Παναθηναϊκός: Οι κινήσεις που θα ξαναφέρουν «χρόνια δοξασμένα»

Παναθηναϊκός: Οι κινήσεις που θα ξαναφέρουν «χρόνια δοξασμένα»

Παναθηναϊκός: Οι κινήσεις που θα ξαναφέρουν «χρόνια δοξασμένα»
Με αφορμή και την επέτειο των 10 χρόνων από το 5ο ευρωπαϊκό του Παναθηναϊκού στο Βερολίνο, ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για τις αντικειμενικές δυσκολίες τα τελευταία χρόνια, αλλά και για το κρίσιμο καλοκαίρι των «πρασίνων» όπου με λίγες, αλλά ουσιαστικές κινήσεις, μπορεί να επιστρέψει σε ανάλογες στιγμές...

Πόσες και πόσες φορές δεν έχουν καθίσει κάτω οι φίλοι του Παναθηναϊκού και δεν έχουν αναπολήσει τις μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές... Τότε που οι «πράσινοι» είχαν «κλεισμένη» θέση στα Final 4 και διεκδικούσαν το βαρύτιμο, ευρωπαϊκό, τρόπαιο:

«Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις» είναι η μόνιμη ατάκα που κυριαρχεί στις καφενειακές συζητήσεις με φίλους. Να, σαν σήμερα, ο Παναθηναϊκός κατακτούσε την EuroLeague στο Βερολίνο. Το 5ο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα από την καλύτερη ομάδα που πάτησε ποτέ στα παρκέ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Άλλες εποχές, άλλα τα μεγέθη, διαφορετικά τα οικονομικά δεδομένα και σίγουρα δεν συγκρίνονται με τη σημερινή εποχή. Ναι, η αλήθεια είναι ότι τα οκτώ χρόνια χωρίς ευρωπαϊκή «κούπα» είναι πάρα πολλά για την ομάδα που είχε σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της. Όπως πολλά είναι και τα επτά χρόνια χωρίς παρουσία σε Final 4. Όμως πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι.

Και πάλι καλά...

Τα παχυλά μπάτζετ δεν υπάρχουν πια. Και πώς να υπάρχουν όταν η εφορία για συμβόλαια άνω των 100.000 ευρώ βρίσκεται στο 40%! Και πάλι καλά να λέμε που μπορεί ο Παναθηναϊκός να βρίσκεται στην ευρωπαϊκή ελίτ και να διεκδικεί την είσοδο στο Final 4. Ασχέτως αν στο τέλος δεν τα καταφέρνει. Όμως είναι εκεί. Κάθε χρόνο. Δηλαδή τι να πουν άλλες και άλλες ομάδες, με πολύ πιο υψηλό προϋπολογισμό που δεν βλέπουν τα προημιτελικά ούτε με κιάλια; Φανταστείτε τον Παναθηναϊκό στη θέση της... Μακάμπι για παράδειγμα. Τι θα έπρεπε να κάνει; Να βαρέσει διάλυση; Γι' αυτό και λέω ότι πρέπει να είμαστε ρεαλιστές με κάποια πράγματα.

Παρά την υψηλή φορολογία η οποία είναι... τριπλάσια από την Τουρκία και τη Ρωσία, οι «πράσινοι» προσπαθούν να κρατηθούν σε υψηλό επίπεδο και να μπουν «σφήνα» σε ομάδες οι οποίες -κακά τα ψέμματα- βρίσκονται στο πρώτο ευρωπαϊκό ράφι. Τα υψηλά μπάτζετ τους δίνουν τη δυνατότητα να προσελκύσουν πρωτοκλασάτους παίκτες, ενώ δεν νοιάζονται αν πληρώσουν και υπεραξίες. Ούτε τον Παναθηναϊκό τον ένοιαζε πριν από 10 χρόνια. Όμως, έτσι είναι αυτά. Αλλάζουν. Και οι «πράσινοι» χρόνο με τον χρόνο προσπαθούν να προσαρμοστούν και να βάλουν τις βάσεις για το δικό τους comeback.

Τώρα θα μου πείτε: «Μα καλά, από τη στιγμή που δεν έχουν το ίδιο μπάτζετ, γιατί λένε για Final 4 στο ξεκίνημα της χρονιάς;» Η απάντηση είναι απλή: Είναι ο Παναθηναϊκός! Όπως και αν είναι, σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρίσκεται, πάντα πρέπει να έχει (και θα έχει) ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων και των προσδοκιών. Απλά χρειαζόταν υπομονή...

Να ξέρουμε τι λέμε...

Εσείς τι πιστεύετε; Δεν θέλει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να δει την ομάδα του στο Final 4; Πρώτος απ' όλους είναι που το θέλει. Και τηρουμένων των αναλογιών σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες όπου τα οικονομικά δεδομένα είναι διαφορετικά και μη συγκρίσιμα, βάζει -και με το παραπάνω- το χέρι στην τσέπη για να κρατήσει τον Παναθηναϊκό σε υψηλό επίπεδο. Αυτό, για να ξέρουμε τι λέμε. Μπορεί το φετινό credit για την «πράσινη» αντεπίθεση της ομάδας σε μια -θεωρητικά- χαμένη χρονιά να έχει πιστωθεί (και δικαίως) στον Ρικ Πιτίνο, αλλά ο ιδιοκτήτης είναι εκείνος που δεν δίστασε να προβεί σε αλλαγή μεσούσης της σεζόν, φέρνοντας έναν «Ντομινίκ Ουίλκινς» (από πλευράς ονόματος και παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας) των πάγκων. Όπως κάνει και κάθε χρόνο προκειμένου να βελτιώσει την αγωνιστική εικόνα της ομάδας του (σ.σ. δεν έφερε πέρυσι τον Μάικ Τζέιμς;) με στόχο να την δει πετυχημένη.

Μπορεί ούτε και φέτος να κατάφερε ο Παναθηναϊκός να πάει στο Final 4 απέναντι σε μια καλύτερη ομάδα, αλλά όπως έγραψα και προηγουμένως, «ήταν εκεί». Και ο Παναθηναϊκός έχει βάλει τις βάσεις στο ρόστερ ώστε να κρατηθεί σε υψηλό επίπεδο και τα επόμενα χρόνια. Όπου «βάσεις» συμπληρώστε τον «ελληνικό κορμό» που διαθέτει και ο οποίος ήταν εκείνος που τον οδηγούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια στις επιτυχίες. Καλάθης, Παπαπέτρου, Παπαγιάννης, Μήτογλου, Παππάς, Αντετοκούνμπο (ο οποίος λογικά θα ανανεώσει το καλοκαίρι), Βουγιούκας (αν μείνει για μία χρονιά ακόμα) εγγυώνται μια σταθερότητα ενώ δεν αποκλείεται να πλαισιωθούν και με άλλους Έλληνες πρώτης γραμμής τους οποίους θα «χτυπήσει» ο Παναθηναϊκός μετά το τέλος της σεζόν.

Σε αυτό το σημείο να (ξανα)πω και κάτι για τον Καλάθη. Είναι ο ηγέτης της ομάδας. Και μετά τη φετινή σειρά σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, έχει πεισμώσει περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Μόνο την υγεία του να έχει ύστερα από την «βαριά» σεζόν όπου καταπονήθηκε και έπαιζε τραυματίας για δύο μήνες. Δεν ήθελε να τα παρατήσει, αλλά ήθελε να κάνει τα πάντα για τη πρόκριση. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε και να παραλείπουμε, ασχέτως αν στο τέλος «το αποτέλεσμα μετράει».

Οι προσεκτικές κινήσεις...

Φυσικά το μεγάλο θέμα προκειμένου να κινήσει η ομάδα της διαδικασίες είναι αυτό του προπονητή. Θα είναι ο Ρικ Πιτίνο; Θα είναι κάποιος άλλος; Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Το βέβαιο είναι ότι θα γίνει μεγάλη προσπάθεια για την παραμονή του Αμερικανού τεχνικού, ο οποίος αποτέλεσε τον αναμορφωτή των «πρασίνων» μεσούσης της σεζόν ενώ πολλοί θεωρούν (μεταξύ των οποίων και εγώ) ότι αν συνεχίσει στον πάγκο του «τριφυλλιού» και έχοντας την προετοιμασία στα χέρια του, μπορεί να εκτοξεύσει ακόμα περισσότερο την ομάδα.

Αν και εφόσον αποχωρήσει, πρώτα θα πέσει το βάρος στον προπονητή και στη συνέχεια θα προχωρήσει οποιαδήποτε άλλη κίνηση. Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός χρειάζεται τέσσερις ξένους που να μπορούν να σταθούν στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Θεωρώ ότι ο Ντεσόν Τόμας, μετά τη σεζόν που έκανε (και συνεχίζει να κάνει) πρέπει να παραμείνει στο ρόστερ (ειδικά από τη στιγμή που άλλαξε τον τρόπο παιχνιδιού του και μετά) ενώ -και παρά την ηλικία του- δεν πρέπει να φύγει ούτε ο Τζέιμς Γκιστ. Βέβαια με γενναία μείωση στο ενδεχόμενο νέου συμβολαίου και με μειωμένο αγωνιστικό ρόλο! Η παρουσία του στα αποδυτήρια και γνωρίζοντας όσο κανείς τη χημεία μέσα στην χημεία στην ομάδα, ίσως και να κρίνεται απαραίτητη τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Αν και είπαμε. Αυτά είναι πράγματα για τα οποία θα αποφασίσει ο προπονητής -όποιος και αν είναι αυτός- μετά το τέλος της σεζόν. Οι τέσσερις κινήσεις που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του Παναθηναϊκού στο μέλλον αφορά τους υπόλοιπους ξένους, οι οποίοι θα κληθούν να κάνουν την διαφορά. Αθλητικός σέντερ... ολκής θα πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα, όπως επίσης και γκαρντ-σκόρερ. Η λογική λέει ότι τη νέα σεζόν θα δούμε αρκετούς σουτέρ στο ρόστερ της ομάδας. Ειδικά αν παραμείνει ο Πιτίνο...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Κούβαρης
Γιώργος Κούβαρης

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...