Μην κοιτάς τα ονόματα, δες τη φανέλα

Μην κοιτάς τα ονόματα, δες τη φανέλα

Μην κοιτάς τα ονόματα, δες τη φανέλα

bet365

Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για το κρίσιμο διήμερο του Άρη, τον αγώνα επιβεβαίωσης με τον Ατρόμητο και κυρίως αυτόν της επιβίωσης με την Κύμη…

Σαουθάμπτον - Λίβερπουλ με αξεπέραστο Live Στοίχημα και 200+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Φαίνεται ότι ήταν γραφτό να γυρίσει ο χρόνος πίσω, σ’ εκείνον τον Απρίλιο του 2001 και στον «ιστορικό» αγώνα με τον Μίλωνα. Συγκρίνοντας καταστάσεις, δεν υπάρχουν διαφορές. Αγώνας επιβίωσης εκείνος, ομοίως και ο αυριανός (13/4) με την Κύμη στο Παλέ. Ο τίτλος του κειμένου δεν αποτελεί προσωπική έμπνευση, είναι το «μοτό» ενός φίλου με έντονη δραστηριοποίηση στα του Άρη ο οποίος σήμερα δεν είναι εν ζωή. Έτσι πορεύτηκε στα χρόνια ενεργοποίησής του, αυτόν τον τρόπο επέλεξε στη διαχείριση κάθε κατάστασης που ταλάνισε τον σύλλογο. Δεν κοιτούσε ονόματα, δεν έμπαινε καν σε διαδικασία συγκρίσεων παρότι νομιμοποιούταν να εκφράσει άποψη, δεν αξιολογούσε ποιότητες και ικανότητες, απλά ήθελε να βλέπει τη φανέλα. Έτσι ένιωσε ότι όφειλε να λειτουργήσει και ο απλός Αρειανός. Οι διαπιστώσεις και οι κρίσεις δεν έχουν αξία. Υπάρχει κίνδυνος, απαιτείται συσπείρωση.

Η φετινή χρονιά είναι συνώνυμο της απελπισίας. Τα λάθη είναι περισσότερα από τα σωστά, στη συγκεκριμένη γωνιά τα έχουμε αναλύσει δεκάδες φορές με αφετηρία τον περασμένο Σεπτέμβρη όταν οι σοβαρές υποψίες μπόλιασαν στη σκέψη. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα έφτανε να παίζει κορώνα γράμματα τη ζωή του, θα είχε εξασφαλιστεί πριν από κάμποσο καιρό και αυτομάτως θα αποκτούσε τη δυνατότητα αντιμετώπισης της επόμενης μέρας. Αν αυτή θα είναι δύσκολη ή εύκολη, θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Στην παρούσα φάση δεν απασχολεί και δεν πρέπει να απασχολεί. Ένα γεμάτο Παλέ και μια νίκη για να φύγουν δαίμονες και φαντάσματα είναι οι μοναδικοί στόχοι που μπορεί να οριοθετήσει ο Άρης μέσα στις επόμενες ώρες.

24 ώρες αργότερα του αγώνα με την Κύμη, υπάρχει ο Ατρόμητος. Εκεί τα δεδομένα είναι διαφορετικά καθώς ο Άρης ψάχνει περισσότερο την επιβεβαίωση που δεν βρήκε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας απέναντι στον Παναθηναϊκό με συνέπεια να βάλει δύσκολα στον εαυτό του. Η ποδοσφαιρική ομάδα έστρωσε με μεγαλύτερη εξυπνάδα αλλά είναι νωρίς για να κοιμηθεί, οφείλει να είναι σε επαγρύπνηση. Δεν της το επιτρέπουν οι συνθήκες, οι περιστάσεις, τα… δεξιά-αριστερά χαϊδέματα που δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο του ελληνικού ποδοσφαίρου και τι πραγματικά πρεσβεύουν οι ιθύνοντες αυτού. Ο Άρης είναι υποχρεωμένος να φροντίσει για τον εαυτό του, να μην έχει την ανάγκη κανενός, να μην έχει το παραμικρό ενδιαφέρον για τα υπόλοιπα αποτελέσματα.

Αν η πορεία της ποδοσφαιρικής ομάδας στοιχειοθετεί το επιπλέον επιχείρημα στη διεκδίκηση πραγμάτων, ο πραγματικός λόγος είναι η δυναμική που παρουσιάζει ο σύλλογος. Οι όμορφες εικόνες που αντλούνται από το «Κλεάνθης Βικελίδης», η κοσμοσυρροή, τα νούμερα της τηλεθέασης και κυρίως, η επιστροφή της χαράς. Τόσο απλά. Κανείς δεν πρόκοψε στηριζόμενος σ’ ένα ξέσπασμα, όλοι βασίστηκαν στη διάρκεια. Για τον Άρη της δύσκολης τετραετίας και της μίζερης πραγματικότητας που άφησε πίσω του, η ανάγκη παροχής αποδείξεων είναι μεγαλύτερη. Γιατί πολέμησε απέναντι σε θεούς και δαίμονες για να επιβιώσει, το οφείλει πρώτα στον εαυτό του.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.