«Καλώς ήρθατε» στη… Νέα Αγγλία!

Πετώντας από την Αθήνα για το Λονδίνο, μπήκα στην διαδικασία να υπολογίσω πόσα παιχνίδια κανονικής περιόδου έχω παρακολουθήσει δια ζώσης και με δημοσιογραφική διαπίστευση, από το 2003 όταν και πρωτοπάτησα το πόδι μου σε γήπεδο του ΝΒΑ, μέχρι και σήμερα και μετά μεγάλης μου έκπληξης, τα έβγαλα 42! Βάλτε και δύο All Star Games σε Νέα Ορλεάνη (2017) και Σάρλοτ (2019) αλλά κι ένα tour στο θρυλικό “Madison Square Garden” της Νέας Υόρκης και φτάνουμε τον τρομερό αριθμό 45!

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Επειδή για όλα και για όλους υπάρχει η πρώτη φορά και επειδή το καθοριστικό Game 3 (το σκορ είναι 1-1) ανάμεσα στους Σέλτικς και τους Μπακς, που θα έχω την τύχη να παρακολουθήσω από τα δημοσιογραφικά έδρανα του “TD Garden”, θα είναι το πρώτο παιχνίδι playoffs στην δημοσιογραφική μου καριέρα! Να είναι καλά, λοιπόν, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και το άρωμά του, γιατί χάρη στην ευγενική υποστήριξη της STR8, να ‘μαστε πάλι με τον Βασίλη Τσίγκα στο America για… business!

Που λέτε, λοιπόν, έστω κι αν είμαι υποστηρικτής των «ελαφιών» σχεδόν από… κούνια, από μικρός που παρακολουθούσα όσο ΝΒΑ έδειχνε η ελληνική τηλεόραση, πάντα με εξίταραν οι φοβερές και τρομερές μάχες των Σέλτικς με τους Λέικερς και το match-up του Λάρι Μπερντ με τον Μάτζικ Τζόνσον και ανέκαθεν ήθελα να επισκεφτώ τη Βοστώνη για να ζήσω την ατμόσφαιρα μία πόλης, που φημίζεται ότι διαθέτει την μεγαλύτερη αθλητική παράδοση από οποιαδήποτε άλλη στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Και πράγματι! Με μία πρόχειρη έρευνα, εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος ότι η πόλη, που αρχικά ονομάστηκε “Trimountain” (από τα τρία βουνά της περιοχής) και εν συνεχεία πήρε το όνομά της (Boston) από την αντίστοιχη στο Λινκολνσάιρ της Αγγλίας, είναι μία από τις μόλις πέντε της Αμερικής (μαζί με το Σικάγο, το Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη και τη Φιλαντέλφεια), που οι ομάδες τους έχουν κατακτήσει τουλάχιστον ένα πρωτάθλημα και στις τέσσερις μεγάλες επαγγελματικές λίγκες της χώρας (NFL, NBA, NHL και MLB).

Με τη μόνη διαφορά, όμως, ότι στην γλώσσα των σπορ, η πρωτεύουσα της Μασαχουσέτης συχνά-πυκνά αποκαλείται ως «η πόλη των τίτλων» καθώς τα γραφεία των τεσσάρων κορυφαίων αθλητικών οργανισμών (Πάτριοτς, Σέλτικς, Ρεντ Σοξ και Μπρούινς) βρίσκονται συνολικά 39 τρόπαια!

Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, η αμερικανική ολυμπιακή επιτροπή την επέλεξε για να διεκδικήσει τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 (ανατέθηκαν στο Παρίσι), αλλά εν συνεχεία αποσύρθηκε από την διαδικασία, λόγω των σοβαρών οικονομικών επιφυλάξεων που διατυπώθηκαν από την πλειοψηφία της τοπικής κοινής γνώμης.

Παρακολουθώντας, λοιπόν, την κατάταξη στην Ανατολική περιφέρεια και το bracket των playoffs, δεν σας κρύβω ότι τρόπον τινά, είχα «καπαρώσει» τη συγκεκριμένη σειρά κι απλά περίμενα πως και πώς να προκύψει.

Οπότε, λίγο η εφετινή εκπληκτική πορεία των Μπακς και οι αυξημένες προσδοκίες να διεκδικήσουν ακόμη και το πρωτάθλημα, λίγο ο περυσινός αποκλεισμός-“θρίλερ” από τους Κέλτες στον 1^ο γύρο και η διεκδίκηση του MVP από τον “Greek Freak” και λίγο η σπουδαία παράδοση των Σέλτικς (17 πρωταθλήματα) αλλά και η ευρωπαϊκή κουλτούρα της Βοστώνης ως πόλης, νομίζω ότι δικαιολογούν απόλυτα τον ενθουσιασμό μας, για το συναρπαστικό πενθήμερο που βρίσκεται μπροστά μας…

Εδώ ολόκληρος Ρικ Πιτίνο, που δούλεψε τέσσερα χρόνια στους Σέλτικς (1997-2001) και άλλα πέντε στο Boston University (1978-83) και ενθουσιάστηκε στο άκουσμα της επίσκεψής μας («σας ζηλεύω γιατί θα δείτε ματσάρες και θα πάτε σε μία πανέμορφη πόλη», μας είπε πριν φύγουμε) και μας έδωσε και tips για καφέ και φαγητό (θαλασσινά), εμείς οι «πρωτάρηδες» δεν θα ψαρώσουμε;

Εδώ μεγαλώσαμε χαζεύοντας στην μικρή οθόνη την μοναδική ατμόσφαιρα στο “Garden” κι ακούγοντας την «θρυλική» φάση “Havlicek stole the ball” (ο φοβερός και τρομερός Τζον Χάβλιτσεκ αναχώρησε από τα εγκόσμια μόλις την προηγούμενη εβδομάδα), είναι δυνατόν να μην γουστάρουμε που θα βρεθούμε στο σπίτι της πιο ιστορικής ομάδας του ΝΒΑ;

Μιλώντας για την έδρα των Σέλτικς, όπου οι κερκίδες βρίσκονται κολλητά με τον αγωνιστικό χώρο και ο κόσμος κάνει την περισσότερη φασαρία από οποιοδήποτε άλλο μπασκετικό γήπεδο στην Αμερική, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι αναμφίβολα ένα από τα αγαπημένα του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Στο διάσημο παρκέ του “TD Bank Garden”, όπως μετονομάστηκε το 2008, ο 24χρονος Έλληνας διεθνής forward έχει κάνει μερικές από τις κορυφαίες εμφανίσεις του στον «άλλο πλανήτη» του αθλήματος και σε 14 αγώνες (ρεκόρ 5-9) έχει μ.ο. 23,3 πόντους, 8,1 ριμπάουντ και 4,6 ασίστ από το 2013 μέχρι και σήμερα.

Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ειδικότερα, ο ηγέτης των Μπακς όποτε παίζει στην πόλη… του «τριφυλλιού» αφηνιάζει, καθώς μόνο πέρυσι και φέτος, σε 8 αγώνες (2 νίκες και 6 ήττες) σκοράρει κατά μ.ο. 30,4 πόντους, μαζεύει 10,2 ριμπάουντ και μοιράζει 5,3 ασίστ. Ο ίδιος περιμένει πως και πως την επόμενη παράσταση, το αποτέλεσμα της οποίας θα μας δώσει ένα πρώτο ασφαλές δείγμα για το προς τα που «γέρνει» η σειρά και για το ποια ομάδα πατάει πιο γερά στα πόδια της.

Το gazzetta.gr θα σας μεταδώσει όλα όσα θα συμβούν στον αγωνιστικό χώρο και τα αποδυτήρια των δύο επόμενων αγώνων που θα διεξαχθούν στην Βοστώνη (Cosmote Sport 4HD), σε μία σειρά που «στιγματίστηκε» από το ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ο πρόεδρος των Σέλτικς, Ντάνι Έιντζ, που το 2013 είχε ταξιδέψει στην Αθήνα κι από ‘κει στον Βόλο για να δει τον 18χρονο τότε Γιάννη να παίζει και να διαπιστώσει από κοντά πόσο καλός είναι.

Εν συνεχεία θα ταξιδέψουμε στο Μιλγουόκι για το Game 5, από το υπερσύγχρονο και εντυπωσιακό νέο γήπεδο των Μπακς, το “Fiserv Forum”! Μία εβδομάδα γεμάτη από μπάσκετ αλλά και από ουκ ολίγες ταξιδιωτικές στιγμές. Άλλωστε το ταξίδι μετράει περισσότερο από τον προορισμό.

Με την ευκαιρία, ο Μάϊος δεν είναι ο ιδανικός μήνας για να επισκεφτεί κανείς την Βοστώνη. Κατ’ αρχήν, από καλοκαίρι συναντήσαμε κάτι μεταξύ φθινοπώρου και χειμώνα. Συννεφιά και ομίχλη σε σημείο που στην προσγείωση, ο αεροδιάδρομος φάνηκε μετά τα τελευταία 200 μέτρα, βροχή και ψυχρούλα με την θερμοκρασία το βράδυ να βρίσκετσι κάτω από τους 10 βαθμούς Κελσίου. Γενικά μαυρίλα και μουντάδα.

Από ‘κει και πέρα, έχουμε να κάνουμε με μία μικρή αλλά πυκνοκατοικημένη πόλη με πληθυσμό που δεν ξεπερνάει τις 700.000 κατοίκων, η οικονομία της οποίας, πέρα από την αλιεία, στηρίζεται εν πολλοίς στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση και τη νοσοκομειακή «βιομηχανία».

Με περισσότερους από 250.000 φοιτητές σε πάνω από 100 πανεπιστημιακά ιδρύματα στην ευρύτερη περιοχή και με την ετήσια τελετή αποφοίτησης να διοργανώνεται κατά την διάρκεια του τελευταίου μήνα της άνοιξης, καταλαβαίνετε γιατί τα ξενοδοχεία, είτε έχουν ξεπουλήσει, είτε χρεώνουν το βράδυ με μίνιμουμ 200 δολάρια. Είδαμε και πάθαμε να βρούμε δωμάτιο…

Υγ.1: Η συμπάθειά μου προς τους Μπακς χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν η πρώτη μου ξαδέλφη μετακόμισε στο Μιλγουόκι για σπουδές και η συγκεκριμένη πόλη, ήταν η μοναδική λέξη που μου φάνηκε οικεία, όταν διάβασα για πρώτη φορά τα αποτελέσματα του ΝΒΑ σε πολιτική εφημερίδα της εποχής. Για αρκετά χρόνια πίστευα ότι ήμουν ο μόνος Έλληνας που τους υποστήριζε, γιατί μέχρι τον Ιούνιο του 2013, ούτε καν οι άνθρωποι της ομάδας μπορούσαν να φανταστούν την εκτόξευση που έμελλε να βιώσουν!

Υγ.2: Μπαίνοντας στην αίθουσα παραλαβής των αποσκευών στο διεθνές αεροδρόμιο “Logan”, συνέβη κάτι που στα τόσα χρόνια που ταξιδεύουμε δεν έχει ξαναγίνει. Πριν καν εμφανιστούν οι αποσκευές μας, τα μεγάφωνα ανακοίνωσαν τρεις ταξιδιώτες των οποίων κάποια αποσκευή έμεινε στο Λονδίνο. Προσέξτε, το ανακοίνωσε η αρμόδια υπηρεσία του αερολιμένα, πριν καλά-καλά το αντιληφθούν οι ενδιαφερόμενοι καθώς οι βαλίτσες δεν είχαν καν αρχίσει να εμφανίζονται και τους κάλεσε στο ειδικευμένο desk για να τους ενημερώσει και να τους καθησυχάσει. Πραγματικά απίστευτο! Ούτε ταλαιπωρία, ούτε ανασφάλεια, ούτε αναζήτηση στο άγνωστο!

Υγ.3: Δυστυχώς, ο ένας από αυτούς ήταν ο Βασίλης Τσίγκας, που όμως παρέλαβε την τσάντα λίγες ώρες αργότερα στο ξενοδοχείο.