Ο Τζέιμς θα… παλέψει με την κατάρα της Αρμάνι

Βασίλης Βλαχόπουλος
Ο Τζέιμς θα… παλέψει με την κατάρα της Αρμάνι
Ο Μάικ Τζέιμς είναι ο νέος superstar της Αρμάνι Μιλάνο και τα βασικά ερωτήματα είναι δύο. Αν θα «κερδίσει» την κατάρα των combo guard που καταδιώκει την ιταλική ομάδα και κυρίως, αν θα αλλάξει τη μοίρα της.

Αν δεχτούμε ότι εδώ και χρόνια η Αρμάνι Μιλάνο δεν διαθέτει αρκετή… κηροζίνη για να απογειωθεί στην Euroleague, τότε η προσθήκη ενός «πυραυλοκίνητου» παίκτη μάλλον αυξάνει τις πιθανότητές της. Αυτό είναι το παρατσούκλι του Μάικ Τζέιμς, προς αυτήν την κατεύθυνση του έδωσε η Αρμάνι ηγεμονικό συμβόλαιο το περασμένο καλοκαίρι. Για πρώτη φορά στην καριέρα του – στην Ευρώπη – ο Αμερικανός θα διαδραματίσει ρόλο ηγέτη σε μια ομάδα καθώς τόσο στην Μπασκόνια όσο και στον Παναθηναϊκό, ήταν μεν από τους πρωταγωνιστές αλλά όχι το ισχυρό όνομα.

Η δε ιταλική ομάδα ελπίζει ότι θα βάλει ένα τέλος σε μια σειρά αποτυχημένων προσπαθειών διάκρισης στην Euroleague καθώς αρκετά χρόνια τώρα, βλέπει την επένδυση της να μην την οδηγεί πουθενά. Για την ακρίβεια, με εξαίρεση τη σεζόν 2013-14 όπου έφτασε έως τα Playoffs και αποκλείστηκε από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, αυτές που ακολούθησαν ήταν αποτυχημένες. Ίσως γιατί επένδυσε σε πρόσωπα τα οποία δεν ανταποκρίθηκαν. Αυτή είναι και η… κατάρα που καλείται να υπερνικήσει και ο Μάικ Τζέιμς καθώς είναι πλούσια η λίστα των Αμερικανών combo guard που απέτυχαν στο Μιλάνο.

Από τον Ομάρ Κουκ στον Άντριου Γκάουντλοκ

Ο βασικός στόχος της Αρμάνι είναι η πρόκριση στα Playoffs της διοργάνωσης καθώς η συμμετοχή στο Final Four φαίνεται κάτι πολύ μακρινό. Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται εδώ και χρόνια, αλλά οι επιλογές της δεν την οδήγησαν πουθενά. Επιτυχημένοι combo guard δεν κατάφεραν να κάνουν τη διαφορά ή τουλάχιστον, να αλλάξουν τη μοίρα της Αρμάνι Μιλάνο. Πέρυσι ήταν ο Άντριου Γκάουντλοκ μαζί με τους Κέρτις Τζέρελς, Τζόρνταν Θίοντορ. Έναν χρόνο νωρίτερα ήταν οι Ρίκι Χίκμαν, Μάντας Καλνιέτις. Όλιβερ Λαφαγιέτ, Τσαρλς Τζένκινς, Μαρκίζ Χέινς και Τζόε Ράγκλαντ επίσης θυσιάστηκαν στον… βωμό των διαδοχικών αποτυχημένων προσπαθειών.

Από την ντουζίνα των combo guard που αποκτήθηκαν για να έχουν βασικό ρόλο ξεχωρίζουν μόλις δύο. Ο Κιθ Λάνγκφορντ ανταποκρίθηκε στον ρόλο του, αλλά ακόμη τον καταδιώκουν οι χαμένες βολές στον 1ο αγώνα των Playoffs με τη Μακάμπι το 2014 και ο Ντάνιελ Χάκετ ο οποίος είχε περισσότερο οργανωτικά καθήκοντα και λιγότερο εκτελεστικά.

Αυτές είναι οι επιδόσεις των combo guard της Αρμάνι την τελευταία εξαετία.

ΣΕΖΟΝ 2017-18

Παίκτης Πον. Ασ. 3π.% Αγώνες

Άντριου Γκάουντλοκ 12.3 1.8 31% 25

Τζόρνταν Θίοντορ 11.6 4.3 2 29.4% 23

Κέρτις Τζέρελς 9.5 2.7 36.8% 24

ΣΕΖΟΝ 2016-17

Παίκτης Πον. Ασ. 3π.% Αγώνες

Ρίκι Χίκμαν 10.1 3.3 34.9% 30(20)

Μάντας Καλνιέτις 7.2 2.9 36.8% 26(9)

ΣΕΖΟΝ 2015-16

Παίκτης Πον. Ασ. 3π.% Αγώνες

Όλιβερ Λαφαγιέτ 7.3 2.1 25.9% 10(3)

Τσαρλς Τζένκινς 6.7 1.8 58.3% 10

ΣΕΖΟΝ 2014-15

Παίκτης Πον. Ασ. 3π.% Αγώνες

Τζόε Ράγκλαντ 7.2 2.9 34.6% 24(9)

Ντάνιελ Χάκετ 10.5 4.6 25% 24

ΣΕΖΟΝ 2013-14

Παίκτης Πον. Ασ. 3π.% Αγώνες

Μαρκίζ Χέινς 2 0.4 27.3% 10

Κιθ Λάνγκφορντ 17 2.9 36.8 25

Ντάνιελ Χάκετ 9.7 3.6 32.1% 18

Κέρτις Τζέρελς 11.3 2.5 42% 28(12)

ΣΕΖΟΝ 2012-13

Παίκτης Πον. Ασ. 3π.% Αγώνες

Ομάρ Κουκ 7.3 5 46.2% 10

Κιθ Λάνγκφορντ 17 1.8 41% 10

*Σε παρένθεση οι αγώνες στους οποίους ξεκίνησαν στη βασική πεντάδα.

Τι μπορεί να αλλάξει ο Τζέιμς;

Αυτό θα φανεί στη διάρκεια της χρονιάς. Μέχρι στιγμής, ο Αμερικανός εμφανίζεται διαφορετικός σε σχέση με τον αγωνιστικό ρόλο του στον Παναθηναϊκό. Αυτό μαρτυρούν οι δώδεκα τελικές πάσες που έδωσε σε δύο αγώνες. Παραμένει βέβαια αυτός που θα αναλάβει τις περισσότερες προσπάθειες στα κρίσιμα σημεία ενός αγώνα. Αυτό έκανε και στην ήττα της Αρμάνι Μιλάνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά εκεί – μετρώντας περίπου 20 αγωνιστικά λεπτά σερί στο παρκέ – είχε ξεμείνει από δυνάμεις με συνέπεια να μην καταφέρει να ανταποκριθεί στα εκτελεστικά αλλά και αμυντικά καθήκοντά του.

Ο Τζέιμς τελείωσε το παιχνίδι με 21 πόντους και 7/20 προσπάθειες αλλά οι αριθμοί δεν λένε την απόλυτη αλήθεια. Ο Αμερικανός δεν προχώρησε σε τραβηγμένες προσπάθειες, αρκετές εξ’ αυτών ήταν σε στιγμές όπου η ομάδα του δεν είχε τρόπο έκφρασης στην επίθεση. Γι’ αυτόν τον λόγο, αν κρίνει κανείς την απόδοσή του βάσει στατιστικής απεικόνισης, το πιθανότερο είναι να τον αδικήσει.