Μια βραδιά στο φαστφουντάδικο

H oμάδα που εκτός έδρας δεν μπορούσε να νικήσει ούτε τον ίδιο της τον εαυτό μετράει τώρα δύο σερί διπλά και ελπίζει να συνεχίσει το σερί, αν όχι στη δύσβατη Μόσχα, πάντως στο Μιλάνο, όπου θα κληθεί σύντομα να παίξει το ματς της χρονιάς.

Η Νταρουσάφακα και η Γκραν Κανάρια έχουν δυναμικότητα αντάξια του Eurocup ή του BCL, αλλά αυτή είναι μία εύκολη και μάλλον απλοϊκή ανάγνωση. Θα πρέπει να είναι αόμματος κάποιος, για να μη βλέπει τη βελτίωση των «πρασίνων» τον τελευταίο μήνα, με αφετηρία τις νίκες επί της Εφές και -τη μισή έστω- επί του Ολυμπιακού.

Eκείνες, βέβαια, σημειώθηκαν στο ΟΑΚΑ, το οποίο δεν φτάνει για να κρατήσει τον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι της Ευρώπης.

Απομένει να αποδειχθεί στο υπόλοιπο της κανονικής περιόδου αυτό που έγραψα πιο πάνω, ότι εκτός των τειχών ο πρωταθλητής Ελλάδας έχανε από τον ίδιο του τον εαυτό.

Το διάστημα που μετέτρεψε το 31-46 σε 51-57, με ένα μπαράζ από λάθη παιδικής χαράς, υπενθύμισε το χρόνιο κουσούρι του. Τουλάχιστον, ήταν αυτή τη φορά περαστικό.

Δεν χρειάζεται καινούρια ανάλυση για τις αστοχίες στη στελέχωση στην ομάδα και τα κραυγαλέα δομικά κενά της. Ωστόσο, υπάρχουν στο μπάσκετ τρόποι για να καμουφλαριστεί οποιοδήποτε κενό, εφ’ όσον στον πάγκο κάθεται προπονητής ικανός να αξιοποιήσει το υλικό του.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να μην έχει αξιόπιστο τρίποντο ούτε έρεισμα μέσα στην αντίπαλη ρακέτα, αλλά τελευταία βρίσκει τρόπους για να γράφει 90άρες (τρεις σερί στην Euroleague) μασκαρεύοντας τα προβλήματα.

Εάν δεν υπάρχει λάθος στις σημειώσεις μου, που δεν υπάρχει, ο Παναθηναϊκός πέτυχε απόψε 22 πόντους σε πρωτεύοντα αιφνιδιασμό (και καμιά δεκαριά σε δευτερεύοντα), νούμερο εξωφρενικό από τη στιγμή μάλιστα που σημειώθηκε στην κανονική ροή του αγώνα και όχι την ώρα που βγαίνει ο σκουπιδιάρης.

Οι παίκτες του Ρικ Πιτίνο τείνουν να ανάγουν σε επιστήμη την early offense -αυτή που πάει να γίνει νεκρό γράμμα στον Ολυμπιακό του αντίστοιχης φιλοσοφίας Μπλατ-, με μοχλό βεβαίως τις σπάνιες δημιουργικές ικανότητες του Καλάθη.

Οσοι γεννήθηκαν για να αμφισβητούν θα επισημάνουν ξανά ότι οι αδυναμίες του Νικ στο σουτ και στις βολές γίνονται καθρέφτης για ολόκληρη την ομάδα, αλλά δεν ξέρω πολλούς γκαρντ που να θεωρούν ρουτίνα στατιστική 10 πόντων, 11 ασίστ, 3 κλεψιμάτων, 4 ριμπάουντ και μόλις 1 λάθους σε σκάρτο 25λεπτο.

Εάν ο Καλάθης είχε και καλό σουτ, δεν θα έπαιζε φυσικά στην Παναθηναϊκό ούτε σε άλλη ομάδα της Ευρώπης.

Όταν το ντέφι αποφεύγει τα φάλτσα, οι υπόλοιποι στήνουν χορό. Ο Παναθηναϊκός είχε 10 σκόρερς στο ημίχρονο κιόλας, με μπροστάρηδες τους ψηλούς, των οποίων η απόδοση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τάισμα.

Ειδικά για τον Γιώργο Παπαγιάννη, όμως, αυτή δεν ήταν μία βραδιά fast food, με απλή κατανάλωση έτοιμου φαγητού.

Τόσο ο Πιτίνο όσο και ο ίδιος ο παίκτης αποκάλυψαν αμέσως μετά το παιχνίδι ότι το στοίχημα ήταν ο διψήφιος αριθμός ριμπάουντ, απέναντι σε μία ομάδα που μπορεί να βάλει αντίπαλο στα καλάθια με το αθλητικό δίδυμο Έρικ, Έβανς.

Ο Ολυμπιακός έφυγε από το σπίτι της «Ντάσκα» με τα δάχτυλα καμμένα, αλλά ο Παναθηναϊκός -που συγκριτικά υστερεί στη μπροστινή γραμμή- κέρδισε τη μάχη των ριμπάουντ με το συντριπτικό +10 και πήρε και 41 πόντους από τους ψηλούς του.

Ο Παπαγιάννης τελείωσε το παιχνίδι με 14+12, χώρια οι 3 τάπες. «Νιώθω υπερήφανος για τον σέντερ μου», είπε ο Πιτίνο. Πίσω στην Αθήνα, ο Θανάσης Σκουρτόπουλος χειροκροτούσε με ενθουσιασμό και ευγνωμοσύνη.

Για να αφήσουμε όμως στην άκρη τα παχιά λόγια, ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να πάει πολύ μακριά χωρίς τρίποντο και χωρίς παιχνίδι στο «ποστ». Οι καλές ομάδες δεν θα φάνε 15 αιφνιδιασμούς και το «τριφύλλι» δεν πρόκειται να βρει 38 δίποντα απέναντι στην Φενέρ ή στην ΤΣΣΚΑ.

Εκεί όπου έχει φτάσει, όμως, στο χείλος του γκρεμού, δεν έχει λόγο να ασχολείται με τον Ομπράντοβιτς και τον Ιτούδη.

Προέχει να πάρει τα 3 ματς που θα κρατήσουν το κεφάλι του στην επιφάνεια της θάλασσας (με Βασκόνια, Αρμάνι, Μπούντουτσνοστ), να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός στη Μόσχα για να συντηρήσει την όψιμη δυναμική του και, ει δυνατόν, να νικήσει και τη Ρεάλ στο ΟΑΚΑ.

Εάν πετύχει 4 νίκες στα 5 τελευταία παιχνίδια του, δεν πρόκειται να αποκλειστεί από τα πλέι-οφ, όσο και αν υστερεί σε διάφορες ισοβαθμίες. Αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο «εάν».