Ρόκας Γκιεντράιτις: Από την «αφάνεια» στην κεντρική σκηνή

Είναι πολλά τα παραδείγματα των παικτών που πέτυχαν σε υποδεέστερες (της Euroleague) διοργανώσεις κι όταν έφτασαν στο σημείο να σφυρηλατηθούν στο κορυφαίο επίπεδο, φάνηκαν ελαχίστως ανθεκτικοί για να το αντέξουν. Ο Ρόκας Γκιεντράιτις αποδεικνύεται εξαιρετικά ελαστικός αλλά και «διψασμένος» γιατί έχει πετύχει σε οτιδήποτε έχει επιχειρήσει. Ξεκινώντας από το 2013 όταν κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην δεύτερη κατηγορία του λιθουανικού Πρωταθλήματος, πηγαίνοντας στο 2015 όταν το κατάφερε και στην κορυφαία διοργάνωση της χώρας του και καταλήγοντας στην περσινή τρομερή (για τον Λιθουανό) σεζόν, την παρθενική του με την Άλμπα Βερολίνου.

Προσφάτως, σε συνέντευξη που παραχώρησε, εμμέσως πλην σαφώς χαρακτήρισε «δώρο Θεού» την συνύπαρξή του με τον Άιτο Ρενέσες στο Βερολίνο γιατί η φιλοσοφία του πολύπειρου Ισπανού προπονητή ταιριάζει γάντι στα χαρακτηριστικά του 27χρονου swingman. Στην πραγματικότητα, ο 73χρονος προπονητής λατρεύει τους κινητικούς παίκτες, τις έξυπνες και γεμάτες έκρηξη κινήσεις των γκαρντ/φόργουορντ, αλλά και τους «στυγνούς» εκτελεστές. Ο Γκιεντράιτις έχει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Σουτάρει πιο γρήγορα και από τη σκιά του, λατρεύει να «κόβει» στην baseline και γενικώς την κίνηση χωρίς την μπάλα κι έτσι είναι το… άλλο μισό του καλού πασέρ Πέιτον Σίβα. Είναι κάτι που διδάχθηκε μικρός από τον κορυφαίο παίκτη που φόρεσε τη φανέλα της λιθουανικής Σιαουλιάι από την οποία αναδείχθηκε. Τον πατέρα του, Ρομπέρτας, ο οποίος φυσικά υπήρξε και διεθνής. Δεν τον άφηνε σε… χλωρό κλαρί, του δίδαξε τον επαγγελματικό τρόπο δουλειάς και παράλληλα τον είχε στο πλευρό του και στις μικρές εθνικές ομάδες της Λιθουανίας με τις οποίες κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U19 αλλά και το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό U20.

Τα παραπάνω σημειώνονται για να αποδείξουν ότι ο Γκιεντράιτις δεν είναι δα τυχαίος στον χώρο, αλλά είναι διαφορετικό να πετυχαίνεις σε εγχώριες διοργανώσεις από το να φτάσεις στο σημείο να απασχολείς την Euroleague. Η αλήθεια είναι ότι όλα ξεκίνησαν από πέρυσι, όταν δρομολογήθηκε η μετακόμισή από το Βίλνιους (Λιέτουβος) στο Βερολίνο (Άλμπα). Η τελευταία, προφανώς, έλαβε σοφή απόφαση καθώς υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με την προοπτική να μπει στα παπούτσια του Μάριους Γκριγκόνις ο οποίος είχε «αριβάρει» για το Κάουνας. Κανείς δεν γνωρίζει ποιες ήταν οι πραγματικές απαιτήσεις του Ρενέσες, ίσως όμως να μην περίμενε ότι ο Γκιεντράιτις α) θα συμπεριλαμβανόταν στην κορυφαία πεντάδα του Eurocup, β) θα εξελισσόταν σε πιο εύστοχος παίκτης της ίδιας διοργάνωσης στο μακρινό σουτ, γ) θα έφτανε σε σημείο να παίξει 70 παιχνίδια με περί των 28 λεπτών συμμετοχής στο Eurocup και ολίγα λιγότερα στο γερμανικό Πρωτάθλημα.

Στο Eurocup είχε κατά μέσο όρο, 14.8 πόντους με 42.1% στο μακρινό σουτ και 55.9% στα δίποντα. Την ίδια σεζόν επιχείρησε περισσότερες προσπάθειες τριών πόντων. Ήταν αποτέλεσμα της αγωνιστικής μετάλλαξής του το καλοκαίρι του 2015 όταν ξαφνικά σκαρφάλωσε από το 21.7% στο τρίποντο στο 41.7% την αμέσως επόμενη σεζόν με τη φανέλα της Λιέτουβος Ρίτας. Η αύξηση είκοσι ποσοστιαίων μονάδων στο μακρινό σουτ σ’ ένα καλοκαίρι είναι πραγματικά πολύ μεγάλη.

Μια χρονιά συνέχεια της περσινής…

Η αλήθεια είναι ότι η περσινή σεζόν δεν είχε το φινάλε που φανταζόταν καθώς αυτό ήταν κυριολεκτικά πολύ δύσκολο. Δεν είναι τόσο απλό να διαχειριστεί κανείς τρεις χαμένους τελικούς. Ο πρώτος (Κύπελλο Γερμανίας) ήρθε δια χειρός Νίκου Ζήση στον τελικό με την Μπάμπεργκ. Ακολούθησε αυτός στο Eurocup απέναντι στη Βαλένθια και το γλυκό… ήρθε κι έδεσε στους τελικούς του γερμανικού Πρωταθλήματος και το sweep της Μπάγερν Μονάχου απέναντι στην Άλμπα. Είναι προφανές όμως ότι ο Γκιεντράιτις δεν «καταβλήθηκε» καθώς συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς και κυρίως, αντέχει την Euroleague. Είναι η διαφορά που αναφέραμε παραπάνω περί των παικτών που πέτυχαν σε άλλες διοργανώσεις αλλά στο κορυφαίο επίπεδο έκαναν (τουλάχιστον) ένα βήμα πίσω. Έπειτα από πέντε αγώνες σκοράρει περί των 15 πόντων μέσο όρο και κυρίως με τα ίδια ποσοστά ευστοχίας. Γιατί σουτάρει με 42.9% στα τρίποντα.

Αντιλαμβάνεται εξάλλου ότι φέτος είναι η χρονιά του, ίσως να ελπίζει ακόμη ότι θα προκαλέσει ακόμη πιο ουσιαστική συζήτηση με ομάδα του ΝΒΑ με την οποία βρέθηκε σε επαφές το περσινό καλοκαίρι. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει και αφού είχε αποθεώσει τον Ρενέσες λέγοντας ότι… «το σπουδαιότερο είναι ότι σ’ αφήνει να παίξεις και ταυτόχρονα αναζητά τρόπους για να πάρει το καλύτερο από σένα. Τον εμπιστεύομαι, ξέρω ότι δεν θα με τιμωρήσει στο λάθος και θεωρώ ότι το στιλ μου ταιριάζει τέτοια στη φιλοσοφία του», είχε αποκαλύψει συζητήσεις με ομάδα του ΝΒΑ. Ονόματα και διευθύνσεις δεν αναφέρθηκαν. Αυτό το έκανε μόνο όταν ρωτήθηκε για τον αγαπημένο του παίκτη από τους τωρινούς. Ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο…