Ολυμπιακός: Του πάει η Αδριατική

Καιρός ήταν η ομάδα του Ολυμπιακού να προσφέρει λόγο να χαμογελούν οι οπαδοί του. Βασικά η διοίκηση μια χαρά το πάει το έργο, αλλά έπρεπε κάποια στιγμή και οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ να δείξουν τις ικανότητές τους.

Μετά από περίπου δύο μήνες τα έκαναν όλα τέλεια στο παρκέ.

Με την Μπουντούτσνοστ θα πει κάποιος και απλά θα του θυμίσω πως οι Μαυροβούνιοι έχουν νικήσει ΤΣΣΚΑ, Μαρτσελόνα, Ρεάλ και Μπασκόνια στο γήπεδό τους.

Η καλή μέρα από την αρχή φαίνεται και σίγουρα η είδηση της ξαφνικής απουσίας του Γκόγκα Μπιτάντζε πρόσφερε κάποια πρώτη χαρά. Ακολούθησε το συνεπέστατο σωστό μπάσκετ στο παρκέ και έδεσε το γλυκό.

Ο Ολυμπιακός με εξαίρεση δύο «τετράλεπτα», ήταν απίστευτα συγκεντρωμένος. Το πρώτο ήταν προς το τέλος της πρώτης περιόδου που η Μπουντούντσνοστ έτρεξε 12-0 σερί και το άλλο ήταν στο τέλος του παιχνιδιού όπου η χαλάρωση ήταν απόλυτα δικαιολογημένη.

Μερικές φορές ψάχνουμε τις επιστημονικές εξηγήσεις, τις πολύπλοκες, αυτές που (νομίζουμε) θα μας κάνουν να ξεχωρίσουμε από τους άλλους. Τα πράγματα στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλά και το έθεσε σωστά ο Μπλατ στις δηλώσεις μετά το ματς, «αν είσαι καλός στα ριμπάουντ, έχεις υψηλό ποσοστό στα σουτ εντός παιδιάς και δεν κάνεις λάθη, νικάς».

Ο Ολυμπιακός τα έκανε και τα τρία σε μεγάλο βαθμό.

ΟΛΑ ΤΑ ΓΚΑΡΝΤ ΠΡΟΣΦΕΡΑΝ

Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ η επιθετική λειτουργία. Και τα τέσσερα γκαρντ που είχε στη διάθεσή του ο Μπλατ, έπαιξαν εξαιρετικά.

Μπορεί ο Σπανούλης να ήταν άστοχος, αλλά είχε 8 ασίστ και οι πρώτες του ήταν όταν οι γηπεδούχοι προσπέρασαν στο σκορ στην πρώτη περίοδο.

Ο Ουίλιαμς Γκος ήταν επιθετικός όπως πρέπει και χρειάζεται. Πήρε 13 σουτ και πολύ καλά έκανε. Αυτό πρέπει να κάνει για να γίνει μία μόνιμη απειλή στην αντίπαλη άμυνα.

Ο Ουέμπερ τα έδωσε όλα και στις δύο πλευρές. Ξεκίνησε πάνω στον Κόουλ σαν βδέλλα. Μερικές φορές έπαιζε τέτοια deny άμυνα (σ.σ απαγόρευση να πάρει τη μπάλα ο παίκτης που μάρκαρε) που ακόμη και στην αδύνατη πλευρά να βρισκόταν δεν επέτρεπε στον Κόουλ να ακουμπήσει τη μπάλα. Στην επίθεση έβγαλε ενέργεια και ξανατονίζω πως είναι ο μοναδικός παίκτης μετά από αρκετά χρόνια στην ομάδα που περνάει όποτε θέλει τον αντίπαλο του χωρίς βοήθεια σκριν και παίζοντας μόνο «ένας εναντίον ενός».

Κλείνω με το καλύτερο φετινό παιχνίδι του Μάντζαρη. Δε με «χαλάνε» οι 12 πόντοι που είχε σκοράρει στην ήττα από την Αρμάνι. Αυτά όμως που έκανε στο πρώτο ημίχρονο στο Μαυροβούνιο είναι ακριβώς αυτά που πρόσφερε μέχρι και πριν 2 χρόνια στον Ολυμπιακό.

Μην εξετάσουμε το γιατί πέρασε αυτό το διάστημα «αφλογιστίας» κι ας ελπίσουμε να επαναλάβει φέτος ανάλογες εμφανίσεις. Οργάνωση, ρυθμό, σκορ, διάβασμα, ριμπάουντ, άμυνα στον Κόουλ, ασίστ.

Σημαντικό που ήταν έτοιμος όταν του ζητήθηκε να περάσει στο παρκέ. Δεν είναι εύκολο. Το λέω τούτο διότι η ψυχολογία του από τον ρόλο του τελευταίου γκαρντ που του έχει ανατεθεί, δεν ήταν στα καλύτερά της.

ΠΟΛΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ

Πρίντεζης και Βεζένκοβ μοιράστηκαν τη θέση «4» και μαζί συνολικά έδωσαν 31 πόντους και 7 ριμπάουντ. Αμφότεροι είχαν ανάγκη ένα καλό παιχνίδι.

Ο μεν για την ψυχολογία του η οποία είχε επηρεαστεί λόγω του θορύβου που δημιούργησε το ηχητικό μήνυμα, ο δε λόγω του ότι είχε ξεκινήσει να αναρωτιέται κατά πόσο είανι αναγκαίος στην ομάδα.

Ο Μιλουτίνοφ βρήκε μπόσικο τον Μπάροβιτς και του έκανε πλάκα, ο Τουπάν μπήκε «αγριεμένος» και ο Παπανικολάου έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα, έκλεινε τις… τρύπες στα μετόπισθεν.

ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ

Κάπου πήρε το μάτι μου ότι, «ο Ολυμπιακός παίζει την πρόκριση στο Μιλάνο». Μάλλον θα μπέρδεψαν τις ελληνικές ομάδες. Οι Πειραιώτες στο Μιλάνο παίζουν για να κλειδώσουν την 6^η θέση.

Βασικά και να χάσει, πάλι μπορεί να βγει έκτος μιας και έχει δύσκολο πρόγραμμα η Αρμάνι. Αυτές είναι κουβέντες που θα μας απασχολήσουν την επόμενη εβδομάδα.

Το μόνο που χρειάζεται είναι ηρεμία, υγεία και το κεφάλι κάτω.

Η νίκη είναι το καλύτερο φάρμακο. Αυτή ήρθε και πλέον επέστρεψε η ηρεμία στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών.

ΠΕΡΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ

Λίγοι πίστεψαν τη διοίκηση του Ολυμπιακού πριν 20 μέρες. Την κορόιδευαν, την υποτίμησαν, νόμιζαν πως μπλόφαρε. Μέχρι που την ειρωνεύονταν παρακαλώντας να αποχωρήσει. «Δε μπορεί να παίξει στην Αδριατική Λίγκα», «δε μπορεί να παίξει στην Euroleague» υποστήριζαν.

Τώρα που κατάλαβαν ότι θα το πάνε μέχρι τέλους, έχουν ανησυχήσει. Όλοι θα χάσουν. Από χρήματα μέχρι πρεστίζ. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον Παναθηναϊκό, ειλικρινά.

Στο τέλος όμως να δείτε που ο Ολυμπιακός θα χάσει λιγότερα από τους άλλους.

Ποιος ξέρει… μπορεί το χθεσινό ματς να ήταν κάτι από τα προσεχώς.

ΥΓ: Κάθε ομάδα της Euroleague οφείλει να περιλαμβάνει στον προϋπολογισμό της, τσάρτερ αεροπλάνο. Του χρόνου θα έχουν 34 αγωνιστικές και 7 «διαβολοβδομάδες». Του παραχρόνου 38 αγωνιστικές με 9 διπλές εβδομάδες.

Το τσάρτερ είναι απαραίτητο. Οι παίκτες γλιτώνουν «σώζονται» στην κυριολεξία όταν υπάρχει η συγκεκριμένη άνεση.

ΥΓ 2: Μεγάλο πράγμα να έχεις «σωστό» γήπεδο. 200 άτομα φώναζαν και νόμιζες πως θα έπεφτε το ταβάνι.

ΥΓ 3: Πήγε η άλλη η καημένη να τα βάλει με τον Μπόγρη. Που πας ρε κοπελιά…