Η ιστορία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, η ιστορία ενός νέου ανθρώπου που εξελίχτηκε σε έναν από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες στον πλανήτη κι εν συνεχεία MVP του ΝΒΑ είναι η αιτία χαράς και θαυμασμού. Για να φτάσουμε όμως εδώ, στο σημείο δηλαδή ο Έλληνας σούπερ σταρ των Μιλγουόκι Μπακς να κλαίει μιλώντας για τον πατέρα του κι έχοντας απέναντι του την οικογένειά του, πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα Σεπόλια. Τη γειτονιά που συνδυάζει τα όνειρα και τις ελπίδες εκατοντάδων παιδιών μεταναστών με το σκοτάδι της Χρυσής Αυγής.

Ο κύριος Γιάννης Τζίκας και η σύζυγός του, η κυρία Καίτη άνοιξαν από την πρώτη στιγμή την... Κιβωτό τους, την καφετέρια απέναντι από το ανοιχτό στα Σεπόλια προσφέροντας ένα μπουκάλι νερό, ένα σάντουιτς ή ένα μιλκ-σέικ τον στον Γιάννη και τα αδέλφια του, τον Θανάση, τον Αλέξανδρο και τον Κώστα. Ο Πολυτιμότερος Παίκτης στο ΝΒΑ μεγάλωσε με αυτούς τους ανθρώπους και γι' αυτό ακριβώς λάμπει τόσο έντονα ανάμεσα σε τόσα αστέρα του μπάσκετ, ξεχωρίζει διότι έχει αληθινή παιδεία, επιλέγοντας τον σωστό και το δύσκολο δρόμο.

Ο κύριος Γιάννης θυμάται εκείνες τις... ευγενικές φατσούλες που περνούσαν κάθε μέρα από το μαγαζί του κι εξοργίζεται με όλους εκείνους που εκμεταλλεύονται την επιτυχία του Έλληνα σούπερ σταρ ενώ πριν από λίγα χρόνια μιλούσαν απλώς για έναν μαύρο της γειτονιάς.

Συνέντευξη: Γιάννης Σταυρουλάκης
Επιμέλεια: Βασίλης Τσίγκας