Dropkick Murphys: Δυνατά και περήφανα στο gazzetta.gr!

Θάνος Σαρρής
Dropkick Murphys: Δυνατά και περήφανα στο gazzetta.gr!
Ο Ματ Κέλι, ντράμερ και ιδρυτικό στέλεχος των Dropkick Murphys μιλάει στο gazzetta.gr λίγο πριν τη μεγάλη συναυλία τους στο Rockwave Festival για τη σχέση της ιρλανδικής μουσικής με το punk rock, την τρέλα για την Ελλάδα και το... You 'll Never Walk Alone που έρχεται!

Toυ Θάνου Σαρρή

Αποτελούν μία μπάντα πολύ ιδιαίτερη, συνδυάζοντας στοιχεία της παραδοσιακής ιρλανδικής μουσικής και γενικότερα της ιρλανδικής κουλτούρας με τους σκληρούς ήχους. Η μουσική τους καθιερώθηκε ως Celtic Punk, όμως είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Από το 1996 που ιδρύθηκαν στη Μασαχουσέτη και το παρθενικό τους άλμπουμ «Do or die», έχουν εξελιχθεί μουσικά και στιχουργικά, βάζοντας πινελιές που συνδυάζονται αρμονικά με σκληροπυρηνικό στιλ τους. Δεν έκρυψαν ποτέ την φιλοεργατική τους ταυτότητα και την απέχθεια για το φασισμό, γεγονός που, σε συνδυασμό με τη μουσική τους αυτή καθεαυτή ενίσχυσαν την πιστή οπαδική βάση τους!

Παρότι, όπως δηλώνει ο Ματ Κέλι στο gazzetta.gr, η Ελλάδα βρισκόταν στις χώρες προτίμησής τους καιρό, ετοιμάζονται στις 5 Ιουνίου να κάνουν... ντεμπούτο! Θα εμφανιστούν για πρώτη φορά μπροστά σε ελληνικό κοινό παίζοντας στο TerraVibe, στα πλαίσια του ιστορικού Rockwave Festival (5 Ιουνίου). Πριν λοιπόν κάνουν... απόβαση στη Μαλακάσα, στέλνουν μέσω του βασικού τους ντράμερ, ο οποίος τους συνοδεύει από το πρώτο άλμπουμ, τα μηνύματά τους στο ελληνικό κοινό! Ο πυρήνας της μουσικής των Murphys, η ιρλανδική κουλτούρα η... επίθεση στον Νεοναζί και η έκπληξη με το «You 'll Never Walk Alone» που έρχεται σε... celtic punk εκδοχή!

Let's go Murphys λοιπόν!


Είναι προφανές ότι τραγουδάτε... δυνατά και περήφανα (loud and proud)! Ποιος είναι ο πυρήνας της μουσικής των Dropkick Murphys και του κινήματος που εκπροσωπεί;

«Χαχα, ναι όντως το κάνουμε! Η μουσικής μας είναι ένας συνδυασμός αυτού που αγαπάμε. Punk και Oi!, ιρλανδική παραδοσιακή μουσική, αμερικανική κάντρι, κλασικό rock and roll, old-school αμερικανικό hardcore (κυρίως Boston!) και πολλά ακόμα στιλ κοντά στα παραπάνω. Δεν ξέρω αν είμαστε μέρος κάποιου κινήματος, εκτός του ότι αναδειχθήκαμε μέσω της σκηνής streetpunk/Oi! της Βοστόνης στα μέσα της δεκαετίας του '90, εκεί όπου βρίσκονται οι μουσικές μας ρίζες. Εκτός αυτού, ήμασταν πάντα μια μπάντα υπέρ των συνδικάτων και πιστεύουμε ότι η αμερικανική εργατική τάξη είναι η σπονδυλική στήλη της χώρας μας».

Το 2012 μείναμε με το στόμα ανοιχτό από τους Ιρλανδούς που τραγουδούσαν στο στο Μουντιάλ το Fields of Athenry, ενώ έχαναν 4-0 από την Ισπανία. Τόσο δυνατά, που έκαναν τους σπίκερες να σταματήσουν να μιλούν. Πώς αποφασίσατε να κάνετε μια Dropkick Murphys εκδοχή ενός τόσο σημαντικού τραγουδιού για τους Ιρλανδούς και τι αντίκτυπο είχε;

«Αυτό ήταν πραγματικά εκπληκτικό. Παθιασμένοι οπαδοί και από τις δύο πλευρές σε εκείνο το ματς! Είχαμε πάντα στοιχεία της ιρλανδικής μουσικής στα σπίτια μας ως παιδιά και φυσικά το Fields of Athenry ήταν από τα πιο δημοφιλή. Είναι ένα τραγούδι που πάντα θέλαμε να διασκευάσουμε, αλλά στα πρώτα χρόνια μας δεν είχαμε την ενοργάνωση για να το κάνουμε πραγματικά καλά. Γι' αυτό μας πήρε τόσο καιρό να το εκδώσουμε σε δίσκο».

Τι σημαίνει η ιρλανδική κουλτούρα για εσάς και πόσο εύκολο είναι συνδυάσεις στοιχεία από την ιρλανδική folk με το punk-rock;

«Λοιπόν, για εμάς έχει να κάνει κυρίως με την Ιρλανδο-Αμερικανική κουλτούρα η οποία, φαντάζομαι, είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό για κάποιον που είναι από την Ελλάδα, όπου ο κλασικός πολιτισμός υπάρχει για χιλιετίες. Η Αμερική έχει λίγους αιώνες ζωής οπότε πολλοί από εμάς κουβαλάμε τις παραδόσεις των προγόνων μας. Έτσι, είμαστε από τη Βοστόνη, η οποία έχει μια πολύ δυνατή ιρλανδική κοινότητα, μετανάστες και οικογένειες που κουβαλούν την παράδοση για πολλές γενιές. Υπάρχει ιρλανδική μουσική σε πολλά μπαρ και έξοχα "seisiuin", ιρλανδικές μουσικές παραστάσεις στην πόλη. Είναι βαθιά ριζωμένη στον πολιτισμό της Βοστόνης και σε πολλές ακόμα πόλεις των ΗΠΑ. Όσον αφορά τον συνδυασμό του με τo punk, μπορείς να πάρεις σχεδόν κάθε παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι, φυσικά με μερικές εξαιρέσεις και να το παίξεις με δυνατές κιθάρες, μπάσα και ντραμς και θα ακούγεται σαν punk! Νομίζω ότι είναι αμφότερα δύο επαναστατικά, κοινωνικοποιημένα είδη μουσικής. Και τα δύο περικλείουν το χιούμορ, τον θάνατο, τους αγώνες διάφορων ειδών καθώς και τη διήγηση ιστοριών. Απλά μας έκανε κλικ!».

Η μπάντα έχει πολλούς οπαδούς στην Ελλάδα. Είχατε σκεφτεί να ταξιδέψετε στη χώρα μας πριν και πώς αισθάνεστε που θα παίξετε στο Rockwave Festival;

«Πάντα ήθελα να έρθω στην Ελλάδα για διακοπές! Αυτό μάλλον είναι κάτι που λένε οι περισσότεροι, αλλά αγαπώ την ιστορία, την αρχαιολογία, τη φιλοσοφία και την περιπλάνηση στα αξιοθέατα, οπότε η Ελλάδα πάντα με εντυπωσίαζε. Η μπάντα είχε ανέκαθεν φίλους από την Ελλάδα και πάντα συζητούσαμε να παίξουμε εκεί. Ειλικρινά, δεν ξέρω γιατί μας πήρε τόσο καιρό να παίξουμε στην πανέμορφη χώρα σας! Είμαστε πάντα ενθουσιασμένοι όταν παίζουμε σε νέα μέρη και ξέρω ότι έχουμε... λεγεώνες Ελλήνων υποστηρικτών για σχεδόν είκοσι χρόνια τώρα. Οπότε περιμένω να δείξουν την τρέλα τους!»

«Πιόνια σε ένα παιχνίδι που δεν μπορούμε να νικήσουμε». Πιστεύεις ότι το Prisoner's song αντανακλά την σύγχρονη Ελλάδα και άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα;

«Νομίζω ότι δεν υπάρχει μια απλή ή κοινά αποδεκτή λύση για την κατάσταση στην Ελλάδα. Αλλά ναι, πιστεύω το Prisoner's song είναι ένα καλό τραγούδι για τη χώρα».

Ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό, αλλά οι Dropkick Murhpys έχουν επίσης σημαντική κοινωνική δράση και φιλανθρωπίες. Λάβατε το βραβείο Robert F. Kennedy Children’s Action Corps’ Embracing the Legacy. Μπορείς να μας πεις περισσότερα γι' αυτό;

«Ναι, η μπάντα συμμετέχει σε φιλανθρωπικές δράσεις για πολλά, πολλά χρόνια τώρα και μετά από λίγο καιρό αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τη δική μας. Σε κάποιες τέτοιες δράσεις τα χρήματά σου δεν ξέρεις που πηγαίνουν, κάποιες εξυπηρετούν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και είνaι ανέντιμες. Έχοντας ξεκινήσει το Claddagh Fund και έχοντας τη δυνατότητα να εμπλεκόμαστε απευθείας, σιγουρευτήκαμε ότι τα χρήματα που συγκεντρώνουμε πηγαίνουν κατευθείαν σε εκείνους που τα έχουν ανάγκη. Μέσω της γενναιοδωρίας των υποστηρικτών της μπάντας και των ανθρώπων που μας βοηθούν γενικότερα, καταφέραμε να συγκεντρώσουμε εκατομμύρια δολάρια για τα φτωχά παιδιά, τους τραυματίες και άστεγους βετεράνους πολέμων, καθώς και για τους εθισμένους σε απεξάρτηση. Είναι καλό να χρησιμοποιείς την δημοτικότητα της μπάντας για κάτι που ευνοεί το γενικότερο καλό και όχι για αυτοπροβολή και ενίσχυση των δικών μας "εγώ". όσον αφορά το βραβείο, μόλις το λάβαμε! Είναι τιμή μας, αλλά επίσης μια υπενθύμιση ότι πάντα μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για να βοηθήσουμε».

Το 2013 νομίζω κάνατε αρκετά ξεκάθαρο ότι οι Νεοναζί δεν έχουν θέση στις συναυλίες σας (Ο Κεν Κέισι είχε επιτεθεί πάνω στη σκηνή σε άτομο που χαιρέτισε ναζιστικά)...

«Ναι, είχε πλάκα. Δεν ξέρω αν ο τύπος ήταν πραγματικός Νεοναζί ή άκουσε το τραγούδι "Skinhead on the MBTA" και... εμπνεύστηκε με το λάθος τρόπο, θεωρώντας ότι είμαστε θιασώτες του Τρίτου Ράιχ. Σε κάθε περίπτωση, πήρε αυτό που του άξιζε!».

Οκ, ας επιστρέψουμε στα μουσικά! Ποιες live στιγμές σας δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

«Όταν παίξαμε με την μπάντα Rose Tattoo στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας το 2004. Είναι από τις αγαπημένες μου και από τις αγαπημένες όλων των Dropkick Murphys. Ήταν μια... θρησκευτική rock and roll εμπειρία. Επίσης όταν ο Μπρους Σπρίνγκστιν ανέβηκε στη σκηνή και έπαιξε δύο τραγούδια μαζί μας στο House of Blues της Βοστόνης ήταν μία από τις καλύτερες συναυλίες που παίξαμε ποτέ».

Έχετε γράψει τραγούδι για τον θρύλο του μπέιζμπολ Τζίμι Κόλινς και επίσης τραγουδήσατε το "Tessie". Παρακολουθείς άλλα σπορ;

«Παρακολουθώ το NHL. Το χόκεϊ είναι το αγαπημένο μου άθλημα. Και εκτός του μπέιζμπολ λίγο την Premier League Αγγλίας και Σκωτίας».

Θα σας δούμε στη Γαλλία για το Euro 2016 με τα παιδιά της Ιρλανδίας; Πάντως ήδη έχετε αρκετούς οπαδούς του ποδοσφαίρου ως fans. Πιστεύω μετά την διασκευή του "You ll Never Walk Alone" θα γίνουν περισσότεροι...

«Χαχα, αν δεν είχαμε την tour σίγουρα θα πηγαίναμε! Στην πραγματικότητα μόλις τελειώσαμε την ηχογράφηση της stdio version του "You 'll Never Walk Alone", η οποία είναι νομίζω πολλά υποσχόμενη!».

Δουλεύετε στο νέο σας άλμπουμ και κάπου διάβασα μια δήλωσή σας ότι "Όταν οι Clash ηχογράφησαν στη Τζαμάικα, είχαν μερικούς ήχους ρέγκε, οπότε ίσως ο δικός μας δίσκος να έχει λίγο μαριάτσι!". Τι να περιμένουμε και πότε;

«Λοιπόν, δεν πιστεύω ότι θα υπάρχει πολύ μαριάτσι στον ήχο μας το νέο άλμπουμ, αλλά πράγματι ηχογραφήσαμε τα βασικά τραγούδια στο Τορνίγιο του Τέξας, το οποίο συνορεύει με το Μεξικό. Αλλά υπήρξε αρκετή έκθεση ανάμεσα στην Ιρλανδική και τη Μεξικανική παραδοσιακή μουσική, οπότε ίσως αυτό βγει στον ήχο μας. Ακόμα δουλεύουμε στον καινούργιο δίσκο, οπότε πιστεύω από τα τέλη του φθινοπώρου, τα Χριστούγεννα ή νωρίς την άνοιξη. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Υπήρχαν στιγμές που ήταν σαν να γράφουμε το πρώτο μας άλμπουμ!».

Ιρλανδικό ουίσκι ή ιρλανδική μπύρα στο live σας;

«Χαχα, θα έλεγα αρκετό νερό και ίσως μερικές παγωμένες μπύρες για μετά!»

Ας κλείσουμε με ένα μήνυμα στους πιστούς...

«Είναι τιμής μας που επιτέλους θα παίξουμε για τους πιστούς υποστηρικτές μας και ελπίζω να άξζε την αναμονή. Ευχαριστούμε για τις σχεδόν δύο δεκαετίες στήριξης!».

Στοιχεία Συναυλίας (05/06)

Χώρος : Terra Vibe Park
Πόλη : ΑΘΗΝΑ
Διεύθυνση : 37ο km Αθηνών-Λαμίας (είσοδος στον παράδρομο της Εθνικής Οδού στο ρεύμα προς Λαμία)
Τηλέφωνο : +30 210 882 0426
Πόρτες Ανοίγουν : 15:00
Ώρα Έναρξης : T.B.A.
Τιμή Προπώλησης :
Στην πρώτη φάση της προπώλησης τα εισιτήρια κοστίζουν 36 €
Στη δεύτερη φάση της προπώλησης η τιμή των εισιτηρίων θα διαμορφωθεί στα 39 €
Στην τελική φάση της προπώλησης η τιμή θα διαμορφωθεί στα 42 €
Τιμή Ταμείου :
45 €
Σημεία Προπώλησης :
Ticket House, Πανεπιστημίου 42 (εντός της στοάς), tηλ.210 3608366
Musicland, Μητροπόλεως 102, Τηλ. 2310 264880 (Θεσσαλονίκη)