Στέφαν Γιόβιτς: Ο Mr. Assist της Euroleague

Αν το φετινό αγωνιστικό πείραμα της Μπάγερν Μονάχου κρίνεται επιτυχημένο, τότε δικαιωματικά ένα κομμάτι ανήκει στον Στέφαν Γιόβιτς. Ο 29χρονος Σέρβος γκαρντ διανύει μία από τις καλύτερες σεζόν στην Euroleague, καθόλου τυχαία είναι στη λίστα των πρώτων σκόρερ της γερμανικής ομάδας και παράλληλα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από κάθε συμπαίκτη του. Κάνει αρκετούς χαρούμενους με την ιδιαίτερη ικανότητά του στην τελική πάσα, ενώ είναι πρώτος και στα κλεψίματα. Και να φανταστεί κανείς ότι σε παιδική ηλικία αναγκάστηκε να… αλλάξει παπούτσια και χρώμα μπάλας, γιατί «σιχαινόταν» την άμυνα.

Τιμή και δόξα στον προπονητή

Ο μεσότιτλος εμπεριέχει ειρωνικό μήνυμα και σχετίζεται με τα χρόνια όπου ο Στέφαν Γιόβιτς έδειχνε αποφασισμένος να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Το μπάσκετ ήδη κατείχε μια θέση στην καρδιά του, από την ημέρα που παρακολούθησε, μαζί με τους γονείς του, τον τελικό του Eurobasket 1997 όπου η Σερβία κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο. Εκεί άρχισε να κάνει δεύτερες σκέψεις για το κατά πόσο ήθελε τον εαυτό του να παραμείνει στις δεξαμενές των κολυμβητηρίων του Νις, αφού ασχολούταν με το πόλο. Μετά από λίγα χρόνια το παράτησε και αποφάσισε να παίξει ποδόσφαιρο. Μόνο που μια μέρα, από την κορυφή της επίθεσης ο προπονητής του αποφάσισε να τον στείλει (για μόνιμη εγκατάσταση) στο κέντρο της άμυνας. Εκνευρίστηκε και δεν πήγε ποτέ ξανά στην προπόνηση καθώς είχε φανταστεί διαφορετικά τον εαυτό του και θεωρούσε ότι δεν του ταίριαζε η άμυνα. Ασχέτως του ότι στο μπάσκετ εξελίχθηκε ένας εξαιρετικός αμυντικός.

Η αφαίρεση της αρχηγίας

Ο Σέρβος γκαρντ άρχισε την καριέρα του σε ομάδα της γενέτειράς του στο Νις και το 2012 μεταγράφηκε στη Ραντνίσκι. Λίγους μήνες μετά έγινε και ο αρχηγός της ομάδας αλλά αυτό το προνόμιο του αφαιρέθηκε μετά από μικρό χρονικό διάστημα. Ως οπαδός του Ερυθρού Αστέρα, δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για μια νίκη επί της αιωνίας αντιπάλου (σ. σ. Παρτιζάν Βελιγραδίου) και την πανηγύρισε με την ψυχή του στα social media. Τούτο εκνεύρισε τη διοίκηση της Ραντνίσκι κι επειδή οι συνήθειες των Σέρβων δεν διαφέρουν από αυτές των Ελλήνων, οι οπαδοί της ομάδας έστειλαν… τελεσίγραφο. Η πιο ανώδυνη λύση ήταν η αφαίρεση της αρχηγίας για να «καλμάρουν» τα νεύρα των οπαδών, αυτή επιλέχθηκε και όλοι περίμεναν τη στιγμή της αποχώρησης.

Η έκπληξη του Τζόρτζεβιτς

Οι συνθήκες της αποχώρησης δημιουργήθηκαν σ’ έναν ευρωπαϊκό αγώνα της Ραντνίσκι με την Άλμπα Βερολίνου στο πλαίσιο της φάσης των «32» του Eurocup. Η απόφαση της Σερβικής ομοσπονδίας για ριζική «ανακαίνιση» της Εθνικής ομάδας ήταν δεδομένη και ο εκλέκτορας, Σάσα Τζόρτζεβιτς, ξεκίνησε το δικό του σαφάρι για να δει από κοντά όλους τους υποψήφιους παίκτες. Για τα μάτια των Νίκολα Κάλινιτς, Στέφαν Μπίρτσεβιτς παρακολούθησε το συγκεκριμένο παιχνίδι, φεύγοντας όμως το πρώτο όνομα στο μπλοκάκι του ήταν αυτό του Στέφαν Γιόβιτς. Προφανώς και γνώριζε τον (τότε) 24χρονο γκαρντ, αλλά δεν ήταν βέβαιος για την εξέλιξή του. Κι επειδή πλέι μέικερ με ύψους 1.99 είναι κομμάτι δυσεύρετος, λίγους μήνες μετά έγιναν όλα…

Εθνική και Ερυθρός Αστέρας

Ο Στέφαν Γιόβιτς θα θυμάται για πάντα το καλοκαίρι του 2014. Αναδείχθηκε sportsman της χρονιάς στη Νις (σ. σ. ομοίως και το 2016), μεταγράφηκε στον αγαπημένο του Ερυθρό Αστέρα, ενώ ήταν μέλος και της Εθνικής Σερβίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας όπου κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο. Στον Ερυθρό Αστέρα ο προπονητής του, Ντέγιαν Ράντονιτς, δεν αποφάσισε απλά να του δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά από το 2015 και μετά έχτισε την πάνω βάσει των χαρακτηριστικών του Γιόβιτς. Ο Ερυθρός Αστέρας κατέκτησε τρεις διαδοχικές χρονιές την Αδριατική Λίγκα αλλά και το Πρωτάθλημα Σερβίας, δύο φορές το Κύπελλο, ενώ πραγματοποίησε εξαιρετική πορεία στην Euroleague. Ο Γιόβιτς αναδείχθηκε MVP στους τελικούς το 2016. Στην πραγματικότητα, στο πρόσωπο του Γιόβιτς, οι άνθρωποι του Ερυθρού Αστέρα είδαν τον επόμενο Μίλος Τεόντοσιτς, ασχέτως του ότι αυτή η προσδοκία αποδείχθηκε υπερβολική.

Βαρκελώνη, Πειραιάς και τελικώς… Μόναχο

Οι αγωνιστικές επιδόσεις του Γιόβιτς ουσιαστικά τον έφεραν πολύ κοντά στην έξοδο. Μόνο που το καλοκαίρι του 2016, η πρόταση της Μπαρτσελόνα απορρίφθηκε από τη διοίκηση του Ερυθρού Αστέρα κι εκεί (σύμφωνα με τον Τύπο της Σερβίας) κλονίστηκαν οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών. Ο Γιόβιτς παρέμεινε με τη συμφωνία της ύπαρξης μικρής ρήτρας (50.000 ευρώ). Το καλοκαίρι του 2017 φημολογήθηκε ενδιαφέρον του Ολυμπιακού λόγω του ταξιδιού του παίκτη στην Αθήνα, ενώ ο Τύπος της Σερβίας σημείωσε ότι ο παίκτης υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις. Ο Ολυμπιακός διέψευσε αυτές τις πληροφορίες, όπως και την ύπαρξη πρότασης. Στο μυαλό του παίκτη ήταν εξάλλου η συνύπαρξη με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς στο Μόναχο, ασχέτως αν αυτή δεν μακροημέρευσε λόγω της κόντρας που ξέσπασε μεταξύ του Σέρβου τεχνικού με την ηγεσία της γερμανικής ομάδας η οποία οδήγησε και στο διαζύγιο. Βέβαια, ο αντικαταστάτης του Τζόρτζεβιτς, είναι ο Ντέγιαν Ράντονιτς, ο προπονητής δηλαδή που έκανε τα πάντα για να αναδείξει το ταλέντο του στον Ερυθρό Αστέρα.

Μια αθλητική κυψέλη στο όνομά του

Ο 29χρονος γκαρντ είναι κάτι παραπάνω από αθλητής στην γενέτειρα πόλη του, Νις, αυτό αποδείχθηκε και από το γεγονός ότι ένα αθλητικό κέντρο φέρει το όνομά του. Για την ακρίβεια, αυτό δημιουργήθηκε στην περιοχή (Τροζάρινα) της πολης, στα εγκαίνια ήταν «παρών» κι εκτός από γήπεδο μπάσκετ, έγιναν κι άλλοι αθλητικοί χώροι με σκοπό… «να προσφέρουμε στα παιδιά όσο το δυνατόν πιο καλές συνθήκες για την καθημερινή άθλησή τους», όπως είχε πει ο ίδιος στα εγκαίνια που έγιναν το περασμένου καλοκαίρι.

Θα έχει πάντα... το Μόναχο

Στη θρυλική ταινία «Καζαμπλάνκα», λίγο πριν την επιβιβαστεί στο αεροπλάνο... διαφυγής από το Μαρόκο, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν άκουσε τον Χόμφρεϊ Μπόγκαρντ να της λέει τη ιστορική ατάκα «we’ll always have Paris». Η ιστορία αγάπης του Γιόβιτς με τις ασίστ δεν ξεκίνησε στο Μόναχο, αλλά θα έχει πάντα το Μόναχο. Γιατί εκεί έγραψε τη σπουδαιότερη επίδοση στην ιστορία της Euroleague με τις 19 ασίστ που μοίρασε, στο παιχνίδι που συστήθηκε σε όσους δεν γνώριζαν την ιδιαίτερη ικανότητά του. Τέσσερα χρόνια μετά από εκείνη τη νίκη (79-90) του Ερυθρού Αστέρα επί της Μπάγερν, ο Σέρβος είναι στη γερμανική πόλη η οποία πάντα τον εμπνέει για κάτι καλύτερο.