Κακιούζης στο gazzetta.gr: «Πρέπει να σταματήσει η ξενοφοβία!»

Θάνος Σαρρής
Κακιούζης στο gazzetta.gr: «Πρέπει να σταματήσει η ξενοφοβία!»

bet365

Ο Μιχάλης Κακιούζης μίλησε στο gazzetta.gr από το Peace and Sport Regional Forum στη Ρόδο για τα παιδιά, την κοινωνία, το προσφυγικό, αλλά και για την εθνική, την ΑΕΚ και την Ευρωλίγκα.

Συνέδεσε το όνομά του με τις τελευταίες επιτυχίες της Εθνικής, ενώ κέρδισε τίτλους σε συλλογικό επίπεδο τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Έχει ταξιδέψει παντού, έχει γνωρίσει εμπειρίες και ανθρώπους που τον βοήθησαν να διαμορφώσει την προσωπικότητά του και να κατανοήσει πλήρως ότι το μπάσκετ, όπως και συνολικά ο αθλητισμός, μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία.

Πλέον, ως προπονητής στις ακαδημίες του Χολαργού, προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά όχι μόνο τις γνώσεις του για το μπάσκετ, αλλά και για τη ζωή. Ο Μιχάλης Κακιούζης, πρεσβευτής του Eleven Campaign, ήταν καλεσμένος στο Peace and Sport Regional Forum που διοργάνωσε ο διεθνής οργανισμός Peace and Sport στη Ρόδο, συμμετέχοντας στη συνεδρία με τίτλο «επενδύοντας στο ανθρώπινο κεφάλαιο για την κοινωνική και την οικονομική ανάπτυξη». Ως κόουτς σε παιδιά, το ανθρώπινο κεφάλαιο είναι για εκείνον το άλφα και το ωμέγα.

Μετά την ομιλία του, ο Κακιούζης μίλησε στο gazzetta.gr για τα παιδιά, που βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτής. Αναφέρθηκε στην κοινωνική διάσταση του αθλητισμού, στο προσφυγικό ζήτημα και την ξενοφοβία, ενώ η κουβέντα ολοκληρώθηκε με μπάσκετ...

Στην ομιλία σου αναφέρθηκες πολύ στα παιδιά. Είναι αυτό το σημείο αναφοράς σου πλέον, ως προπονητής;

«Σαν προπονητής μου αρέσει να προπονώ. Απλά για εμένα τα παιδιά είναι η αφετηρία και είτε προπονήσω παιδιά είτε σε λίγο καιρό προπονήσω ανδρική ομάδα -που αυτός είναι ο στόχος, όποτε και να γίνει-, τα παιδιά είναι το μέλλον μας. Ό,τι και να λέμε, χωρίς τα παιδιά και τη σωστή διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους, δεν θα φτάσουμε στο άλλο επίπεδο, το ανδρικό. Τα παιδιά, όπως είπα και στην ομιλία, έχουν την αφέλεια, την άγνοια του κινδύνου να σε στήσουν στον τοίχο, να σου κάνουν μια ερώτηση και να σε φέρουν σε πολύ δύσκολη θέση. Νομίζω εμείς, οι πιο νέοι άνθρωποι, είμαστε πιο ανοιχτόμυαλοι και δεν έχουμε τα στερεότυπα που είχαν οι δικοί μας γονείς, ότι “αυτός είναι μαύρος και αυτός είναι άσπρος”. Ή οι προπονητές, που θεωρούσαν ότι μόνο με το να φωνάζουν με το να επιπλήττουν μπορούν να πετύχουν. Σαφώς η πειθαρχία είναι νούμερο ένα, αλλά μιλάμε πάλι για παιδιά. Και νομίζω, το βλέπω κι από τα δικά μου, τα βάζουμε να κάνουν περισσότερα πράγματα από ό,τι μπορεί να αντέξει η ηλικία τους. Και ουσιαστικά χάνουν την παιδικότητα και την αθωότητά τους».

Νιώθεις μεγαλύτερη ευθύνη με το να προπονείς παιδιά, από ότι ενήλικες παίκτες;

«Σαφώς. Για τα παιδιά δεν έχει τόση σημασία το μπάσκετ, σημασία έχει να μάθουν να ακολουθούν τους κανόνες. Είναι σαν να είσαι δάσκαλος. Και πραγματικά όταν ήμουν σχολείο όπως όλοι μας έλεγα "έλεος", αλλά το καταλαβαίνω τώρα από την πλευρά τους. Δεν κάνω βέβαια τόσο σημαντικό λειτούργημα όπως ο δάσκαλος, αλλά το να διδάσκεις τα παιδιά πώς να κάνουν πράγματα, να τους βλέπεις να στεναχωριούνται, να χαίρονται, δημιουργεί και σε σένα ένα αίσθημα μεγαλύτερης ευθύνης. Όλα τα παιδιά είναι ευαίσθητα. Υπάρχουν κίνδυνοι από παντού και προσπαθούμε μέσω του αθλητισμού να τα προστατέψουμε».

Ταξίδεψες στη Ρόδο για το Peace and Sport Regional Forum, ενώ είσαι και πρεσβευτής του Eleven Campaign. Βλέπεις λοιπόν τον αθλητισμό ως ένα κοινωνικό εργαλείο. Το βλέπεις περισσότερο από όταν άρχισες να ασχολείσαι με αυτές τις πρωτοβουλίες;

«Σαφώς. Και με βοήθησε πολύ περισσότερο το ότι ζούσα στο εξωτερικό τόσα πολλά χρόνια. Όταν τεράστιοι σύλλογοι όπως η Μπαρτσελόνα, ή η Ρόμα παίρνουν μέρος σε τέτοιες πρωτοβουλίες όλο το κλαμπ, όχι μόνο το ποδόσφαιρο ή μόνο το μπάσκετ, αυτό είναι τεράστιο. Για ποιο λόγο να μην το κάνουμε κι εμείς;»

Γιατί δεν το κάνουμε κι εμείς;

«Σαν λαός γενικώς είμαστε λίγο "έλα μωρέ, εντάξει, από εμάς περιμένουν;", ή “εμείς έχουμε τους πρόσφυγες στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή και έχουμε βοηθήσει”. Δεν είναι έτσι. Ναι, απορροφούμε τους πρόσφυγες, που κανείς άλλος δεν το κάνει και κάποιοι μπορεί να το παρουσιάζουν ότι είναι τραγικό. Σαφώς, δεν είναι όλοι καλοί και δεν είναι όλοι κακοί, αλλά ούτε όλοι οι Έλληνες είναι καλοί ή κακοί. Δεν σημαίνει όμως ότι απορροφώντας τους έχουμε κάνει το χρέος μας. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ξεριζωθεί από την πατρίδα τους, ξαναθυμίζω τη δική μας την ιστορία. Αυτά που έχουμε βιώσει ως λαός και όποιος ξεχνά την ιστορία του δεν έχει κανένα μέλλον για μένα. Πρέπει αυτούς τους ανθρώπους να τους εντάξουμε στη ζωή. Όχι στη δική μας κουλτούρα, στη ζωή. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει τα πάντα. Δεν έχουν πατρίδα, πολλοί δεν έχουν οικογένεια, παιδιά».

Βλέπουμε όμως μια ξενοφοβική τάση να ριζώνει και ο αθλητισμός μπορεί να βοηθήσει ώστε να ξεπεραστεί...

«Σαφώς. Ο αθλητισμός είναι αυτός που ενώνει. Ο αθλητισμός είναι καταρχάς η πρώτη επικοινωνία που έχει κάποιος με την πραγματική ζωή. Όλα τα παιδάκια το πρώτο πράγμα που κάνουν, ή το πρώτο που διαβάζουν είναι τα αθλητικά. Δεν διαβάζουν ούτε για πολιτική, ούτε για θέατρο, ούτε για σινεμά. και μετά σιγά-σιγά πλάθουν την προσωπικότητά τους. Πρέπει αυτή η ξενοφοβία να σταματήσει. Και το είπα και πριν, θεωρώ ότι τα στερεότυπα της χώρας τα προηγούμενα χρόνια ήταν πολύ αυστηρά και δεν μπορούσε να δει μπροστά. Τα παιδιά -και ξαναλέω τα παιδιά γιατί είναι το μέλλον μας- είναι παράδειγμα. Γιατί μπορούν να παίξουν με τον οποιονδήποτε, μαύρο, άσπρο, κίτρινο, κόκκινο μέχρι να τους πουν οι γονείς τους να μην το κάνουν. Αυτό τα λέει όλα. Άρα λοιπόν εμείς είμαστε οι δημιουργοί όλων αυτών. Εγώ τα παιδιά μου θέλω να γίνουν καλύτερα από εμένα, γιατί αν γίνουν σαν εμένα έχω αποτύχει».

Μιλήσαμε για προσφυγικό, ας περάσουμε στο μπασκετικό μέσω της προσφυγικής ομάδας από την οποία αναδείχθηκες. Πώς βλέπεις την ΑΕΚ;

«Κοίτα, είναι πολύ νωρίς για να πούμε οτιδήποτε για οποιονδήποτε. Η ΑΕΚ μην ξεχνάς που ήταν πριν 3-4 χρόνια και που έχει φτάσει τώρα. Θέλει όμως υπομονή και έναν άνθρωπο που να στηρίζει αυτή την προσπάθεια, όπως είναι ο κύριος Αγγελόπουλος. Και ελπίζω στο μέλλον να πάει ακόμα καλύτερα, να είναι μια ακόμα ελληνική δύναμη στην Ευρώπη».

Για την Ευρωλίγκα έχεις βγάλει κάποιο συμπέρασμα;

«Και εκεί είναι ακόμα πολύ νωρίς. Νομίζω ότι φέτος είναι ακόμα πιο ανταγωνιστική, πιο δύσκολο το πρωτάθλημα. Οι ομάδες έχουν ενισχυθεί όλες. Εγώ θεωρώ ότι θα δούμε την καλύτερη Ευρωλίγκα ever. Και οι ελληνικές ομάδες έχουν ενισχυθεί, όλοι θέλουν να πάνε στο Final 4. Ελπίζω να συνεχίσουμε να βλέπουμε -όπως κάνουμε μέχρι τώρα- πολύ καλά παιχνίδια. Τα ματς είναι ανταγωνιστικά, έχουν αγωνία, βλέπουμε νέα παιδιά να παίζουν, καινούργιες ιδέες. Θεωρώ ότι μήνα με το μήνα, παιχνίδι με το παιχνίδι τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο αμφίρροπα»

Στο Forum βρέθηκε και ο Νίκος Γκάλης, είσαι από εκείνους που αισθάνονται ότι του χρωστούν;

«Τον πρώτο τίτλο που πήρα στη ζωή μου ever τον αφιέρωσα στον Νίκο Γκάλη, γιατί χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχα εγώ στο μπάσκετ».

Τέλος, πώς βλέπεις την κατάσταση στην Εθνική; Άνοιξε ένα μέτωπο σχετικά με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, πιστεύεις θα εμφανιστεί η ομάδα έτοιμη στο Παγκόσμιο;

«Δεν έχει έρθει κανένα παιδί από το ΝΒΑ όμως, έτσι; Είναι λίγο υπερβολικό το όλο θέμα. Αυτό που ξεκίνησε για την εθνική η μεγάλη γενιά του '87 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, είναι ότι αν δεν μπεις στην τετράδα ή αν δεν πάρεις μετάλλιο, θεωρείται αποτυχία και αυτό συνεπάγεται βέβαια πίεση και άγχος. Μπορεί κάποιοι να λένε ότι είναι αποτυχία, αλλά αυτόματα δείχνει και το μεγαλείο αυτής της ομάδας. Σε πόσο σημαντική θέση βρίσκεται στο μυαλό, μας στην καρδιά μας, αλλά και στο παγκόσμιο μπάσκετ γενικώς. Δεν είμαι από αυτούς που πανηγυρίζουν επειδή η ομάδα πέρασε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Το θεωρώ αυτονόητο. Νομίζω όλοι μας. Αλλά στο παγκόσμιο η εθνική πρέπει να πάει καλά. Και για να πάει καλά, πρέπει να είναι όλοι. Είναι λογικό κάποια παιδιά, όπως είναι ο Γιάννης, όπως ο Κουφός, που παίζουν στο ΝΒΑ να μην μπορούν να παραστούν σε αυτά τα παιχνίδια. Αυτό δεν τους κάνει αυτόματα να μην θέλουν να παίξουν για την Εθνική ή ότι δεν τους νοιάζει, ούτε τους καθιστά κακούς στα μάτια των υπολοίπων. Αυτό γινόταν πάντα. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι υπάρχει το προπονητικό τιμ και η ομάδα από τη μία και η Ομοσπονδία από την άλλη, ότι είναι ξεχωριστό κομμάτι. Το αποτέλεσμα των επιτυχιών μας ήταν ότι δουλεύαμε μαζί. Όταν μπαίνουμε σε μια διαδικασία να πούμε "αυτός έχει κάνει το ένα, αυτός το άλλο, συνωμοσίες για τον Γιάννη” και τελικά ο Γιάννης έρχεται και δεν αποδεικνύεται τίποτα και όλοι κρύβονται στο καβούκι τους, γινόμαστε για άλλη μια φορά αστείοι στους γύρω μας. Γιατί η Ελλάδα στο μπάσκετ είναι μεγάλη δύναμη. Δεν το καταλαβαίνουμε στην Ελλάδα, μόνο αν ζεις στο εξωτερικό το καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι. Οτιδήποτε γίνεται μαθαίνεται, κρίνεται και κατακρίνεται. Οπότε νομίζω πρέπει να αφοσιωθούμε στο μπάσκετ μόνο και στο πώς αυτή η ομάδα που έχει τεράστιο ταλέντο θα μπορέσει να πετύχει στο στόχο της.»

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα