Γιατί να πληρώνουμε... χόμπι!

Δήμος Μπουλούκος
Γιατί να πληρώνουμε... χόμπι!

bet365

Ο Δήμος Μπουλούκος γράφει για τα παράλογα που κρύβει η ανακοίνωση των επιχορηγήσεων για τον αθλητισμό, με το Υφυπουργείο να εξακολουθεί να χρηματοδοτεί... χόμπι ορισμένων!

Το Υφυπουργείο Αθλητισμού ανακοίνωσε τα χρήματα που θα πάρουν για το 2013 οι ομοσπονδίες και οι φορείς του αθλητισμού, προκαλώντας ανακούφιση στους αθλητικούς παράγοντες, που είδαν και επίσημα ότι η μείωση φτάνει το 30% και όχι το 70 ή το 80% που ήταν η αρχική πρόβλεψη.

Ωστόσο με μια πιο ψύχραιμη ματιά, δεν μπορείς να μην εξοργιστείς αντιλαμβανόμενος ότι η Πολιτεία, παρά την βαθιά κρίση στην οποία βρίσκεται η χώρα, εξακολουθεί να παραμένει αγκυλωμένη στις πρακτικές του παρελθόντος, χρηματοδοτώντας τα χόμπι κάποιων, που επειδή παλιότερα είχαν... μπάρμπα στην Κορώνη πήραν και εξακολουθούν να παίρνουν, χρήματα από τον κρατικό κορβανά.

Και μπορεί τα ποσά να μην είναι υψηλά αλλά είναι αδικαιολόγητα και αποτελούν πρόκληση, ειδικά από τη στιγμή που θα μπορούσαν να διοχετευθούν στις ομοσπονδίες των Ολυμπιακών αθλημάτων που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα και θα ήταν πολύτιμη ανάσα για αυτές.

Διαβάζοντας τη σχετική λίστα δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί κανείς γιατί το Ζίου Ζίτσου πρέπει να εισπράττει εν έτει 2013, 8.500 ευρώ, η ορειβασία 85.000 ευρώ, το παγκοσμίως άγνωστο Γουσου Κουνγκ Φου (ναι δεν διαβάσατε λάθος, σωστά το έγραψα) άλλα 8.500 και το μπριτζ 25.500!

Από πότε τα χόμπι κάποιων θεωρούνται αθλητισμός και γιατί πρέπει να τα πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος. Και από τη στιγμή που αυτό συμβαίνει, γιατί να μην δίνουμε χρήματα σε άλλα εθνικά σπορ, όπως το... τάβλι ή η μπιρίμπα!

Και δεν είναι μόνο το Γουσου Κουνγκ Φου αλλά δίδοντας μεγαλύτερη προσοχή στη σχετική ανακοίνωση αντιλαμβάνεσαι ότι παρότι το Ολυμπιακό ταέκβοντο βάζει στα ταμεία του 341.600.000 ευρώ (και καλά κάνει από τη στιγμή που έχει φέρει μετάλλια και διακρίσεις), υπάρχει και η Αθλητική Ομοσπονδία TAEKWON-DO Ελλάδος που βάζει στα ταμεία της άλλα 10.000. Θα μας απαντήσει άραγε κάποιος, ποια είναι η διαφορά;

Και μπορεί ορισμένοι να παρεξηγηθούν αλλά θεωρώ αδιανόητη οποιαδήποτε χρηματοδότηση του Κράτους σε μη Ολυμπιακά αθλήματα που ούτε τη χώρα διαφημίζουν στο εξωτερικό, ούτε ουσιαστικό έλεγχο έχουν, ούτε προσφέρουν τίποτα!

Ο ελληνικός παραλογισμός συνεχίζεται με την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή η οποία παρότι είναι ο θεματοφύλακας του αθλητισμού και του Ολυμπισμού στη χώρα μας, θα πάρει 1.400.000 ευρώ την ώρα που αποκλειστικά η μισθοδοδία του προσωπικού φτάνει το 1.850.000 ενώ το 2009 μόνο τα έξοδα μισθοδοσίας έφταναν τα 4,530,000! Φαίνεται ότι ούτε το νοικοκύρεμα εκτιμούν αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις...

Οι πελατειακές σχέσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων συνεχίζονται με τις ομοσπονδίες διαιτητών και κριτών διαφόρων αθλημάτων που εισπράττουν όπως μπορείτε να δείτε στην σχετική λίστα από 15.000 ως 30.000 ευρώ. Μην κάνετε το λάθος και παρασυρθείτε, δεν είναι οι αμοιβές τους, αλλά τα χρήματα που τους δίνει το κράτος για να έχουν γραφεία και υπαλλήλους για να σηκώνουν τα τηλέφωνα.

Η απλή λογική αλλά και η πρακτική που ισχύει παντού στον κόσμο, υπαγορεύουν ότι τα συγκεκριμένα κόστη δεν είναι υποχρέωση της Πολιτείας , αλλά των ίδιων των διαιτητών, κριτών κλπ που εφόσον θέλουν να έχουν στέγη πρέπει να βάλουν το χέρι στις τσέπες τους, όπως κάνει ο κάθε σύλλογος, λέσχη ή οργάνωση που λειτουργεί στην Ελλάδα. Ο

Αλλά είπαμε οι διαιτητές του κάθε αθλήματος, που δεν είναι μόνοι τους αλλά έχουν και τις οικογένειες τους, αποτελούν μια σημαντική δεξαμενή ψηφοφόρων για τους πολιτικούς μας, άρα να ο λόγος της επιχορήγησης για την κάθε ομοσπονδία... Kι όπως φάνηκε και φέτος, ο Υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης υπολόγισε το πολιτικό κόστος και δεν επιχείρησε να αλλάξει τις πρακτικές του πρακτικές του παρελθόντος...

Πέρα από όσα παράλογα καταγράφονται στις φετινές επιχορηγήσεις, υπάρχει κι ένα σαφέστατο μήνυμα που πρέπει να αντιληφθούν οι άνθρωποι του αθλητισμού, αργά ή γρήγορα...

Το μοντέλο λειτουργίας με την χρηματοδότηση εξ ολοκλήρου από το κράτος ανήκει στο παρελθόν, καθώς οι καιροί αλλάζουν και οι συγκεκριμένες πρακτικές δεν υπάρχουν πουθενά στον πλανήτη.

Εν μέσω κρίσης και παρότι ο αθλητισμός αποτελεί κοινωνικό αγαθό, ήρθε ο καιρός να αλλάξουν οι αντιλήψεις και οι άνθρωποι του αθλητισμού να δουλέψουν επάνω σε νέα πρότυπα, αυτοδιαχείρισης.

Οποιοι το έχουν αντιληφθεί θα επιβιώσουν. Οι υπόλοιποι απλώς θα διοικούν ή θα λειτουργούν ομοσπονδίες και φορείς φαντάσματα!

 

Τελευταία Νέα