Μπήκαμε πρώτοι (και καλύτεροι) στo Chocolate Fest (pics)

Gazzetta team
Μπήκαμε πρώτοι (και καλύτεροι) στo Chocolate Fest (pics)
Βρεθήκαμε στην Τεχνόπολη μισή ώρα πριν ανοίξει τις πόρτες του το πιο σοκολατένιο φεστιβάλ της πόλης!

Κείμενο Ραφαέλλα Ράλλη
Φωτογραφίες: Μίνα Ρήγα
Πηγή: Reader

Η έννοια της δημοσιογραφίας με όλη της τη σημασία είναι να μπορείς να βρίσκεσαι εγκαίρως στον τόπο του «εγκλήματος» και να μεταδίδεις την οποιαδήποτε είδηση με ακρίβεια.

Σπάνια οι συνθήκες είναι ιδανικές, ο εκάστοτε ρεπόρτερ συναντά ένα σωρό δυσκολίες που όμως οφείλει να ξεπερνά και να αναδεικνύει το θέμα με το οποίο καταπιάνεται· ο καλός ο καπετάνιος λένε άλλωστε, στη φουρτούνα φαίνεται.

Όταν λοιπόν, ενημερώθηκα ότι θα βρισκόμουν στα «χαρακώματα» του Chocolate Fest, ήξερα ότι έπρεπε να «θυσιαστώ» για το λειτούργημα. Θα δοκίμαζα ό,τι υπήρχε σε σοκολάτα -για τις ανάγκες του ρεπορτάζ πάντα. «Θα πάω» σκέφτηκα, «και ας μου βγει και σε κακό». Σε δεύτερη ανάγνωση, αναρωτήθηκα μήπως είναι ένα ευρύτερο σατανικό σχέδιο συναδέλφων για να με ξεφορτωθούν μια κι έξω... Αλλά όχι, «δεν θα τους περάσει εύκολα», πείσμωσα.

Με τα πολλά, με τη συνεργάτιδα φωτογράφο που θεωρητικά κάνει διατροφή (!) φτάσαμε στην Τεχνόπολη γύρω στις 15:30, καθώς το φεστιβάλ άνοιγε τις πόρτες του στο κοινό για πρώτη φορά στις 16:00. Είχαμε δηλαδή ένα μισάωρο όλο δικό μας για να σουλατσάρουμε και να μην αφήσουμε τίποτα στον κόσμο να φάει.

Μας υποδέχτηκε ο Φώτης Λιάπης, ένας εκ των διοργανωτών με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά -the chocolate effect υποθέτω- και ενόσω συντόνιζε με πλήρη μαεστρία όλα όσα προέκυπταν μας ξενάγησε στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.

«Ένα ωραίο κόλπο, είναι να τρως μόνο γλυκά και τίποτα άλλο για να μην παίρνεις βάρος. Το δοκίμασα και πιάνει», μου απάντησε όταν του είπα πως μας βλέπω να μη χωράμε να περάσουμε από την πόρτα φεύγοντας.

Υποθέτω πως δεν θυμάστε την Κρίστα από τον Τροχό της Τύχης (εδώ που τα λέμε κι εμένα το όνομα μου έχει μείνει) που άνοιγε τα τετράγωνα στην οθόνη, αλλά κυρίως παρουσίαζε τα δώρα της εκπομπής.

Δεν πειράζει, κάπως έτσι νιώθω στα παρακάτω στιγμιότυπα μάχιμης δημοσιογραφίας:

Καταρχάς, υπάρχει σοκολάτα συσκευασμένη με ό,τι πιο τρελό μπορείς να φανταστείς. Κάτι τέτοιο δηλαδή:

...που όμως... περί ορέξεως, στα δικά μου μάτια δε συγκρίνεται με το παγωτό. Εδώ το παρασκευάζουν μπροστά μου, σε ρολάκια.

Τα ρολάκια μένουν κάπως έτσι για περίπου 10 δεύτερα πριν περάσουν στη σφαίρα της ανυπαρξίας.

Επίπεδο καταστροφής από 1 έως 10: Ανακαλύπτεις το βαφλοσουβλάκι.

«Κυρία Μαριάννα, οι βάφλες από τις Βρυξέλλες μήπως παχαίνουν λιγότερο;»

«Οι λουκουμάδες μήπως;»

Δεν πειράζει, η σοκολάτα είναι φίλη μας. Η σοκολάτα δεν κρίνει.

Σ' άρεσαν όσα είδες; Το Chocolate Fest θα βρίσκεται στην Τεχνόπολη μέχρι και την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου στις 21:00. Περισσότερες λεπτομέρειες για τους εκθέτες, τα workshops-live cooking και τις παράλληλες δραστηριότητες, βρίσκεις εδώ και εδώ.