Σίκμα: «Απίστευτο που δεν μας τιμώρησε ο Παναθηναϊκός!»
Γεννημένος στο Μιλγουόκι και με τον Hall of Famer, πατέρα του, Τζακ Σίκμα, να έχει φορέσει για πέντε χρόνια τη φανέλα των Μπακς (1986-1991), θα περίμενε κανείς να δηλώνει φίλαθλος των Μπακς και θαυμαστής του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Το δεύτερο ισχύει και με τα... μπούνια που λέμε, αλλά το δεύτερο... σε καμία περίπτωση, γιατί η μετέπειτα σύνδεσή της οικογένειας με την κοινωνία του Σιατλ (όπου και μεγάλωσε) και την οικογένεια των Σουπερσόνικς, τον έκαναν «υπερηχητικό» για μία ζωή.
Ο λόγος για τον 30χρονο Λιουκ Σίκμα, που ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές (14π., 10ρ. & 7ασ. με 5/7 σουτ & 4/5 βολ.) της νίκης-έκπληξη (106-105) της Άλμπα στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού, που προκάλεσε πάταγο σε όλη την Ευρώπη.
Όχι μόνο για το αποτέλεσμα και μόνο, αλλά φυσικά και για τους 211 πόντους που μπήκαν, τις δύο παρατάσεις που χρειάστηκαν, καθώς επίσης για τους 39 πόντους (!) τους Ιωάννη Παπαπέτρου αλλά και για τους τέσσερις παίκτες του «τριφυλλιού» που έπαιξαν πάνω από 40 λεπτά...
Το gazzetta.gr συνάντησε τον απόφοιτο του πανεπιστημίου του Πόρτλαντ στα αποδυτήρια και είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί για όσα ενδιαφέροντα χαρακτήρισαν την αναμέτρηση των πρωταθλητών Ελλάδας και Γερμανίας.
Πόσο δύσκολο ήταν αυτό που μόλις πετύχατε, ειδικότερα από την στιγμή που παίξατε χωρίς τον Σίβα, τον Έρικσον και τον Κάβανoου;
«Έπρεπε κατ' αρχήν να ξεπεράσουμε πνευματικά τις απώλειες των σημαντικών παικτών που έλλειπαν και εν συνεχεία να βρούμε τις λύσεις μέσα στο γήπεδο. Ξέραμε ότι θα είχαμε πολύ δύσκολη αποστολή, παίζοντας σε μία δύσκολη έδρα, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι ανταποκριθήκαμε εντυπωσιακά και ειλικρινά είμαι πολύ περήφανος που δεν τα παρατήσαμε όταν ο Παναθηναϊκός βρήκε τον τρόπο να αντιδράσει και να περάσει μπροστά στο σκορ.
Έχεις ξαναπαίξει σε τόσο τρελό παιχνίδι; Εννοώ από την άποψη των 50 λεπτών και υπό την έννοια ότι από τα μέσα της 4ης περιόδου και μετά, η μία ομάδα έδινε το ματς στην άλλη και εκείνη το επέστρεφε πίσω...
«Έχω παίξει μερικά, αλλά σίγουρα αυτό ήταν η απόλυτη... τρέλα! Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι κρατήσαμε την ψυχραιμία και είχαμε το καθαρό μυαλό για το σωστό play στο τέλος και φυσικά το ότι η κόρνα μας βρήκε να πανηγυρίζουμε.»
Ακούγεται «κουφό» αλλά ήρθατε εδώ με την χειρότερη επίθεση της Euroleague (μ.ο. 87,0π.) και παρ' ότι δεχθήκατε έναν περισσότερο στην κανονική διάρκεια (88-88) και συνολικά 18 στα δύο έξτρα πεντάλεπτα, φύγατε νικητές χάρη στην επίθεση...
«Είναι αλήθεια αυτό και πρέπει να δουλέψουμε πολύ στην άμυνα, γιατί αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα ξαναβρούμε τέτοιες ευκαιρίες όπως απόψε (σ.σ.: χθες) με τον Παναθηναϊκό. Εξεπλάγην που κι αυτός ήταν τόσο κακός στην άμυνα. Και στην Πόλη δεχτήκαμε τόσους πολλούς πόντους (σ.σ.: 106), αλλά δε νικήσαμε. Το εμπεδώσαμε αυτό κόντρα σε καλύτερες ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, η Εφές και η Μακάμπι που μας έβαλαν από 82 μέχρι 105 πόντους! Αλλά όταν είσαι τόσο κακός πίσω, πρέπει και πάλι να βρεις τρόπο για να κυνηγήσεις τη νίκη. Οπότε απλά δώσαμε μεγαλύτερη έμφαση στην επίθεση.»
Ήξερες ότι υπάρχουν τόσο καλοί Ισλανδοί μπασκετμπολίστες, όπως ο Μάρτιν (σ.σ.: Χέρμανσον) που ήταν πρώτος σκόρερ (20π.) και πασέρ (10ασ.) της Άλμπα κόντρα στον Παναθηναϊκό;
«("Πρόσεξε τι θα πεις!", ακούγεται με εμφανή διάθεση για χιούμορ από απέναντι ο βασικός point-guard της Άλμπα και τον κάνει να σκάσει στα γέλια)... Βασικά, έπεσες στην περίπτωση γιατί μάλλον έχω παίξει δίπλα στους δύο καλύτερους Ισλανδούς όλων των εποχών! Τον Μάρτιν και τον Τζον Στέφανσον στην Βαλένθια. Οπότε υποθέτω ότι είμαι είτε τυχερός, είτε άτυχος (γέλια)! Όπως το πάρει κανείς... Εντάξει πλάκα κάνω! Είναι προφανές ότι η ποιότητα του Χέρμανσον μιλάει από μόνη της και η προσαρμογή του στο επίπεδο της Euroleague, δείχνει τι παίκτης είναι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης.»
Και κάτι τελευταίο μια και έχεις μία έμμεση οικογενειακή σύνδεση με τους Μιλγουόκι Μπακς, λόγω του πατέρα σου Τζακ, που έπαιξε για 5 χρόνια στα «ελάφια» και πέρυσι μπήκε στο Hall of Fame. Κατ' αρχήν είναι η αγαπημένη σου ομάδα στο ΝΒΑ;
«Θα σας στενοχωρήσω, γιατί είμαι αιώνια πιστός φίλαθλος των Σιάτλ Σουπερσόνικς (σ.σ.: η 1η ομάδα του πατέρα του), έστω κι αν πια δεν υπάρχουν στο πρωτάθλημα! Δεν θα αλλάξω ποτέ ομάδα μέχρι να πεθάνω και θα περιμένω μήπως και τους ξαναδω κάποια στιγμή στο NBA. Λόγω του πατέρα μου αλλά και του Γιάννη, όμως, μου αρέσουν πολύ και οι Μπακς.»
Τι σ' αρέσει πιο πολύ στον "Greek Freak";
«Νομίζω ότι στην περίπτωσή του, τα λόγια χάνουν το ακριβές τους νόημα. Είναι απίστευτος! Όλα αυτά που μπορεί να κάνει, με το ύψος και το μάκρος που έχει το κορμί του, μοιάζουν εξωπραγματικά. Δεν υπάρχει δεύτερος στον κόσμο στο επίπεδό του. Και δεν είναι μόνο ότι είναι χαρισματικός, αλλά ότι παράλληλα δουλεύει πολύ σκληρά και βελτιώνεται συνεχώς. Το ότι από έναν άγνωστο παίκτη από το νο15 του draft έφτασε να είναι ο MVP του ΝΒΑ, με σοβαρές πιθανότητες να το ξαναπάρει στα 25 του, λέει πολλά για την περίπτωσή του.»
