Η τέχνη του καμουφλάζ

Oταν ο Τσάβι Πασκουάλ έφτιαχνε επί χάρτου τα σχέδια για τον φετινό, χαμηλού σχετικά προϋπολογισμού Παναθηναϊκού, πόνταρε πολλά σε 2-3 παίκτες που αποκτήθηκαν για να καμουφλάρουν τα μειονεκτήματα κάποιων αναντικατάστατων.

Στον Μάρκους Ντένμον, για το σουτ που θα ισοσκέλιζε τα άσχημα ποσοστά του Καλάθη από τα 6μ75 και θα αποθάρρυνε τις άμυνες "under".

Στον Θανάση Αντετοκούνμπο, στο πρόσωπο του οποίου εντοπίστηκε ο αμυντικός καμικάζι που έλειπε από τις «πλάγιες» θέσεις.

Και στον Ίαν Βουγιούκα, για να γεμίσει η ισχνή γραμμή των ψηλών και να αντικατασταθεί ο φευγάτος Μπουρούσης με κάποιον σωματομετρικά παρόμοιο σέντερ.

Από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια του Παναθηναϊκού, ήταν φανερό ότι τη διαφορά θα την έκανε όχι η βασική πεντάδα, αλλά ο πάγκος.

Στις τραυματικές βραδιές του πρώτου διμήνου, οι προαναφερθέντες «μπαλαντέρ» (αλλά και οι εξίσου συμπληρωματικοί Όγκαστ, Γκέιμπριελ, Λεκάβιτσιους) είχαν κακή απόδοση ή δεν αγωνίστηκαν καθόλου.

Όταν οι πλανήτες συνωμότησαν ώστε να παίξουν όλοι αυτοί καλά, ήρθαν οι μεγάλες νίκες.

Ποιος φανταζόταν, ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να κατατροπώσει τη θεωρητικά ανώτερη και φορμαρισμένη Χίμκι με διαφορά 28 πόντων, χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από τους Σίνγκλετον, Παππά και Ρίβερς;

Για δεύτερο συνεχόμενο κρίσιμο παιχνίδι, ο Πασκουάλ είδε να εμφανίζονται πανέτοιμοι και αποφασιστικοί παίκτες που προέρχονται από την άκρη του πάγκου. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο.

Μήπως χρειάζεται να σας θυμίσω πόση ώρα (δεν) έπαΙξε ο Ντένμον την περασμένη Παρασκευή στο ΣΕΦ;

Η μόνη αναγκαία και ικανή συνθήκη για να λειτουργήσει απρόσκοπτα η μηχανή είναι η απόδοση του Νικ Καλάθη. Αυτός είναι ο μοναδικός που δεν έχει την πολυτέλεια να ξαποστάσει.

Αν και, τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν ήταν ο Καλάθης ο κορυφαίος πόιντ-γκαρντ του Παναθηναϊκού, τις προάλλες στο Φάληρο.

Τα θεμέλια του σημερινού θριάμβου τοποθετήθηκαν από τη ρέντα του ζεστού Ντένμον, αλλά ο Αμερικανός δεν βρισκόταν εξαρχής στο παρκέ. Μπήκε στο τέταρτο λεπτό.

Στην πραγματικότητα, το πρώτο λιθαράκι τοποθετήθηκε -και αυτή τη φορά- από τον Θανάση, ο οποίος μπουρδούκλωσε τον Σβεντ και τον έβγαλε από τα νερά του με 2-3 καλές άμυνες (και δύο φάουλ), ενώ πέτυχε και δύο καλαθάκια.

Με τον πρεσβύτερο Αντετοκούνμπο στην πεντάδα του, ο Παναθηναϊκός γεμίζει πιο εύκολα το γήπεδο και το κάνει να φαίνεται μικρότερο στα μάτια των αντιπάλων του.

Τα σουτ του Ντένμον μετά το αρχικό τετράλεπτο μπήκαν όχι επειδή ο Αμερικανός είχε γενέθλια, αλλά από τη σωστή κυκλοφορία της μπάλας, σε συνδυασμό με τη φτωχή άμυνα ενός αντιπάλου που αποδεικνύεται πνευματικά ευάλωτος, όποτε πατάει το πόδι του στην Ελλάδα.

Η Χίμκι πέτυχε 3 νίκες στο σπίτι της και άλωσε τη Μαδρίτη, αλλά γνώρισε δύο συντριβές στις ισάριθμες εκστρατείες της στα μέρη του (ντροπιασμένου) προπονητή της.

«Συγκαταλέγεται στις πέντε κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης», την παίνεψε ο Πασκουάλ στη συνέντευξη που διαβάσατε εδώ σήμερα το μεσημέρι. Δεν είμαι και τόσο πεπεισμένος.

Το βέβαιο είναι, ότι οι δικές μας ομάδες τη διαμέλισαν και απέκτησαν σημαντικό αβαντάζ σε -όχι απίθανη- περίπτωση ισοβαθμίας μαζί της.

Οι ίδιες, βέβαια, ισοπεδώθηκαν στα ταξίδια τους στη Βαρκελώνη, στα χέρια μίας ομάδας που δυσκολεύεται να νικήσει οποιονδήποτε άλλον!

Σε αυτό το παράξενο πρωτάθλημα, ο πλους είναι γεμάτος υφάλους και παράξενα φανάρια. Οι μόνοι που έχουν ντε φάκτο πλεονέκτημα είναι εκείνοι που κερδίζουν ακόμα και όταν παίζουν άσχημα.

Κακώς παρεισέφρυσε σε κείμενο που αφορά τον αποψινό Παναθηναϊκό αυτή, η τελευταία λεξούλα. Δεν υπήρχε τίποτε άσχημο, στην απόδοσή του.

Οι «πράσινοι» θύμισαν σήμερα τη Μπαρτσελόνα του …Πασκουάλ, αυτή που με ολοκληρωτικό μπάσκετ σάρωσε την Ευρώπη (και τον Ολυμπιακό στον τελικό) την περίοδο 2009-2010.

Μεθαύριο μπορεί να βρεθούν ξανά σε φουρτούνα, αλλά τα κουκιά που μαζεύονται αποτελούν πιστοποιητικά προόδου και θεμέλια επιτυχημένης πορείας.

Έγραφα και τις προάλλες, ότι η συγκομιδή του Παναθηναϊκού ήταν στην πραγματικότητα καλύτερη από την αντίστοιχη του Ολυμπιακού, διότι δεν περιλαμβάνει ήττα εκτός προγράμματος.

Επιπρόσθετα, ο Καταλανός και οι παίκτες του μετρούν και τρεις νίκες από εκείνες τις «δυσεύρετες» που ελάχιστες ομάδες θα πετύχουν: Φενέρμπαχτσε μέσα, Ολυμπιακό έξω, Χίμκι μέσα.

Aλήθεια, πώς να νιώθουν στη Μαδρίτη μετά τις 3 συνεχόμενες ευρωπαϊκές ήττες, την κατραπακιά στη Βιτόρια και το εντός έδρας στραπάτσο από τη Μπάρτσα για την ισπανική ACB;

Ουσιαστικά, μόνο η ΤΣΣΚΑ (5-1) και ίσως η Φενέρ (4-2) δικαιούνται να ισχυριστούν ότι έχουν καταθέσει καλύτερο δείγμα γραφής από τον Παναθηναϊκό. Nαι, και η Ζαλγκίρις!

Απομένει να δούμε, εάν οι «πράσινοι» της Αθήνας θα έχουν τη διάρκεια για να χτίσουν πάνω σε αυτό το 4-3, τώρα που σιγά σιγά στρώνει το πρόγραμμά τους.