«Το μοντέλο του Ολυμπιακού δεν λειτούργησε στην Αρμάνι!»

Αντώνης Καλκαβούρας
«Το μοντέλο του Ολυμπιακού δεν λειτούργησε στην Αρμάνι!»
Ο έμπειρος Ιταλός δημοσιογράφος της «Gazzetta dello Sport», Τζιουζέπε Νίγκρο, γράφει στην Euroleague Greece για τα λάθη που κάνει η Αρμάνι Μιλάνο κάθε χρόνο στην ευρωπαϊκή διοργάνωση, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας, αλλά και για το πότε θα δούμε στην ενεργό δράση τον Πάτρικ Γιανγκ.

Η Αρμάνι Μιλάνο προβληματίζει κάθε χρόνο ολοένα και περισσότερο με την εικόνα της στην Euroleague.

Η ομάδα που ανήκει στον διάσημο σχεδιαστή μόδας, Τζόρτζιο Αρμάνι και διαθέτει ένα από τα οκτώ μεγαλύτερα budgets στο θεσμό, ξεκινάει με μεγάλες προσδοκίες κάθε σεζόν, αλλά βρίσκεται σχεδόν πάντα στον πάτο της βαθμολογίας.

Τελευταία φορά που βρέθηκε στα playoffs ήταν την σεζόν 2013-14 και στο Top-16 την περίοδο 2014-15. Πέρυσι διήνυσε μια καταστροφική πορεία, τερματίζοντας στην τελευταία θέση της κατάταξης (8-22), ενώ κάτι παρόμοιο φαίνεται πως θα γίνει και φέτος.

Με την ολοκλήρωση του 1οθυ γύρου, οι Κυπελλούχοι Ιταλίας βρίσκονται στην 16η θέση και πάλι (με ρεκόρ 4-11) και όλα δείχνουν πως δεν θα αποφύγουν μία ακόμη αποτυχημένη χρονιά.

Η ομάδα του Σιμόνε Πιανιτζιάνι έρχεται στο ΣΕΦ για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό (05/01, 21:00) και ο έγκριτος δημοσιογράφος της «Gazzetta dello Sport», Giuseppe Nigro, γράφει στην Euroleague Greece για την κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα, την πρόσφατη προσθήκη του Μιντάουγκας Κουζμίνσκας, αλλά και το πότε θα δούμε τον Πάτρικ Γιανγκ στα παρκέ.

Τι κατάσταση επικρατεί μετά τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματα του α' γύρου στην Euroleague; Έρχεται στο ΣΕΦ η Αρμάνι για να κάνει μια νέα αρχή;

«Το ΣΕΦ πρέπει να αποτελέσει μια νέα αρχή για την Αρμάνι, αλλά είναι δύσκολο να δει κανείς λίγο... φως στον β' γύρο, έτσι ώστε η ομάδα να έχει ελπίδα για τα playoffs. Ειδικά, μετά τις δύο ήττες στον α' γύρο και τις έξι συνολικά στα τελευταία επτά ματς. Οι τελευταίες εξελίξεις συρρικνώνουν το χάσμα μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής αντίληψης της χρονιάς. Η Αρμάνι δεν έχει πολύ... θερμούς οπαδούς, αλλά είναι περιτριγυρισμένη από ένα πολύ απαιτητικό περιβάλλον, που αρχίζει να νιώθει την “παραίτηση” από μία ακόμη ευρωπαϊκή σεζόν. Αντιθέτως, μέσα στην ομάδα υπάρχει πάντα μεγάλη εμπιστοσύνη για την δουλειά που γίνεται και βγαίνει προς τα έξω. Η κατάταξη δεν αντικατοπτρίζει την αξία των εμφανίσεων: η μόνη “κακή” ήττα ήρθε από την Ζαλγκίρις. Όλες οι υπόλοιπες ήττες ήρθαν στα τελευταία λεπτά, ενάντια σε κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Ο Γκάουντλοκ τραυματίστηκε σε μια στιγμή-κλειδί και ο Τζέρελς έπρεπε να είναι μια σημαντική προσθήκη και όχι απλά ένας καλός αντικαταστάτης. Μακροπρόθεσμα, οι απώλειες αποτρέπουν την επίτευξη της απαραίτητης συνέχειας. Όλοι, πλέον, καταλαβαίνουν ότι είναι λίγες οι πιθανότητες για να ανατραπεί αυτού του είδους το αποτέλεσμα.»

Πως εξηγείς το γεγονός πως η Αρμάνι απογοητεύει κάθε χρόνο, τη στιγμή που έχει ένα από τα 8 μεγαλύτερα budgets στη διοργάνωση;

«Αυτή είναι μία σωστή διαπίστωση. Από το 2005 που επέστρεψε στην Euroleague, η Αρμάνι πήγε στο Τop-16 και στα playoffs μόνο μία φορά: το 2014 με προπονητή τον Λούκα Μπάνκι. Επί σειρά ετών, η Αρμάνι είχε έλλειψη ευρωπαϊκής κουλτούρας και μόνο τα τελευταία χρόνια ένιωσε την ανάγκη να τεστάρει πραγματικά τα όριά της στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο στο εθνικό. Ακόμα και απέναντι στις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, η Αρμάνι για χρόνια μέτρησε τις δυνάμεις της μόνο σε εθνική κλίμακα, όπου πάλεψε για να κατακτήσει δύο πρωταθλήματα, από τότε που ανέλαβε ο Τζόρτζιο Αρμάνι τον σύλλογο, πριν από 13 χρόνια. Μόνο στο πρόσφατο παρελθόν η Ολίμπια κατάλαβε ότι έξυπνο βήμα θα είναι να συγκριθεί και να ανταγωνιστεί στον κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, για την καθιέρωση και στην Ιταλία. Και η προσθήκη του Πιανιτζιάνι στον πάγκο, πήρε το δρόμο της. Αλλά το να πρέπει να χρηματοδοτείς την ομάδα κάθε χρόνο, είναι ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος: ακολουθώντας το μοντέλο του Ολυμπιακού με τους γηγενείς, η Αρμάνι επέλεξε να “χτίσει” έναν ιταλικό κορμό, έχοντας διεθνείς παίκτες κορυφαίου επιπέδου, όπως οι Χάκετ, Μέλι και Τζεντίλε. Αλλά, δεν λειτούργησε, γιατί δεν είχε την υπομονή να το λειτουργήσει!»

Ποια είναι η επιρροή του Πιανιτζιάνι στην ομάδα;

«Ο Πιανιτζιάνι έχει μεγάλη επιρροή στην ομάδα, κάτι που δεν φαίνεται από τα αποτελέσματα. Προσπάθησε να φέρει μια νοοτροπία δουλειάς, όχι μόνο αγωνιστικά, όπου τα πάντα είναι προβλέψιμα. Σε συλλογικό επίπεδο, όπως έπραξε και με την εθνική ομάδα, έφερε προσοχή στις λεπτομέρειες και στην επιστημονική φροντίδα της φυσικής κατάστασης και της τεχνικής προετοιμασίας, που περιελάμβανε πολλούς ανθρώπους γύρω από την ομάδα, με την κατάλληλη προσέγγιση. Ίσως να μην ήταν αρκετό ή απλά να είναι πολύ νωρίς για να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων. Σύμφωνα με την κοινή γνώμη, αυτό που λείπει από την Αρμάνι είναι ένας ισχυρός μάνατζερ με συγκεκριμένες αθλητικές ικανότητες και δεξιότητες, ο οποίος θα έχει την προσωπικότητα να επιβάλλει κάποια πράγματα στα υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας Αρμάνι.»

Η διοίκηση της ομάδας θεωρεί ότι έχει ήδη χαθεί μια ακόμη χρονιά ή πιστεύει πως υπάρχει ακόμη χρόνος για τα playoffs; Είναι η πρόσφατη απόκτηση του Κουζμίνσκας μία τελευταία ευκαιρία για να σωθεί η χρονιά στην Euroleague;

«Η απόκτηση του Κουζμίνσκας, μετά από αυτή του Τζερέλς, δεν είναι κίνηση που κάνεις, αν θεωρείς πως έχει χαθεί η χρονιά. Ακόμα και αν αυτή η μισή σεζόν χρησιμοποιηθεί για να πειστεί να μείνει και του χρόνου – ο σκοπός του είναι να γυρίσει στο ΝΒΑ. Είναι μια μεταγραφή για ομάδα επιπέδου ΤΣΣΚΑ ή Φενέρ. Με την απόκτησή του, η ομάδα “γέμισε” το μοναδικό κενό της, στο οποίο είχε πρόβλημα. Φυσικά, τα playoffs πρέπει να θεωρούνται χαμένα, αλλά δεν υπάρχει στόχος μόνο στην Ιταλία. Με τη νέα μορφή της Euroleague, που αντιμετωπίζει έναν μακρύ και γεμάτο πρόκληση β' γύρο, χωρίς ελπίδες ή στόχους, είναι ακόμη πιο επικίνδυνο να καταστρέψεις όλη τη σεζόν, συμπεριλαμβανομένου και του πρωταθλήματος. Αυτό ακριβώς έγινε πέρυσι. Ο στόχος στην Euroleague είναι να γίνει ένας αξιοπρεπής δεύτερος γύρος, με την ελπίδα ότι για πρώτη φορά θα έρθει κι ένα νικηφόρο ρεκόρ. Είναι ο μόνος τρόπος για να αναπτυχθεί το περιβάλλον και να εγκατασταθεί μια νέα κουλτούρα στην ομάδα. Ή τουλάχιστον να μην παραδοθεί ξανά στην νοοτροπία του ηττημένου.»

Πώς είναι η κατάσταση του Πάτρικ Γιανγκ; Έπαιξε μόνο τη μισή από τις δύο σεζόν στον Ολυμπιακό, ενώ ακόμη δεν έχει παίξει για την Αρμάνι. Πώς υπέγραψε η ομάδα έναν παίκτη που έχει ιστορικό με τους τραυματισμούς;

«Το στοίχημα με την μετεγγραφή του Πάτρικ Γιανγκ ήταν ένας από τους τρόπους για να αποκτήσει η ομάδα έναν από τους 3-5 καλύτερους σέντερ στη διοργάνωση. Και, εκτός από το ιστορικό του, η κατάστασή του, όταν υπέγραψε, δεν ήταν τόσο ανησυχητική: Ήταν ένας παίκτης με προγραμματισμένο χρόνο αποκατάστασης. Κατά την διάρκεια της ανάρρωσης και της ολοκληρωμένης αποκατάστασής του, συνέβησαν άλλα απρόβλεπτα γεγονότα. Αυτός είναι ο λόγος που η επιστροφή του Πάτρικ Γιανγκ φαντάζει ακόμα μακρινή υπόθεση. Μετα την ολιγόμηνη αναμονή του, η Αρμάνι προτίμησε να επιλέξει άλλους παίκτες στο ιταλικό πρωτάθλημα, αντί να τον περιμένει πάλι και να έχει μία θέση για εκείνον. Αυτό που μοιάζει πιο πιθανό είναι να τον δούμε μόνο σε λίγα ματς της Euroleague φέτος.»

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.