Η κίνηση ματ του Μπλατ!

Η διαβολοβδομάδα της Ευρωλίγκα παίζει στο νέο Pamestoixima.gr με ακόμα μεγαλύτερες αποδόσεις.

Η εικόνα στο Μόναχο είναι που θα ήθελε ο Μπλατ να έχει η ομάδα του στις πρώτες αγωνιστικές του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.

Κι όταν αναφέρομαι στην εικόνα δεν εννοώ την συνολική εικόνα της ομάδας αλλά αναφέρομαι πρωτίστως στις επιδόσεις παικτών. Και μάλιστα συγκεκριμένων παικτών. Κυρίως των εκπροσώπων της παλιάς φρουράς.

Ή αν θέλετε των παικτών που αποτέλεσαν τον κορμό της ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Η ομάδα με το ύφος και τα χαρακτηριστικά της φιλοσοφίας του Μπλατ δεν θα μπορούσε να χτιστεί στις πρώτες αναμετρήσεις. Θέλει χρόνο αυτή η διαδικασία. Θέλει δοκιμές, πειραματισμούς, εμπέδωση συστημάτων και τακτικής.

Κι όλα αυτά δεν γίνονται από την μια μέρα στην άλλη άλλη.

Ο Μπλατ και είναι λογικό είχε στο μυαλό του να «χαλαλίσει» το πρώτο μέρος της διοργάνωσης στην εκπαίδευση και στο δέσιμο του κορμού με τους νεοφερμένους.

Πατώντας όμως κάπου, έχοντας μια σταθερή βάση. Και αυτή η βάση δεν μπορούσε να είναι άλλη από την φουρνιά των παικτών που έφτασε τον Ολυμπιακό στα ρετιρέ της διοργάνωσης.

Άλλες πρακτικές και σκέψεις θα ήταν αδύνατον να ευδοκιμήσουν σε μια ομάδα αναγκασμένη αλλάξει μετά από χρόνια τον τρόπο παιχνιδιού της.

Γιατί αλλάζω τον τρόπο παιχνιδιού ακούγεται πολύ εύκολο και διαβάζεται ακόμα πιο εύκολα αλλά επί του πρακτέου σημαίνει ότι αλλάζω τον τρόπο σκέψης δηλαδή αλλάζω τα δεδομένα.

Την ομαλή μετάβαση στα νέα δεδομένα μόνο οι πεπειραμένοι παίκτες της ομάδας θα μπορούσαν να την καταστήσουν δυνατή. Μόνο κάτω από την δική τους καθοδήγηση οι καινούργιοι στην ομάδα παίκτες με τον σωστό χρόνο συμμετοχής θα βοηθήσουν ώστε το σύνολο στο συντομότερο δυνατό χρόνο να αποκτήσει συνοχή και ομοιογένεια.

Ας έχω εγώ παρόντες σε κάθε παιχνίδι τον Σπανούλη , τον Στρέλνιεκς τον Μάντζαρη , τον Πρίντεζη τον Μιλουτίνοφ , τον Παπανικολάου ,σιγά σιγά, θα κολλήσω από δίπλα στο ένα ματς τον Γκος με τον Τίμα, στο άλλο τον Λε Ντέι, τον Βεζένκοφ και όποια άλλη παραλλαγή κρίνεται χρήσιμη για την εκάστοτε αναμέτρηση.

Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε! Για να είμαστε ειλικρινής το είδαμε στις δυο πρώτες αναμετρήσεις, εκεί που πολύ βιάστηκαν να πουν ότι ο φετινός Ολυμπιακός θα είναι υπερηχητικός .

Κι αυτό γιατί σε εκείνα τα παιχνίδια το πάντρεμα παλαιών με νέους έγινε με τρόπο ιδανικό, παραμυθένιο ίσως, απέναντι μάλιστα σε δυο ομάδες (Χίμκι και Μπασκόνια) παντελώς απροετοίμαστες να ανταποκριθούν στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους.

Αλλά τα παραμύθια έχουν μεν στοιχεία από την πραγματικότητα αλλά ακόμα περισσότερα δε από την μυθοπλασία και την υπερβολή.

Το σχέδιο δεν βγήκε γιατί ο κορμός έδειξε να στερείται διάρκειας αλλά και συνέπειας ώστε να σηκώσει το βάρος αυτής της υποχρέωσης.

Κι αυτό γιατί ένα κομμάτι του κορμού τα προηγούμενο χρόνια αποτελούνταν από παίκτες που με τον χρόνο αποδείχθηκαν περισσότερο ρολίστες παρά πρωταγωνιστές.

Ο Μπλατ έπεσε έξω στην εκτίμηση του όσον αφορά στον κορμό, έπεσε έξω σε πρόσωπα και καταστάσεις με αποτέλεσμα να ζητήσει πιο γρήγορα απ’ όσο θα περιμέναμε όλοι μας την συνδρομή ενός ακόμα γκαρντ.

Ενός γκαρντ όπου σύμφωνα με τα λεγόμενα του θα παίζει άμυνα, θα εστιάζει στην δημιουργία αλλά και στο σκοράρισμα.

Ζητά γκαρντ γιατί στην περιφέρεια εστιάζει το κενό γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι από την περιφέρεια ξεκινά η λειτουργία της μηχανής.

Και αν δεν ξεκινήσει η μηχανή να λειτουργεί σωστά τότε δύσκολα θα βγάλει ασφαλή και σίγουρα συμπεράσματα για τις υπόλοιπες θέσεις ιδιαίτερα αυτές κοντά στο καλάθι!

Ένα φύλλο αγώνα σαν αυτό του παιχνιδιού με την Μπάγερν, με σημαντικές επιδόσεις από τους παλιούς καταγεγραμμένες και το σκορ υπέρ του θα ήθελε να έχει και στις περισσότερες από τις αναμετρήσεις των ερυθρολεύκων που προηγήθηκαν.

Σχεδόν διψήφιο τον Σπανούλη με τις ασίστ του, το μυαλό του καθαρό, ξεκούραστο πνευματικά και σωματικά στα κρίσιμα σημεία και δίπλα του άξιο συμπαραστάτη ένα Στρέλνιεκς επίσης διψήφιο αποφασιστικό και θαρραλέο στις αποφάσεις του, παρών στα αμυντικά του καθήκοντα.

Ένα Μιλουτίνοφ να δεσπόζει όπως στο πρώτο μέρος και σταθερό στα καθήκοντα του, όπως σχεδόν πάντα, τον Πρίντεζη.

Με αυτούς στα χάι τους εύκολα ξεθαρρεύουν οι νεοφερμένοι. Εύκολα αποκτά αυτοπεποίθηση ο Τίμα εύκολα ο Λε Ντέι αποκτά άγνοια κινδύνου!

Η νίκη πιστώνεται στην ομάδα, αλλά μετά την αναμέτρηση του Μονάχου ο Μπλατ ανακηρύσσεται νικητής σε όλα τα μέτωπα.

Η δε κίνηση του να ζητήσει ενίσχυση στα γκαρντ πριν από την κομβική αναμέτρηση του Μονάχου αποδεικνύεται κίνηση ματ!

Με το διπλό στο AUDI DOME ο Αμερικανοισραηλινός κόουτς αγοράζει χρόνο, σπάζει το σερί των ηττών, κερδίζει παίκτες από τον βασικό κορμό, βάζει νέους στις εξίσωση (Τίμα και Λε Ντέι) και αφυπνίζει άπαντες για την συνέχεια με την προσθήκη νέου γκαρντ στο ρόστερ!

ΥΓ: Είναι πάντως απορίας άξιο να δούμε πως θα διαχειριστούν στον Ολυμπιακό το γεγονός να έχουν στην άκρη του πάγκου τους ένα από τρία πιο ακριβά συμβόλαια της ομάδας!!! Γιατί η άφιξη του νέου γκάρντ και η μη συμμετοχή του Μάντζαρη με αντίπαλο την Μπάγερν, δηλώνει τον παραγκωνισμό του! Προσωρινώς ή όχι μένει να το δούμε…