Αν δεν αλλάξει, κινδυνεύει να «βουλιάξει»!

Στο Μόναχο είπες, «εντάξει αρχή είναι ακόμα...»

Στην Μποντγκόριτσα δεν εντυπωσίασε με την εμφάνισή του ο Παναθηναϊκός, αλλά το ζητούμενο που ήταν η εκτός έδρας νίκη και η οποία -υποτίθεται- θα άλλαζε την ψυχολογία της ομάδας, ήρθε.

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Στην Πόλη κόντρα στην Εφές παραδόθηκε άνευ όρων, πληρώνοντας -κυρίως- την αστοχία και την κακή άμυνα στο low post.

Στην Βιτόρια την περασμένη εβδομάδα υπήρχαν οι ελπίδες για το «κάτι καλό» μετά την «γεμάτη» εμφάνιση (τουλάχιστον όσον αφορά την άμυνα) κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Τζίφος. Μια από τα ίδια.

Στη Μόσχα υπήρχε η ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την απουσία του Αλεξέι Σβεντ, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκόρερ, ο πρώτος πασέρ και ο πρώτος «κλέφτης» της Χίμκι. Το αποτέλεσμα; Ίδιο και απαράλλακτο. Ούτε τώρα.

Ε, τότε... πότε; Πότε επιτέλους ο Παναθηναϊκός θα πάρει αυτή τη ρημάδα τη νίκη μακριά από το ΟΑΚΑ για να «ανασάνει» και να δείξει ευρωπαϊκό «σφυγμό»; Πότε θα σταματήσει να... χάνει από τη στιγμή που «πατάει» στο «Ελευθέριος Βενιζέλος»; Και όταν λέμε να νικήσει εκτός έδρας, δεν εννοούμε απέναντι σε ομάδες κατώτερου (θεωρητικά πάντα) επιπέδου όπως η Μπουντούτσνοστ, η Νταρουσάφακα ή η Γκραν Κανάρια. Ούτε καν κόντρα σε Μπάγερν ή Ζάλγκιρις που είναι το φαβορί, ασχέτως αν στο Μόναχο δεν τα κατάφερε. Τουλάχιστον σε έδρες ομάδων των ίδιων «κυβικών» όπως η Χίμκι, η Μπασκόνια, η Εφές, η Αρμάνι, η Μακάμπι και ο Ολυμπιακός. Δηλαδή αν δεν μπορεί να τα καταφέρει εκεί όπου μετράει ήδη 4 ήττες και μόλις μία νίκη, πώς θα το κάνει στην Μαδρίτη, στην ΤΣΣΚΑ, στη Φενέρ ή στην Μπαρτσελόνα που δεν έχει πάει ακόμα; Στην ΠΑΡΟΥΣΑ φάση δεν υπάρχει λογική απάντηση ΠΩΣ θα μπορέσει να παρουσιάσει το κάτι διαφορετικό και αυτό διότι η ΙΔΙΑ η ομάδα δεν πείθει ότι μπορεί να παρουσιάσει.

Εκτός και αν... γίνουν ριζικές αλλαγές. Προσέξτε: Αλλαγές, όχι ισοπέδωση. Δεν εννοώ να φύγει η μισή ομάδα και το προπονητικό τιμ και να έρθουν άλλοι. Ο Πασκουάλ ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ και φέρει ευθύνη για το χάλι του Παναθηναϊκού μακριά από το ΟΑΚΑ, αλλά όσον αφορά το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ παιχνίδι δεν πρέπει να παραλείψουμε και να ξεχάσουμε το προσωπικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα που τον ανάγκασε να ταξιδέψει Αθήνα-Βαρκελώνη-Μόσχα μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες. Κάποια πράγματα είναι ανθρώπινα. Και πρέπει να τα σκεφτόμαστε όλα. Όμως, ξαναλέω. ΦΥΣΙΚΑ και έχει ευθύνη για την εικόνα των «πρασίνων» εκτός έδρας.

Μετά το παιχνίδι στη Βιτόρια όλοι έλεγαν (παίκτες και προπονητές) ότι «θα το αλλάξουμε» αλλά αλλαγή δεν είδαμε. Απλά να το κάνουν. Να μην το λένε. Να το αλλάξουν! Ο Παναθηναϊκός παραείναι κακός και προβλέψιμος κάθε φορά που περνάει τα σύνορα και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουν καλά οι αντίπαλοι και το οποίο μπορούν εύκολα να αντιμετωπίσουν. Το βέβαιο είναι ότι -πλέον- δεν υπάρχει μπασκετική εξήγηση. Το πρόβλημα είναι καθαρά και μόνο ψυχολογικό και θέμα συγκέντρωσης. ΠΑΝΤΑ ξεκινάει ο Παναθηναϊκός τα ματς εκτός έδρας πολύ άσχημα (κυρίως) στην άμυνα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βρει εύκολα ρυθμό στην επίθεση και να τον παίρνει η κάτω βόλτα.

Στη Ρωσία κατάφερε και το προσπέρασε αυτό, αφού παρά την κάκιστη άμυνα στο πρώτο ημίχρονο ήταν εξαιρετικός στην επίθεση. Και μάλιστα είχε φέρει το ματς στα μέτρα του έχοντας προβάδισμα επτά πόντων (40-33) στο 14'. Τι έκανε; Τα... πάντα για να το χάσει σε διάστημα τριών λεπτών έχοντας δεχτεί σερί 10-0! Καθαρά θέμα συγκέντρωσης και μόνο συγκέντρωσης. Και όταν δίνεις στον γηπεδούχο το δικαίωμα να επιστρέψει στο ματς μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, καληνύχτα ζωή!

Και φυσικά υπάρχει αιτία για το κακό πρόσωπο του Παναθηναϊκού. Είπαμε και την περασμένη εβδομάδα. Χωρίς τον καλό Καλάθη, δύσκολα θα βλέπουμε καλό Παναθηναϊκό. Ο αρχηγός των «πρασίνων» δεν θυμίζει ούτε στο 5% τον παίκτη που λίγο έλειψε να κερδίσει πέρυσι τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη της EuroLeague. Και φυσικά υπάρχει εξήγηση. Ίδιο είναι για έναν παίκτη να «γεμίσει» τη στατιστική του με ασίστ όταν θα ξέρει ότι μπορεί να «ανοίξει» την αντίπαλη άμυνα με μια απλή πάσα στα «φτερά» για το «σίγουρο» σουτ; Άλλωστε το είπε και ο ίδιος στην πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στην EuroLeague και δη στον Τζο Αρλάουκας:

«Ήταν εύκολο για εμένα καθώς στην ομάδα υπήρχαν πολύ παίκτες στην ομάδα που μπορούσαν να βάλουν τη μπάλα στο καλάθι με σουτ» ήταν η χαρακτηριστική του ατάκα. Φέτος ο Παναθηναϊκός είναι η δεύτερη χειρότερη ομάδα της διοργάνωσης με 30,8% στα τρίποντα! Πώς να «ανοίξουν» λοιπόν οι αντίπαλες άμυνες με συνέπεια να απελευθερωθεί περισσότερο ο Καλάθης; Πώς θα μπορέσει να «πιάσει» ανάλογα νούμερα και στην επίθεση όταν κλείνουν όλοι οι αντίπαλοι προς τα μέσα; Πώς θα μπορέσει να παίξει pick n roll με τον Γκιστ, τον Λάσμε, τον Θανάση, όταν δεν βρίσκεται κάποιος να μαρκάρει στην περιφέρεια με αποτέλεσμα να μην έχει τους χώρους για να «δημιουργήσει» ή να φτάσει στο εύκολο drive; Είναι τυχαίο που μοίρασε 4 ασίστ στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα με τη Χίμκι; Το διάστημα που ο Παναθηναϊκός είχε 5/10 τρίποντα! Μάλλον... καθόλου τυχαίο.

Λοτζέσκι και Τόμας είναι οι δύο παίκτες που μπορούν να σουτάρουν με μεγαλύτερη συνέπεια, αλλά δύσκολα βρίσκονται ταυτόχρονα στο παρκέ. Καλώς ή κακώς ο Καλάθης (και συνολικά ο Παναθηναϊκός φυσικά) χρειάζεται έναν «killer» έξω από τα 6.75 μέτρα. Αρχικά ήταν ένδειξη, στη συνέχεια έγινε σοβαρή σκέψη και πλέον είναι ανάγκη και μάλιστα μεγάλη. Έναν παίκτη που θα μπορεί να σουτάρει με συνέπεια και να μπορεί να συνυπάρχει στην ίδια πεντάδα με τουλάχιστον έναν εκ των δύο παικτών της ομάδας.

Και 'να ταν μόνο αυτό; Από τη στιγμή που ο Γιώργος Παπαγιάννης ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί και δεν έχει ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις, ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει την ανάγκη ενίσχυσης και στη θέση του σέντερ. Αμυντικά η «τρύπα» που υπάρχει στη ρακέτα είναι τεράστια αφού και πάλι δέχτηκε 36 πόντους (χωρίς να συνυπολογίζονται τα γκολ-φάουλ) από τους 76 της Χίμκι! Γκιστ και Λάσμε προσπαθούν αλλά ο χρόνος (όσον αφορά την κούραση, σωματική και πνευματική) μερικές φορές είναι αμείλικτος σε σχέση με τους αντιπάλους τους, ο Βουγιούκας είναι πιο αργός, με αποτέλεσμα να στήνεται πραγματικό πάρτι στην «πράσινη» ρακέτα κάθε εβδομάδα.

Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να αλλάξει. Χρειάζεται πραγματικό ταρακούνημα πριν να είναι πολύ αργά και βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Μόλις ολοκληρώθηκε το 1/3 της σεζόν και οι «πράσινοι» οριακά βρίσκονται στην 8άδα με ρεκόρ 5-5. Και προσέξτε! ΧΩΡΙΣ να έχει παίξει ακόμα κανένα ματς με ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε. Χωρίς να έχει πάει σε έδρες όπως αυτές της δυνατής φέτος Αρμάνι, της Μπαρτσελόνα, της Ζάλγκιρις και στο ΣΕΦ. Η συνέχεια προμηνύεται πολύ δύσκολη για τον Παναθηναϊκό που καλείται να βρει την ταυτότητά του πριν γυρίσει η κλεψύδρα ανάποδα...

ΥΓ1: Ακόμα υπάρχει χρόνος για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Όμως θα τελειώσει και αυτός...

ΥΓ2: O Παναθηναϊκός έχει 31 νίκες σε 94 εκτός έδρας ματς την τελευταία πενταετία και 12 σε 38 παιχνίδια μακριά από το ΟΑΚΑ με το νέο format της EuroLeague.

ΥΓ3: -4 PIR ο Καλάθης και 1 PIR ο Λεκαβίτσιους. Αν τα point guards έχουν τέτοια νούμερα...

ΥΓ4: Το θέμα είναι να μην του γυρίσουν οι εκτός έδρας εμφανίσεις μπούμερανγκ στο ΟΑΚΑ. Τότε θα υπάρχει το πραγματικό πρόβλημα.

ΥΓ5: Το 2/2 με τη Φενέρ και τη Νταρουσάφακα στο ΟΑΚΑ είναι «must» για τον Παναθηναϊκό. Και στη Μαδρίτη θα κληθεί να γυρίσει το τσιπάκι. Μόνο έτσι!