Ο γκουρού του όρους Φούτζι

Περίπου 25-30 Έλληνες μπασκετμπολίστες και 3-4 προπονητές δίνουν σκληρό αγώνα για να στείλουν την Εθνική στα τελικά του Μουντομπάσκετ 2019, καλύπτοντας παράλληλα τα κενά όσων –συνήθως δικαιολογημένα- απουσιάζουν.

Όταν μελετήσουν το σύστημα διεξαγωγής της τελικής φάσης, θα πάρουν δρόμο και αυτοί, oι τελευταίοι των προθύμων.

Σταθείτε, μη φεύγετε. Έχει γέλιο.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο θα διεξαχθεί με 32 ομάδες. Ξεχείλωσε δηλαδή σε απίστευτο βαθμό, μολονότι Μουντιάλ με 32 αξιόμαχες ομάδες δεν αντέχει καλά καλά ούτε το ποδόσφαιρο. Διότι, απλούστατα, δεν υπάρχουν τόσες.

Οι 32 ομάδες θα μοιραστούν σε 8 Ομίλους των τεσσάρων. Ναι, σε οχτώ. Σκορπισμένους σε ισάριθμες πόλεις, οι οποίες καλύπτουν πέντε διαφορετικές επαρχίες της αχανούς Κίνας, με γήπεδα μάλιστα 13-18 χιλιάδων θέσεων.

Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πιείτε μια γουλιά σάκε να πάνε κάτω τα μανδαρίνικα: Φοσάν, Γουχάν, Σενζέν, Ντονγκγκουάν, Ναντζίνγκ, Γκουναγκζού, Σανγκάη, Πεκίνο.

Περνιέμαι για κοσμογυρισμένος και έχω ταξιδέψει στη μυστηριώδη Κίνα (για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008), ωστόσο χρειάστηκα χάρτη για να βρω κατά πού πέφτουν 5-6 από τις οικοδέσποινες.

Για τις αποστάσεις που τις χωρίζουν, μολονότι βρίσκονται όλες στην ανατολική ακτή, καλύτερα να μην ανοίξουμε αναλυτική συζήτηση.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, θα χρειαστεί αεροπλάνο για τις εσωτερικές μετακινήσεις, παικτών, παραγόντων, δημοσιογράφων και των ελάχιστων φιλάθλων που θα ξεκινήσουν το μακρύ ταξίδι. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο.

Από κάθε Όμιλο (31 Αυγούστου με 5 Σεπτεμβρίου), θα προκριθούν μόνο οι 2 πρώτες ομάδες. Οι 16 αποκλεισμένες θα δώσουν αγώνες κατάταξης!

Ναι, αγώνες κατάταξης χωρίς λόγο, για τις θέσεις 17-32! Μόνο και μόνο, για να αυξηθεί ο αριθμός των αγώνων. Να μη κουβαληθεί τόσο δρόμο π.χ. ολόκληρος Αντετοκούνμπο, για τρία ματσάκια.

Με άλλα λόγια, χάνεις από Σερβία και Αυστραλία και έπειτα ξεμένεις για μία εβδομάδα στην Κίνα (μακριά από τον εργοδότη σου...), να παλεύεις για τη 17^η θέση. Η οποία, φυσικά, δεν έχει το παραμικρό αντίκρυσμα.

Αν σκαρφιζόμουν εγώ τέτοιο πράγμα, θα με πασάλειφαν με πίσσα και πούπουλα. Και πολύ σωστά.

Οι 16 που θα προκριθούν στον β’ γύρο θα μοιραστούν σε τέσσερις καινούριους Ομίλους (6-9 Σεπτεμβρίου), από τους οποίους οι 2+2+2+2 ομάδες θα συνεχίσουν στα προημιτελικά.

Και οι υπόλοιπες 2+2+2+2; Θα δώσουν παιχνίδια κατάταξης; Όχι. Αυτές θα επιστρέψουν σούμπιτες στο σπίτι, με την ένδειξη 9^ος-16^ος δίπλα στο όνομά τους. Το ίδιο θα ισχύσει για τους τέσσερις ηττημένους των προημιτελικών.

Πάει να πει, ότι θα διεξαχθούν κατατακτήριοι αγώνες για τις θέσεις 17-32, αλλά όχι για τις θέσεις 5-16. Πάω να προβάρω το ανάποδο γιλέκο και επιστρέφω.

Το εκπληκτικό είναι, ότι η σειρά των ομάδων που θα τερματίσουν μεταξύ 5^ης και 16^ης θέσης, αυτή που …δεν προβλέπεται, θα είναι κριτήριο πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020.

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες της πάνσοφης FIBA, οι πρώτες 2 ευρωπαϊκές, οι πρώτες 2 αμερικανικές, η κορυφαία ασιατική (πλην Ιαπωνίας), η καλύτερη αφρικανική και η καλύτερη ωκεανική ομάδα θα πάνε στο Τόκυο δίχως άλλη ταλαιπωρία.

Οι υπόλοιπες θα κληθούν να παίξουν στα Προολυμπιακά τουρνουά των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών.

Ποια θα είναι λοιπόν η δεύτερη εκπρόσωπος της Αμερικής, εάν η τετράδα των ημιτελικών απαρτιστεί από ΗΠΑ, Σερβία, Ισπανία, Ελλάδα και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις (Καναδάς, Αργεντινή, Βραζιλία, Πουέρτο Ρίκο κ.ο.κ. καταλήξουν στο ...ακατάτακτο 5-16);

Ποια θα η πρώτη σε προτεραιότητα ομάδα της Ασίας, εάν στον «χυλό» των θέσεων 5-16 τερματίσουν τόσο η Ν.Κορέα όσο και το Ιράν; Θα ερωτηθεί, προφανώς, κάποιος γκουρού ερημίτης του όρους Φούτζι.

Όπως αντιλαμβάνεστε, μπορεί κάλλιστα να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες ο 19ος του Μουντομπάσκετ και να αποκλειστεί ο 4ος!

Δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, τα παραπάνω θαυμαστά. Υπάρχουν χαρτί και καλαμάρι και κινέζικος πάπυρος στον επίσημο δικτυακό τόπο του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019, μέσα στην ιστοσελίδα της FIBA.

Ενενηνταέξι αγώνες σε 16 ημέρες. Άλλες ασήμαντες λεπτομέρειες, όπως η πόλη διεξαγωγής του τελικού, παραλείπονται ως αδιάφορες. Βρείτε και τίποτε μόνοι σας, δεν γίνεται να σας τα λέμε όλα εμείς.

Ο κινέζικος ελέφαντας που στέκεται στη μέση της αρένας είναι το εμπορικό στοίχημα της διοργάνωσης. Πόσο κόσμο πια να μαζέψει ένα γήπεδο 14.700 θέσεων στην πόλη Φοσάν, για αγώνες Σλοβενίας-Σενεγάλης και Καναδά-Νέας Ζηλανδίας;

Στα προηγούμενα Μουντομπάσκετ (2006 Ιαπωνία, 2010, Τουρκία 2014 Ισπανία), οι αγώνες του α’ γύρου παίζονταν –σχεδόν όλοι- σε πολύ μικρότερα γυμναστήρια, τα οποία κατά κανόνα έμεναν μισοάδεια.

Στο Χαμαμάτσου, ας πούμε, ένα ντέρμπι επιπέδου Ελλάδας-Βραζιλίας μάζεψε 50-100 Έλληνες εκδρομείς και καμιά 200αριά Βραζιλιάνους (από την εκεί πολυπληθή παροικία), που τσακώνονταν μεταξύ τους για τα ποδοσφαιρικά.

Υποθέτω ότι θα υπάρξουν τροποποιήσεις οι οποίες θα ανακοινωθούν μετά την ολοκλήρωση των κατά ηπείρους προκριματικών.

Ωστόσο, η μέχρι τώρα εικόνα με έκανε να αναρωτηθώ εάν το πρόγραμμα έχει φτιαχτεί από κάποιον σαμποτέρ. Ίσως να έβαλε το χεράκι του ο …Μπερτομέου, ποιος ξέρει!

Πάντως, τον αγώνα της 13^ης Σεπτεμβρίου μεταξύ Ελλάδας-Σερβίας τον σημάδεψα με μαύρο μαρκαδόρο και τον περιμένω ανυπόμονος. Εάν δεν προκαλέσει συσπείρωση των παικτών (και των φιλάθλων) μία τέτοια τιτανομαχία, δεν θα τον προκαλέσει κανένας, ποτέ.

Εφ' όσον κυλήσουν όλα κατ’ ευχή στο ερχόμενο «παράθυρο» (το οποίο περιλαμβάνει και κρίσιμο ματς στην Τιφλίδα), θα απομείνουν στην Εθνική τέσσερα σχεδόν αδιάφορα παιχνίδια με Γερμανούς, Σέρβους, Γεωργιανούς (Νοέμβριο και Φεβρουάριο), τα οποία θα χρησιμεύσουν ως φιλικά προετοιμασίας εν όψει Μουντομπάσκετ.

Και τότε, κανένας δεν θα πρήζει τα σηκώτια των απρόθυμων ομάδων και παικτών για συμμετοχή στην επίσημη παραμελημένη, χειμωνιάτικα, μέσα στην τούρλα της Euroleague (και του ΝΒΑ).

Η ίδια η Κίνα θα είναι ένα εντελώς διαφορετικό εγχείρημα.