Να είναι κάποιος σταρ στο ΝΒΑ. Παίκτης των 25 εκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο. Να έχει τα πάντα. Και παρόλα αυτά να γίνεται εθελοντής σε αποστολή διάσωσης!

Ο Μαρκ Γκασόλ έδωσε το μεγάλο παράδειγμα σε όλους, σε μια αποστολή που θα θυμάται για όλη του τη ζωή! Δείτε και διαβάστε στο ημερολόγιο που δημοσίευσε το ESPN την μεγάλη περιπέτεια που έζησε και η οποία συγκινεί τους πάντες!

Δευτέρα 16 Ιουλίου, 22:35: Κάπου στην Μεσόγειο Θάλασσα

Ο Μαρκ Γκασόλ είχε βρεθεί σε πλοίο διάσωσης στην Μεσόγειο Θάλασσα με σκοπό να βοηθήσει όσο μπορούσε τους ανθρώπους που έκαναν προσπάθεια για να σώσουν τους μετανάστες. Τότε περνούσε από το μυαλό του πόσο πολύ πεινούσαν ή διψούσαν. Πόσο τρομαγμένοι ήταν.

Η τελευταία γνωστή τους θέση ήταν περίπου 80 μίλια μακριά από την ακτή της Λιβύης. Ήδη φέτος, σύμφωνα με την Υπηρεσία Μετανάστευσης των Ηνωμένων Εθνών, περισσότεροι από 1.500 μετανάστες – εκ των οποίων 600 μόνο τον Ιούνιο - πέθαναν ή εξαφανίστηκαν προσπαθώντας να διασχίσουν αυτά τα νερά.

Καθώς βραδιάζει και πέφτει η θερμοκρασία του νερού, κανείς δεν ξέρει πόσοι μετανάστες θα βρεθούν ζωντανοί. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, οι πιθανότητες επιβίωσης είναι 1 προς 31 Περίπου 115 μίλια είναι ένα ρυμουλκό που ονομάζεται Open Arm και λίγο πιο μπροστά ένα γιοτ που ονομάζεται Astral. Πρόκειται για σκάφη ανθρωπιστικής διάσωσης τα οποία ανεπιθύμητα σε έναν αυξανόμενο αριθμό ευρωπαϊκών χωρών. Σκάφη για έρευνα και διάσωση. Κατευθύνονται προς τα νότια, καθοδηγούμενοι από το ραντάρ και το GPS.

Στο τιμόνι του Astral είναι ο καπετάνιος Ρικάρντο Γκράτι. Το μοναδικό άτομο στη γέφυρα είναι ο Μαρκ Γκασόλ, ο ψηλότερος και πλουσιότερος εθελοντής διασώστης: «Πάω να χαλαρώσω αλλά δεν νομίζω ότι ο ύπνος είναι η ρεαλιστική επιλογή» δήλωσε ο ίδιος.

Κυριακή 15 Ιουλίου, 21:31: Μια μέρα νωρίτερα...

Βαρκελώνη: Ένας-ένας τον πλησιάζουν για μια γρήγορη φωτογραφία: Μια τετραμελής οικογένεια, δύο φίλες και αεροσυνοδοί. Ήταν η στιγμή που ο Γκασόλ περίμενε να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο με προορισμό τη Μάλτα.

Μας έχει προσκαλέσει να καταγράψουμε την Αποστολή 47 του Proactiva Open Arms, της μη κυβερνητικής οργάνωσης που διεξάγει μηνιαίες επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο Θάλασσα. Επίσης στην πτήση είναι ο ιδρυτής της Proactiva Open Arms και πρόεδρος Όσκαρ Καμπς, ο οποίος ενέκρινε την πρόσκληση.

«Είμαι το δόλωμα», λέει ο Γκασόλ για το ρόλο του στην ιστορία. Ο Γκασόλ παρακολουθούσε το έργο του Proactiva Open Arms από... απόσταση για περισσότερο από ένα χρόνο. Ο ίδιος αποφάσισε να πάρει μέρος λόγω της απελπισίας των μεταναστών και από τις προσπάθειες της μη κερδοσκοπικής Proactiva για να τους διασώσουν.

«Είναι κάτι στο οποίο πιστεύω πραγματικά και κάτι που πραγματικά αισθάνομαι», λέει ο Γκασόλ, ο οποίος δεν ζήτησε από τον Γκρίζλις την άδειά τους να πάρει το ταξίδι, ούτε έδωσε λεπτομέρειες. «Πιθανόν να μην είμαι ο ίδιος τύπος μετά την αποστολή. Το γνωρίζω και είμαι εντάξει με αυτό».

Οι δικοί του άνθρωποι είχαν τις ανησυχίες και τις ενστάσεις τους, όπως η σύζυγός του Κριστίνα. Παρόλα αυτά τον στήριξε, ενώ ο ίδιος ο Γκασόλ, δεν έκανε δεύτερες σκέψεις: «Αν θέλετε να ευαισθητοποιήσετε και άλλους ανθρώπους όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα, τότε πρέπει να το κάνετε εσείς οι ίδιοι. Είμαι νευρικός και ανήσυχος για το άγνωστο» σχολίασε.

«Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα; Ο θάνατος. Και το χειρότερο να είσαι μικρό παιδί και να επιπλέεις στο νερό».

Δευτέρα 16 Ιουλίου, 00:30

Βαλέτα: Η πτήση μας προσγειώνεται στη μικρότερη πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεντρώνουμε τις βαλίτσες μας και 45 λεπτά αργότερα καθόμαστε σε μια καφετέρια πιτσαρίας δίπλα στο κέντρο της πόλης.

Ο Καμπς, 63 ετών, βγάζει το κινητό του τηλέφωνο και δείχνει μια φωτογραφία με τον Πάπα της Ρώμης στο Βατικανό να μιλάει στο κοινό. Ανάμεσά τους και εκείνος. Μάλιστα έκλεισε την ομιλία του στα ισπανικά μιλώντας απευθείας στους διασώστες, συμπεριλαμβανομένων του Καμπς, των μελών του πληρώματος της Proactiva, καθώς και στους μετανάστες που είχαν διασωθεί στη Μεσόγειο. Συγκεκριμένα σύγκρινε τους διασώστες με τον καλό Σαμαρείτη, ο οποίος έσωσε τη ζωή ενός ξένου.

Ο Γκασόλ έχει μια κόρη 4 ετών και έναν γιο ηλικίας 16 μηνών. Προσπαθεί να κατανοήσει για ποιον λόγο ένας γονέας θα έβαζε ένα παιδί σε μια σχεδία: «Θα έπρεπε να ήμουν πολύ πολύ απελπισμένος. Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος ίσως να έκανα και εγώ την ίδια σκέψη...»

Δευτέρα, 16 Ιουλίου, 12:20

«Βασικά, μας μισούν», λέει ο Σαρράλντ. «Μας λένε λαθρεμπόρους».

«Αυτοί» στη Μάλτα και την Ιταλία, καθώς και σε άλλα κράτη της ΕΕ, είναι εκείνοι που κατηγορούν εν μέρει την ΜΚΟ όπως και τη Proactiva για την είσοδο των μεταναστών. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Μετανάστευσης του ΟΗΕ, σημειώθηκαν 77.483 αφίξεις μεταναστών (63.142 από τη θάλασσα και 14.431 από τη στεριά) το 2018 από την Αφρική, την Ασία ή τη Μέση Ανατολή. Η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία οι συχνότεροι προορισμοί.

Λίγο αργά το μεσημέρι, μεταφερθήκαμε στο σκάφος όπου και περιμέναμε καθώς ο Καμπς διαπραγματεύονταν το κόστος των καυσίμων με τον ιδιοκτήτη μέσω τηλεφώνου. Ξεκαθάρισε ότι θα ταξιδέψουν 40 μίλια μακριά, σε διεθνή ύδατα. Αυτό το κομμάτι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αυτό που δεν ειπώθηκε είναι ότι τόσο ο Καμπς, όσο και ο Γκασόλ, βοηθούν Αμερικανό τηλεοπτικό ρεπόρτερ και παραγωγό στην «έρευνα και τη παρατήρηση της θαλάσσιας ζωής στη Μεσόγειο».

Τελικά βγαίνουμε από το λιμάνι, στη συνέχεια βόρεια, στη συνέχεια δυτικά και μετά στο αρχιπέλαγος του Γκότζο. Στεριά θα βλέπαμε ύστερα από τέσσερις με πέντε μέρες. Στις 3:10 μ.μ., το σκάφος σταματά. Ο Καμπς βγάζει ένα ζευγάρι κιάλια και βλέπει στο νερό. Ο Γκασόλ κάθεται κοντά στην πρύμνη και κάνει το ίδιο.

Ο καπετάνιος, ο οποίος είναι Ιταλός λέει ότι καταλαβαίνει την αντίδραση κατά της άφιξης τόσων μεταναστών. Αναγνωρίζει ότι μια τέτοια μετανάστευση πρέπει να είναι «ανάλογη» με το μέγεθος της χώρας: «αλλά η Ιταλία είναι μια χώρα των 60 εκατομμυρίων», λέει: «Οι 600.000 μετανάστες είναι τόσο πολλοί;»

Μας λένε να συγκεντρώσουμε τα πράγματα μας. Ο Γκσόλ αρπάζει την τσάντα του και περιμένει κοντά στην πρύμνη καθώς πλησιάζει το ταχύπλοο. Το πρόσωπό του είναι σοβαρό: «Τώρα λοιπόν αρχίζουμε», λέει.

Δευτέρα, 16 Ιουλίου, 17:11

Επιβίβαση στο Astral - Το γιοτ των 98 ποδιών είναι γερμανικό και χρονολογήθηκε το 1970. Ανακατασκευάστηκε το 1990 στο Fort Lauderdale και πάλι το 2009 στη Βαρκελώνη.

Το Astral είναι σκάφος διάσωσης και όχι για... σέντερ του NBA. Συνέχεια σκύβει για να μην χτυπήσει το κεφάλι του μέχρι να οδηγηθεί στην μικρή του καμπίνα: «Πώς είναι;» λέω, κοιτάζοντας τη μικροσκοπική του κουκέτα. «Καλά. Θα είμαι μια χαρά», απαντάει.

Είναι 6:40 μ.μ. Τα δελφίνια κολυμπούν μαζί με το Astral ενώ ο Γκασόλ λέει: «Αυτή τη στιγμή, θα έκανα τα παιδιά μπάνιο και θα ετοιμαζόμασταν για για δείπνο. Αυτά συμβαίνουν τα βράδια της Δευτέρα στο σπίτι των Γκασόλ».

Έντεκα λεπτά αργότερα, ακούγονται από το ραδιόφωνο ανεπιθύμητα νέα: Η Λιβυκή Ακτοφυλακή προφανώς έχει πει στο εμπορικό πλοίο να χειριστεί την αναζήτηση και τη διάσωση. Σύμφωνα με τον Καμπς, η ακτοφυλακή θα επιστρέψει τους μετανάστες στη Λιβύη.

Η σχεδία είναι περίπου 80 μίλια από την ακτή, που σημαίνει ότι οι μετανάστες έχουν περάσει σχεδόν δύο ημέρες στη θάλασσα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διασώστες της Proactiva λένε ότι οι πιθανότητες επιβίωσης μειώνονται σχεδόν στο μηδέν μετά από μία ημέρα στο νερό. Και αυτό διότι οι μετανάστες είναι συνήθως χωρίς τρόφιμα και πόσιμο νερό. Μια πυξίδα είναι το μόνο που έχουν απομείνει.

Τρίτη 17 Ιουλίου, 05:59

«Δεν υπάρχει βάρκα», λέει ο Γκάτι για την αναζήτηση της σχεδίας των μεταναστών. «Δύσκολο».

Ο Gasol, ο οποίος πέρασε σχεδόν όλη τη νύχτα στη γέφυρα, επιστρέφει με ένα φλιτζάνι καφέ στο χέρι του. Σύμφωνα με το ραντάρ, μόλις περάσαμε τις τελευταίες γνωστές συντεταγμένες του σχεδίου μια μέρα νωρίτερα. Το πλήρωμα φοβάται το χειρότερο.

Στη συνέχεια, στις 7:11, ακούγεται στα ισπανικά μια αποστολή στο Open Arms, το οποίο είναι τώρα περίπου 5 μίλια μπροστά. Ο Γκάτι μεταφράζει για μας: Το πλήρωμά τους έχει δει κάτι.

Στις 7:21 το Open Arms έχει εντοπίσει τι έχει απομείνει από την σχεδία. Εμφανίζονται δύο ή τρία σώματα στο νερό, αλλά τίποτα άλλο. Ο Γκασόλ σκύβει το κεφάλι του: «Απ' ότι φαίνεται οι Λίβυοι πήραν τους μετανάστες και άφησαν τα δύο σώματα στο νερό», λέει ο Γκάτι . Από τον ασύρματο ακούγεται και πάλι στα ισπανικά: «Ένας ζωντανός!»

Ο Γκασόλ και μια ομάδα διασωστών επιβιβάζονται στο φουσκωτό, φορώντας κόκκινα κράνη και σωσίβια. Χρειάζονται λιγότερο από επτά λεπτά για να φτάσουν σε ό,τι έχει απομείνει από τη σχεδία. Ήταν το σώμα μιας άψυχης γυναίκας με το πρόσωπο στη θάλασσα, της οποίας το δέρμα έχει αρχίσει να ξεφλουδίζει από τα χέρια της. Δίπλα της είναι το σώμα ενός νεαρού αγοριού. Τα ρούχα του έχουν φύγει.

Λίγα μέτρα μακριά είναι μια άλλη γυναίκα, τα μάτια της είναι κλειστά, αλλά ανοίγουν σιγά-σιγά καθώς αρκετοί διασώστες κινούνται προς αυτήν. Ένας από τους κολυμβητές παίρνει το αγόρι και το βάζει στο ταχύπλοο. Το πλήρωμα θα κρατήσει τα σώματα σε ασφάλεια και προστατευμένα μέχρι να φτάσουν στο λιμάνι.

Τα μάτια της γυναίκας είναι ανοιχτά αλλά κενά. Της λένε να επικεντρωθεί στο δάχτυλό , που κουνιέται μπροστά στο πρόσωπό της. Έχουν δει κι άλλους μετανάστες που τραβήχτηκαν από τα παγωμένα νερά, οι οποίοι πέθαναν στα χέρια τους. Ο στόχος είναι να μείνουν ξύπνιοι και να έχουν τις αισθήσεις τους.

Ο Γκασόλ δεν λέει τίποτε, μόνο χτυπάει φιλικά στον ώμο τον διασώστη. Το ιατρικό προσωπικό περιμένει στο πλοίο. Η γυναίκα είναι τυλιγμένη με δύο κουβέρτες. Ενώ μια στοίβα από πορτοκαλί γιλέκα γίνεται το αυτοσχέδιο κρεβάτι στο κύριο κατάστρωμα.

Ένα μέλος του πληρώματος ζήτησε από τους εθελοντές να βοηθήσουν να μετακινήσουν τα δύο άλλα σώματα πάνω στο άλλο κατάστρωμα, ώστε ένας γιατρός να προσπαθήσει να καθορίσει τον χρόνο του θανάτου. Ο Γκασόλ βοηθάει να σηκωθεί το φορείο που μεταφέρει το πτώμα της άλλης γυναίκας.

Στις 11:48 π.μ., η γυναίκα ψιθυρίζει το όνομά της στο ιατρικό προσωπικό: Τζοζέφα. Είναι από το Καμερούν, λέει στα γαλλικά. Αποφασίζεται να κατευθυνθεί το πλοίο προς τα βόρεια και το ιταλικό νησί Lampedusa, όπου ο Καμπς ελπίζει ότι μπορούν να μεταφέρουν με ασφάλεια τη Τζοζέφα και να αφήσουν τους δύο μη επιζώντες.

«Αν η Proactiva δεν είχε βρεθεί εδώ για να δει τι συνέβη και για να σώσει μια γυναίκα, κανείς δεν θα είχε δει και θα είχε ακούσει κάτι για αυτό» λέει ο Γκασόλ: «Μερικές φορές νιώθεις οργή, θυμό. Τα βλέπεις όλα τόσο κοντά. .. ''

Τετάρτη, 18 Ιουλίου, 14:30

Ο Gasol επισκέπτεται ξανά το Open Arms. Μιλάει με έναν από τους διασώστες κολυμβητές, τον Χαβιέ Φιλγκέιρα, ο οποίος όπως και ο Γκασόλ, βρίσκεται στην πρώτη του αποστολή. Ο Φιγκέιρα μετέφερε την Τζοζέφα από τη σχεδία στο ταχύπλοο. Ερωτηθείς τι θυμάται περισσότερο από αυτές τις στιγμές, λέει, «τα μάτια της».

Ο Φιγκέιρα ήθελε να ζητήσει μια χάρη: Ο Γκασόλ θα θέλει να βγει μια φωτογραφία μαζί του; Ο Συμφωνεί. Χαμογελάει αλλά με ένα χαμόγελο διαφορετικό από αυτό πριν από τέσσερις ημέρες στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης.

«Για μένα αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες», λέει ο Γκασόλ, ο οποίος επιστρέφει στο Astral: «Βλέπουν κάποιον που κινδυνεύει και δεν το σκέφτονται. Βουτάνε στο νερό».

Σύμφωνα με τον Καμπς, η Τζοζέφα κοιμάται βαριά, κάτι που αποτελεί ενθαρρυντικό σημάδι. Θα χρειαστεί περισσότερη ιατρική περίθαλψη, συμπεριλαμβανομένης της ψυχολογικής βοήθειας. Ο Καμπς λέει ο για την ερώτηση της Τζοζέφα: «Πού είναι όλοι οι άλλοι;»

Πέμπτη, 19 Ιουλίου, 12:30

H γιατρός Τζιοβάνα Σκατσαμπαρότζι έχει αναλάβει την περίθαλψη της Τζοζέφα στο Open Arms. Μπορεί μόνο να μαντέψει πόσο καιρό ήταν νερό, αλλά λέει ότι η γυναίκα έχει υποθερμία.

«Όταν τη βρήκαμε ήταν μεταξύ ζωής και θανάτου» λέει η Σκατσαμπαρότζι.

Παρασκευή, 20 Ιουλίου, 11:00

Ο Γκασόλ βοηθά ακόμη και στη μεταφορά της Τζοζέφα, τα πόδια της οποίας είναι πολύ αδύναμα για να περπατήσει από το δωμάτιό μέχρι το κατάστρωμα. «Η Τζοζέφα λέει ότι είναι χαρούμενη, αλλά θα είναι δύσκολο γι 'αυτήν τώρα, επειδή πρόκειται να αντιμετωπίσει ένα τελείως διαφορετικό σενάριο. Και πρέπει να της δώσουμε χρόνο. Δεν είναι εύκολο να το ξεπεράσει».

Η τελική απόφαση έχει γίνει: Τα πλοία θα αποβιβαστούν στην Πάλμα.

Σάββατο 20 Ιουλίου, 6:19

Πάλμα – Μαγιόρκα: Καθώς ο ήλιος ανατέλλει, μπορούμε να δούμε την πρωτεύουσα της Μαγιόρκα σε απόσταση. Ένα πολιτικό σκάφος παρακολουθεί την άφιξή μας, όπως και δύο βάρκες με τηλεοπτικά συνεργεία.

Ο Γκασόλ φτάνει στο κατάστρωμα με ένα φλιτζάνι καφέ και στο κινητό του γράφει. «4G!» φωνάζει! Στις 9:22, το πλοίο δένει στο λιμάνι. Η αποστολή είναι πλήρης.

Μας λένε ότι η Τζοζέφα θα μεταφερθεί σε ένα τοπικό νοσοκομείο. Έχει 30 ημέρες για να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Ο Καμπς λέει ότι η Proactiva θα βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Ο Γκασόλ συγκεντρώνει τα πράγματα του: «Νομίζω ότι τώρα έχουμε την ευθύνη να εξηγήσουμε και να δείξουμε στον κόσμο αυτό που είδαμε», λέει.

Ο Γκασόλ λέει ότι αν δεν έπρεπε να επιστρέψει στη δική του οικογένεια στη Βαρκελώνη, «δεν θα άφηνα το σκάφος. Είσαι τόσο ευάλωτος εκεί έξω: Τα συναισθήματα είναι έντονα. Καλύπτεις τους πάντες».

Όσο για την συμμετοχή του στην αποστολή; «Τι; Και τι έγινε που πήρα μέρος σε μια αποστολή; Οι άνθρωποι έχουν κάνει 47 αποστολές και έχουν σώσει πάνω από 60.000 συνανθρώπους μας»!

Ήταν κάτι που πίστευε και ήθελε να κάνει: «Πολλές φορές οι άνθρωποι σας λένε τι πρέπει να κάνετε. Εγώ ήθελα να δείξω τι μπορώ να κάνω. Τι θα έλεγα στην κόρη μου; Σίγουρα όχι όσα είδα. Απλά ότι ο μπαμπάς βοηθούσε τους ανθρώπους...»