Ακόμη και ο… Θεός θα έβαζε τα κλάματα

Οι πρώτες γραμμές της ιδιαίτερης ιστορίας του Γάλλου γκαρντ γράφτηκαν πριν από περίπου 12 χρόνια. Στη διάρκεια ενός καμπ μπάσκετ στη Γουαδελούπη, με επίκεντρο το αίσθημα εντυπωσιασμού που ένιωσε το τιμώμενο πρόσωπο, ο Μικαέλ Πιετρούς. Ο τελευταίος ήταν εν ενεργεία παίκτης του ΝΒΑ και ως γέννημα θρέμμα της Γουαδελούπης, είχε προσκληθεί για να παρακολουθήσει τις προσπάθειες ντόπιων νεαρών αθλητών. Το βλέμμα του επικεντρώθηκε σ’ ένα 17χρονο παιδί το οποίο ξεχώρισε σαν τη μύγα μες το γάλα. Δίχως χρόνο για χάσιμο, επικοινώνησε με τον ατζέντη του (σ. σ. Ραούλ Ραμπντίν), τον ενημέρωσε για ένα ξεχωριστό ταλέντο, το όνομα του οποίου ήταν Ροντρίγκ Μπομπουά.

Με τη σειρά του, ο Ραμπντίν επικοινώνησε με τους ιθύνοντες της Σολέ αλλά η απάντηση που εισέπραξε ήταν… «δεν γίνεται να στείλουμε άνθρωπο στη Γουαδελούπη για να δει έναν πιτσιρικά». Στην πορεία προέκυψε κι ένας ακόμη (ψηλός) παίκτης ο οποίος κατοικοέδρευε στη Μαρτινίκη και τελικώς στη Σολέ αποφάσισαν να συνδυάσουν το τερπνό δια του ωφελίμου. Λίγες ημέρες μετά, ο Μπουμποά υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιό του, ενώ το όνομα του ψηλού παίκτη από τη Μαρτινίκη, ουδέποτε έγινε γνωστό.

Έτσι ξεκίνησε η επαγγελματική καριέρα του Μπομπουά, για την οποία οφείλει αρκετά σ’ έναν γείτονά του. Γιατί σε μικρότερη ηλικία, ήταν αποφασισμένος να παίξει ποδόσφαιρο και να ενταχθεί στη δεξαμενή παικτών της Γουαδελούπης από την οποία «ψωνίζουν» οι γαλλικές ομάδες. Ο γείτονάς του ήταν κάμποσα χρόνια μεγαλύτερος, προπονητής μπάσκετ σε τμήματα υποδομής, τον «υπέβαλε» σε διαδικασία παρακολούθησης ενός αγώνα μπάσκετ του ΝΒΑ κι έτσι ο μικρός Ροντρίγκ αποφάσισε να ασχοληθεί με την πορτοκαλί μπάλα.

Ο Μπομπουά δεν άργησε να γίνει μέλος των μικρών Εθνικών ομάδων της Γαλλίας, μέσω αυτών και της Σολέ προσέλκυσε το ενδιαφέρον των scout και το 2009 επιλέχθηκε στο Νο25 στο ντραφτ. Η ανταλλαγή μεταξύ Οκλαχόμα Θάντερ και Μάβερικς τον οδήγησε στο Ντάλας, αλλά η καριέρα του στο ΝΒΑ είχε περισσότερες λύπες παρά χαρές.

«Τέσσερα χρόνια, έχει χάσει όλη τη δράση»

Τρία πράγματα μπορεί να κρατήσει κανείς από την τετραετή παρουσία του Μπουμπουά στους Ντάλας Μάβερικς. Καταρχήν τους διαδοχικούς τραυματισμούς του. Πολλοί έβαλαν τα κλάματα στο Ντάλας, ειδικά ο ιδιοκτήτης Μαρκ Κούμπαν ο οποίος είδε στο πρόσωπο του Γάλλου τον επόμενο Τόνι Πάρκερ. Μάλιστα τον αποκαλούσε «untouchable», γιατί πίστευε ότι κανείς δεν θα μπορούσε να τον αγγίξει. Η μοίρα είχε άλλη άποψη. Ο Μπομπουά έσπασε πόδια, χέρια, δάχτυλα, αναγκάζοντας και τον Ντιρκ Νοβίτσι να πει δημοσίως «…είναι πολύ λυπηρό αυτό που συμβαίνει. Τόσοι τραυματισμοί. Είναι εδώ τέσσερα χρόνια κι έχει χάσει όλη τη δράση. Είναι σκληρό. Νιώθω πολύ λυπημένος για ότι του συνέβη. Είναι πολύ καλό παιδί. Σέβεται, ακούει, μαθαίνει…». Ακόμη και ο (συνήθως ανέκφραστος) Ρικ Καρλάιλ, με τον οποίον συνεργάστηκε έντονα, είχε εκφράσει δημόσια τα συναισθήματά του για τον Μπομπουά.

Ειδικά τον Ιούνιο του 2011, όταν έσπασε το αριστερό πόδι του, ο Γάλλος ήταν σε τόσο κακή ψυχολογική κατάσταση σε σημείο να απαγορεύσει τη μητέρα του να τον επισκεφθεί στο Ντάλας. «Η μητέρα μου ήθελε να έρθει απελπισμένα, αλλά εγώ δεν το θέλω. Δεν μπορώ να νιώσω ξανά ότι δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι. Έχω εδώ ανθρώπους που θα με βοηθήσουν», είχε πει. Στο αριστερό πόδι έκανε δύο επεμβάσεις, είχε προηγηθεί και μία άλλη τον Αύγουστου του 2010. Παρόλο αυτά, ο Κούμπαν δεν έχασε την πίστη του. Η απόφαση υποβολής του Μπομπουά σε προπονητικό πρόγραμμα για αθλητές μποξ (εν μέρει) ήταν και δική του. «Πρέπει να μάθει να δίνει αλλά και να τρώει μπουνιές», είχε πει.

Το δεύτερο πράγμα που μπορεί να κρατήσει κανείς από την παρουσία του Μπομπουά ήταν εκείνη η 40αρα τον Μάρτιο του 2010 απέναντι στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, αλλά και το ρεκόρ των εννιά εύστοχων τριπόντων στην ιστορία των rookies στο ΝΒΑ.

Το τρίτο είναι ότι έφυγε το 2013 με προορισμό το Βέλγιο (σ. σ. Σαρλερουά) έχοντας εισπράξει πολύ λιγότερα από αυτά που δικαιούταν. Τρία χρόνια αργότερα, απέρριψε πρόταση επιστροφής από τους Ντάλας Μάβερικς οι οποίοι παράλληλα του πρόσφεραν το μίνιμουμ συμβόλαιο.

Από τα χαμηλά, στην Euroleague

Φεύγοντας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Μπομπουά άφησε πολλά πράγματα πίσω του με κυριότερο το όνειρο της διάκρισης στο ΝΒΑ. Συντονίστηκε με την πραγματικότητα, άρχισε από τα χαμηλά πατώματα της Σαρλερουά, στη συνέχεια ανέβηκε λίγο ψηλότερα (σ. σ. Λε Μάν), για να ακολουθήσει η Στρασμπούρ του Βενσάν Κολέ. Η αγωνιστική ζωή του άλλαξε στην Μπασκόνια γιατί στην ομάδα των Βάσκων απέδειξε ότι αντέχει στο υψηλότερο επίπεδο. Στα δύο χρόνια παρουσίας του σ’ αυτή, ήταν από τους πρωταγωνιστές, πέρυσι αναδείχθηκε και δεύτερος σκόρερ. Το σπουδαιότερο με τον Μπομπουά είναι ότι, εκτός της αγωνιστικής ωριμότητας που απέκτησε, οι αριθμοί του παρουσιάζουν βελτίωση κάθε χρόνο. Αυτό καταδεικνύει και ο πίνακας των αριθμών του στην Euroleague.