Η 8η θέση είναι πλέον το «ελληνικό» F4!

Πως αλλάζουν οι καιροί και πως, από 'κει που οι εκπρόσωποι του ελληνικού μπάσκετ ξεκινούσαν τις ευρωπαϊκές σεζόν από φαβορί για το τρόπαιο και με σχεδόν δεδομένη την είσοδο στο Final 4 (σε σημείο που η απουσία τους να συνιστούσε αποτυχία), έχουμε φτάσει πλέον να θεωρούμαστε (όπου εμείς ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός) υπολογίσιμοι αντίπαλοι περισσότερο λόγω του know how, της παράδοσης και της ιστορίας και λιγότερο λόγω αγωνιστικών ικανοτήτων...

Αν το δεις κανείς πιο σφαιρικά και λάβει υπ' όψιν τους κύκλους της ζωής αλλά και το ότι κανείς δεν έχει συμβόλαιο με την μόνιμη επιτυχία, θα θεωρήσει το φαινόμενο νομοτελειακό και σωστά θα πράξει, γιατί σε έναν βαθμό οφείλεται και στην φυσική νομοτέλεια που χαρακτηρίζει όλους τους τομείς της ζωής μας, επομένως και του αθλητισμού.

Αυτή επομένως, είναι απλά μία ανάγνωση του προβλήματος ή αν θέλετε η μία όψη του νομίσματος. Κάτι που σημαίνει ότι αν εμείς στην Ελλάδα επαναπαυθούμε σ' αυτή την ερμηνεία, δεν προχωρήσουμε σε βαθιές τομές στην οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας και εφησυχάσουμε, θεωρώντας ότι ο τροχός θα γυρίσει αυτόματα, τότε πολύ φοβάμαι ότι σε 3-5 χρόνια, θα υποχωρήσουμε ακόμη περισσότερο στο διεθνές στερέωμα του αθλήματος σε εθνικό και διασυλλογικό επίπεδο.

Αυτή όμως είναι μία μεγάλη κουβέντα, που δεν μπορεί να αναλυθεί σ' αυτό το κείμενο που, περίπου 48 ώρες πριν το πρώτο τζάμπολ της Euroleague, έχει ως στόχο να αναδείξει το εφετινό status του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού με φόντο τις εφετινές ισορροπίες της διοργάνωσης, όπως αυτές διαμορφώνονται σε σχέση με τους υπόλοιπους 16 «μονομάχους».

Η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωσης της Ευρώπης, εκτιμώ ότι φέτος, χωρίζεται σε πέντε «ταχύτητες» ομάδων. Οι δύο πρώτες, αποτελούνται από συλλόγους που θεωρώ ότι στήνονται στην αφετηρία έχοντας - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου - εξασφαλισμένη την συμμετοχή τους στην post-season, η 3η περιλαμβάνει τα clubs που αρχικά φαίνεται ότι θα παλέψουν για την 8η θέση, ενώ η 4η (λιγότερο) και η 5η (περισσότερο) από ομάδες που ξεκινούν τον «μαραθώνιο» από μειονεκτική θέση και επιδιώκουν την υπέρβαση.

Ταχύτητα "Elite"

Στο πρώτο group ομάδων, εντάσσω τις τέσσερις ομάδες που διεκδίκησαν το βαρύτιμο τρόπαιο στο περυσινό κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ στην Βιτόρια. Από τις τέσσερις ομάδες, θεωρώ ότι σε καλύτερη μοίρα στο ξεκίνημα της σεζόν, βρίσκεται η Ρεάλ Μαδρίτης και η Εφές Αναντολού, σε σχέση με την ΤΣΣΚΑ και τη Φενερμπαχτσέ.

Η πρωταθλήτρια Ισπανίας έκανε τις λιγότερες προσθαφαιρέσεις (in o Jordan Mickey της Χίμκι και ο περυσινός MVP της ACB, Νίκολα Λαπροβίτολα, out ο Αγιόν και οι Κούζμιτς, Πρέπελιτς που έπαιξαν ελάχιστα), οπότε έχει διατηρήσει τον βασικό κορμό των επιτυχιών και επιπροσθέτως θα έχει τον ίδιο προπονητή (Πάμπλο Λάσο) για 8η σεζόν. Ξέρετε πολλές ομάδες που θα είχαν ως 12ο παίκτη τον Φαμπιέν Κοζέρ; Πρόβλεψη: Πιστεύω ότι είναι το πρώτο φαβορί για τον εφετινό τίτλο και το καλύτερο ρεκόρ της κανονικής περιόδου.

Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και με τους Τούρκους. Στην περυσινή πετυχημένη συνταγή, ο Εργκίν Αταμάν (3η συνεχή χρονιά) πρόσθεσε τον Αμερικανό spot shooter, Alec Peters που ήταν πέρυσι στην ΤΣΣΚΑ και τον Κρις Σίνγκλετον (εδώ έχω τις αμφιβολίες μου) στην θέση του Αυστραλού Μότουμ και προώθησε στην πρώτη ομάδα, πολλά νέα ταλαντούχα παιδιά. Κι εδώ βλέπουμε ότι η περυσινή φιναλίστ κράτησε την «μαγιά» των παικτών, που την οδήγησαν στον περυσινό τελικό και μοναδικό πρόβλημα, είναι ο τραυματισμός του Μοερμάν, που θα λείψει για τους δύο πρώτους μήνες της σεζόν. Πρόβλεψη: Εκτιμώ ότι θα έχει τον πρώτο λόγο για την 3η ή την 4η θέση, που δίνουν πλεονέκτημα έδρας για τα playoffs.

Η «ρωσική αρκούδα» παρά την κατάκτηση του 8ου ευρωπαϊκού τροπαίου και του 2ου στα τρία τελευταία χρόνια, προχώρησε σε ένα μίνι "λίφτινγκ" (4 Αμερικανοί και 2 Ευρωπαίοι), κάνοντας όμως εξαιρετικές επιλογές και φτιάχνοντας μία ομάδα, που βάσει ποιότητας και προσόντων, επιτρέπει στον Δημήτρη Ιτούδη να κυνηγήσει το "repeat". Πρόβλεψη: Ίσως να αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα στην εύρεση «χημείας» κι απόκτησης ρυθμού, μόλις ξεπεράσει το αρχικό διάστημα προσαρμογής, όμως, θεωρώ ότι θα πάει τρένο και δύσκολα θα βρεθεί εκτός πρώτης δυάδας στην regular season.

H ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αρχίζει ίσως από ελαφρά πιο μειονεκτική θέση από τις υπόλοιπες τρεις ομάδες της 1ης ταχύτητας, επειδή αντιμετώπισε(ζει) αρκετά προβλήματα με τραυματισμούς βασικών παικτών (Βέσελι, Λοβέρν, Σλούκας), ενώ δεν ξέρω πόσο θα επηρεαστεί από την καταπόνηση εκείνων (Ντε Κολό, Σλούκας, Ντατόμε) που σήκωσαν μεγάλος βάρος με τις ομάδες τους στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αντικατέστησε τον Νικολό Μέλλι (Πέλικανς) με τον Ντέρικ Ουίλιαμς (πέρυσι στην Μπάγερν) και τον Γκούντουριτς με τον Ντε Κολό και γέμισε ακόμη περισσότερο στο point με τον Βεστερμάν. Πρόβλεψη: Μεταξύ 3ης και 5ης θέσης.

Ταχύτητα "Playoffs"

Εδώ βρίσκουμε τις ομάδες που ξεπέρασαν από λίγο (Μακάμπι) έως πολύ (Μπαρτσελόνα και Αρμάνι) το budget τους σε σχέση με την περυσινή σεζόν κι έχουν φτιάξει υπερπλήρη ρόστερ, τα οποία διαχειρίζονται έμπειροι και πετυχημένοι προπονητές.

Η Μπαρτσελόνα αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης στις μετεγγραφές και μόνο η πεντάδα που προσέθεσε στο ρόστερ της (Ντιλέϊνι, Χίγκινς, Αμπρίνες, Μίροτιτς και Μπρ.Ντέιβις) είναι ικανή να κάνει θαύματα! Ειδικότερα όταν η ομάδα υποστήριξης και ο μπαρουτοκαπνισμένος αλλά ξεροκέφαλος Πέσιτς, έφτασαν μία ανάσα από το περυσινό Final 4! Στα χαρτιά, υπάρχει τόσο μεγάλη ποιότητα και βάθος, που οι μέρες απουσίας από το Final 4 (τελευταία συμμετοχή το 2014) δεν πρόκειται να αυξηθούν. Πρόβλεψη: Μεταξύ 3ης και 5ης θέσης.

Η Μακάμπι διατήρησε τους σημαντικότερους παίκτες (Ούιλμπεκιν, Μπλακ και ΝτιΜπαρτολομέο) στους οποίους στηρίχθηκε την περυσινή σεζόν, αναβάθμισε τους ταλαντούχους Ζούσμαν και Άβντια κι έκανε σπουδαίες μετεγγραφές συνδυάζοντας εμπειρία (Κάσπι και Χάντερ), σουτ και σκοράρισμα (Ντόρσεϊ), δημιουργική οργάνωση (Ουόλτερς) κι αθλητικά προσόντα (Έϊσι και Ελ.Μπράϊαντ). Η σημαντικότερη «μετεγγραφή» της, όμως, ήταν ο σχεδιασμός έγινε από τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ο οποίος είχε την ευκαιρία να φτιάξει τη δική του ομάδα και όχι να διαχειριστεί αυτή που δημιούργησε πέρυσι ο Νέβεν Σπάχια. Πρόβλεψη: Επιστροφή στα playoffs μετά από 6 χρόνια!

Οι ηχηρές και πολυδάπανες μετεγγραφές μπορεί να χαρακτηρίζουν λίγο-πολύ κάθε χρόνο την Αρμάνι Μιλάνο, ωστόσο, φέτος, η επιστροφή του Έττορε Μεσίνα στην Ευρώπη (ανέλαβε πρόεδρος και προπονητής της ομάδας) αλλά και η προσθήκη του Σέρχιο Ροντρίγκεζ, που μαζί με τον Σέλβιν Μακ, θα μοιραστούν την θέση του βασικού point-guard ή θα συνυπάρξουν στην περιφέρεια των Μιλανέζων, με κάνουν να νιώθω μεγαλύτερη σιγουριά για την πορεία των Μιλανέζων. Οι αθλητικοί ημίψηλοι Ουάιτ (πρώην της Ζάλγκιρις) και Μπιλίγκα δίνουν αθλητικότητα, ενώ η παραμονή του Μίτσοφ και οι επιστροφές των Γκουντάϊτις και Νέντοβιτς επιτρέπουν την αισιοδοξία. Πρόβλεψη: Επιστροφή στα playoffs μετά από 6 χρόνια!

Ταχύτητα "Midrange"

Σ' αυτό το group βρίσκουμε τις ομάδες που θα δώσουν μάχη για την τελευταία θέση που οδηγεί στα playoffs της διοργάνωσης. Κατά την ταπεινή μου άποψη για μία θέση στην πρώτη οκτάδα, θα παλέψουν οι δύο «αιώνιοι», η Μπασκόνια, η Χίμκι και η Ζάλγκιρις.

Ο Παναθηναϊκός κράτησε τον βασικό κορμό των Ελλήνων παικτών (πλην του Αντετοκούνμπο) και προσέδωσε ποιοτικό βάθος πίσω από τον Καλάθη (Ράις), αναβάθμισε τον ρόλο του σκόρερ στο πρόσωπο του Φριντέτ και απέκτησε ένα αθλητικό πολυεργαλείο (Ουέσλι Τζόνσον) που θα παίξει από “2” έως και “4”. Μέσα στη ρακέτα, ο Αργύρης Πεδουλάκης (στην 3η θητεία στον «πράσινο» πάγκο) αποφάσισε να «επενδύσει» στον Γιώργο Παπαγιάννη και γι' αυτό τον λόγο τον πλαισίωσε με δύο Αμερικανούς ρολίστες. Με δεδομένο ότι προϊόντος του χρόνου, οι «πράσινοι» θα βελτιώνονται στα μετόπισθεν και θα βρίσκουν ολοένα και καλύτερο ρυθμό στην επίθεση, εκτιμώ ότι θα έχουν τον πρώτο λόγο για την 8η θέση. Πρόβλεψη: Μεταξύ 8ης και 10ης θέσης.

Ο Ολυμπιακός μπήκε στην διαδικασία να φρεσκάρει το ρόστερ του, βελτιώνοντας την ταχύτητα και την αθλητικότητα,αλλά κατ' ουσίαν θα είναι και φέτος η ομάδα του Σπανούλη, του Πρίντεζη αλλά και του Μιλουτίνοφ. Προσωπικά πιστεύω ότι τα χαρακτηριστικά του προπονητή Μπλατ δεν ταιριάζουν ιδιαίτερα με τους παίκτες των «ερυθρολεύκων» και ίσως γι' αυτό δεν είναι ξεκάθαρο το στυλ μπάσκετ που θα παίξουν την εφετινή σεζόν, όπως και το πόσο προβλέψιμοι ή όχι θα είναι. Διακρίνω μεγάλο πρόβλημα στη δημιουργία, ενώ δεν ξέρω πως θα καλυφθεί η έλλειψη ενός αθλητικού ψηλού. Με τις διπλές αγωνιστικές να είναι δύο περισσότερες (7) και τα συνολικά παιχνίδια, τέσσερα επιπλέον (34), οι πιθανότητες της έκπληξης στο νέο format λιγοστεύουν. Επίσης είναι άγνωστο πως θα επιδράσει στην ομάδα η μη συμμετοχή στις εγχώριες διοργανώσεις. Πρόβλεψη: Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τοποθετώ τον Ολυμπιακό μεταξύ 10ης και 12ης θέσης.

Η Μπασκόνια έχασε με το καλημέρα της σεζόν τον Γκρέϊντζερ και αυτό πραγματικά κανείς δεν γνωρίζει πως θα επιδράσει στην αγωνιστική λειτουργία και τις ισορροπίες της ομάδας. Πολύ σημαντική η παραμονή του Περάσοβιτς και η διατήρηση του βασικού κορμού των παικτών και ενδιαφέρουσες οι προσθήκες των Αμερικανών, Μάϊκλ Έρικ και Πιέρια Χένρι αλλά και του Καναδού Νικ Στάουσκας, ο οποίος προσδίδει σιγουριά στο μακρινό σουτ. Με δεδομένο ότι δεν είναι ούτε Ρεάλ, ούτε Μπαρτσελόνα, κριτήριο θα αποτελέσει το πως θα διαχειριστεί τις δύσκολες και κουραστικές υποχρεώσεις στην λίγκα ACB. Πρόβλεψη: Μεταξύ 8ης και 10ης θέσης.

Το ρόστερ της Χίμκι (με budget 33 εκατομμυρίων Ευρώ) παραπέμπει σε ομάδα που θεωρητικά δεν γίνεται να μείνει εκτός playoffs, αλλά προσωπικά, δεν εμπιστεύομαι τον προπονητή (Ρίμας Κουρτινάϊτις), ο οποίος δεν έχει πείσει ότι μπορεί να οδηγήσει εκ τους ασφαλούς μία ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο. Σε ατομικό επίπεδο, η δεύτερη τη τάξει ομάδα της Μόσχας έχει τα πάντα (σουτ, σκόρερς, ύψος και δύναμη μέσα στη ρακέτα, αθλητικά προσόντα)! Αν καταφέρει να γίνει σύνολο και χαλιναγωγήσει τον Σβεντ, τότε μπορεί να φτάσει ακόμη και πιο ψηλά από την «ταχύτητα» στην οποία αρχίζει τη σεζόν. Πρόβλεψη: 6η έως 10η.

Η πορεία του σαν head-coach έχει διδάξει ότι τις ομάδες του Saras (διατήρησε τον κορμό των Λιθουανών παικτών και τον Αμερικανό, Ουόκαπ) πρέπει να τις σέβεσαι, ανεξαρτήτως του πόσο φανταχτερό ή ποιοτικό φαντάζουν, εκ πρώτης, τα ρόστερ τους (ΛεΝτέι. Η πρώτη αίσθηση που σου δίνει η εφετινή Ζαλγκίρις, δεν σε ενθουσιάζει, ωστόσο, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα είναι ανταγωνιστική και θα παλέψει μέχρι το τέλος για την είσοδο στα προημιτελικά. Πρόβλεψη: Από 8η έως και 12η θέση!

Ταχύτητα "Comeback"

Εδώ κατατάσσουμε την Μπάγερν Μονάχου μαζί με τις τρεις ομάδες που επιστρέφουν φέτος στην διοργάνωση (Άλμπα Βερολίνου, Ερυθρός Αστέρας και Βαλένθια). Τέσσερα club που έχουν ιστορία στην Euroleague αλλά δεν έχουν καταφέρει ποτέ να «χτυπήσουν» την πόρτα του Final 4.

Ο Ερυθρός Αστέρας εκτιμώ ότι ίσως αξίζει να βρίσκεται στην αμέσως προηγούμενη ταχύτητα «ταχύτητα» και προβλέπω ότι θα κάνει πολλές ζημιές απέναντι σε ομάδες από τα πιο πάνω «ράφια». Ο Μίλαν Τόμιτς έχει φτιάξει μία πολύ αθλητική ομάδα στην οποία ο Γκιστ και ο Περπέρογλου προσθέτουν υψηλοτάτου επιπέδου παραστάσεις και "know how". Πρόβλεψη: Από 8η έως και 14η θέση.

Οι Βαυαροί διατήρησαν τον Ντέγιαν Ράντονιτς στον πάγκο και επένδυσαν στον πρώην συμπαίκτη του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μπακς, Γκρεγκ Μονρό, ο οποίος αναμένεται να τους αναβαθμίσει μέσα στη ρακέτα. Ο Γερμανός πρώην ΝΒΑer, Πολ Ζίπσερ τους δίνει έξτρα ποιότητα, ωστόσο εκτιμώ ότι η Μπάγερν είναι αρκετά φτωχή στο κομμάτι της οργάνωσης και της δημιουργίας και αυτό πιστεύω ότι θα την εμποδίσει να κοιτάξει ψηλότερα. Πρόβλεψη: 13η θέση

Η Άλμπα Βερολίνου έχει ίσως το πιο "άγνωστο" ρόστερ, σε επίπεδο ποιότητας για την Euroleague, αλλά η παρουσία του Αϊτο Γκαρσία Ρενέσες στην διοργάνωση μετά από σχεδόν 9 χρόνια, προσδίδει ενδιαφέρον στο project. Πρόβλεψη: 16η ή 17η θέση.

Η Βαλένθια επανέρχεται μετά από μία σεζόν απουσίας και η πρόταση του Χόμε Πονσαρνάου, παραπέμπει σε μία αθλητική ομάδα με πολλές υπολογίσιμες μονάδες, χωρίς όμως τον παίκτη ηγέτη. Πρόβλεψη: Μεταξύ 13ης και 15ης θέσης.

Ταχύτητα "Transition"

Στο τελευταίο group τοποθετούμε την Βιλερμπάν που επιστρέφει μετά από 10 χρόνια στο υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και την πρωτοεμφανιζόμενη σ' αυτό το status, Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.

Η πρωτάρα Ζενίτ έχει ρίξει αρκετά χρήματα και ο πολυπειρος Γιόαν Πλάθα έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που κάλλιστα μπορεί να κάνει πολλές εκπλήξεις και να πετύχει σημαντικές νίκες. Ο Μεξικανός Γκουστάβο Αγιόν, δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης με την Ρεάλ, είναι το μεγαλύτερο όνομα της ρωσικής ομάδας, ενώ αξιόλογοι παίκτες είναι ο Πολωνός Ματέους Πονίτκα και ο Αμερικανός Τιμ Αμπρομάϊτις. Πρόβλεψη: Από 12η έως και 17η θέση.

Η ομάδα του Τόνι Πάρκερ (ιδιοκτήτης) είναι ο πρώτος γαλλικός σύλλογος που συμμετέχει στο νέο format της Euroleague, όπως αυτό λειτούργησε τα τρία προηγούμενα χρόνια ως πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών και φέτος με 34 παιχνίδια. Στόχος του Ζβέζνταν Μίτροβιτς και των παικτών του είναι να κάνουν μία αξιοπρεπή πορεία και να πλησιάσουν τις 10 νίκες. Πρόβλεψη: Πολύ δύσκολα θα αποφύγει την τελευταία θέση.