Άλμπερτ Ολιβέρ: Το μυστικό του «μαθουσάλα» της Euroleague
Είναι απρόβλεπτη η ζωή. Μπορεί να σου στερήσει τις χαρές που ονειρεύεσαι, αλλά και να σου τις προσφέρει απλόχερα, εκεί που δεν το περιμένεις. Αυτό έγινε με τον Ολιβέρ. Φέτος κλείνει 21 χρόνια αδιάκοπης παρουσίας στα παρκέ. Στα περισσότερα, ζούσε με το όνειρο της καθιέρωσης στο υψηλότερο επίπεδο, αλλά οι συγκυρίες είχαν αντίθετη άποψη.
Πέρασε όλα τα χρόνια της πορείας του εντός των ισπανικών συνόρων (σ. σ. Μπανταλόνα, Γέιδα, Μανρέσα, Βαλένθια Εστουντιάντες και πλέον στην Γκραν Κανάρια), δεν σταμάτησε ποτέ να ελπίζει και πλέον νιώθει ότι ζει ένα παραμύθι. Πρόσφατα συμπλήρωσε 582 παιχνίδια στην ACB, ταυτόχρονα έγινε ο γηραιότερος παίκτης στην ιστορία του ισπανικού μπάσκετ που έκανε ντεμπούτο με την εθνική ομάδα και φυσικά έχει τον ίδιο τίτλο (του γηραιότερου) στην ιστορία της Euroleague.
Ο Ολιβέρ είναι ο «μαθουσάλας» της φετινής Euroleague και το πιθανότερο είναι να μην καταφέρει κανείς να σπάσει το ρεκόρ του. Γιατί έκλεισε το 40ο έτος της ηλικίας του τον περασμένο Ιούνιο. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενε ότι θα υλοποιούσε έναν από τους στόχους τους, έχοντας μπει στην τελική ευθεία για το τέλος της καριέρας του. «Στην ηλικία μου είναι δύσκολο να με προσέξει κάθε ομάδα της Euroleague. Είχα συμβιβαστεί με την ιδέα ότι είχα χάσει αυτό το… τρένο», είπε πει με απόλυτη ειλικρίνεια. Πολλές φορές όμως τα φαινόμενα απατούν, όπως έγινε δηλαδή στην περίπτωση της Γκραν Κανάρια (την οποία υπηρετεί για 6η συνεχόμενη χρονιά), η οποία πραγματοποίησε το δικό της όνειρο με την παρουσία στην Euroleague.
«Ήξερα ότι η ομάδα είναι ανταγωνιστική, αλλά δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν τόσο όμορφα για μας. Δε νομίζω ότι θα ξεχάσω ποτέ τον πρώτο μου αγώνα στην Euroleague. Χάσαμε από τη Φενέρμπαχτσε αλλά αυτό το παιχνίδι σημαίνει πολλά για μένα», παραδέχθηκε.
Είναι επίσης αλήθεια ότι, για να αντιληφθεί κανείς την ηλικία του Ολιβέρ θα πρέπει η κάμερα να κάνει focus στο πρόσωπό του. Γιατί η ανθεκτικότητα, η ταχύτητα αλλά και η έκρηξη του, μπορούν να παραπλανήσουν. Παραμένει ένας δραστήριος και απρόβλεπτος πλέι μέικερ. «Είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει γιατί, αυτό που δεν μπορούσα να καταφέρω όταν ήμουν νέος, το πετυχαίνω τώρα στα… γεράματα. Έγιναν πολλά ευχάριστα πράγματα στα τελευταία χρόνια αλλά ακόμη κι αν δεν ερχόντουσαν, πάλι θα ήμουν χαρούμενος με την καριέρα μου. Θα προτιμούσα να είχα κατακτήσει περισσότερους τίτλους, να είχα παίξει σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο Πρωτάθλημα με την Εθνική ομάδα αλλά και πάλι νιώθω περήφανος γι’ αυτά που κατάφερα».
Η περίπτωση του Καταλανού έχει εξήγηση η οποία μάλιστα είναι πολύ απλή. Η καθημερινή προπόνηση σε συνδυασμό με το αυστηρό πρόγραμμα διατροφής αλλά και τον ύπνο, είναι το τρίπτυχο της επιτυχίας. Ο Ολιβέρ ανέκαθεν ήταν «εχθρός» των λιπαρών τροφών, δεν γνωρίζει τι είναι το αλκοόλ, μετά από ένα σημείο περιόρισε σε μεγάλο βαθμό και το κρέας. «Είμαι τυχερός γιατί… με σεβάστηκαν οι τραυματισμοί και η αντίδραση του σώματός μου πάντα ήταν εξαιρετική. Δεν είναι μόνο θέμα τύχης, αλλά δουλειάς και διατροφής. Περιόρισα αρκετά το κρέας και τα λιπαρά, ενώ προσπαθώ σε καθημερινή βάση να κοιμάμαι τουλάχιστον οκτώ ώρες. Το φαγητό είναι πολύ σημαντικό και για την εφαρμογή του προγράμματος αποκατάστασης. Ειδικά σε αθλητές της δικής μου ηλικίας γιατί το σώμα αντιδρά διαφορετικά όταν είσαι 20 χρονών σε σχέση με όταν είσαι 40».
Στο τέλος της φετινής χρονιάς κι εφόσον είναι καλά στην υγεία του, ο Ολιβέρ δεν θα κοιτάξει τη γραμμή του τερματισμού καθώς θέλει να παίξει μπάσκετ για τουλάχιστον έναν ακόμη χρόνο. Γιατί το διασκεδάζει περισσότερο, δεν μπορεί να φανταστεί την καθημερινότητά του μακριά από το μπάσκετ, αν κι έχει αποφασίσει να ακολουθήσει προπονητική καριέρα.
