Μάικ Τζέιμς: Ένας παιχταράς που «παλεύει» με λάθος τρόπο...

Αντωνία Σπανού
Μάικ Τζέιμς: Ένας παιχταράς που «παλεύει» με λάθος τρόπο...
Ο Μάικ Τζέιμς, παρά τις εξαιρετικές του εμφανίσεις, δεν κατάφερε να οδηγήσει την Αρμάνι Μιλάνο στα playoffs και είναι το πιο κλασσικό παράδειγμα ότι ένας παίκτης μόνος του δεν μπορεί να κάνει... θαύματα, όσο και να πιστεύει το αντίθετο.

Το ότι ο Μάικ Τζέιμς είναι ένας παίκτης προικισμένος με μπόλικο ταλέντο είναι κάτι που διακρίνεται πολύ εύκολα και ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα το αμφισβητήσουν. Για το αν είναι ο ηγέτης που ο ίδιος που φαντάζεται ότι είναι υπάρχουν αμφιβολίες, που ενισχύθηκαν ακόμα μια σεζόν.

Η Αρμάνι Μιλάνο απέτυχε και πάλι, το ποιοτικό της ρόστερ δεν κατάφερε να την βγάλει ασπροπρόσωπη και αυτό έγινε έχοντας στην σύνθεση της τον κορυφαίο ατομικά παίκτη της διοργάνωσης.

Ο Αμερικανός γκαρντ έψαξε το καλοκαίρι μια ομάδα για να ηγηθεί της προσπάθειας της και παρόλο που κατάφερε ατομικά να κάνει αίσθηση, η χρονιά κλείνει και πάλι με φτωχή ευρωπαϊκή συγκομιδή και αποτυχημένα για εκείνον. Πριν από μερικούς μήνες, η Euroleague Greece είχε θέσει το ερώτημα για το αν θα καταφέρει να γίνει ο ηγέτης που φαντάζεται ο Τζέιμς και η απάντηση είναι και πάλι σκληρή για τον πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού.

Προσπάθησε, πήρε πάνω του την ομάδα του, έκανε μερικές σπουδαίες εμφανίσεις, βγήκε πρώτος σε πόντους και βαθμούς αξιολόγησης στην Euroleague, αλλά τίποτα από αυτά δεν ήταν αρκετό για να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Θέλει να είναι ηγέτης μέσα στο παρκέ, το είχε πει και με τον καλό και με τον... κακό τρόπο, αλλά η προσωπική του στατιστική δεν τον βοηθάει να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα και αυτό είναι κάτι που δυσκολεύεται να κατανοήσει.

ΠΑΛΕΥΕΙ ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΤΡΟΠΟ

Ο Μάικ Τζέιμς έχει καταφέρει να επιδείξει το ταλέντο του με τον καλύτερο τρόπο στο ευρωπαϊκό μπασκετικό κοινό. Από την Λαμποράλ Κούτσα και το 2014 που συστήθηκε για τα καλά, πήρε την ευκαιρία του στον Παναθηναϊκό και δεν την άφησε να πάει χαμένη. Εκμεταλλεύτηκε τις καλές του εμφανίσεις και επέστρεψε στην Αμερική και το ΝΒΑ για να δοκιμάσει την τύχη του. Έπαιξε για τους Σανς και τους Πέλικανς, δεν κατάφερε να βρει αυτά που ήθελε και η επιστροφή στους πράσινους, έφερε νέες προκλήσεις στο προσκήνιο, ενώ έκλεισε την καριέρα του στην Ελλάδα με ένα ακόμα πρωτάθλημα. Μεταξύ πολλών δημοσιευμάτων και αρκετής δράσης στο twitter, αγαπημένη του συνήθεια, ο Τζέιμς επέλεξε να πάει στην Αρμάνι Μιλάνο και να βάλει την υπογραφή του σε μια νέα επιτυχημένη εποχή για την ιταλική ομάδα.

Η απόφαση του έγινε με γνώμονα το που θα μπορέσει να είναι το πρώτο βιολί της ομάδας του και αυτός που θα έχει τον τελευταίο λόγο μέσα στο παρκέ. Αν κάποιος είχε αμφιβολία γι' αυτήν, του την έλυσε όταν διαφώνησε με τον προπονητή του και μετά την κριτική που δέχτηκε απάντησε βάζοντας στην εξίσωση παίκτες που έχουν αποδείξει μέσα στο παρκέ την αξία τους.

«Είστε τρελοί. Μου λέτε ότι κανένας δεν έχει αναστατωθεί σε τάιμ άουτ. Αν το κάνει ο Γιουλ, ο Σπανούλης, ο Καλάθης, ο Ντε Κολό, συμβαίνει επειδή είναι καλοί ηγέτες και θέλουν να κερδίσουν, αλλά όταν εγώ είμαι παθιασμένος είναι επειδή εγώ και ο προπονητής δεν τα πάμε καλά».

Για τον Τζέιμς είναι πολύ σημαντικό να είναι εκείνος που θα πάρει τα εύσημα σε μια επιτυχία για την ομάδα του και αυτό το έχει κάνει σαφές. Δεν ήθελε να μείνει στον Παναθηναϊκό για να μην είναι στην ίδια... πρόταση με τον Νικ Καλάθη, που αποδεδειγμένα είναι ο ηγέτης των πρασίνων, και αυτό που μετράει για εκείνον είναι να αποθεώνεται στα καλά αποτελέσματα. Αλλά αν τα αποτελέσματα δεν είναι εκείνα που όλοι περιμένουν, τι θα πρέπει να γίνει;

ΑΠΕΤΥΧΕ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ, ΑΠΕΤΥΧΕ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ

Όσο και να αρέσει στους παίκτες να παίζουν για τα στατιστικά τους και λίγο παραπάνω στους Αμερικανούς, ο Τζέιμς συνειδητοποιεί με τον πιο σκληρό τρόπο ότι το ευρωπαϊκό μπάσκετ θέλει και άλλα πράγματα πέρα από γεμάτη στατιστική. Στο παρελθόν ο ταλαντούχος γκαρντ έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να κάνει μεγάλες εμφανίσεις και να κερδίζει τρόπαια, μέσα από ένα σύνολο όμως και έχοντας στον πλευρό του κι άλλους παίκτες με ταλέντο και προσωπικότητα. Το ίδιο έκανε και στην Ισπανία και στον Παναθηναϊκό και πλέον θέλει το κάτι παραπάνω, αλλά όπως δείχνει το αποτέλεσμα, με λάθος τρόπο.

Οι δηλώσεις του είναι πιο πολλές από αυτά που τελικά πετυχαίνει στο παρκέ και οφείλει να βάλει την καριέρα του σε νέα βάση αν θέλει να πάει μπροστά. Η φετινή σεζόν δεν θα μπορούσε να είναι πιο χαρακτηριστική. Είδε τους αριθμούς του να εκτοξεύονται, έκανε την καλύτερη του σεζόν στην διοργάνωση και τελικά δεν κατάφερε να προκριθεί, μαζί με τους συμπαίκτες του, στα playoffs.

Ο Μάικ Τζέιμς έχει την απόλυτη στατιστική.

Σε 33:56'' που έμενε στο παρκέ, είχε 19.8 πόντους, με 32.6% στα τρίποντα, κατέβαζε 3.8 ριμπάουντ, μοίραζε 6.4 ασίστ, είχε 1.3 κλεψίματα, ενώ στο PIR είχε κατά μέσο όρο 20.2 βαθμούς. Στο τέλος της αγωνιστικής σεζόν, βλέπει το όνομα του στην κορυφή του συστήματος αξιολόγησης, στην κορυφή των πόντων, στην δεύτερη θέση των ασίστ και στην 5η με τα κλεψίματα.

Σίγουρα ατομικά τα πήγε εξαιρετικά, αλλά η ομάδα του πήρε τελικά την 12η θέση στην διοργάνωση και εδώ κάπου φαίνεται να μην υπάρχει λογική.

Ή μάλλον έγινε το πιο λογικό πράγμα...

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει αποδείξει πολλές φορές ότι ένας... κούκος δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη. Για να γίνει ηγέτης ένας παίκτης δεν μπορεί να παίζει πρώτα για τα στατιστικά του και μετά για την ομάδα του. Το έχουν κάνει με τον καλύτερο τρόπο άλλωστε παλιές... καραβάνες της διοργάνωσης με τους Ναβάρο, Γιουλ, Διαμαντίδη, Σπανούλη να έχουν αποδείξει ότι ο ηγέτης χρειάζεται έναν συνδυασμό αρετών για να οδηγήσει μια ομάδα στην κορυφή.

Όσο ταλέντο έχει ο Μάικ Τζέιμς, τόσο χάνει πράγματα από τους ανεμόμυλους που κυνηγάει.

Μπορεί να σχολιάσει κάποιος ότι μοιάζει με τον Αλεξέι Σβεντ η περίπτωση του Αμερικανού, υπάρχουν ομοιότητες, αλλά κάπου εκεί σταματάει η κουβέντα. Κάνουν το παιχνίδι τους στο παρκέ, αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που θέλουν. Οι δύο παίκτες όμως διαφέρουν. Ο Τζέιμς ψάχνει μια επιτυχία για την ομάδα του, που θα έχει βάλει εκείνος την υπογραφή του σε αυτήν και αυτό είναι κάτι που το έχει επικοινωνήσει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Ο παίκτης της Χίμκι δεν έχει κάνει αντίστοιχο και συνεχίζει με ένα προφίλ που τον έχουμε συνηθίσει και πολλούς πόντους στο τέλος της βραδιάς.

Ο Μάικ Τζέιμς αυτό που επέλεξε να κάνει πέρυσι το καλοκαίρι απέτυχε. Κανείς δεν ξέρει αν στο μυαλό του αναλογίζεται τις ευθύνες που του αναλογούν ή κοιτάει την στατιστική του και είναι ικανοποιημένος, αλλά οι αριθμοί είναι αμείλικτοι, σκληροί και η πραγματικότητα μερικές φορές ξεπερνάει την φαντασία.

Η Αρμάνι Μιλάνο ακόμα μια φορά απέτυχε και ο Τζέιμς οφείλει να πάρει το μερίδιο που του αναλογεί και να αποδείξει ότι είναι ικανός να κάνει πράξη αυτά που ισχυρίζεται. Αν μπορεί να το κάνει, θα χρειαστεί να κάνουμε υπομονή για να το μάθουμε, αφού σίγουρα χρειάζεται ακόμα μια ευκαιρία.