Το μπάσκετ είναι σαν το ποδήλατο, δεν ξεχνιέται

Το μπάσκετ είναι σαν το ποδήλατο, δεν ξεχνιέται

Κωνσταντίνος Μελάγιες Κωνσταντίνος Μελάγιες
Το μπάσκετ είναι σαν το ποδήλατο, δεν ξεχνιέται
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει τη νίκη του Ολυμπιακού επί της Φενέρ, του Σφαιρόπουλου επί του Ομπράντοβιτς και του κόσμου επί των παικτών.

Ο Ολυμπιακός αντέδρασε. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε. Ο Ολυμπιακός τους έδωσε και κατάλαβαν. Ο Ολυμπιακός δε θα ξαναχάσει ποτέ από κανέναν.

Πλάκα κάνω…

Αυτή η ομάδα τον προηγούμενο μήνα με εξέθεσε δύο φορές που θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου να σκεφτώ καν (που δε, να γράψω κιόλας) τέτοια πράγματα. Η πρώτη ήταν μετά την 30άρα στη Μακάμπι όπου έγραψα πως αντέδρασε όπως κάνει πάντα και η δεύτερη η σιγουριά μου για τη νίκη στο Βελιγράδι.

Κομμένα αυτά λοιπόν…

Η νίκη του Ολυμπιακού ήταν εντυπωσιακή, το ποσοστό ευστοχίας του στα τρίποντα αφύσικο, η άμυνά του ιδανική, το κοουτσάρισμα του Σφαιρόπουλου τέλειο. Όμως αναφερόμαστε στον Ολυμπιακό ο οποίος εδώ κι ενάμιση μήνα δεν έπαιζε καλό μπάσκετ οπότε δε θα… ανοιχτώ.

Προσωπικά θέλω να δω αγωνιστική συνέπεια για να μπορώ να γράψω πως όντως κάτι άλλαξε. Καλό θα ήταν και οι άνθρωποι της ομάδας να μην εφησυχάσουν βάζοντας κάτω από το χαλί τα προβλήματα που υπήρξαν το προηγούμενο διάστημα.

Λογικά επειδή την «πάτησαν» μετά την Μακάμπι, πιστεύω πως δε θα την ξαναπατήσουν και θα διαχειριστούν σωστά τη συντριβή επί της Φενέρμπαχτσε.

Το μπάσκετ πάντως είναι σαν το ποδήλατο. Δεν ξέχασαν να παίζουν ξαφνικά ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης και η παρέα τους. Δεν ξέχασαν πώς να σκοράρουν, πώς να αμυνθούν, πώς να σκρινάρουν…

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΕΙΧΑΝ ΑΓΧΟΣ

Λόγω της δουλειάς και του ρεπορτάζ τις τελευταίες 3-4 μέρες ήμουν αρκετά κοντά στην ομάδα. Η μία μέρα είχε το ντέρμπι, η επόμενη είχε τα απόνερα, την Τετάρτη πήγα στην ΚΕΔ και μετά στην προπόνηση της ομάδας.

Μίλησα αρκετά με κάποια παιδιά και με κάποιους ανθρώπους του Ολυμπιακού.

Σας γράφω με σιγουριά πως το ματς με τη Φενέρμπαχτσε ήταν το κρισιμότερο παιχνίδι που έχει δώσει ο Ολυμπιακός τα τελευταία 4-5 χρόνια προφανώς εκτός όσων έκριναν τίτλους.

Η αλήθεια είναι πως μου έβγαζαν κάτι διαφορετικό. Μία αποφασιστικότητα στα λόγια, μία γυαλάδα στο μάτι.

Ξέρετε ποιο ήταν το μοναδικό τους άγχος; Ο κόσμος και η αντίδρασή του στο ενδεχόμενο που κάτι στράβωνε στο ματς ή η ομάδα βρισκόταν π.χ στο -5 στο 33’. Είχαν στο μυαλό τους ένα μικρό άγχος για την αντίδραση.

Ο ίδιος ο κόσμος τους έδωσε την καλύτερη απάντηση χθες βράδυ. Στην είσοδο του Σφαιρόπουλου ίσως έγινε το εντονότερο χειροκρότημα φέτος. Στην είσοδο των παικτών για προθέρμανση το ίδιο.

Η συγκεκριμένη υποδοχή έβγαλε από το μυαλό τους ακόμη κι αυτό το άγχος.

Τον κόσμο δεν τον κοροϊδεύεις. Δεν τον νοιάζει η ήττα, αλλά η προσπάθεια. Να δει προσπάθεια, να ματώσει κάποιος τη φανέλα, να γίνει ένας τσαμπουκάς, να παλέψει.

Αν βλέπει τον αντίπαλο να σκοράρει lay up και να τον κοιτάνε, ναι τότε το άγχος τους θα γίνει πραγματικότητα.

ΕΥΤΥΧΙΑ Η ΕΥΣΤΟΧΙΑ

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με τρόπο που ούτε ο ίδιος φανταζόταν. Τρομερή ενέργεια στην άμυνα μα κυρίως εκπληκτική λειτουργία της επίθεσης. Τέλειες αποστάσεις, γρήγορες πάσες, κίνηση των παικτών χωρίς τη μπάλα και κυρίως ευστοχία.

Η ζωή γίνεται τόσο εύκολη όταν μπαίνουν τα τρίποντα. Ξεκίνησε με 2/2 ο Πρίντεζης, ακολούθησε Σπανούλης και Μάντζαρης.

Άνοιξε η άμυνα της Φενέρ αφού βγήκαν πιο μακριά να μαρκάρουν και αυτομάτως δημιουργήθηκαν χώροι για διεισδύσεις.

Ο Σπανούλης σμπαράλιασε το αμυντικό πλάνο του Ομπράντοβιτς αν και δε φάνηκε να έχει κάποιο για να τον σταματήσει.

Επίσης σημαντικό το γεγονός πως η μπάλα ακούμπαγε στον Μιλουτίνοφ και αυτός έβγαζε πάσα από μέσα προς τα έξω, κάτι το οποίο αποτελεί ενδεδειγμένη λύση.

PICK N ROLL ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ ΜΕ ΜΑΝΤΖΑΡΗ

Το πρώτο κόλπο του Σφαιρόπουλου ήταν το σκριν στη μπάλα μεταξύ των δύο γκαρντ του. Το pick n roll το έχουμε συνηθίσει με έναν κοντό κι ένα ψηλό, αλλά εδώ το είδαμε μεταξύ του «1» και του «2»!

Ο Ουοναμέικερ στον Σπανούλη και ο Σλούκας στον Μάντζαρη. Η συνεργασία των «ερυθρόλευκων» γκαρντ έφερνε αλλαγές στην άμυνα της Φενέρ. Αυτό είχε σκοπό να πάει στον Σπανούλη ο Σλούκας που είναι χειρότερος αμυντικός σε σχέση με τον Αμερικανό συμπαίκτη του. Δε θυμάμαι φάση που να μην την εκμεταλλεύτηκε ο αρχηγός του Ολυμπιακού.

Στην άμυνα είχαμε την κλασική αντιμετώπιση «δύο εναντίον δύο» με τον ψηλό να περιμένει λίγο πιο μέσα. Αυτό το πλήρωσε ο Ολυμπιακός με την παρουσία του Ντίξον γιατί Μιλουτίνοφ και ΜακΛιν έμεναν μέσα κι εκείνος σούταρε γρήγορα μετά από ντρίμπλα.

Όποτε χρειάστηκε έγινε αλλαγή και όπως είδαμε στο ελληνικό ντέρμπι έτσι και σε αυτό, το γκαρντ έπαιζε από μπροστά τον ψηλό που πόσταρε ώστε να αναγκάσει μία λόμπα πάσα.

ΑΦΗΣΕ ΜΕΣΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΑΔΑ

Ο Σφαιρόπουλος είναι ένας άνθρωπος που ακούει πολλά. Άλλα δίκαια κι άλλα άδικα. Δεν πιστεύει πως είναι αλάνθαστος. Πολλά μπορείς να του καταλογίσεις, αλλά όχι ξεροκεφαλιά.

Η πρώτη πεντάδα έπαιξε μπασκετάρα βγαλμένη από Playstation και για πρώτη φορά φέτος (μην πω γενικά) την άφησε μέσα ανέγγιχτη. Η πρώτη αλλαγή ήταν η είσοδος του ΜακΛιν στη θέση του Μιλουτίνοφ 47’’ πριν το τέλος της περιόδου.

Έβαλε στην άκρη το ρολόι και άφησε τους 5 που έπαιζαν καλά για 9:13 συνεχόμενα.

ΔΕΝ ΧΑΛΑΡΩΣΕ ΚΑΘΟΛΟΥ

Δε θυμάμαι άλλο παιχνίδι που η διαφορά να αυξανόταν σταδιακά αντί να μειώνεται. Στο 90% των παιχνιδιών που έχουν κριθεί στο 32’-33’ η ομάδα που προηγείται χαλαρώνει κι ο αντίπαλος βρίσκει ευκαιρία να ρίξει τη διαφορά.

Στο ΣΕΦ αυτό δε συνέβη. Το αντίθετο είδαμε αφού το +19 έγινε +25. Σοβαρότητα και μπράβο τους.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΚΑΛΑ

Το ανέφερα και στον πρόλογο δεν πήγαν όλα καλά στο ματς. Στην δεύτερη περίοδο η είσοδος των Ρόμπερτς και Τόμπσον χάλασε το ρυθμό της ομάδας στην επίθεση, μηδένισε τη δημιουργία και κυρίως έδωσε ρυθμό στη Φενέρ αφού το full court press του Σέρβου τεχνικού λειτούργησε.

Ο Ρόμπερτς δυσκολευόταν να κατεβάσει τη μπάλα και δεν είναι η πρώτη φορά. Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω καθόλου πως συμβαίνει αυτό. Η απάντηση στο full court press είναι μία... η ομάδα με τη μπάλα να «επιτεθεί» στο καλάθι.

Οι δύο Αμερικανοί περιφερειακοί πρέπει να βοηθήσουν και να μπουν ποιοτικά στο rotation.

Αντιθέτως εμφανίστηκε ο παλιός καλός Στρέλνιεκς και μάλιστα έδωσε απαντήσεις στο πιο ανόητο συμπέρασμα που άκουσα το περασμένο διάστημα. «Ο Σπανούλης κάνει κακό στον Στρέλνιεκς». Μπούρδες. Ο Λετονός ήταν καταπληκτικός κι έπαιζε ταυτόχρονα με τον αρχηγό του.

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Λάθος του Ολυμπιακού που δεν εκτέλεσε επίθεση στο τέλος. Αν η Ρεάλ νικήσει στη Μαδρίτη, Φενέρ και Ολυμπιακό (λογικό) και υπάρξει τριπλή ισοβαθμία τότε οι Τούρκοι θα έιναι στην τελευταία θέση και στην κορυφή οι Πειραιώτες κι οι ΜΑδριλένοι.. Επειδή μιλάμε για τριπλή ισοβαθμία μετράνε οι διαφορές όλων των μεταξύ τους αγώνων.

Ο Ολυμπιακός είναι στο +25 αφού έχει νικήσει στην παράταση Φενέρ και Ρεάλ (δεν μετράει η διαφορά στο επιπλέον πεντάλεπτο) κι η ομάδα του Λάσο στο +2 (77-79 στην Πόλη). Κάθε πόντος μετράει και έπρεπε να κάνει επίθεση στο τέλος

ΥΓ : Ο κόουτς στην κρίσιμη καμπή της σεζόν θέλει να κερδίσει όλους τους παίκτες του. Για αυτό άφησε τον Χόλις μέσα σε όλη τη δεύτερη περίοδο και για αυτό τον χειροκροτούσε μετά από λάθη. Ήθελε να τον κερδίσει.Τόσο καιρό λέγαμε πως έπαιζε «σπαστά» ο Αμερικανός.

ΥΓ 2: Κώστα το καλοκαίρι του 2019 γύρνα στην ομάδα σου, στην οικογένειά σου. Γύρνα εκεί που μετά το κακό σου πρώτο εφτάλεπτο, ο προπονητής θα σε ξαναβάλει στο παρκέ κι ο κόσμος θα σε ενθαρρύνει.

ΥΓ 3: 13/17 τρίποντα με τον καλύτερο σουτέρ να έχει 1/4. Αν έβαζε κι ο Ουίλτζερ ίσως να γινόμασταν μάρτυρες ιστορικού ποσοστού πίσω από τα 6.75.

Αφύσικο πάντως και μην το «δέσετε» στα επόμενα παιχνίδια.

ΥΓ 4: Ολυμπιακός είναι η φωτογραφία του κειμένου.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.