Α ρε Μάικλ να μην είχες αποσυρθεί δύο φορές...

Παναθηναϊκός - Μπασκόνια με Live Streaming* & προσφορά* (21+) | *Ισχύουν όροι & προϋποθέσεις

Ναι, ξέρω. Με τα «αν» και τα «εφόσον» δεν έχει γραφτεί καμία ιστορία παγκοσμίως...

Όμως πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτεται και να αναρωτιέται πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα «εάν και εφόσον» ο καλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών το είχε... πάρει σερί και δεν είχε «κρεμάσει» δύο φορές τη φανέλα του μένοντας συνολικά 4,5 σεζόν μακριά από τα παρκέ του ΝΒΑ. Και δεν αναφέρομαι στην αγωνιστική του αξία, έτσι; Σε αυτό δεν... σηκώνω κουβέντα. Δεν υπάρχει δίλημμα, ούτε καν πρέπει να τίθεται ερώτημα για τον Greatest Of All Times. Μάικλ Τζόρνταν και μετά το χάος. Τελεία.

Αναφέρομαι, λοιπόν, στο πόσο διαφορετικά θα ήταν τα συνολικά νούμερα και πόσο ψηλά θα είχε βρεθεί ο «Air» στις λίστες με τα καλύτερα επιτεύγματα όλων των εποχών. Φυσικά αφορμή αποτέλεσε το πρόσφατο «milestone» του ΛεΜπρόν Τζέιμς, ο οποίος έγινε ο 4ος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που ξεπέρασε τους 33.000 πόντους. Respect. Παρά το γεγονός ότι βρίσκομαι στην αντίπερα όχθη των... ορκισμένων fans του (όπως και του Χάρντεν και του Ουέστμπρουκ).

Απλούστατα με την συχνότητα που σκόραρε ο Τζόρνταν, ειδικά την πρώτη φορά που αποσύρθηκε (1993) με (σχεδόν) 33 πόντους κατά μέσο όρο, σίγουρα δεν θα είχε κλείσει την καριέρα του με 32.292 πόντους σε 1.072 ματς αλλά με πολύ περισσότερους. Ο ΛεΜπρόν έφτασε τους 33.008 πόντους μετρώντας μέχρι σήμερα 1.216 ματς. Δηλαδή έχει ήδη 144 παιχνίδια περισσότερα από τον Τζόρνταν οπότε είναι λίγο άτοπο να βάζει κάποιος στην κουβέντα το «ο Λεμπρόν είναι καλύτερος γιατί έχει και περισσότερους πόντους από τον Μάικλ».

Αυτές είναι καφενειακές και μόνο συζητήσεις. Μιλάμε για δύο τεράστια μεγέθη του παγκοσμίου μπάσκετ. Μόνο που εδώ θα βάλω έναν αστερίσκο και είναι κάτι που το λέω συχνά και συνέχεια έρχομαι σε αντίθεση με όλους τους fans του ΛεΜπρόν. Θεωρώ ότι ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν ο καλύτερος ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑΣ όλων των εποχών στο ΝΒΑ. Τον παρακολουθούσες να παίζει και έβλεπες το... ίδιο το μπάσκετ πάνω στο παρκέ. Η προσωποποίηση του αθλήματος.

Αντίστοιχα, ο Λεμπρόν είναι ο καλύτερος ΑΘΛΗΤΗΣ στο ΝΒΑ. Μπορεί να μην χαρακτηριστεί εύκολα με λόγια αυτό που θέλω να πω, αλλά ο Τζέιμς δεν έχει αυτήν την μπασκετική «αλητεία», αυτό το «μπρίο», αυτήν την διαφορετική κίνηση, αυτό το απρόβλεπτο, αυτή την «αέρινη» παρουσία στο παρκέ. Ο ΛεΜπρόν είναι κυριαρχικός! «Έχτισε» την καριέρα του περισσότερο στην σωματοδομή του και στα αθλητικά του προσόντα και λιγότερο στο καθ' αυτό το «μπάσκετ».

Αν, ξαναλέω, ο Τζόρνταν δεν είχε αποσυρθεί δύο φορές θα είχε τουλάχιστον άλλα 300 παιχνίδια στο βιογραφικό του. Και αντιλαμβάνεστε πόσο διαφορετικά θα είχε γραφτεί η ιστορία και στα συνολικά milestones του ΝΒΑ. Σίγουρα θαείχε ξεπεράσει τον Καρλ Μαλόουν στην δεύτερη θέση της λίστας με τους καλύτερους σκόρερ όλων των εποχών (36.928 πόντοι) ενώ θα μπορούσε να απειλήσει και τον μεγάλο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (38.387 πόντοι). Αρκεί να είχε 24-25 πόντους κατά μέσο όρο. Και φαντάζεστε ότι δεν θα είχε; Εδώ στην τελευταία του σεζόν στους Ουίζαρντς όταν ήταν 39 ετών σκόραρε 20 πόντους σε κάθε ματς, έχοντας αγωνιστεί και στα 82 παιχνίδια της regular season!

Και φυσικά δεν είναι η μοναδική στατιστική κατηγορία που θα μπορούσε να εκτοξευθεί αν είχε αγωνιστεί και τα 4,5 χρόνια που έμεινε εκτός (1993-94 και τα 2/3 της σεζόν 1994-95, όπως επίσης και την τριετία 1998-2001). Ενδεχομένως να είχε απειλήσει τον Τζον Στόκτον στην πρώτη θέση με τα περισσότερα κλεψίματα στο ΝΒΑ (τελείωσε με 2.514 στην 3η θέση, ενώ ο άλλοτε σταρ της Γιούτα είχε στην καριέρα του 3.265 κλεψίματα) ενώ θα ήταν πολύ πιο ψηλά τόσο στα εύστοχα δίποντα (4ος με 11.611) όσο και στα εύστοχα σουτ εντός παιδιάς στο σύνολο (επίσης 4ος με 12.192). Για παράδειγμα στις αντίστοιχες κατηγορίες ο ΛεΜπρόν είναι 14ος στη λίστα των κλεψιμάτων (1.960), 12ος στα εύστοχα δίποντα (10.253) και 5ος στα συνολικά σουτ εντός παιδιάς (12.016).

Ξέρω, μπορεί να προκαλέσω αντιδράσεις, αλλά έχοντας ζήσει και τις δύο εποχές του ΝΒΑ, τόσο τότε που μεσουρανούσε ο Τζόρνταν, όσο και τώρα που μεσουρανεί ακόμα ο ΛεΜπρόν, θεωρώ ότι έχω ολοκληρωμένη άποψη. Και επιμένω, δεν τίθεται κανένα θέμα σύγκρισης.

Συμφωνώ ότι άλλο το μπάσκετ τότε και άλλο το μπάσκετ τώρα στο ΝΒΑ. Και αυτό είναι κάτι που ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψή μου. Το ΝΒΑ στα τέλη της δεκαετίας του '80 και καθ' όλη τη διάρκεια των 90's ήταν πραγματική... αρένα. Απ' όλες τις απόψεις. Δεν μπορούσε να παίξει ο οποιοσδήποτε. Παίκτες που υπάρχουν σήμερα στο ΝΒΑ και κάνουν και καλή καριέρα, εκείνη την εποχή δεν θα περνούσαν ούτε απ' εξω. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έπαιζαν στο (τότε) NBDL ή ακόμα χειρότερα στο CBA (το minor league των ΗΠΑ που υπήρχε τότε). Τους υπόλοιπους θα τους απολαμβάναμε στην Ευρώπη. Α, μιας και είπα Ευρώπη. Απλά δείτε πόσοι (και ποιοι) Ευρωπαίοι αγωνίζονταν τότε στο ΝΒΑ και πόσοι αγωνίζονται σήμερα και θα καταλάβετε.

ΥΓ: Τι ωραία που θα ήταν να τους βλέπαμε και τους δύο να έπαιζαν στο prime τους αντίπαλοι... Όσο για το ποιος θα κέρδιζε; Ο Μάικλ Τζόρνταν δεν το... συζητάει καν. Δείτε το βίντεο...

When it come to G.O.A.T., Michael Jordan rules the world! Simple as that! #NBA #GOAT #LebronJames #LEBRON #MJ #JORDAN #MichaelJordan #BOSvsCLE pic.twitter.com/YeYMRgUfmd

— George Kouvaris (@gkouvaris) May 28, 2018