Νίκο Κάλινιτς: Από… χομπίστας, πρότυπο επαγγελματία

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ο 27χρονος Σέρβος γκαρντ χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο για να περιγράψει το επίπεδο αλλαγής που διαπίστωσε στον εαυτό του, αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισης του μπάσκετ από την ημέρα που άρχισε η συνεργασία του με τον νυν προπονητή της Φενέρμπαχτσε. Ίσως γιατί δεν φανταζόταν και ο ίδιος – εκείνο το καλοκαίρι του 2015 – ότι θα εξελισσόταν σ’ έναν από τους σημαντικότερους παίκτες της Euroleague.

Οι δημοσιογράφοι έχουμε την τάση να τους αναδεικνύουμε αναλόγως των αριθμών και βάσει στατιστικής. Ο ίδιος απεχθάνεται τη στατιστική, κρίνει βάσει του ρόλου του καθενός και κατ’ επέκταση του βαθμού ανταπόκρισής του. Στα πρώτα χρόνια του στην τουρκική ομάδα, ο Κάλινιτς δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένα χρήσιμο (αμυντικό) εργαλείο. Στους τελευταίους αγώνες αποδεικνύει ότι μπορεί να φορέσει και τον μανδύα του ηγέτη. Για την ακρίβεια, είναι ο πρώτος σκόρερ της Φενέρμπαχτσε στα τελευταία έξι παιχνίδια στην Euroleague με 15.1 πόντους. Αυτοί συνδυάζονται μάλιστα με εντυπωσιακά ποσοστό ευστοχίας σε δίποντα (58.8%) και τρίποντα (57.8%). Παράλληλα δεν ξέχασε τις βασικές ευθύνες του, δηλαδή τις αμυντικές αποστολές (7 κλεψίματα), αλλά και τη δημιουργία για τους συμπαίκτες του καθότι έχει και 14 ασίστ.

Η συνύπαρξη με τον Ομπράντοβιτς

Γυρνώντας τη μηχανή του χρόνου στον Ιούλιο του 2015, τότε η Φενέρμπαχτσε είχε καταβάλλει ρήτρα 900.000 ευρώ για να αποκτήσει τα δικαιώματά του από τον Ερυθρό Αστέρα. Ο Κάλινιτς έδωσε τα διαπιστευτήριά του με την ομάδα του Βελιγραδίου, έδειξε πολύ ξεκάθαρα το υψηλό επίπεδο των αντοχών του αλλά και την ανθεκτικότητα στη χρησιμοποίηση (πάσης φύσεως) ρόλων. Μέχρι τότε όμως… «το μπάσκετ ήταν χόμπι. Όταν συνεργάστηκα με τον Ομπράντοβιτς έγινε επάγγελμα», είπε ο ίδιος σε μια συνέντευξη που έδωσε τον περασμένο Φλεβάρη. «Πριν συναντήσω τον Ομπράντοβιτς μπορώ να πω ότι απλώς ήμουν ένας καλός παίκτης. Μετά έγινα νικητής. Νομίζω ότι είναι ο καλύτερος προπονητής στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δεν σου μαθαίνει απλά τι είναι το μπάσκετ, αλλά ποια πρέπει να είναι η ζωή ενός μπασκετμπολίστα. Στα τελευταία 2-3 χρόνια κάνω τη ζωή ενός αθλητή μπάσκετ. Στο προηγούμενο διάστημα συμπεριφερόμουν στο μπάσκετ σαν να ήταν χόμπι. Έμαθα να βλέπω όλα τα παιχνίδια, να διαπιστώνω τα λάθη μου και το 24ώρο μου να είμαι αφοσιωμένος σ’ αυτό που κάνω», είχε συμπληρώσει.

«Το μπάσκετ είναι ηλίθιο άθλημα»

Ο Κάλινιτς προέρχεται από αυθεντική αθλητική οικογένεια. Ο πατέρας του Ζόραν δεν υπήρξε απλά ένας αθλητής, αλλά ένας μύθος. Μόνιμος πρωταθλητής Σερβίας στο πινγκ πονγκ, κατέκτησε 15 μετάλλια σε Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήματα, όχι μόνο μπήκε… στη μύτη των αθλητών των χωρών της Άπω Ανατολής, τους κέρδιζε κιόλας. Ο Ζόραν Κάλινιτς δεν ήταν θετικός στην ενασχόληση του γιου του με το μπάσκετ. «Είναι ηλίθιο άθλημα. Τι κάνεις; Προσποιείσαι ότι θα πας αριστερά και πας δεξιά», του έλεγε. Η μητέρα του Ντράγκιτσα (το γένος Τόσιτς) υπήρξε αθλήτρια του βόλεϊ. Ο αδερφός του Ούρος είναι διεθνής πολίστας και αγωνίζεται στη Μονπελιέ, ενώ η αδερφή του Μίνα είναι αθλήτρια του χάντμπολ. Τα ξαδέρφια του ακολούθησαν τις επιταγές του παππού καθώς επέλεξαν το πινγκ πονγκ.

Η αποτυχημένη επέμβαση…

Αυτή έγινε όταν ήταν παιδί. Πάνω στο παιχνίδι, έσπασε το σαγόνι του, υποβλήθηκε σε επέμβαση αλλά το πρόβλημα δεν αποκαταστάθηκε ποτέ. Γι’ αυτό υπάρχει αυτή η ιδιομορφία στο σαγόνι του, πόνο δεν νιώθει, αλλά δεν μπήκε και σε διαδικασία νέας εγχείρισης. Γενικώς έχει μάθει να ζει μ’ αυτό, όπως έχει μάθει να πορεύεται και με τους… διαιτητές. Αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο στον επαγγελματική καριέρα του. Αν υπήρχε σχετικό γκάλοπ για τον περισσότερο γκρινιάρη παίκτη, ο Κάλινιτς θα μπορούσε να αναδειχθεί νικητής καθώς δε συνηθίζει να δέχεται τις υποδείξεις των διαιτητών. «Βλέπω τον κάθε αγώνα σε βίντεο και διαπιστώνω πόσα φάουλ μου γίνονται και δεν καταλογίζονται», έχει πει. Βγάζει το άχτι του στα social media καθώς είναι λάτρης αυτών. Αν θέλει να ηρεμήσει θα παίξει αρμόνιο ή να παίξει μερικές παρτίδες σκάκι. Το σκάκι είναι η αδυναμία του, σκοπεύει να υποβληθεί σε εντατικά μαθήματα γιατί εκτιμά ότι τον βοηθάει ώστε να έχει πιο συγκεντρωμένη σκέψη.

Η δήλωση που σήκωσε παρεξήγηση…

Αυτή αφορούσε τον τρόπο ζωής των λαών. Είχε εκθειάσει τον τρόπο ζωής στην Κωνσταντινούπολη, είχε πει επίσης τα καλύτερα για τους Τούρκους. Οι τοποθετήσεις του προκάλεσαν αντιδράσεις και τον ανάγκασαν σε… επανατοποθέτηση. «Δεν μ’ ενδιαφέρει τι έγινε πριν από 500-600 χρόνια. Σημασία έχει το σήμερα. Οι λαοί πρέπει να μάθουν να ζουν αρμονικά, να απολαύσουν τις χαρές της ζωής και να γνωρίσουν νέους πολιτισμούς», είχε πει. Μάλιστα, για να κάμψει τις αντιδράσεις είχε πει επίσης ότι… «όλοι μισούς τους Σέρβους, γιατί είμαστε οι καλύτεροι». Επί του τελευταίου βέβαια και σε ότι αφορά το μπάσκετ, το ότι για πολλές δεκαετίες η μπασκετική Ευρώπη ζήλευε τους Σέρβους για την τεράστια παράδοσή τους και για την ικανότητά δημιουργία παικτών, δεν είναι ψέμα…