Το... φενγκ σούι του Σκουρτόπουλου

Κινέζικα δεν ξέρω. Όμως με μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο το «καλή τύχη» μεταφράζεται ως «Ζου Νι Χάο Γιου». Οπότε λίγο πριν από το πρώτο τζάμπολ της Εθνικής μας στην πόλη Νανζίνγκ όπου θα διεξαχθεί και η πρώτη φάση των ομίλων, αυτό που έχουμε να (της) ευχηθούμε είναι «Ζου Νι Χάο Γιου Σιλα» (σ.σ. όπου Σιλα η Ελλάδα στα κινέζικα).

Άλλωστε πρέπει να την έχει με το πλευρό της για να μπορέσει να κάνει κάτι καλό και να επιστρέψει με... γεμάτες τις αποσκευές της. Αν όχι με κάποιο μετάλλιο που αποτελεί -κακά τα ψέμματα- την ευχή και την προσδοκία όλων μας, τουλάχιστον με την ευχαρίστηση της προσπάθειας και των καλών εμφανίσεων. Άλλωστε σε μια τέτοια διοργάνωση όπου παίρνουν μέρος τεράστιες δυνάμεις του ευρωπαϊκού και παγκοσμίου μπάσκετ, εκτός από την ικανότητα και το αγωνιστικό πλάνο, χρειάζεται οπωσδήποτε και η τύχη. Μακάρι να την έχουμε...

Από εκεί και πέρα και σε σύγκριση με άλλες χρονιές και με άλλες διοργανώσεις που πήραμε μέρος, τα πράγματα είναι λίγο-πολύ πιο... ξεκάθαρα. Και τα κάνει ξεκάθαρα η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος θα αποτελέσει το μεγάλο σημείο αναφοράς του παιχνιδιού μας αλλά και τον απόλυτο σούπερ σταρ της διοργάνωσης. Από τις χρυσές εποχές του Νίκου Γκάλη είχαμε να επιδείξουμε έναν παίκτη ανάλογου βεληνεκούς σε Παγκόσμιο Κύπελλο, ο οποίος να συγκεντρώνει πάνω του όλη τη προσοχή και τα φώτα της δημοσιότητας.

Λογικό και επόμενο το στήσιμο της ομάδας και το αγωνιστικό πλάνο του Θανάση Σκουρτόπουλου να είναι γύρω από τον MVP του ΝΒΑ. Και πώς να μην είναι όταν έχει ένα τέτοιο «πυρηνικό όπλο» στα χέρια του σε άμυνα και επίθεση. Από εκεί και πέρα, ο Θανάσης Σκουρτόπουλος και οι συνεργάτες του δούλευαν επί καθημερινής βάσης στις προπονήσεις και στα φιλικά ώστε να βρουν τα καλύτερα δυνατά σχήματα μαζί (ή και χώρια) με τον Γιάννη. Να επιλέγει τους σωστούς παίκτες, στις σωστές θέσεις και στα σωστά χρονικά σημεία αναλόγως με τις ανάγκες του αγώνα ώστε να υπάρχει το κατάλληλο «φενγκ σούι» (σ.σ. για την ακρίβεια «φανγκ σουέι» όπως είναι ο σωστός όρος, αλλά... «φενγκ σούι» μας το είπανε, «φενγκ σούι» σας το λέμε) και να βρίσκει η ελληνική ομάδα την... αποτελεσματική ενέργεια στο παρκέ.

Η αλήθεια είναι ότι ο ομοσπονδιακός προπονητής έχει δοκιμάσει ουκ ολίγα σχήματα. Πειραματίστηκε πολύ κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας και των φιλικών που έδωσε η Εθνική μας αλλά όπως είπε εξακολουθεί να... κρατάει κρυφά κάποια πράγματα ενόψει των επίσημων αγώνων στο Παγκόσμιο. Όμως τι είδαμε και τι περιμένουμε να δούμε στη συνέχεια;

Στα περισσότερα ματς, ο Θανάσης Σκουρτόπουλος επιλέγει να ξεκινήσει τα ματς με αρκετά ψηλή πεντάδα και τους δύο «Παπ» να μοιράζονται τις θέσεις του σούτινγκ γκαρντ και του σμολ φόργουορντ. Καλάθης, Αντετοκούνμπο και Μπουρούσης είναι οι παίκτες που συμπληρώνουν την πιο «σήμα κατατεθέν» πεντάδα της ελληνικής ομάδας μέχρι σήμερα και την οποία αναμένεται να δούμε αρκετές φορές και στα ματς του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Αυτό γίνεται περισσότερο για το γεγονός ότι απουσιάζει ο κλασσικός «σούτινγκ γκαρντ» με αποτέλεσμα ο Κώστας Παπανικολάου να «ανεβαίνει» στο «δύο» και να δίνει επιπλέον ενέργεια στην ομάδα, ειδικά στο ανοικτό γήπεδο. Κάτι που θα κάνει και ο Ιωάννης Παπαπέτρου από το «τρία». Άλλωστε το ματς στο transition αποτελεί και το μεγάλο όπλο της Εθνικής μας και αναμένεται να το κυνηγήσει περισσότερο από ποτέ άλλοτε φέτος. Και πώς να μην το κάνει όταν έχει έναν παίκτη ο οποίος μπορεί να πάρει το ριμπάουντ και με δυο-τρεις διασκελισμούς να φτάσει στο αντίπαλο καλάθι και να «τελειώσει» τη φάση. Κάτι που έκανε κατά κόρον στο ΝΒΑ, κάτι που θέλει και προσπαθεί να κάνει και με τη φανέλα της Εθνικής. Ε, όταν ξεκινάει το τρέξιμο ως point forward, άντε... πιάστε τον. Το αποτέλεσμα θα είναι ή φάουλ ή καλάθι ή... καλάθι και φάουλ.

Και φυσικα δεν είναι μόνο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο που μπορεί να το κάνει αυτό. Ο Καλάθης είναι ο καλύτερος point guard της Ευρώπης στο ανοικτό γήπεδο και έχοντας την πρώτη πάσα στα χέρια του, μπορεί να βρει με φοβερή ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης πάσας τους συμπαίκτες του για το εύκολο καλάθι. Λίγο-πολύ όλοι μπορούν να τρέξουν και αυτό είναι κάτι που το ξέρουν όλοι. Το μεγάλο ερωτηματικό έχει να κάνει με το «σετ» παιχνίδι της Εθνικής, κάτι που κάνει αναγκαία την παρουσία του Κώστα Σλούκα στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Αν μη τι άλλο η είδηση για την ενσωμάτωσή του στην ομάδα ήχησε σαν... μελωδία από κινεζικό τραγούδι αφού γνωρίζει ότι θα έχει στη διάθεσή του τον παίκτη ο οποίος μπορεί να «ξεκλειδώσει» κλειστές άμυνες στο «πέντε εναντίον πέντε». Άλλωστε έχει αποδείξει ότι μπορεί να ταιριάξει απόλυτα με τον Καλάθη στην ίδια πεντάδα και να δώσει πολλές λύσεις από τη θέση του σούτινγκ γκαρντ χάρη στο αξιόπιστο σουτ του. Αρκεί να είναι 100% καλά και να μπορεί να βοηθήσει την ομάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο, όπως και πριν από τον τραυματισμό του. Και εδώ θα βάλουμε έναν μικρό αστερίσκο όσον αφορά την κατάστασή του και τον βαθμό ετοιμότητάς του.

Επίσης είδαμε και κάτι ακόμα. Η Εθνική μας ανταποκρίθηκε εξαιρετικά χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, αν και η Βενεζουέλα την οποία κερδίσαμε εύκολα στον τελικό του τουρνουά «Atlas» δεν ήταν ο αντίπαλος για ενδεικτικά συμπεράσματα. Παρόλα αυτά η Εθνική μας είχε κίνηση χωρίς τη μπάλα, είδαμε όμορφες συνεργασίες αλλά από την άλλη αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα στο ριμπάουντ. Όσο να 'να η παρουσία του Greek Freak στα επίσημα ματς θα εγγυάται τουλάχιστον 6-7 ριμπάουντ σε κάθε ματς. Μην... έχει και «διψήφιο» μέσο όρο στην συγκεκριμένη στατιστική κατηγορία. Είτε παίζει στο «τρία», είτε παίζει στο «τέσσερα», είτε ακόμα και στο «πέντε» που τον είδαμε σε κάποια ματς.

Αν μη τι άλλο ήταν πολλά τα «κομμάτια» και τα «σχήματα» στα φιλικά παιχνίδια της προετοιμασίας και σίγουρα θα είναι πολλά περισσότερα στο Παγκόσμιο. Ακόμη και ο «κομμένος» Μάντζαρης άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις στο τελευταίο παιχνίδι και έδειξε από τη πλευρά του ότι μπορεί να σταθεί επάξια στα παρκέ της Κίνας ως μια καλή εναλλακτική λύση. Όμως αυτά τα ξέρει καλύτερα ο Θανάσης Σκουρτόπουλος και οι συνεργάτες του... Μένει να τα δούμε και τα επίσημα. Ανυπομονούμε!