Ο προπονητής των παικτών του Τσάβι

Το μυαλό ήταν μπουχτισμένο και το κορμί πλησίαζε στα κόκκινα, αλλά ο Παναθηναϊκός έφτασε πρώτος στο νήμα και ολοκλήρωσε την πρώτη (και ίσως μοναδική) χωρίς Καλάθη εβδομάδα δίχως απώλειες, με δύο νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια, τα οποία έγιναν σε διάστημα 72 ωρών.

Ακόμα και αν εμφανιζόταν πλήρης στους αγώνες με Μακάμπι και Ερυθρό Αστέρα, λίγοι θα πόνταραν εξαρχής το πρωτοχρονιάτικο φλουρί σε αψεγάδιαστη διαδρομή.

Η Μακάμπι βρίσκεται ελάχιστα βήματα πίσω από τους πατρικίους της πάνω τετράδας (και συνέτριψε απόψε τη Φενέρ), ενώ ο Αστέρας είναι η ίδια ομάδα καμικάζι που κατατρόπωσε τη Ρεάλ στη Μαδρίτη.

Μπορεί να πάθουν ζημιά απέναντι στους συγκεκριμένους αντιπάλους ακόμα και ομάδες πιο πλήρεις και πιο φορμαρισμένες από τον Παναθηναϊκό αυτών των ημερών.

Το 2/2 της «διαβολοβδομάδας» θα πρέπει να θεωρηθεί γαλόνι ολκής, για τον Τσάβι Πασκουάλ, για τους παίκτες του και για τον προπονητή τους.

Όχι, δεν ήταν λεκτικό ολίσθημα, το σχήμα της προηγούμενης πρότασης.

Επανέλαβα τον χειροκρότημα για τον Καταλανό, διότι πρώτα απ’όλα ήταν δικό του επίτευγμα αυτό το 2-0, όπως και το συνολικό 10-4 που φέρνει τον Παναθηναϊκό σε περίοπτη βουνοκορφή της βαθμολογίας.

Ο Πασκουάλ βρήκε τρόπους να καμουφλάρει το δυσαναπλήρωτο κενό του Καλάθη και ταυτόχρονα μπάλωσε τα εγγενή προβλήματα που προκαλεί η ισχνή στελέχωση της «μπροστινής» γραμμής.

Το έγραψα στο live του αγώνα, το επαναλαμβάνω και εδώ. Μία μέρα, ο Ισπανός θα το γράψει στο βιογραφικό του, αυτό που συμβαίνει το τελευταίο τρίμηνο στον Παναθηναϊκό:

«Κέρδισα 10 αγώνες στη Εuroleague, με τρίτο ψηλό τον Βουγιούκα, τέταρτο τον Γκέιμπριελ, πέμπτο τον Όγκαστ και έκτο τον Μήτογλου».

Και πρώτο τον Γκιστ και δεύτερο τον Σίνγκλετον, συμπληρώνω.

Ειδικά ο Γκιστ αξίζει όλους τους επαίνους του κόσμου, για την απόδοσή του στους δύσκολους αγώνες της εβδομάδας που ολοκληρώνεται. Κατά τη γνώμη μου, ήταν ο MVP και των δύο αγώνων του Παναθηναϊκού.

Απόψε φρόντισε να τοποθετήσει το θεμέλιο του θάρρος με τους 10 πόντους που πέτυχε στο ξεκίνημα στο ηφαίστειο της σάλας Πιονίρ, ενώ έβγαλε τρεις πολύτιμες άμυνες σε διαδοχικές φάσεις, όταν ο Αστέρας εξαπέλυε την τελική επίθεσή του, μετά το 55-62.

Δεν επηρεάστηκε ούτε από τα φάουλ ούτε από τη φυσιολογική κόπωση ούτε από τη γύμνια που έχασκε πίσω του.

Και, ναι, είναι ο ίδιος Γκιστ που πέρυσι τέτοιες μέρες πήρε πολύμηνη αναρρωτική, για να ξεπεράσει έναν τραυματισμό από τον οποίο πολλοί πίστευαν ότι δεν θα υπήρχε γυρισμός.

Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο «παρθένο» παίκτη του σημερινού Παναθηναϊκού, του αξίζει να περπατήσει τα μονοπάτια ενός final-4.

Ο Παναθηναϊκός ζορίστηκε στο πρώτο ημίχρονο, όταν δυσκολεύτηκε να μπλοκάρει τους διαδρόμους που οδηγούσαν στη ρακέτα του. Έχανε έδαφος όποτε κάποιος από τους Γκιστ-Σίνγκλετον (ή και οι δύο) καθόταν στον πάγκο.

Το ξανακέρδιζε, με αποτελεσματική άμυνα στους αιθέρες και στο «βαμμένο», όταν ο Θανάσης Αντετοκούνμπο αναλάμβανε τη θέση «3» αντί του χλιαρού απόψε Ρίβερς.

Το «συν-πλην» των παικτών που εμπλέκονταν σε αυτή την περίπλοκη εξισωση αποκαλύπτει όλα τα μυστικά του αγώνα: Γκιστ +13, Σίνγκλετον +8, Θανάσης +12, Βουγιούκας -9, Γκέιμπριελ -7.

Εάν υπάρχει μουντζούρα στο αποψινό κέντημα του Πασκουάλ, προέρχεται από την επιμονή του να κρατήσει τον Λεκάβιτσιους εκτός παρκέ, στην τελική ευθεία του αγώνα.

Ο Παναθηναϊκός υστερούσε σε δημιουργία και έμεινε κάμποσες φορές με τη μπάλα στα χέρια του, αφού ο καταπονημένος Παππάς έμεινε αβοήθητος στην περιφέρεια.

Οι Σέρβοι ξεθάρρεψαν και έφτασαν σε απόσταση ενός σουτ (63-66), αλλά η προσήλωση των «πρασίνων» στην αμυντική αποστολή έβγαλε τα τελευταία κάστανα από τη φωτιά.

Στο τελευταίο λεπτό του παιχνιδιού, ο Αστέρας δεν βρήκε ούτε ένα ελεύθερο τρίποντο για να δρομολογήσει την ανατροπή και να ξανανάψει το φυτίλι της εξέδρας.

Οι 63 πόντοι που δέχθηκε ο Παναθηναϊκός αποτελούν τίτλο τιμής για μία άμυνα που δεν λειτούργησε στην εντέλεια, αλλά κράτησε τα μπόσικα, ώστε να ξεχωρίσει στο τέλος η πιο ποιοτική από τις δύο ομάδες.

Τα Χριστούγεννα βρίσκουν τον Παναθηναϊκό στην πρώτη όχι τετράδα, αλλά τριάδα. Μόνο η ΤΣΣΚΑ και οι δύο ελληνικές ομάδες έχουν 10 νίκες μετά τη 14η αγωνιστική. Η απόσταση από την 5η και από την 9η θέση ολοένα μεγαλώνει.

Το ταξίδι της επόμενης εβδομάδας στη Βαλένθια (η οποία μετράει 10 ήττες σερί) μπορεί να εδραιώσει ακόμα περισσότερο τους «πράσινους» στο πάνω ράφι, με ορίζοντα το πλεονέκτημα έδρας που πέρυσι έμεινε ανεκμετάλλευτο, αλλά συνήθως αποτελεί εχέγγυο πρόκρισης.

Ο αέρας του Βελιγραδίου τους άνοιξε ακόμα περισσότερο την ήδη ορθάνοιχτη όρεξη.