Καλύτερα σχήμα με δύο γκαρντ, παρά μία 5άδα γεμάτη φόργουορντ

Σκεφτόμουν να χαρακτηρίσω «αυτονόητη» τη νίκη της Ελλάδας επί της Νέας Ζηλανδίας, αλλά μετά σκέφτηκα πως αφενός δεν υπάρχει λογική σε ένα τουρνουά 15 ημερών και αφετέρου θυμήθηκα την ήττα από τη Βραζιλία.

Η ελληνική ομάδα δεν έθελξε με την απόδοσή της, προβληματίστηκε αρκετά από τους Νεοζηλανδούς, όμως σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις η ουσία μετράει και αυτή ήταν η νίκη.

Αρκετός κόσμος ασχολείται με τα σενάρια πρόκρισης στην «οκτάδα» , ωστόσο ξεχνάμε το πιο βασικό κατ' εμέ. Με αυτή την εικόνα στα τρία πρώτα παιχνίδια είναι αδύνατον να προκριθούμε.

Η Ελλάδα θα πρέπει να βελτιωθεί αρκετά αν θέλει να κοντράρει ΗΠΑ και Τσεχία.

Προσωπικά δε βρίσκω τρόπο να νικήσουμε την Team USA, ΜΑΚΑΡΙ όμως να διαψευστώ.

Κάποιες φορές το μπάσκετ είναι απλό και το κάνουμε σύνθετο.

Τι εννοώ...

Με εξαίρεση το Μαυροβούνιο, το σχήμα με τους δύο «Παπ» δεν μας έχει δώσει τίποτα. Κόντρα στη Νέα Ζηλανδία ο coach Σκουρτόπουλος έπαιξε αρκετά με ένα γκαρντ και τέσσερα φόργουορντ.

Κάποια στιγμή είχε στο παρκέ Καλάθη, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Θανάση Αντετοκούνμπο και Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Δε μας πρόσφερε κάτι.

Αντιθέτως έχω την εντύπωση πως τις διαφορές γύρω από τους 10 πόντους τις «χτίσαμε» έχοντας Καλάθη και Σλούκα μαζί ή Καλάθη και Λαρεντζάκη μαζί ή Σλούκα και Λαρεντζάκη μαζί.

Με δύο γκαρντ μαζί.

Και να έλεγα πως οι αλλαγές σε όλα τα σκριν μας πρόσφεραν κάτι, να πω «ας πάει το παλιάμπελο», αλλά και πάλι εύκολα δεχόμασταν καλάθια.

Νομίζω πως οι «πονηριές» με τα πολλά φόργουορντ πρέπει να γίνουν plan b και το αρχικό πλάνο να περιλαμβάνει ορθολογικό σχήμα με δύο γκαρντ.

Να παίξουμε και με ψηλό σχήμα, αλλά για 4-5 κατοχές, όχι για 54-55.

Επίσης επιτρέψτε μου να διαφωνήσω για το χαμό που γίνεται με τους 97 πόντους που δέχτηκε η άμυνα.

Η παραγωγικότητα μίας ομάδας αν είναι κακή ή κακή κρίνεται από τον αριθμό των κατοχών.

Σε μία αναμέτρηση με 75-77 κατοχές τότε οι 97 πόντοι θα ήταν υπερβολικά πολλοί και όντως θα έπρεπε να προβληματιστούμε.

Η Νέα Ζηλανδία πήγε το παιχνίδι σε τρελό ρυθμό και ξεπέρασε τις 83 κατοχές που σημαίνει πως οι 97 πόντοι που δεχτήκαμε δεν είναι και τόσο τραγικό νούμερο.

Τραγικό από την άλλη πλευρά είναι να αφήνεις τον Κόρεϊ Ουέμπστερ να σουτάρει ανενόχλητος.

Παραξενεύτηκα (για να μην πω εκνευρίστηκα) με τον τρόπο αντιμετώπισης ενός σκόρερ ολκής πασίγνωστου για τις ικανότητές του να σκοράρει με κάθε τρόπο.

Ο Ουέμπστερ σκόραρε στο πρώτο ημίχρονο 21 πόντους εκ των οποίων οι 15 ήταν ύστερα από ελεύθερο σουτ.

Δε γίνεται να μην έχει μπει ένας που να ασχολείται αποκλειστικά με το μαρκάρισμά του. Λες και δεν τον ήξεραν, τον αντιμετώπισαν.

ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ

Η Εθνική Ελλάδας θα πρέπει να βελτιωθεί αρκετά αν θέλει να διεκδικήσει την είσοδό της στην νοκ άουτ φάση.

Στο παιχνίδι με τις ΗΠΑ είμαι σίγουρος πως λόγω αντιπάλου ο βαθμός συγκέντρωσης θα αγγίξει την τελειότητα. Αγωνιστικά θα χρειαστούν πολλά περισσότερα. Σίγουρα ένα ποσοστό της τάξης του 40% στα τρίποντα και του 80% στις βολές. Σίγουρα τα λάθη μας να μην ξεπεράσουν τα 15-16.

Όλα αυτά θα έχουμε όμως καιρό να τα συζητήσουμε.

ΥΓ: Αθόρυβη δουλειά Λαρεντζάκης και Θανάσης Αντετοκούνμπο.

ΥΓ 2: Πάλι δεχτήκαμε αστείο αιφνιδιασμό με lay up αντιπάλου ύστερα από σουτ του Μπουρούση από την κορυφή. Οι παίκτες «ισορροπία» θα πρέπει να είναι πιο συγκεντρωμένοι.

ΥΓ 3: Αυτό που απαγορεύεται να κάνουμε κριτική (δημοσιογράφοι και φίλαθλοι) στην Εθνική oμάδα από που προκύπτει; Υπάρχει κάποιο κονκλάβιο που βάζει νόρμες τι θα γράφουμε και τι θα λέμε;