με δέκα παίκτες, ήταν θέματα που δύσκολα μπορούσαν να επιλυθούν…

Τίποτα όμως! Τίποτα-τίποτα δεν τον σταματά…

Η ομάδα που πέρασε από το χωράφι των Ιωαννίνων, η ομάδα που ανέτρεψε σε βάρος της σκορ, η ομάδα που αλλάζει συστήματα-παίκτες- σχηματισμούς από ημίχρονο σε ημίχρονο και δεν αλλάζει καθόλου φιλοσοφία και νοοτροπία, αυτή η ομάδα κέρδισε χθες και ένα… άλλο παιχνίδι. Μία άλλη μάχη, στην οποία προέκυψαν μερικές άλλες δυσκολίες από αυτές που είχε αντιμετωπίσει στα περασμένα ματς…

Ότι και αν έγινε, ο ΠΑΟΚ κέρδισε και αυτό το παιχνίδι στη Ξάνθη και κατά κάποιο τρόπο έκανε πιο εύκολη τη βραδιά της ρεβάνς.

Παρά την προσπάθεια του Λουτσέσκου να κάνει το άσπρο μαύρο στη Συνέντευξη Τύπου (εκεί όπου ο Κασναφέρης κατηγόρησε δημοσιογράφο της Ξάνθης ότι κάνει ερωτήσεις στον Ρουμάνο σαν να είναι βαλτός από κάποιους άλλους!!!) ο ΠΑΟΚ παρά τα όσα τον βρήκαν και σε αυτό το παιχνίδι (κυρίως ο τραυματισμός Κάνιας και η αποβολή Ενρίκε) ήταν η εμφανώς καλύτερη ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, το σύνολο που πιο εύκολα έφθανε σε σημαντικές φάσεις, αυτός που πανάξια πήρε και τη νίκη.


Παίζει ο ΠΑΟΚ, κερδίζει, περνάει από παντού, φθάνει στα οκτώ συνεχόμενα «διπλά» παραληρούν οι οπαδοί του που… σηκώθηκαν από τους καναπέδες… και να ο ενθουσιασμός, να και τα συνθήματα για την ομάδα που χαίρεται να βλέπει η Ελλάδα, παίζοντας μάλιστα και δύο φορές την εβδομάδα.

Πάει και αυτή η δοκιμασία… Πέρασε ένα κρίσιμο τεστ για μία ομάδα που τώρα δίνει τα πιο κρίσιμα ματς. Και πέρασε με τον Πρίγιοβιτς να βάζει άλλη μία γκολάρα και μέσα σε μικρό διάστημα να δίνει βαθμούς στο πρωτάθλημα και (πιθανές) προκρίσεις στο κύπελλο. Αυτό λέγεται… ρέντα επιθετικού. Για έναν Σέρβο ο οποίος βλέπει τώρα την εστία σα... να έχει μήκος δέκα μέτρα!

Κάπως έτσι και ο Γιάννης Μυστακίδης, ο καλύτερος Έλληνας μεσοεπιθετικός της ηλικίας του, που κάνει μαγικό πρώτο ημίχρονο και βάζει άλλο ένα πολύτιμο εκτός έδρας γκολ σε αυτό το δύσκολο χρονικά σημείο.

Μαζί με όλο τον κορμό μέσα και ο Κάτσε, μέσα και ο Κίτσιου, ξεκούραση για Τσίμιροτ και Κρέσπο, νέο σταθερό και σίγουρο παιχνίδι από τον Μαλεζά, άλλη μία τελική πάσα (οκτώ έφθασε) από τον Μπίσεσβαρ!

Και όμως… Μετά από όλα αυτά και παρολ’ αυτά, ο ΠΑΟΚ που πλησιάζει στα ημιτελικά του κυπέλλου, αυτή η ομάδα που έφθασε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας στο πρωτάθλημα, το σύνολο που ετοιμάζεται και για ευρωπαϊκούς αγώνες, πρέπει να θυμάται πριν από κάθε αγώνα, ότι… ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕ ΤΙΠΟΤΑ!

* Στο περασμένο blog κατέγραψα -απλά- τέσσερα σπάνια φαινόμενα που έχουν διαμορφώσει τη βαθμολογική διαφορά του ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό και από κάτω έγινε ένας μικρός χαμός με τα σχόλια… Ακόμη και λίγες ώρες μετά από το κείμενο πάντως, πολλά από αυτά επιβεβαιώθηκαν. Ο Λε Ταλέκ και οι βοηθοί Κούλα Χασάν και Κουράκης φρόντισαν γι’ αυτό…