Tindersticks: «Θα μπορούσαμε να γράψουμε μουσική για τον Μπάτμαν ή τον Λάνθιμο» (vids)
Δεκαπέντε λεπτά μετά τις 12 το μεσημέρι μιας Δευτέρας, στο δεύτερο χτύπημα του τηλεφώνου, το ακουστικό της συσκευής μου πλημμύρισε η αισθαντική μπάσα φωνή του Stuart Staples, ιδρυτή και «ψυχή» των αγαπημένων μας Tindersticks.
Στα 25 λεπτά της συνομιλίας μας και με background το κελάηδημα των πουλιών από τη γαλλική εξοχή όπου ζει, ο frontman του γκρουπ από το Νότιγχαμ θυμήθηκε τη στιγμή που εμπνεύστηκε το όνομα των Tindersticks στην Κέρκυρα, μου μίλησε για τη σχέση με τα άλλα μέλη του γκρουπ και το νέο δίσκο των Tindersticks, για τη θέση που έχει η μελαγχολία στην ψυχή του, τη συνεργασία του με τον Ρόμπερτ Πάτινσον στο «Willow» αλλά και για τη γνώμη του για τον Γιώργο Λάνθιμο.
Ήσουν στην Ελλάδα όταν εμπνεύστηκες το Tindersticks, το όνομα της μπάντας.
Ναι, πριν πολλά χρόνια. Έχει να κάνει με μια περίοδο της ζωής μου όπως και των άλλων μελών της μπάντας που ξοδεύαμε πολύ χρόνο και κόπο για να κάνουμε τον κόσμο να γνωρίσει και να ακούσει τη μουσική μας. Ήταν λοιπόν περίπου το 1990-1991 όταν αποφασίσαμε να κρατήσουμε μια απόσταση μεταξύ μας και να δούμε αν το να κάνουμε μουσική θα αφορούσε τη μελλοντική ζωή μας. Τότε λοιπόν πήρα τη σύζυγό μου Σούζαν και πήγαμε σε μια όμορφη και ήσυχη γωνιά της Κέρκυρας. Εκεί σκέφτηκα και αποφάσισα ότι θέλω να συνεχίσω να κάνω μουσική αλλά να το κάνω υπό τους δικούς μου όρους και όχι για να ικανοποιώ τις δισκογραφικές εταιρείες και όσους εμπλέκονται με τη μουσική βιομηχανία. Ήθελα να κάνω αυτό που θα με γέμιζε και θα με έκανε να αισθανθώ ολοκληρωμένος. Σε μια παραλία λοιπόν, ενώ τα σκεφτόμουν όλα αυτά, βρήκα ένα κουτί γεμάτο με σπίρτα. Και προέκυψε το Tindersticks.
Μετράτε κάτι λιγότερο από τρεις δεκαετίες μουσικής πορείας. Νιώθετε ότι έχετε ακόμα πολλά να δώσετε ως μπάντα στο κοινό;
Αυτό έχει να κάνει κυρίως με τη σύνδεση που έχουμε, τα «πιστεύω» και τις ιδέες μας, μεγάλες ή μικρές. Με το να ξυπνάμε το πρωί και να νιώθουμε την ανάγκη να εκραγούν αυτές οι ιδέες. Αυτό είναι αν θες και το μόνο που εμπιστεύομαι ότι κάτι είναι αυθεντικό και αληθινό. Άρα, απλά ακολουθώ αυτό το συναίσθημα, το ένστικτο στη μουσική που κάνω γενικά: για το συγκρότημα, για εμένα, για τα κινηματογραφικά σάουντρακ. Αν κάποτε αυτή η επιθυμία σταματήσει, θα αποδεχτώ τη μοίρα. Όμως ακόμα είναι αρκετά δυνατή.
Το Σάββατο 13 Ιουλίου θα δώσετε για πρώτη φορά μια μοναδική συναυλία στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Όλοι οι ξένοι καλλιτέχνες που έπαιξαν εκεί μιλούν πάντα για τη μοναδική εμπειρία που έζησαν και την ενέργεια του χώρου.
Ναι, και είναι κάτι που θέλουμε να ανακαλύψουμε κι εμείς. Όταν μας προτάθηκε δεχτήκαμε με χαρά, είναι υπέροχο που θα παίξουμε εκεί όλοι μαζί. Δεν ξέρω πώς μας έγινε αυτή η τιμή, είναι κάτι που με απασχολεί τα τελευταία 27 χρόνια (γέλια). Μάλλον μας άξιζε τελικά. Για εμένα λοιπόν η 13η Ιουλίου είναι μια μαγική ημερομηνία στο ημερολόγιό μου. Σε όποιο μικρό ή μεγάλο χώρο και αν παίζουμε δεχόμαστε την ενέργεια του τόπου και του κοινού. Δεν διαχωρίζω αν είναι γήπεδα ή θέατρα, αυτό που έχει σημασία για εμένα είναι ότι συναντάμε τον κόσμο και όλοι μαζί ενωμένοι κάνουμε κάτι καλό. Αυτό λοιπόν πιστεύω και για τη συναυλία της 13ης Ιουλίου στο Ηρώδειο. Θα ανταμώσουμε και θα κάνουμε κάτι όλοι μαζί
Τι θα ακούσουμε στην Αθήνα;
Σίγουρα θα παίξουμε ορισμένα κομμάτια από το νέο άλμπουμ που μόλις ολοκληρώσαμε και φυσικά παλαιότερα κομμάτια από όλη την πορεία μας, με τα οποία έχει συνδεθεί το κοινό μας.
Μου ανέφερες για καινούριο άλμπουμ...
Ναι. Τα τελευταία δυο χρόνια δεν έχουμε υπάρξει πολύ ως συγκρότημα και φέτος βρεθήκαμε για να κάνουμε έναν καινούριο δίσκο. Από την αρχή του χρόνου ξεκινήσαμε να γράφουμε τα τραγούδια, τα συγκεντρώσαμε και πριν λίγο καιρό μπήκαμε στο στούντιο και τα ηχογραφήσαμε. Επιστρέφουμε λοιπόν ανανεωμένοι μετά από μια περίοδο δυο ετών που δεν ήμασταν μαζί. Όσο δύσκολο και αν είναι που είμαστε διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη, νιώθουμε υπέροχα που ξανασυναντιόμαστε και πιάνουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε.
Όσον αφορά τη σύνδεσή σας, βοηθούν οι περιοδείες να έρθετε πιο κοντά;
Ναι, συναισθηματικά. Το 2016 κάναμε 95 συναυλίες σε διάφορα μέρη του κόσμου και στο τέλος, όσο κοντά είχαμε έρθει, άλλο τόσο θέλαμε να φύγουμε μακριά ο ένας από τον άλλο (γέλια). Με την έννοια ότι πέρα από τη μουσική που παίζουμε μαζί σε μια περιοδεία και το γουστάρουμε, έχει πολύ ένταση όλο αυτό. Και κούραση. Και θες να πατήσεις ένα κουμπί και να πέσουν λίγο οι έντονοι αυτοί ρυθμοί. Όσον αφορά αυτή τη φορά στην Αθήνα, δεν ερχόμαστε μετά από 40 συναυλίες, αλλά μετά από ένα ζέσταμα δυο συναυλιών και έτσι σε καθησυχάζω ότι θα νιώθουμε πολύ καλά και άνετα μεταξύ μας (γέλια). Ό,τι κι αν είχαμε μεταξύ μας, το έχουμε ξεπεράσει τα τελευταία 10 χρόνια. Νιώθω τυχερός γιατί δεν περίμενα ποτέ όταν ξεκίναγα ότι θα βρεθώ για τόσα πολλά χρονιά μέσα σε μια τόσο καλή μπάντα που θα δυναμώνει συνεχώς τους δεσμούς με το κοινό της όσο και με τα μέλη της. Ειδικά από το 2008 και μετά, νιώθω σαν να ωρίμασε η σχέση μεταξύ μας και έγινε πολύ ξεχωριστή.
Πες μου μερικά πράγματα για τον ήχο του νέου σας άλμπουμ
Τα τελευταία δυο χρόνια έκανα κινηματογραφικά σάουντρακ, ένα σόλο άλμπουμ, ήταν μια διετία με πολύ πειραματισμό. Δούλεψα πολύ με τους υπολογιστές, έψαξα μουσική. Θέλοντας να κάνω κάτι πιο φυσικό και άμεσο συναισθηματικά για τον κόσμο, οδήγησε στο να προσεγγίσουμε τη νέα μας δουλειά πολύ διαφορετικά. Βγήκαμε από το στούντιο, πήγαμε σε άλλα μέρη για πρόβες και σπρώξαμε και τα τραγούδια προς μια τέτοια κατεύθυνση. Πριν τρεις εβδομάδες, πήγαμε στο στούντιο για μια εβδομάδα και παίξαμε τα κομμάτια μας ζωντανά. Περάσαμε όλο αυτό το χρόνο της δημιουργίας όχι εστιάζοντας στη μουσική, αλλά πιο πολύ στο παίξιμο και να νιώσουμε τη σύνδεση με τη μουσική. Είναι περισσότερο μαγικό να κοιτάς τα μάτια των άλλων μελών της μπάντας παρά την οθόνη ενός υπολογιστή. Είναι πιο υπέροχο να παίζεις τα μουσικά όργανα, να συζητάς, να μαγειρεύεις και να γεννιέται στα χέρια σου το τραγούδι. Για αυτούς τους λόγους λοιπόν, πιστεύω ότι έχουμε φτιάξει ωραία τραγούδια στο νέο δίσκο.
Ως γνωστό, ο ήχος των τραγουδιών σας ξεχωρίζει για τη μελαγχολία που κουβαλάει, για το συναίσθημα, τη θλίψη ίσως. Εσύ πόσο σκοτεινός τύπος είσαι εντέλει;
Όταν γράφεις ένα τραγούδι, κάτι σε κάνει να το γράψεις. Κάτι που βγαίνει από μέσα σου και ψάχνει τρόπο να εξωτερικευτεί. Δεν έχεις επιλογή. Ή μάλλον έχεις την εξής μία: να το αποδεχθείς ή να μην το αποδεχθείς. Όταν έρχεται λοιπόν μια ιδέα εγώ νιώθω την ανάγκη να τη μοιραστώ και αναλαμβάνω την ευθύνη να την εκφράσω, είτε είναι κάτι χαρούμενο ή όχι. Δεν το σκέφτομαι. Αν μου βγαίνουν μελαγχολικά τραγούδια τότε ίσως είμαι μελαγχολικός ως άνθρωπος, επειδή δεν προσποιούμαι στη δουλειά μου.
Είναι αυτοβιογραφικά τα τραγούδια σου;
Ναι, είναι κατά κάποιο τρόπο. Όλα έχουν γεννηθεί μέσα από εμπειρίες μου. Όχι κατ' ανάγκη εμπειρίες την ώρα που γράφεται ένα συγκεκριμένο κομμάτι. Μπορεί να είναι κάτι που ένιωσα και βίωσα 10 ή 20 χρόνια πριν το γράψω, όμως το κουβαλάω μέσα μου και κάποια στιγμή βρίσκει το δρόμο να βγει προς τα έξω.
Όπως είναι γνωστό, έχετε κάνει αρκετά κινηματογραφικά σάουντρακ. Πρόσφατα συνεργαστήκατε με τον Ρόμπερτ Πάτινσον, το νέο Μπάτμαν, στο τραγούδι «Willow» της ταινίας «High Life».
Σωστά, είναι μια ταινία την οποία συζητούσαμε πολύ καιρό με την Κλερ Ντενίς. Συγκεκριμένα το «Willow» μού βγήκε σταδιακά, σιγά-σιγά. Κάναμε πολλές συζητήσεις με την Κλερ σχετικά με τις ιδέες που είχα και ήθελα να εξερευνήσω, σχετικά με φύση της ταινίας αλλά και της μουσικής της ώστε να ταιριάζει με την ατμόσφαιρα. Το κομμάτι λοιπόν προέκυψε από κάτι πολύ βαθύτερο, δεν είναι ότι απλά έγραψα μια μουσική. Όταν λοιπόν το έγραψα και το παίξαμε θεώρησα ότι έπρεπε ίσως να το ακούσει, πριν το γυρίσουμε. Συναντηθήκαμε κάποιες φορές γιατί τον ενδιέφερε να έρθει σε επαφή με τη μουσική που θα «ντύσει» το φιλμ, είχαμε λοιπόν μια επαφή, μια σύνδεση. Το το έγραψα και κάλεσα τον Ρόμπερτ για να μάθω αν θα ήθελε να το τραγουδήσει, αν του άρεσε. Φυσικά ήθελα όλοι να είναι ικανοποιημένοι, η Κλερ, η παραγωγή, αλλά με ενδιέφερε αν αρέσει πρώτα σε εκείνον. Καταφέραμε λοιπόν να συναντηθούμε μια μέρα, πήγαμε στο στούντιο και ήξερα ότι από την πρώτη στιγμή που θα άνοιγε το στόμα του να το τραγουδήσει θα ήταν υπέροχο. Έχω ξαναδουλέψει με ηθοποιούς στο παρελθόν, όπως με την Ισαμπέλα Ροσελίνι, και έχω να πω ότι η συνεργασία μου με τον Ρόμπερτ ήταν πολύ καλή, ήταν επαγγελματίας και αφοσιωμένος σε αυτό που έπρεπε να κάνει. Ήταν υπέροχη εμπειρία. Είναι πολύ καλός ηθοποιός και στο «High Life» είναι επίσης φανταστικός.
Θα έγραφες μουσική για μια blockbuster ταινία του Χόλιγουντ; Ίσως για το επόμενο «Μπάτμαν» με τον Ρόμπερτ Πάτινσον;
Ναι, γιατί όχι; Δεν έχει να κάνει με την ταινία, αλλά με τους ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτή. Με τη χημεία και τη σύνδεση που θα έχουμε. Πρώτα από όλα με το σκηνοθέτη, όταν τον συναντήσεις και δεις ότι μπορείς να δουλέψεις μαζί του για ένα καλό αποτέλεσμα, να μοιραστείς τις ιδέες σου, να υπάρχει αλληλοκατανόηση. Δεν έχει σημασία λοιπόν με το μπάτζετ, αν είναι μια περιορισμένη παραγωγή ή ένα blockbuster. Η προσωπική σύνδεση και επικοινωνία παίζει ρόλο. Και έτσι συμβαίνει και με τους ηθοποιούς.
Γνωρίζεις τον Έλληνα σκηνοθέτη Γιώργο Λάνθιμο φαντάζομαι. Θα μας άρεσε να ακούσουμε τη μουσική σου σε ταινία του.
Ναι, τον γνωρίζω και μου αρέσει πολύ. Ο «Κυνόδοντας» είναι ένα από τα φιλμ που έχω λατρέψει και ακόμα στοιχειώνει το μυαλό μου. Η συγκεκριμένη ταινία του Λάνθιμου είναι για εμένα μια από τις καλύτερες στιγμές του παγκόσμιου σινεμά. Θα το ήθελα λοιπόν.
Πότε θα κυκλοφορήσει το νέο σας άλμπουμ;
Περίπου στα τέλη του 2019. Τώρα που τελείωσε θα μπορέσω να κάνω διακοπές (γέλια). Γιατί θα ακολουθήσουν και πολλές συναυλίες για την προώθησή του τον επόμενο χρόνο.
Θα υπάρξει και κάποιο νέο σάουντρακ;
Όχι στο άμεσο μάλλον. Έκανα ένα νέο δίσκο, το σάουντρακ του «High Life», οπότε θα ήθελα να ρίξω λίγο τους ρυθμούς για φέτος. Άλλωστε ο επόμενος χρόνος θα είναι γεμάτος με συναυλίες.
Ποιο είναι το μήνυμά σας στο ελληνικό κοινό;
Έχουμε έναν ισχυρό δεσμό με το ελληνικό κοινό και θα βάλουμε τα δυνατά μας για τη συναυλία του Ιουλίου. Άλλωστε σε μια συναυλία το κοινό κάνει τη μισή δουλειά, είναι η κινητήρια δύναμη για τον καλλιτέχνη. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να είμαστε ανοιχτοί, να δώσουμε, να πάρουμε και να νιώσουμε την ενέργεια του κόσμου και του χώρου και να περάσουμε καλά.
Πληροφορίες
Οι τιμές των εισιτηρίων ξεκινούν από 35 ευρώ και φθάνουν τα 65 ευρώ.
Συγκεκριμένα:
Άνω Διάζωμα: 35 ευρώ
Κάτω Διάζωμα
Ζώνη Γ: 45 ευρώ
Ζώνη B: 50 ευρώ
Ζώνη A: 55 ευρώ
Διακεκριμένη Ζώνη Β: 60 ευρώ
Διακεκριμένη Ζώνη A: 65 ευρώ
ΑμεΑ: 30 ευρώ
Για τα ΑΜΕΑ υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος (ΚΑΤΩ Διάζωμα, Κερκίδα Α, Σειρές 1 – 3). Τα εισιτήρια κοστίζουν 30 ευρώ. Το εισιτήριο των συνοδών κοστίζει 30 ευρώ. Κρατήσεις στο [email protected]
Προπώληση:
Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 8938 112 (Δευτ. - Κυρ.: 09:00 - 21:00)
Public Stores
Εκδοτήρια Ελληνικού Φεστιβάλ (Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου από τα μέσα Μαΐου 2019). Τηλέφωνο πληροφοριών: 210 9636 489
Πηγή: reader.gr
