«Δεν είναι δουλειά μου να κρίνω, αλλά να κερδίσω τον Ολυμπιακό!»
Αν έχει κάποιος την ευκαιρία να πιάσει κουβέντα μαζί του (off the record), ένα πράγμα δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να διαπιστώσει: το πόσο πολύ δέθηκε με την Ελλάδα και απόλαυσε τα δύο χρόνια (2015-17) που φόρεσε την «ερυθρόλευκη» φανέλα. Οι εν Ελλάδι φίλοι του, άλλωστε, δεν κρύβουν ότι το καλοκαίρι του 2017 «δάκρυσε». όταν ενημερώθηκε (από τον ίδιο τον Σφαιρόπουλο) ότι δεν θα συνεχίσει στον Πειραιά, ενώ παραδέχονται ότι και φέτος, έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού του, ήλπιζε και περίμενε ότι η αλλαγή «φρουράς» στον «ερυθρόλευκο» πάγκο, θα έφερνε το πολυπόθητο τηλεφώνημα...
Η κλήση που περίμενε από Ελλάδα μεριά, όμως, δεν ήρθε και το αναπάντεχο ενδιαφέρον της ΤΣΣΚΑ, ήταν η ιδανική επιλογή για να συνεχίσει να αγωνίζεται στο κορυφαίο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και συνάμα να ενεργοποιηθεί ο σχετικός όρος στο συμβόλαιό του με την Μπάμπεργκ και να μπορέσει να μετακομίσει στην Μόσχα.
Ο λόγος για τον Ντάνιελ Χάκετ, ο οποίος συμφώνησε με την ομάδα του ρωσικού στρατού κι έτσι θα συνεχίσει να αγωνίζεται για 7η συνεχή χρονιά στην Euroleague και στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής, θα τεθεί αντιμέτωπος με τον Ολυμπιακό. Με την ομάδα, για την οποία πέρασε για πρώτη φορά τα σύνορα της πατρίδας του και δικαιώθηκε απόλυτα για την επιλογή του αυτή. Με τους Πειραιώτες, με τους οποίους κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (2016) και προκρίθηκε για πρώτη φορά σε Final 4 (2017), έστω κι αν λόγω τραυματισμού, δεν κατάφερε να τους βοηθήσει.
Ο τρελός Ιταλός, λοιπόν, μετά τον Κάϊλ Χάϊνς και τον Οθέλο Χάντερ, θα είναι ο τρίτος πρώην συμπαίκτης που θα αντιμετωπίσουν ως αντίπαλο (στα ματς με την ΤΣΣΚΑ) οι Έλληνες παίκτες του Ολυμπιακού, από το 2013 και μετά. Η Euroleague Greece συνομίλησε με τον 30χρονο έμπειρο guard και λίγες ώρες πριν το τζάμπολ στην "Megasports Arena" της ρωσικής πρωτεύουσας, σας παρουσιάζει τις σκέψεις του σχετικά με τη νέα σελίδα της καριέρας του, το νέο του ρόλο και τον «ανεκπλήρωτο» στόχο του Final 4. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο πολύ προσεκτικός τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει όλες τις ερωτήσεις γύρω από τους «ερυθρόλευκους» αλλά και το σχόλιό του για τον Βασίλη Σπανούλη.
Πως πάει έως τώρα η προσαρμογή σε μία ομάδα, που λειτουργεί σαν οργανισμός ΝΒΑ με μοναδική διαφορά το ότι υπάρχει μεγάλη πίεση για τη νίκη και σε μία πόλη, που μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, δεν αποτελούσε και τον πλέον ελκυστικό προορισμό για έναν επαγγελματία αθλητή;
«Μέχρι στιγμής όλα πάνε μία χαρά και είμαι πολύ χαρούμενος που αποτελώ μέρος ενός συλλόγου με τεράστια ιστορία και πολύ επαγγελματικό τρόπο λειτουργίας. Η Μόσχα είναι καταπληκτική πόλη και έχει πολλά πράγματα να κάνει κάποιος, ειδικότερα αν έχει οικογένεια όπως εγώ!»
Είναι αλήθεια ότι καλοκαίρι περίμενες τον Ολυμπιακό, πριν υπογράψεις στην ΤΣΣΚΑ;
«Για να είμαι ειλικρινής, το καλοκαίρι περίμενα πρόταση από ομάδα της Euroleague, πολύ απλά γιατί βάσει του σχετικού όρου που είχα στο συμβόλαιό μου με την Μπάμπεργκ, μόνο έτσι μπορούσα να φύγω! Επομένως, ήμουν ανοικτός σε ενδιαφέρον κάποιας από τις 16 ομάδες και δεν είχα στο μυαλό μου έναν συγκεκριμένο προορισμό!»
Τι ζητάει από σένα ο coach Ιτούδης και γενικά εσύ πως αισθάνεσαι με τον ρόλο σου στην ομάδα; Είναι δύσκολο να ξεκινάς στην πεντάδα χωρίς να ξέρεις ότι θα παίξεις πολύ χρόνο όπως συμβαίνει μέχρι τώρα σε μία ομάδα με μεγάλο rotation και πολλές προσωπικότητες;
«Εκτιμώ ότι ο ρόλος μου στην ομάδα δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης με τα media. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι όλα βαίνουν καλώς με δεδομένο ότι βρισκόμαστε στην αρχή της σεζόν, έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας. Κάθε μέρα που περνάει γνωρίζω καλύτερα τους συμπαίκτες μου και εξοικειώνομαι περισσότερο με το σύστημα της ομάδας. Γενικά το να βρίσκομαι στην βασική πεντάδα της ΤΣΣΚΑ αποτελεί τεράστια τιμή, είτε παίζω πολύ, είτε λίγο στα παιχνίδια. Ο χρόνος συμμετοχής του εκάστοτε παίκτη, δεν εξαρτάται μόνο από την δική του απόδοση, αλλά από την συνολική απόδοση της ομάδας και των σχημάτων που δοκιμάζει ο coach. Δεν υπάρχουν βασικοί και αναπληρωματικοί, ούτε είναι δεδομένος ο χρόνος που παίζει ο καθένας. Όλα κερδίζονται από παιχνίδι σε παιχνίδι...»
Διανύεις τον 7ο χρόνο σου στην Euroleague κι έχεις αποκτήσει μεγάλη εμπειρία. Ποια ήταν η άποψή σου για την ΤΣΣΚΑ ως αντίπαλος τα προηγούμενα χρόνια και ποια τώρα, που είσαι μέλος της ομάδας και τη ζεις εκ των έσω; Είναι διαφορετικές ή συμπίπτουν;
«Η ΤΣΣΚΑ ήταν πάντα μία ομάδα που είχε πάντα πολύ ποιοτικό ρόστερ, κάθε χρόνο στόχευε στην κορυφή και γι' αυτό ήταν πάντα πολύ δύσκολος αντίπαλος! Αυτή ήταν και είναι η άποψή μου για τον σύλλογο! Απλά φέτος νιώθω τυχερός που είμαι συμπαίκτης με όλους αυτούς τους πολύ ποιοτικούς παίκτες και έχω έναν πονοκέφαλο λιγότερο! Καλύτερα να είσαι παίκτης της ΤΣΣΚΑ παρά αντίπαλος...
Πως βλέπεις τον Ολυμπιακό φέτος; Υπό τις οδηγίες του Μπλατ είναι διαφορετική ομάδα σε σχέση με τις μέρες του Γιάννη Σφαιρόπουλου; Ποιο στυλ σου αρέσει περισσότερο;
«Είναι πολύ αλλαγμένος! Ο νέος coach και το staff του, έχουν προσδώσει άλλη δυναμική, βλέπω αλλαγές ακόμη σε ρόλους παικτών που προϋπήρχαν στην ομάδα. Η δουλειά η δική μου, σαν παίκτης της ΤΣΣΚΑ, δεν είναι να κρίνω το στυλ μπάσκετ που μου αρέσει ή όχι για τον Ολυμπιακό, αλλά να παίξω εναντίον και να τον κερδίσω! Οπότε κανένα επιπλέον σχόλιο επ' αυτού!
Έπαιξες δίπλα στον Σπανούλη. Πως εξηγείς την αποτελεσματικότητά και την ικανότητά του να κάνει την διαφορά αλλά και να πρωταγωνιστεί στην ηλικία των 36 ετών;
«Είναι προφανές ότι μιλάμε για έναν τεράστιο μπασκετμπολίστα, που προσέχει σε υπερβολικό βαθμό το σώμα, προπονείται πολύ σκληρά και είναι γεννημένος ηγέτης. Χρειάζεται να πω κάτι άλλο (γέλια...); Ίσως το ότι αξίζει και αποτελεί το ιδανικό πρότυπο για πολλούς νέους παίκτες της διοργάνωσης!»
Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό;
«Έχω πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από τα δύο χρόνια μου στην Ελλάδα! Εκεί άλλωστε κατέκτησα τον τελευταίο μου τίτλο, εκεί πέρασε η κόρη μου τον πρώτο χρόνο της ζωής της, ενώ ταυτόχρονα εισέπραξα μεγάλη αγάπη από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού. Όλα αυτά θα με ακολουθούν για πάντα...»
Κλείνοντας και όσον αφορά στο Final 4, ήσουν αρκετά άτυχος έως τώρα. Πήγες στην Σιένα δύο χρόνια μετά την τελευταία της συμμετοχή στην Βαρκελώνη (2011). Το 2014 έχασες με την Αρμάνι στα playoffs και είδες την διοργάνωση του Μιλάνου σαν θεατής, ενώ το 2017 που ο Ολυμπιακός έφτασε στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, ήσουν τραυματίας και δεν έπαιξες καθόλου. Φέτος θεωρείς ότι ήρθε η ώρα σου να παίξεις επιτέλους στην Βιτόρια και να κατακτήσει τον τίτλο που σου λείπε περισσότερο;
«Κάθε χρονιά είναι μία ευκαιρία! Κανείς δεν έχει συμβόλαιο, ούτε ραντεβού με κανέναν και με τίποτε. Έχουμε καλές πιθανότητες και θα τις κυνηγήσουμε. Τον Μάϊο τα ξαναλέμε...»
