Η μπασκετική ομάδα της Euroleague Greece επιλέγει την καλύτερη μεταγραφή της σεζόν!
Όταν σου λένε να διαλέξεις τον ΕΝΑΝ παίκτη που πιστεύεις πως θα κάνει την διαφορά στην Euroleague 2018-19, η αλήθεια είναι πως θα πέσεις σε πολλά διλήμματα.
Κάπως έτσι έγινε και με τους συντάκτες της Euroleague Greece...
Το πιάσαμε από 'δω, το φέραμε από εκεί, αλλάξαμε κι αλλάξαμε απόψεις, «χτυπήσαμε» το κεφάλι μας, αλλά στο τέλος τα καταφέραμε!
Ο καθένας επέλεξε τον παίκτη (ή και όχι) που θεωρεί πως θα δώσει άλλη... αίγλη στην διοργάνωση, θα μας εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του και θα δώσει στην ομάδα του αυτό το... κάτι που της έλειπε.
Κι αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, κάτι μας λέει πως... κάποιος βρήκε θερμούς υποστηρικτές, ενώ, φυσικά, δεν λείπουν κι οι εκπλήξεις.
Υ.Γ.: Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων: Ασκήσαμε... βέτο στους ρεπόρτερ Κωνσταντίνο Μελάγιες και Γιώργο Κούβαρη να ΜΗΝ διαλέξουν παίκτη από την ομάδα τους! Έτσι, για την διαφορά...
Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι επέλεξε ο καθένας...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΝΤΗΣ - ΚΕΒΙΝ ΠΑΝΓΚΟΣ (ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ)
Δεν ξέρω εάν θα αποδειχθεί η καλύτερη μεταγραφή στην εφετινή Εuroleague, αυτό θα φανεί τον Μάιο, όταν ξυρίζουν τον γαμπρό, αλλά ανάμεσα στις κάμποσες ενδιαφέρουσες, εμπορικές, ψαγμένες και πάει λέγοντας κινήσεις μου έκανε κλικ αυτή του Κέβιν Πάνγκος στην Μπαρτσελόνα. Μολονότι μαθήτευσε δίπλα του, θα συνιστούσε ιεροσυλία, η οποιαδήποτε αντιπαραβολή του Καναδού πόιντ γκαρντ (που πέτυχε ένα εντυπωσιακό step up την περασμένη σεζόν) με τον...πρόγονο του στο «Palau Blaugrana» και μέντορα του στη Ζαλγκίρις, Σαρούνας Γιασικέβιτσους. Έτερον εκάτερον όμως: οι Καταλανοί έβαλαν στο ρόστερ τους έναν καθαρόαιμο και φερέγγυο σπεσιαλίστα της θέσης, κάποιον που κοιτάζει πρώτα τη δημιουργία και ύστερα την εκτέλεση, έναν ο οποίος ανήκει στη συνομοταξία των «πιο πλέι μέικερ πεθαίνεις»!
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ - ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΜΠΛΑΤ (ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ)
Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη, σίγουρα όμως είναι η σημαντικότερη και η πιο ηχηρή: ο Ντέιβιντ Μπλατ στον Ολυμπιακό. Η άφιξη του Αμερικανού στον Πειραιά απέδειξε πρώτα απ’ όλα ότι το brand name των «ερυθρολεύκων» παραμένει πανίσχυρο εκτός των ελληνικών συνόρων, όπου φυσικά φτάνει με μεγάλη καθυστέρηση ή καθόλου η εσωτερική γκρίνια για τη «διετία χωρίς κούπες». Παράλληλα, κρατάει ψηλά τον πήχη της «κοκκινοπράσινης» κούρσας των εξοπλισμών και ανάβει φυτίλια σε μία λαϊκή βάση που συνηθίζει να πατάει με ενάμισι πόδι στο Καραϊσκάκη και μόνο μισό στο ΣΕΦ. Με άλλα λόγια, πρόκειται για επανεκκίνηση του Ολυμπιακού, η οποία μάλιστα συμπίπτει με τις τελευταίες ζαριές της εποχής Σπανούλη-Πρίντεζη. Απομένει να δούμε τι θα φανερώσει ο καθρέφτης του γηπέδου. Ο Μπλατ έχει βιογραφικό βαρύ σαν ιστορία, αλλά και κάμποσες αποτυχίες, ιδίως όταν η αποστολή του συνοδεύτηκε από «πρέπει». Δεν θα είναι εύκολο να τοποθετήσει αμέσως την προσωπική σφραγίδα του σε μία ομάδα που έχει μάθει να παίζει αλλιώς, ούτε να κερδίσει τα στοιχήματα που έβαλε με τις χλιαρές μετεγγραφικές κινήσεις του. Ενδέχεται ο Ολυμπιακός να κάνει βήμα πίσω σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές πορείες στις οποίες συνήθισε τους οπαδούς του, ασφαλώς όμως διεκδικεί τον τίτλο του πρωταθλητή του καλοκαιριού.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΚΑΒΟΥΡΑΣ - ΖΟΦΡΙ ΛΟΒΕΡΝ (ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ)
Mε δεδομένο ότι ο Μάικ Τζέιμς (νο1 φαβορί για την θέση του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης) δεν έχει τόσο ποιοτικούς συμπαίκτες για να ανεβάσει επίπεδο την Αρμάνι και ο Κρις Σίνγκλετον θα έχει μία σεζόν με πολλά περισσότερα παιχνίδια και μετακινήσεις, μεγαλύτερη πίεση και εντελώς διαφορετικό ρυθμό παιχνιδιού ως μέλος της Μπαρτσελόνα (σε σχέση με το πως είχε συνηθίσει), τείνω να επιλέξω τον Ζοφρί Λοβέρν της Φενερμπαχτσέ. O 26χρονος σκληροτράχηλος Γάλλος ψηλός (2,11), με την αξιοπρεπέστατη τριετή θητεία στο ΝΒΑ ως ρολίστας (μ.ο. 5,6π. & 3,9ρ. σε 208 αγ.) σε Νάγκετς, Θάντερ, Μπουλς και Σπερς, επιστρέφει μετά από 5 χρόνια στην Euroleague και έρχεται να προστεθεί σε μία ήδη άκρως υπολογίσιμη front-line (Βέσελι, Μέλλι και Ντουβερίογλου), προσφέροντας ποιότητα, δύναμη και αμυντική συνέπεια. Σημαντικό πλεονέκτημα του πρώην παίκτη της Σαλόν, της Βαλένθια, της Παρτίζαν και της Χίμκι, αποτελεί η αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητά του σε πολλαπλούς ρόλους αλλά και οι ουκ ολίγες ευρωπαϊκές παραστάσεις, γεγονός που ευθύς εξαρχής του δίνει προβάδισμα σε σύγκριση με τον προκάτοχό του Τζέϊσον Τόμπσον, που πέρασε και δεν ακούμπησε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΑΓΙΕΣ - ΣΕΪΝ ΛΑΡΚΙΝ (ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ)
Νομίζω πως η Αναντολού Εφές πέτυχε διάνα αυτό το καλοκαίρι. Ο Σέιν Λάρκιν ήταν το πιο «καυτό» όνομα το καλοκαίρι του 2017 και τελικά κατέληξε στους Σέλτικς. Μετά από έναν χρόνο επέστρεψε στην Euroleague και νομίζω πως θα κάνει τη διαφορά. «Διαφορά» ως προς τους στόχους της Εφές, πάντα. Ο Λάρκιν έρχεται διψασμένος, αφού του αρέσει ο πρωταγωνιστικός ρόλος και σίγουρα η Εφές είναι ομάδα που του ταιριάζει αρκετά.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΒΑΡΗΣ - ΖΟΦΡΙ ΛΟΒΕΡΝ (ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ)
Μεγάλος ο προβληματισμός (μου) όσον αφορά την καλύτερη μεταγραφή στην φετινή EuroLeague. Και φυσικά πολύ δύσκολα (πραγματικά πολύ δύσκολα όμως) έπρεπε να ξεχωρίσω έναν και μόνο παίκτη από το καλοκαιρινό «παζάρι» στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Τα πέντε ονόματα που είχα ξεχωρίσει περισσότερο ήταν αυτά των Σκότι Ουίλμπεκιν, Μάικ Τζέιμς, Κρις Σίνγκλετον, Σέιν Λάρκιν και Ζοφρί Λοβέρν. Παίκτες που - αν μη τι άλλο - μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες σε μία ομάδα (αν και μου αρέσουν πολύ και οι Σιλντς, Χίλιαρντ της Μπασκόνια) και να ηγηθούν στην προσπάθειά τους για το βήμα παραπάνω. Ανάμεσα σε αυτούς κατέληξα (ξαναλέω ύστερα από πολλή σκέψη) στον Γάλλο σέντερ της Φενέρμπαχτσε. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2017 και φιναλίστ του περσινού Final 4 έψαχνε πέρυσι να βρει τον παίκτη που θα «γέμιζε» τα παπούτσια του Έκπε Γιούντο. Ο Τζέισον Τόμπσον είχε καλές στιγμές ωστόσο ουδέποτε μπόρεσε να μπει στην ίδια ζυγαριά με τον προκάτοχό του. Θεωρώ ότι ο Λοβέρν θα αποτελέσει τον ιδανικό παρτενέρ του Βέσελι, μετατρέποντας τη ρακέτα της Φενέρ σε πραγματικό... ναρκοπέδιο!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ - ΖΟΦΡΙ ΛΟΒΕΡΝ (ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ)
Αφήνω στην άκρη τις glamorous μετακινήσεις των «κοντών» και δίνω μεγαλύτερη αξία στην επιστροφή του Ζοφρί Λοβέρν στην Euroleague. Σε επίπεδο δύναμης, ενέργειας, τακτικής πειθαρχίας, βρώμικης δουλειάς και προσωπικότητας, μάλλον είναι ο παίκτης που θα κουμπώσει στη Φενέρμπαχτσε και στις επιταγές του Ομπράντοβιτς. Καλός εκτελεστής του pick n’ roll, είναι η θεμελιώδης προϋπόθεση επιλογής του, με decent σουτ από τα 4-5 μέτρα, γνώστης της ευρωπαϊκής κουλτούρας του μπάσκετ, όχι ιδιαίτερα τεχνικός στην εκτέλεση, αλλά ο «Ζοτς» δεν τον θέλει γι’ αυτό. Η αποτελεσματικότητα των σκριν του (φαντάζομαι ότι) είναι το βασικό ζητούμενο και το ότι θα ταιριάξει με τους περιφερειακούς που ήδη κατοικοεδρεύουν στην Κωνσταντινούπολη.
ΑΝΤΩΝΙΑ ΣΠΑΝΟΥ - ΣΚΟΤΙ ΟΥΪΛΜΠΕΚΙΝ (ΜΑΚΑΜΠΙ ΤΕΛ ΑΒΙΒ)
Πολλές οι αλλαγές στην φετινή Euroleague και αρκετές από αυτές είναι εξαιρετικά εντυπωσιακές. Στην μία που πρέπει να διαλέξουμε, κατέληξα στον Σκότι Ουίλμπεκιν που αποκτήθηκε από την Μακάμπι. Ο παλιός γνώριμος μας από την θητεία του στην ΑΕΚ, γέμισε το βιογραφικό του με εμπειρίες, βγήκε πρώτος σκόρερ και κατέκτησε το Eurocup με την Νταρουσάφακα και δείχνει πανέτοιμος να ηγηθεί της φετινής Μακάμπι. Μπορεί να μην έχει την... αίγλη του Τάιλερ Ένις ή του Ταρίκ Μπλακ που έφεραν στην διοργάνωση αέρα ΝΒΑ, αλλά έχει μαζέψει εμπειρίες, έχει αποδείξει τι είναι ικανός να κάνει και θα αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό της ομάδας του. Η «Ομάδα του Λαού» δαπάνησε ένα πολύ μεγάλο ποσό για να τον ντύσει στα κίτρινα και οι προσδοκίες για τον Αμερικανό γκαρντ είναι υψηλότατες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ - ΚΑΪΛ ΚΟΥΡΙΤΣ (ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ)
Πριν από τρία χρόνια ο Κάιλ Κούριτς δεν ήξερε αν θα ζήσει αφού είχε διαγνωστεί με όγκο στον εγκέφαλο και χρειάστηκε να υποβληθεί σε τρεις εγχειρήσεις στο κεφάλι, προκειμένου να παραμείνει στη ζωή, ενώ αγωνιζόταν στην Γκραν Κανάρια! Πλέον, είναι έτοιμος για το ντεμπούτο του στην EuroLeague έπειτα από την καλύτερη σεζόν της επαγγελματικής καριέρας του με 15.7 πόντους, 3.1 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ στη VTB League και 15 πόντους, 3.6 ριμπάουντ και 1.4 ασίστ στο EuroCup με τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης. «Χεράς» από τους λίγους, ο 28άχρονος φόργουορντ πήρε ουσιαστικά τη θέση του Πέτερι Κόπονεν στο ρόστερ της Μπαρτσελόνα που κατέβαλε το buy-out στη ρωσική ομάδα για να τον αποκτήσει.
ΚΑΤΙΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΤΟΜΑΣ ΟΥΟΚΑΠ (ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ ΚΑΟΥΝΑΣ)
Θα παραβλέψω το γεγονός πως η Φενέρ μπορεί να βρήκε επιτέλους τον σέντερ που έψαχνε στο πρόσωπο του Ζοφρί Λοβέρν μετά την αποχώρηση του Έκπε Γιούντο, θα αφήσω στην άκρη την αδυναμία μου σε Σκότι Ουίλμπεκιν και Κιθ Λάνγκφορντ, θα αγνοήσω ότι ο Σέιν Λάρκιν ήταν όντως το μεγάλο «μπαμ» του καλοκαιριού και θα καταλήξω στον Τόμας Ουόκαπ. Έτσι, για να φύγουμε κι από τα προφανή. Βλέποντας τον πέρυσι στην Λούντβιγκσμπουργκ και το BCL, ο 25χρονος γκαρντ/φόργουορντ είναι ένας παίκτης που τα κάνει όλα: θα σκοράρει, θα δημιουργήσει, θα πάρει ριμπάουντ, θα παίξει εκπληκτική άμυνα, είναι αποτελεσματικός στο «1 εναντίον 1» και έχει αξιοπρεπές σουτ. Μπορεί παραστάσεις από το υψηλότερο επίπεδο ευρωπαϊκά να μην έχει, αλλά αν είδαμε απλά ένα... δείγμα του πέρυσι, φανταστείτε τι μπορεί να κάνει στα χέρια του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, του οποίου το μάτι «κόβει» και, μάλιστα, πολύ! Υ.Γ.: Αν και την καλύτερη μεταγραφή την έκανε ο Θεός...
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΦΗΣ - ΤΑΪΛΕΡ ΕΝΙΣ (ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ)
Ο Τάιλερ Ένις κερδίζει οριακά τη... μάχη από τον Ζοφρί Λοβέρν και τον Κέβιν Πάνγκος. Μετά την αποχώρηση του πολύτιμου Μπραντ Ουαναμέικερ για το ΝΒΑ και τους Σέλτικς, η Φενέρ είχε ανάγκη να... καλύψει το κενό με μια ποιοτική κίνηση. Μπορεί στους Λέικερς τις 2 τελευταίες σεζόν να είχε συμπληρωματικό χαρακτήρα (έπαιζε 17.8 λεπτά ανά ματς τη σεζόν 2016-17 και έβαζε 7.7 πόντους, ενώ πέρυσι 12.6 με 4.4 πόντους μέσο όρο), όμως δεν παύει να είναι παίκτης που ανεβάζει επίπεδο την ομάδα του Ομπράντοβιτς. Μαζί με τους Κώστα Σλούκα και Μπόμπι Ντίξον δημιουργούν μια εξαιρετική τριάδα στο «1», λύνοντας τα χέρια του Σέρβου προπονητή. Οι Τούρκοι επένδυσαν στο ταλέντο του Ένις, ο οποίος είναι μόλις 24 ετών και έχει περιθώρια βελτίωσης. Η φιναλίστ της Euroleague έβαλε στο δυναμικό της έναν πρώην NBAer και έχει ως στόχο στην επιστροφή της στην κορυφή της Ευρώπης μετά το 2016.
