Νίκη με Μπαρτσελόνα, προσθήκη παίκτη και όλα καλά

Αν πιστεύει κανείς πως είναι εύκολο ο Ολυμπιακός να νικάει στις έδρες των Φενέρμπαχτσε, ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ να πάει να ρίξει κρύο νερό στο κεφάλι του και να συνεχίσει μετά το διάβασμα. Το γεγονός ό,τι το έκανε πέρυσι στην Κωνσταντινούπολη και στη Μαδρίτη είναι η εξαίρεση του κανόνα και όχι ο ίδιος ο κανόνας.

Εννοείται και δεν είμαι ικανοποιημένος από την απόδοση της ομάδας στα τρία πρώτα δεκάλεπτα, αλλά μην ξεχνάμε πως αντιμετώπιζε την καλύτερη ομάδα των 20 πρώτων αγωνιστικών της διοργάνωσης.

Ειδικά όταν αυτή η ομάδα σουτάρει με 73.1% στα δίποντα και 60% στα τρίποντα (αυτά τα νούμερα είχε στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου) είναι αδύνατο όχι να νικήσεις, αλλά να διεκδικήσεις το αποτέλεσμα.

Για αυτά τα υψηλά ποσοστά ευθύνονται δύο πράγματα. Αρχικά η άριστη επιθετική λειτουργία της Φενέρ και εν συνεχεία η προβληματική άμυνα των «ερυθρόλευκων». Ούτε μόνο του το πρώτο, ούτε μόνο του το δεύτερο.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΠΑΓΙΔΕΣ

Η Φενέρμπαχτσε ως συνήθως ήταν «διαβασμένη» και προσάρμοσε τα πάντα γύρω από την άμυνά της. Ο επιθετικός τρόπος με τον οποίο αμύνθηκε ήταν υποδειγματικός.

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε δώσει σαφέστατη εντολή για παγίδες είτε στο pick 'n' roll του Σπανούλη, είτε στο low post όταν η μπάλα έφτανε στα χέρια των Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ.

Πολλές ομάδες ενδεχομένως να έχουν αντιμετωπίσει (ειδικά τους ψηλούς) τον Ολυμπιακό με αυτόν τον τρόπο, αλά υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά.

Οι παίκτες της Φενέρ πήγαιναν πολύ επιθετικά στην παγίδα, κουνούσαν χέρια και προλάβαιναν την πάσα του επιθετικού. Δεν προλάβαιναν απαραίτητα να την κλέψουν (αν και το έκαναν και αυτό πολλές φορές), αλλά πάντα χαλούσαν το διάδρομο της πάσας.

ΔΕΝ ΕΚΟΒΕ ΚΑΝΕΙΣ, ΚΑΚΕΣ ΠΑΣΕΣ

Ενας από τους βασικούς τρόπους αντιμετώπισης της παγίδας είναι το κόψιμο στη ρακέτα. Όταν λοιπόν η μπάλα έφτανε στα χέρια των ψηλών, δεν υπήρχε ούτε ένας να κόψει στη ρακέτα και να τραβήξει αμυντικό μαζί του ώστε να μετακινήσει την άμυνα. Ολοι στέκονταν και περίμεναν υπομονετικά στη γραμμή του τριπόντου.

Ακόμη κι αυτές όμως οι πάσες προς τα έξω γίνονταν με δυσκολία και ειδικά στην πρώτη περίοδο έφερναν λάθη (7).

ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΡΥΘΜΟ Ο ΤΟΥΠΑΝ

Ο Γάλλος μπήκε προτελευταίος στο παρκέ από τον Μπλατ, αλλά η άμυνά του πάνω στον Ντίξον (έκανε πλάκα μέχρι εκείνη τη στιγμή), άλλαξε την εικόνα του Ολυμπιακού. Μετά από δυόμιση δεκάλεπτα υπήρξε παίκτης που επιτέλους πίεσε τη μπάλα.

Ο Τίμα με τον Στρέλνιεκς επιθετικά λειτούργησαν καλά κυρίως από μακρινή απόσταση. Ειδικά για τον Τίμα μακάρι το συγκεκριμένο ματς να αποτελέσει ένα start (για να κάνεις restart, πρέπει να έχεις κάνει start) ώστε να βοηθήσει την ομάδα περισσότερο στη συνέχεια.

Μπορεί οι 14 πόντοι του να ήρθαν σε «σκοτωμένο» ματς, ωστόσο έναν παίκτης που βασίζει πολλά στο σουτ του αυτόν δεν τον... χαλάει.

Μακάρι λοιπόν να είναι μόνο η αρχή.

ΤΟ ΚΟΝΤΟ ΣΧΗΜΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Ο Μπλατ ανακάτεψε πολλές φορές την «τράπουλα» κι ένα από τα τελευταία του... χαρτιά ήταν το σχήμα με τους κοντούς. Για την ακρίβεια με τους πολύ κοντούς.

Στρέλνιεκς, Τουπάν, Τίμα, Παπανικολάου και ΛεΝτέι άλλαζαν σε όλα τα σκριν, έτρεχαν πανικόβλητοι και έριξαν το ματς στους 9 πόντους.

Αυτά όμως τα τρικ κρατούν για λίγο, άντε 3-4 κατοχές και αυτό συνέβη.

Ο Ομπράντοβιτς βλέποντας αυτό το σχήμα πήγε στο εντελώς αντίθετο κι έπαιξε με Γκούντουριτς, Κάλινιτς, Λοβέρν και Βέσελι με αποτέλεσμα να ανέβει και πάλι η διαφορά.

ΝΙΚΗ ΜΕ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Για μένα το πλεονέκτημα της έδρας περνάει από το ΣΕΦ και κρίνεται σε τεράστιο βαθμό την επόμενη εβδομάδα. Αν ο Ολυμπιακός νικήσει την Μπαρτσελόνα θα την έχει στο 2-0 και θα υπερτερεί σε οποιεσδήποτε διπλές και τριπλές ισοβαθμίες θα εμπλέκονται οι Καταλανοί.

Με νίκη λοιπόν αφήνεις πίσω μία ομάδα κι έχεις να ασχοληθείς μόνο με την Εφές.

ΥΓ: Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως.... Γκαρντ ακούμε και γκαρντ δε βλέπουμε. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από προσθήκη παίκτη. Κατανοώ απόλυτα το «δε θα πάρουμε απλά για να πάρουμε», αλλά δε γίνεται εδώ και δύο μήνες να μην ταιριάζει και κανείς στα χαρακτηριστικά που ψάχνουν.

ΥΓ 2: Με ένα γκαρντ καλό (Στρέλνιεκς) και τρεις ψηλούς (Πρίντεζης, Μιλουτίνοφ, ΛεΝτέι) σου σε κακό βράδυ αμυντικά, δε μπορείς να ελπίζεις σε πολλά.

ΥΓ 3: Περαστικά στον Νίκο Παππά και γρήγορα πίσω στο παρκέ. Κανένας τραυματισμός δεν είναι ευχάριστος ανεξαρτήτως ομάδας.