Έβαλε τα χέρια του κι έβγαλε τα μάτια του

Στο περασμένο blog έγραφα για «νίκη με Μπαρτσελόνα, απόκτηση γκαρντ και όλα καλά». Οι Ισπανοί έριξαν μία ηχηρή «σφαλιάρα», παίκτης δεν ήρθε ακόμη και το «όλα καλά» δυσκόλεψε.

Μετά από ήττες οι περισσότεροι έχουν τις συνήθειές τους. Πάμε λοιπόν τώρα όλοι μαζί να ξεκινήσουν το ανάθεμα. Να πουν για τον «λίγο Μπλατ και τις τραγικές επιλογές ξένων», να πουν για τα «καβούρια των Αγγελόπουλων» και για τον «γέρο τον Σπανούλη που πρέπει να σταματήσει».

Επιτρέψτε να έχω μία πολύ διαφορετική άποψη της κατάστασης. Μπορεί να κάνω και λάθος, δε σημαίνει πως είναι σωστή η δική μου σκέψη. Απλά δε μηδενίζω κανενός την προσπάθεια.

Ναι, ο Ολυμπιακός δε βλεπόταν κι έχασε «περίπατο» από την Μπαρτσελόνα. Όσοι με διαβάζουν καιρό, ξέρουν πως η ήττα δε με ενοχλεί στο 90% αυτών. Αυτό το οποίο εμένα προσωπικά με… χάλασε χθες ήταν το πόσο ανέτοιμος πνευματικά ήταν ο Ολυμπιακός για μία τόσο κομβική αναμέτρηση.

Και μην μου πει κανείς πως αυτό είναι ευθύνη του Μπλατ, διότι άπαντες γνώριζαν πόσα θα τους πρόσφερε η νίκη στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Δεν είναι μωρά για να μην ξέρουν πόσο συγκεντρωμένοι να είναι.

Δε γίνεται σε ματς που ξέρεις ότι με νίκη «κλειδώνεις» σίγουρα την 5^η θέση και πας για πιο ψηλά, να ξεκινάς με 6 λάθη και μία ασίστ στο δεκάλεπτο. Δε γίνεται να βάζεις 6 πόντους στην επίθεση στην οποία κουτούλαγες.

Και τι δεν είδαμε. Λάθος επαναφορά (οι στοιχηματικές πλέον το βάζουν το όριο στο over 1.5), μπρος πίσω, λάθος πάσες και όλα μετατράπηκαν σε καλάθι. Η Μπαρτσελόνα σκόραρε μετά κι από τα 6 «ερυθρόλευκα» λάθη. Αυτό δεν είναι δύσκολο να το θυμηθεί κανείς αφού δε βγήκε και καμία άμυνα στην πρώτη περίοδο.

Με ενόχλησε η αμυντική αντιμετώπιση στον Σίνγκλετον. Δε γίνεται να ξέρεις πως κάνει μόνο pop out (σκριν και βήμα έξω για σουτ) στο σκριν στη μπάλα και να δέχεσαι πέντε ίδια τρίποντα! Και ελεύθερα κυρίως.

Αν πας σε ένα παιδάκι που βλέπει μπάσκετ τα τελευταία 5 χρόνια και τον ρωτήσεις «πως παίζει ο Σίνγκλετον» θα σου απαντήσει κάνει «pop out» και σουτάρει καλά.

Το αμυντικό σχέδιο ήταν αλλαγές, αλλά προφανώς ο παίκτης που έπρεπε να βγει… ξεχνιόταν ή δεν το έκανε γρήγορα.

Με ενόχλησε αφάνταστα το τελευταίο δεκάλεπτο. Δε γίνεται να είσαι πίσω με 13 πόντους, να θες να κρατήσεις το +9 του πρώτου γύρου και να παίζεις «μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές» στην επίθεση.

Μία πάσα σουτ. Μία πάσα σουτ. Μία πάσα σουτ. Μία πάσα σουτ.

Όποιος την έπαιρνε «ε ας ρίξω κι εγώ ένα μωρέ, τι πειράζει». Πάρε την «εικοσάρα» στο κεφάλι και τρέχα τώρα.

Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν ότι 2.000 έφυγαν στο 35’ και κανείς από αυτούς δεν άνηκε στους περίφημους «οργανωμένους» που φταίνε για όλα. Οπαδοί της νίκης προφανώς γιατί οι οπαδοί του Ολυμπιακού έμειναν στη θέση τους μέχρι το 40'.

Τεράστιο «μπράβο» σε όσους έμειναν και φώναξαν δυνατά στο άκουσμα της κόρνας της λήξης.

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΙΣΕ ΤΟ ΜΑΤΣ

Πολλοί έχουν διαφορετική άποψη. Ας πω κι εγώ τη δική μου.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε την δεύτερη περίοδο με 15-0 κι οι άλλοι είχαν 6:30 να σκοράρουν. Θεωρώ πως σε αυτά τα 3:30 λεπτά μέχρι την ανάπαυλα χάθηκε το παιχνίδι.

Ο ενθουσιασμός των «ερυθρόλευκων» από την επιστροφή τους, ξεπέρασε τα λεπτά όρια της λογικής και μέσα σε δύο κατοχές μπάλας το -6 έγινε άμεσα -11.

Θα ήταν αδιανόητο να συνεχιζόταν η αφλογιστία της Μπαρτσελόνα και σε εκείνο το σημείο θα έπρεπε να ηρεμούσαν λίγο το ρυθμό.

Δε γίνεται μέσα σε μία περίοδο να γυρίσεις από το -21 στην Euroleague. Δεν υπάρχει «δεκάποντο» στο μπάσκετ για να σου μικρύνει τη διαφορά σε μία κατοχή.

Ηρεμία χρειαζόταν και έλεγχο του ρυθμού. Οι παίκτες του Μπλατ παρασύρθηκαν και αντί να κλείσει το ημίχρονο στους 6-7 πόντους, έκλεισε στους 10.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΟΥΣΙΑ

Ο Ολυμπιακός απώλεσε μία τεράστια ευκαιρία να κλειδώσει την πρώτη πεντάδα. Πλέον και με την απώλεια της διαφοράς έμπλεξε για τα καλά και σε ό,τι έχει να κάνει με την έκτη θέση.

Η επόμενη «τριάδα» αγώνων κρίνει την τελική του κατάταξη για μένα.

Εκτός Μακάμπι, εκτός Αναντολού Εφές, εντός ΤΣΣΚΑ.

Με μηδέν νίκες, ούτε 6ος.

Με μία νίκη και ήττα στην Τουρκία με λιγότερους από 7 πόντους θα βγει 4^ος ή 5^ος.

Με δύο νίκες, θα έχει πλεονέκτημα έδρας στα playoffs.

Σημαντικό πλέον και το Εφές – Μπαρτσελόνα, διότι αν έρθει «διπλό», οι Ισπανοί θα έχουν πλεονέκτημα για την 4^η θέση.

ΑΜΕΣΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Το μοναδικό κέρδος της υπόθεσης που μπορώ να σκεφτώ είναι πως μπορεί να «θορυβήθηκαν» και να επισπεύσουν τις διαδικασίες για την προσθήκη γκαρντ. Το έγραψα και τις προάλλες… γκαρντ ακούμε εδώ και δύο μήνες και γκαρντ δε βλέπουμε.

Επειδή δε γίνεται να πάρουν τον Χάρντεν ή κάποιον που να πλησιάζει τα χαρακτηριστικά του, ας πάρουν κάποιον με λιγότερη ποιότητα από του «μούσια».

Και για όσους αναρωτιούνται για το ποσό που δίνει πλέον ο Ολυμπιακός είναι μεταξύ 60-70 χιλιάδων δολαρίων τον μήνα, αν η περίπτωση αξίζει αυτά τα χρήματα.

Ο Ουίλιαμς Γκος θα εξελιχθεί σε πολύ καλό γκαρντ ενδεχομένως, αλλά στην παρούσα φάση με 2-3 καλά ματς στα 21 φετινά, δε βοηθάει την ομάδα όσο υπολόγιζαν.

Φυσικά δεν είναι ο μόνος, απλά εξ αρχής όλοι μας (νομίζω) θεωρούσαμε αυτόν βαρόμετρο για τη φετινή σεζόν. Απίστευτα διστακτικός στην επίθεση, κατεβάζει τη μπάλα και απλά τη δίνει σε συμπαίκτη του ή θα περάσει τον αμυντικό του και θα πατήσει φρένο να τον βάλει στην «oυρά» του ενώ είχε ελεύθερο τον διάδρομο να πάει προς το καλάθι.

Επαναλαμβάνω, δεν είναι ο μόνος που φταίει φυσικά, απλά τον ανέφερα γιατί περίμεναν περισσότερα από αυτόν.

Ο Πρίντεζης στα «κόκκινα» εδώ και καιρό, αναμενόμενη η αγωνιστική του κάμψη.

Μάντζαρης, Βεζένκοβ δεν υπολογίζονται από τον προπονητή τους για την Ευρώπη. Με τόσο κακούς τους Ουίλιαμς Γκος και Πρίντεζη κι ο ένας έπαιξε ένα δίλεπτο κι ο άλλος 7 λεπτά στο τέλος garbage time.

Ο Παπανικολάου το παιδί τραυματίας, φάνηκε πως δε μπορούσε να αγωνιστεί και ότι πονούσε.

Ο Σπανούλης έπαιρνε συνήθως τη μπάλα 3-4 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη των 24’’ και την έστελνε.

Ο Στρέλνιεκς προσπάθησε αρκετά, μπορούσε και καλύτερα πάντως.

Ο Τίμα… δεν έχω λόγια.

Ο Τουπάν εκλάμψεις. Η Euroleague χρειάζεται συνέπεια.

Ο ΛεΝτέι αν δε σκοράρει, δε προσφέρει τίποτα. Εμένα να μαρκάρει, θα του το βάλω.

ΥΓ: Στο μπάσκετ παίζουν δύο ομάδες. Κι οι άλλες διαθέτουν καλούς παίκτες, κι οι άλλες κάνουν καθημερινά προπόνηση κι οι άλλες βελτιώνονται.

ΥΓ 2: Να τον ακούτε τον παλιό. Πως το είπε ο Πρίντεζης παραμονή του ματς; «Όποτε κοιτάμε για πιο πάνω, κάτι γίνεται».

ΥΓ 3: Στο +15 οι παίκτες του Πέσιτς έκαναν βουτιές