Βραχύσωμος point guard: Η αγαπημένη συνήθεια του Πιανιτζιάνι
Παλιότερα, ο βασικός άξονας στη φιλοσοφία των προπονητών ήταν… «πάρε έναν κοντό που να βάζει κι έναν ψηλό που θα μαζεύει ριμπάουντ», καθώς κυριαρχούσε η αίσθηση ότι οι δύο βασικότερες θέσεις στο μπάσκετ ήταν στον «1» και στο «5». Από τότε, το μπάσκετ και οι τακτικές εκσυγχρονίστηκαν, σε σημείο (σήμερα) να μην υπάρχουν ξεκάθαρες θέσεις και το βασικό κριτήριο στην αξιολόγηση των παικτών είναι η αθλητικότητα και το σουτ. Για κάποιους όμως, συγκεκριμένες συνήθειες δεν άλλαξαν. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Σιμόνε Πιανιτζιάνι πάντα θέλει να έχει στην ομάδα του έναν «κοντό που να βάζει», να είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της και πάνω σ’ αυτή τη φιλοσοφία χτίστηκε η Αρμάνι Μιλάνο κάνοντας την υπέρβαση με την απόκτηση του Μάικ Τζέιμς.
Ο Αμερικανός διεκδικεί τον τίτλο του MVP της Euroleague στην κανονική διάρκεια, φαίνεται ότι στο Μιλάνο και υπό την κατεύθυνση του Πιανιτζιάνι, βρήκε τον μπασκετικό παράδεισο που αναζητούσε. Ο Ιταλός προπονητής της Αρμάνι ουσιαστικά του παρέχει ένα σωρό ελευθερίες, είναι αυτός που του δίνει την μπάλα στα χέρια όταν σ’ ένα παιχνίδι κυριαρχούν λεπτές ισορροπίες. Ενδεχομένως να είναι και ο καλύτερος «κοντός» που διαχειρίστηκε στην καριέρα του. Σίγουρα πρόκειται για τον πιο παραγωγικό, καθώς ουδείς απ’ όλους όσοι προηγήθηκαν δεν είχε 20.5 πόντους και 6.7 ασίστ κατά μέσο όρο. Επί τούτου, ο 50χρονος Ιταλός προπονητής είπε πρόσφατα ότι… «είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες που είχα στην καριέρα μου». Ποιοι είναι οι υπόλοιποι;
Το φαινόμενο ΜακΙντάιρ
Μετά από δέκα χρόνια στο τεχνικό επιτελείο της Σιένα, το 2006 ο Πιανιτζιάνι προβιβάστηκε στη θέση του πρώτου προπονητή και ο Τερέλ ΜακΙντάιρ ήταν ο πρώτος «κοντός» που εμπιστεύτηκε. Με ύψος στα 1.75 μέτρα, ο βραχύσωμος γκαρντ εξελίχθηκε σ’ ένα από τα πιο πετυχημένα αγωνιστικά στοιχήματα του Ιταλού προπονητή, γι’ αυτό εξάλλου έπαιξε στη Σιένα για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Η καλύτερη (παραγωγικά) περίοδος του ήταν το 2008-09 όπου είχε 17.3 πόντους και 4.4 ασίστ κατά μέσο όρο. Σε αντίθεση με τον ΜακΙντάιρ, ο επίσης βραχύσωμος Μορίς Φίνλεϊ με το χαρακτηριστικό… ράστα μαλλί, δεν είχε την ίδια αποτελεσματικότητα.
Το ξεχωριστό κεφάλαιο του ΜακΚάλεμπ
Σεσημασμένος σκόρερ στα κολεγιακά χρόνια του, τρομερά αλτικός και… βιρτουόζος, ο Μπο ΜακΚάλεμπ έκανε τρομερή χρονιά (2009-10) με την Παρτίζαν καθώς την οδήγησε στο Final Four της Euroleague μετά από 11 χρόνια. Ο Σιμόνε Πιανιτζιάνι είδε στο πρόσωπό του τον κατάλληλο αντικαταστάτη του Τερέλ ΜακΙντάιρ και δικαιώθηκε για την επιλογή του καθώς ο Αμερικανός ήταν από τους πρωτεργάτες της Σιένα στη συμμετοχή στο Final Four της Euroleague (2011). Οι δύο άνδρες συνυπήρξαν για μια ακόμη χρονιά στην ιταλική ομάδα, ενώ το καλοκαίρι του 2012, ο Πιανιτζιάνι τον πήρε μαζί του στην Κωνσταντινούπολη και στη Φενέρμπαχτσε. «Στη Σιένα μου συμπεριφέρθηκε άψογα, εξελίχθηκα δίπλα του, είναι σπουδαίος προπονητής κι έτσι δεν είχα τον παραμικρό ενδοιασμό για να τον ακολουθήσω», είχε πει τότε ο ΜακΚάλεμπ.
Ντάισον και Τζέρελς
Οι δύο Αμερικανοί είναι παίκτες ίδιας κοπής (με ύψος 1.80μ και 1.85μ., αντίστοιχα), τους «πήρε» όταν ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Χαποέλ Ιερουσαλήμ (2016-17), έπειτα από ένα διάστημα παρουσίας στην Εθνική Ιταλίας. Ο Πιανιτζιάνι δικαιώθηκε για τις επιλογές του καθώς οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος, ενώ οι δύο «βραχύσωμοι» γκαρντ ήταν οι πρώτοι σκόρερ της Χαποέλ. Όπως μάλιστα έπραξε με τον Μπο ΜακΚάλεμπ, έτσι και ο Κέρτις Τζέρελς τον ακολούθησε στο Μιλάνο και παραμένει κάτοικος της ιταλικής ομάδας, με ευθύνη να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες όταν ο Μάικ Τζέιμς τα βρίσκει σκούρα.
Ενδεχομένως, για λογαριασμό του Τζέρελς, να προχώρησε και στην αφαίρεση του ονόματος του Τζόρνταν Θίοντορ από το πλάνο της Αρμάνι για τη φετινή αγωνιστική χρονιά. Ο Πιανιτζιάνι επέλεξε τον νυν παίκτη της ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2017, έπειτα από την εξαιρετική σεζόν του με την Μπάνβιτ. Η προσθήκη του Μάικ Τζέιμς με την ταυτόχρονη παρουσία των Τζέρελς, Νέντοβιτς τον υποχρέωσε να «κόψει» έναν από τους κοντούς και ο Θίοντορ ήταν ο «εκλεκτός».
