«Η μουσική μας είναι ό,τι βγαίνει από μέσα μας!»

Δημήτρης Τομαράς
«Η μουσική μας είναι ό,τι βγαίνει από μέσα μας!»
Οι InnerWish δεν είναι μία... χθεσινή μπάντα, ούτε μία μπάντα σαν όλες τις άλλες. Το ελληνικό μελωδικό μέταλ συγκρότημα μιλάει στο Gazzetta.gr με τους Φραγκίσκο και Θύμιο να κάνουν τις σχετικές... συστάσεις.

Του Δημήτρη Τομαρά

Το Σάββατο 5 Νοεμβρίου οι InnerWish θα είναι ζωντανά στον χώρο του Piraeus 117 Academy με στόχο να δώσουν ένα show αντάξιο της ιστορίας των 20 ετών τους.

H ιστορία των InnerWish ξεκίνησε το 1995, στην Αθήνα και στα 20 χρόνια της ύπαρξής τους, κατάφεραν όχι μόνο να είναι μία από τις σημαντικότερες metal μπάντες της Ελλάδας, αλλά επίσης να καθιερωθούν και ως μία αξιοσέβαστη μπάντα στην Ευρωπαϊκή melodic metal σκηνή.

Το 1998 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, “Waiting for the dawn”, μέσω της NMC Records, το οποίο ακολούθησε ένα split CD το 2001, μαζί με τους φίλους τους Reflection, με τίτλο “Realms of the night”, μέσω της ίδιας εταιρείας. Το δεύτερο άλμπουμ τους, “Silent faces”, κυκλοφόρησε το 2004, μέσω της διάσημης γερμανικής εταιρείας Limb Music, από την οποία κυκλοφόρησε και το τρίτο άλμπουμ τους, “Inner strength”, το 2006.

Η ανταπόκριση και για τα δύο άλμπουμ ήταν πολύ ενθαρρυντική, ειδικά στην Ευρώπη και την Ιαπωνία. Το ότι μοιράστηκαν τη σκηνή με μπάντες όπως οι JUDAS PRIEST, HELLOWEEN, U.D.O., THERION, CAVALERA CONSPIRACY, WITHIN TEMPTATION, MANOWAR, RHAPSODY, ORPHANED LAND, OPETH, και BRAINSTORM μεταξύ άλλων, σε shows σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα, βοήθησε να διαδωθεί το όνομα των InnerWish.

To 2008 μπήκαν στα Devasoundz Studios στην Αθήνα και ηχογράφησαν το τέταρτο άλμπουμ τους, “No turning back”. Η μίξη του άλμπουμ έγινε από τους Fredrik Nordstrom και Henrik Udd, στο Studio Fredman στη Σουηδία, ενώ το mastering από τον Mika Jussila στα Finnvox Studios στην Φινλανδία.

Η αναζήτηση νέας δισκογραφικής στέγης έληξε όταν υπέγραψαν με τη Σουηδική εταιρεία Ulterium Records και το “No turning back” κυκλοφόρησε το 2010. Αυτό το άλμπουμ ήταν το καλύτερο που είχαν βγάλει μέχρι τότε και τους βοήθησε να φτάσουν σε νέους ορίζοντες και να διευρύνουν το όνομά τους ακόμα περισσότερο.

Δύο αλλαγές μελών ανάγκασαν την μπάντα να ακυρώσει πολλά από τα σχέδιά της. Πρώτα ο επί χρόνια drummer τους Λευτέρης Μώρος αντικαταστάθηκε από τον Φραγκίσκο Σαμοΐλη στα τέλη του 2010. Το 2011 ο επίσης επί σειρά ετών τραγουδιστής τους, Μπάμπης Αλεξανδρόπουλος, αναγκάστηκε να αποχωρήσει για να επικεντρωθεί στην καριέρα του σαν τενόρος στο κλασικό τραγούδι. Οι InnerWish αποφάσισαν να επικεντρωθούν στην σύνθεση νέων κομματιών για το επόμενο άλμπουμ, αντί να ψάξουν για το νέο τους τραγουδιστή. Μετά από διάφορα εμπόδια στο δρόμο τους: τελικά το 2013, ανακοινώνουν το νέο τους τραγουδιστή, τον Γιώργο Εικοσιπεντάκη.

Τα πρώτα δύο δείγματα του νέου lineup των InnerWish, ήταν δύο διασκευές που έκανε η μπάντα. Η πρώτη στο κλασικό έπος των BLACK SABBATH, “Neon knights”, για μία συλλογή του Metal Hammer της Ελλάδας και η δεύτερη σε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια των WARLORD, το “Black mass”, για τη συλλογή “Sons of a dream – A tribute to the majesty of Warlord”, η οποία κυκλοφόρησε από την Metal Breed Records USA.

Μετά από πολλούς μήνες, νύχτες αϋπνίας και σκληρή δουλειά βρέθηκαν στα Devasoundz Studios στην Αθήνα τον Αύγουστο του 2015 και ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του πολυαναμενόμενου πέμπτου άλμπουμ τους. Η μπάντα εμπιστεύθηκε και πάλι το διάσημο δίδυμο των Fredrik Nordstrom και Henrik Udd στο Studio Fredman της Σουηδίας για να κάνει τη μίξη του άλμπουμ. Αυτή την φορά όμως, το mastering έγινε από τον επίσης διάσημο Peter In De Betou, στο Tailor Made Production, επίσης στη Σουηδία.

Το αποτέλεσμα ήταν το “InnerWish”, αυτό το πέμπτο πνευματικό παιδί τους. Με ένα στέρεο όσο ποτέ lineup, φρέσκο ήχο και ωραία ποικιλία τραγουδιών, το άλμπουμ περιέχει επίσης και νέα στοιχεία, τα οποία μιξάρονται με τον κλασικό ήχο των InnerWish. Το άλμπουμ περιέχει 13 κομμάτια διάρκειας 67 λεπτών που σε... κρατάνε όμως.

Το Gazzetta.gr είχε την δυνατότητα να μιλήσει με δύο μέλη των InnerWish: τον Θύμιο και τον Φραγκίσκο. Ας δούμε αναλυτικά τι μας λένε.

- Πως άναψε η πρώτη... σπίθα για να ξεκινήσετε την μπάντα; Τι σας ώθησε σε αυτήν την κίνηση;

Η σπίθα άναψε όπως στις περισσότερες μπάντες και στον περισσότερο κόσμο που αποφάσισε να πιάσει ένα μουσικό όργανο και να ασχοληθεί γενικότερα με τη μουσική: ακούγοντας κάτι που του... τριγκάρισε τον εγκέφαλο! Τότε ήταν συγκροτήματα όπως οι JUDAS PRIEST, oι ACCEPT, οι SAXON, οι MOTORHEAD, BLACK SABBATH, DIO, METALLICA, IRON MAIDEN και η λίστα έχει πολύ πράγμα ακόμα! Η διάθεση για δημιουργία και έκφραση νομίζω είναι αρκετή για να ωθήσει κάποιον να κάνει μία μπάντα.

- Σας έχουν δώσει την "ετικέτα" μελωδικής μέταλ μπάντας; Την αποδέχεστε; Πως θα προσδιορίζατε ακριβώς την μουσική σας;

Νομίζω ότι είναι ότι πιο κοντά στον ήχο μας. Οι ετικέτες κάνουν τη ζωή μας πολύ πιο εύκολη όσον αφορά τη συνεννόηση, μιας και μιλάμε για metal, ένα μουσικό είδος που έχει ανοίξει τρομερά, με πάρα πολλά παρακλάδια και διάφορες επιρροές. Έχουμε σίγουρα πολλές μελωδίες, που είναι και η βάση μας, groove, έχουμε πιο heavy στοιχεία, κάποια συμφωνικά, μία πιο μοντέρνα προσέγγιση επίσης (ειδικά στο τελευταίο μας άλμπουμ), όμως ο όρος "μελωδικό metal" νομίζω πως τα συνδυάζει όλα καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο.

- Είστε ένα γκρουπ το οποίο βγήκε στο εξωτερικό και βρήκε και εταιρεία στην Σουηδία. Πόσο σημαντικό είναι αυτό για εσάς και τι ορίζοντες σας ανοίγει;

Αφού πρώτα είχαμε εταιρεία στη Γερμανία. Το "μικρόβιο" δεν είναι καινούριο! Χεχε. Είναι σίγουρα πολύ σημαντικό να έχεις μία εταιρεία στο εξωτερικό. Οι διασυνδέσεις μίας εταιρείας του εξωτερικού, ακόμα και μικρής, είναι σαφώς μεγαλύτερες από αντίστοιχες ελληνικές. Είτε για συναυλίες, είτε για θέματα παραγωγής του δίσκου, για οτιδήποτε εν γένει έχει να κάνει με αυτό το "σπορ" της metal μουσικής. Και ο τρόπος δουλειάς επίσης διαφέρει, σε τέτοιο βαθμό που αν "γευτείς" τέτοιες εταιρείες, πολύ μα πολύ δύσκολα επιστρέφεις. Είναι σαν το ποδόσφαιρο. Κάνεις την αρχή πχ στην Ελλάδα, μέχρι που σε βλέπει ένας manager και σου δίνει τη δυνατότητα να πάρεις μεταγραφή στο εξωτερικό. Πόσοι θα λέγανε όχι σε μία τέτοια πρόκληση; Και το γιατί δε θα λέγανε όχι, το ξέρουμε όλοι μας.

- Helloween. Hammerfall. Gamma Ray. Τρεις μπάντες τις οποίες έχουν αναφέρει για όσους θέλουν να ακούσουν το "No turning back" και να έχουν μία... εικόνα για πιθανές επιρροές ή το τι μουσική μπορεί να ακούσουν. Γουστάρετε αυτές τις μπάντες; Έπαιξαν τον ρόλο τους σε αυτόν τον δίσκο;

Είμαστε 6 άτομα, που ακούμε πραγματικά πολλά και διαφορετικά πράγματα. Υπάρχουν μπάντες φυσικά που είναι "κοινά αποδεκτές" από όλους μας, αλλά υπάρχουν και άλλες που προκαλούν "πόλεμο" μεταξύ μας! Χαχα. Οι τρεις που ανέφερες είναι μπάντες που όλοι σεβόμαστε και γουστάρουμε, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, όμως δε βλέπω ιδιαίτερη επιρροή στον ήχο μας. Ειδικά στον τελευταίο μας δίσκο, “InnerWish”! Το “No turning back” ήταν περισσότερο heavy/power δίσκος από ότι το “InnerWish” και ίσως για αυτό έφερε στο μυαλό τέτοια συγκροτήματα.
Βέβαια, όταν έχεις να κάνεις με τρείς από τις καλύτερες και ιστορικότερες heavy/power μπάντες, όπως οι Helloween, οι Gamma Ray και οι Hammerfall και αναφέρονται όταν κάποιος προσπαθεί για παράδειγμα να περιγράψει τη μουσική σου, μόνο καλό είναι!
Γενικότερα πάντως, όταν γράφουμε μουσική, δε σκεφτόμαστε πως το κάνει ο ένας ή ο άλλος. Γράφουμε αυτό που βγαίνει από μέσα μας απλά και αν μας αρέσει το προχωράμε όσο μπορούμε.

- Fotis Bernando. Ένα όνομα πίσω από παραγωγές σας. Πρώην Septic Flesh και φυσικά οι συστάσεις είναι περιττές. Έχουν για εσάς τρομερή αξία και σημασία να έχετε τέτοιες βοήθειες;

Δεν το συζητάμε! Βέβαια, με τον Φώτη τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά για εμάς. Υπήρξε και drummer των INNERWISH στο παρελθόν, έχει γράψει και δίσκο (“Silent faces”) και είναι πραγματικά αδερφός και κολλητός μας πρώτα και μετά όλα τα άλλα. Εκτός της προσωπικής μας σχέσης όμως, είναι ένας εξαιρετικός μουσικός (όχι μόνο drummer) και επαγγελματίας! Ο συνδυασμός της δουλειάς του, με τον τρόπο που λειτουργούμε και συνεννοούμαστε μεταξύ μας, είναι για εμάς ιδανικός και δεν αλλάζει! Με τον ένα κιθαρίστα μας, το Θύμιο, κάνουν μαζί παραγωγές άλλωστε, οπότε καταλαβαίνεις ότι το θέμα είναι πιο… "οικογενειακό" επίσης!

- Ελληνική metal σκηνή. Τι κρατάτε και τι.. πετάτε; Τι σας... χαλάει και τι σας... φτιάχνει;

Κρατάω σίγουρα το απίστευτο ταλέντο και ποιότητα που βγάζει αυτή η σκηνή τα τελευταία αρκετά χρόνια! Έρχεται και η επόμενη γενιά, που δείχνει ικανή να διατηρήσει αυτό το επίπεδο! Πραγματικά είναι κρίμα για την ελληνική σκηνή να βρίσκεται τόσο χαμηλά στον metal χάρτη, γιατί έχει πολλές περισσότερες και διαφορετικών ειδών μπάντες από αρκετές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Με φτιάχνει πραγματικά η όρεξη για δημιουργία, η ποιότητα της δημιουργίας και το ότι παρά τα τόσο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σα χώρα, το μουσικό μας επίπεδο ανεβαίνει κατακόρυφα! Αυτό που με χαλάει και θα ήθελα να πετάξω όμως, είναι ταυτόχρονα και τροχοπέδη για το "επόμενο βήμα" της σκηνής: η νοοτροπία! Είναι λέξη - "καραμέλα" που λέμε μεταξύ μας, αλλά δυστυχώς είναι αληθινή. Και η metal κοινωνία, σαν κομμάτι της νέο-ελληνικής κοινωνίας, κουβαλάει δυστυχώς και κάποιες από τις παθογένειές της.

Κόντρες χωρίς κανένα νόημα, απαξίωση κάποιας μπάντας επειδή για παράδειγμα έβγαλε καλύτερο δίσκο από τη δικιά σου, το να βλέπεις κάποιον να πετυχαίνει στο εξωτερικό, αλλά ντε και καλά να προσπαθείς να βρεις "κυκλώματα και κονέ" που τον έκαναν να πετύχει μη βλέποντας ότι προσπάθησε, άρα και εσύ μήπως πρέπει να κάνεις το αντίστοιχο και πολλά άλλα τέτοια πράγματα, που όπως είπα και πριν, δε νομίζω ότι δεν τα συναντάμε παντού γύρω μας. Και το χειρότερο είναι ότι στη δική μας φάση, δε ζεις από αυτό! Αυτό είναι η αρρώστια σου, η τρέλα σου. Φαντάσου δηλαδή να έβγαιναν και πολλά χρήματα τι θα γινότανε. Όταν βλέπεις κάποιον να πηγαίνει μπροστά, δες τι έκανε και προσάρμοσέ το στα μέτρα σου και προσπάθησε να το κάνεις και εσύ. Μόνο έτσι γίνεται. Αλλιώς κάτσε στη μιζέρια του πληκτρολογίου (και της ανωνυμίας του) πολλές φορές, πιες λίγο καφέ και απλά κρίνε χωρίς να κινείσαι. Τίποτα δεν έρχεται ουρανοκατέβατο. Όπως στα πάντα, αν είμαστε ενωμένοι και κοιτάμε το γενικότερο συμφέρον και όχι μόνο τον κώλο μας, μπορούμε να κάνουμε πολλά! Γιατί έχουμε ξαναλέω τρομερό ταλέντο στην Ελλάδα! Ούτε θα αρέσουμε όλοι σε όλους, ούτε τίποτα. Ε και; Έτσι είναι στα πάντα. Προχωράμε και όσο μας πάει, όμορφα και ωραία.

- Live στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; Ποιες είναι οι διαφορές στα κοινά που έρχονται να σας παρακολουθήσουν;

Νομίζω ότι στο εξωτερικό σε αντιμετωπίζουν όπως για παράδειγμα αντιμετωπίζεις εσύ μία μπάντα από το εξωτερικό όταν έρχεται στην Ελλάδα. Στη χώρα σου, επειδή κιόλας στην Ελλάδα ο κύκλος της metal μουσικής δεν είναι τεράστιος ποσοτικά, όπως είναι για τη λαϊκή μουσική για παράδειγμα, λίγο πολύ πολλοί από εμάς γνωριζόμαστε και προσωπικά, είναι κάπως διαφορετικά. Έξω δε σε ξέρουν. Ξέρουν τη μπάντα. Το καλό είναι ότι δεν είχαμε ποτέ θέμα με κόσμο σε συναυλίες μας και πάντα μα πάντα γουστάρουμε και παίζουμε το ίδιο, όπου και αν βρισκόμαστε! Η τρέλα πάντως των Ελλήνων είναι μοναδική.

- Εάν έπρεπε να φτιάξετε ένα top 5 κορυφαίων ξένω metal μπαντών σε Ελλάδα και άλλο ένα σε Ευρώπη ανά τον κόσμο πως θα ήταν; Επίσης εάν θέλατε θα ζητούσα το ίδιο και για τραγουδιστές και για Ελλάδα και Ευρώπη και όχι μόνο.

Τώρα σώθηκες! Χαχαχα. Αν ρωτήσεις τον οποιοδήποτε από τους 6 μας, θα έχεις διαφορετικές απαντήσεις! Είναι θέμα γούστου η μουσική, αν και αντικειμενικά, υπάρχουν μπάντες και φωνές που είναι στην κορυφή, είτε λόγω πορείας και προσφοράς τόσα χρόνια, είτε λόγω συντριπτικής αποδοχής από όσους ασχολούνται με αυτό το είδος. Τώρα να σου απαντήσω καθαρά υποκειμενικά και για αγαπημένες μπάντες και φωνές και όχι με κριτήρια ιστορικά, πωλήσεις ή οτιδήποτε άλλο. Αγαπημένες μου 5 ξένες metal μπάντες είναι οι Dark Tranquillity, οι Amorphis, οι Blind Guardian, οι Savatage και να σου βάλω και Iron Maiden από τα μεγαθήρια. Βέβαια, εκεί κοντά στην πεντάδα είναι και οι Gojira, Insomnium, Testament, Death και The Gathering (στο έκανα δεκάδα εμμέσως… χαχα!) και η λίστα πάει και πάει.

Υπάρχει και το "μη-metal" της λίστας μου, που είναι η Loreena McKennitt. Για Ελλάδα θα στο πω σαν πιο σημαντικές (κατά τη γνώμη μου), που όλες ούτως ή άλλως τις ακούω και τις γουστάρω, για να μην έχουμε και παρεξηγήσεις τύπου “έβαλες αυτούς και όχι αυτούς” και λοιπά, γιατί υπάρχει, όπως προείπα, φοβερό ταλέντο και πραγματικά αξίζει κάποιος να αφιερώσει λίγο χρόνο και να ψάξει ελληνικές μπάντες σε όλα τα είδη του metal. Rotting Christ λοιπόν πρώτοι φυσικά και σε τυχαία σειρά Suicidal Angels, Nightfall, Firewind και Septic Flesh. Τώρα στις φωνές, κι εδώ η λίστα είναι πολύ μεγάλη αλλά θα μείνω στις 5. Ronnie James Dio και Bruce Dickinson είναι οι δύο τιτάνες της μουσικής μας. Μετά ο Urban Breed είναι προσωπική μου αδυναμία, ο Russell Allen και η Anneke van Giersbergen. Υπάρχει και αυτός μωρέ ο "άσημος" ο Freddie Mercury βέβαια! Τεράστιος! Στην Ελλάδα άντε να βγάλω άκρη. Πολλές καλές φωνές.
Πραγματικά πολλές όμως! Μη με βάζεις σε αυτή τη διαδικασία, γιατί βλέπω να... φτιάχνω έκθεση στο τέλος! Χαχαχα.

- Τελευταία ερώτηση ποδοσφαιρικής φύσεως. Να απαντήσουν άπαντες παρακαλώ. Είσαι ο και λέγεσαι: Ομάδα; Αγαπημένος αθλητής ανεξαρτήτου αθλήματος; Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο φέτος;

- Είμαι ο Φραγκίσκος Σαμοΐλης, drummer της μπάντας. Ομάδα: Ολυμπιακός Πειραιώς. Αγαπημένος αθλητής: Reggie Miller (Indiana Pacers) από μικρός που έπαιζα ακόμα μπάσκετ! Πολλοί πιο "μεγάλοι" αθλητές από αυτόν, αλλά τα κολλήματα είναι κολλήματα! Βάζουμε και Τζιοβάνι μέσα! Όσο για το πρωτάθλημα, Ολυμπιακός, αλλά το βλέπω πολύ πιο ανταγωνιστικό φέτος! Καιρός δεν ήτανε;

- Eίμαι ο Γιώργος Εικοσιπεντάκης, τραγουδιστής της μπάντας. Ομάδα: Ολυμπιακός Πειραιώς. Αγαπημένος αθλητής: Usain Bolt. Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα φέτος: Ολυμπιακός Πειραιώς

- Είμαι ο Αντώνης Μαζαράκης, μπασίστας της μπάντας. Ομάδα: Ολυμπιακός Πειραιώς. Αγαπημένος αθλητής: Steven Gerrard. Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα φέτος: Αυτός που το έπαιρνε και τις προηγούμενες

- Είμαι ο Θύμιος Κρίκος, κιθαρίστας της μπάντας. Ομάδα: Ολυμπιακός Πειραιώς. Αγαπημένος αθλητής: Iron Mike. Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα φέτος: Μα τι ερώτηση είναι αυτή; Ολυμπιακός Πειραιώς

- Είμαι ο Μανώλης Τσίγκος, κιθαρίστας της μπάντας και γιατρός που προκαλεί ανα(λ)σφάλειες. Ομάδα: Θρύλος. Αγαπημένος αθλητής: Νίκος Γκάλης. Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα: Δεν ξέρω γιατί δεν ασχολούμαι.

- Είμαι ο Γιώργος Γεωργίου, πληκτράς της μπάντας. Ομάδα: ΑΕΚ. Αγαπημένος αθλητής: Pele. Ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα φέτος: ΑΕΚ.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ:

INNER WISH - ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ (PIRAEUS 117 ACADEMY) 05-11-2016

Χώρος : PIRAEUS 117 ACADEMY
Πόλη : ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ
Διεύθυνση : Πειραιώς 117
Πόρτες Ανοίγουν : 19:00
Τιμή Προπώλησης : 10 €
Τιμή Ταμείου : 12 €
Σημεία Προπώλησης : Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), τηλ.210 3608366

Metal Era, Εμμανουήλ Μπενάκη 22, τηλ. 210 3304133

No Remorse, Γαμβέτα 4, τηλ. 210 3830981
Sirens Records, Νικηταρά 14, Αθήνα 210 38 22304