Από το «πονάνε τα μάτια μας» στο... «πότε ξαναπαίζουμε;»

Ξεκινώντας το παιχνίδι με τον Κολοσσό Ρόδου, η εικόνα του Παναθηναϊκού ήταν από κακή έως και άθλια. Πριν από δύο μήνες η πρώτη ατάκα που θα μπορούσε να ακουστεί ήταν «πάλι θα πονέσουν τα μάτια μας» θέλοντας να υπερθεματίσουν το άσχημο πρόσωπο που παρουσίαζε το «τριφύλλι» σε όλα, σχεδόν, τα παιχνίδια.

Όμως, όχι τώρα: «Εντάξει, θα κερδίσει εύκολα και με ωραίο μπάσκετ. Είναι ζήτημα χρόνου» ήταν οι αντίστοιχες ατάκες μόλις ολοκληρώθηκε το πρώτο δεκάλεπτο στο ΟΑΚΑ, όπου ο Παναθηναϊκός είχε 6/20 σουτ και 3/8 βολές. Δεν χρειάστηκε να πάει στράφι άλλο δεκάλεπτο.

Στην δεύτερη περίοδο είχε 12/15 δίποντα και 5/6 βολές με την διαφορά να φτάνει στους 19 πόντους με τη λήξη του ημιχρόνου. Προσέξτε: Όχι μόνο εκτόξευσε τα ποσοστά του, αλλά το έκανε παίζοντας όμορφο, θεαματικό και συνάμα διασκεδαστικό μπάσκετ. Το μπάσκετ που προσελκύει τον κόσμο στο γήπεδο και το οποίο «γεμίζει» και τον πιο απαιτητικό φίλαθλο.

Από εκεί που επικρατούσε το «τι ώρα παίζει ο Παναθηναϊκός να αλλάξουμε κανάλι στο ημίχρονο;» ο Ρικ Πιτίνο και οι παίκτες του έχουν φτάσει στο σημείο να προκαλούν ανυπομονησία στους φιλάθλους για το επόμενο παιχνίδι. Είτε είναι με τον Κολοσσό, είτε -και φυσικά πολύ περισσότερο- με τη Ρεάλ Μαδρίτης για την EuroLeague.

Εντός των συνόρων μετράει 20 νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις. Όμως δεν είναι το αποτέλεσμα αυτό που κάνει την διαφορά. Έχει αποδειχθεί τον τελευταίο ενάμιση μήνα ότι όλη η ομάδα σέβεται τους φιλάθλους ακόμα και στο πλέον αδιάφορο παιχνίδι το οποίο φροντίζουν να «καθαρίσουν» πριν καλά-καλά ξεκινήσει.

Θα σας αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα. Με το σκορ στο 85-59 στα 2:30 πριν από το τέλος του αγώνα, ο Τζέιμς Γκιστ «κυνήγησε» μια εντελώς χαμένη μπάλα, μήπως και σώσει την κατοχή για μια ακόμα επίθεση της ομάδας του. Αυταπάρνηση ακόμα και από τον πλέον μπαρουτοκαπνισμένο παίκτη του Παναθηναϊκού ο οποίος έχει ακούσει τα... μύρια όσα φέτος (και δικαίως τα άκουγε μέχρι ένα σημείο!) μέχρι να θυμηθεί (έστω και στο 50%) τον παλιό, καλό του, εαυτό.

Ο Παπαγιάννης απλά επιβεβαίωσε την εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, ο Πιτίνο τον εμπιστεύεται και μέσα από τα παιχνίδια της Basket League μπορεί και βρίσκει ρυθμό για τα... δύσκολα και πιο απαιτητικά ματς της EuroLeague. Στην τελική, τα πάντα έχουν να κάνουν και με την ψυχολογία του κάθε παίκτη. Ίδιο είναι για κάποιον να υπολογίζεται ως 3ος σέντερ (ή και 4ος!) και ίδιο να λογίζεται ως βασικός; Θεωρώ ότι ο 22χρονος σέντερ δίνει εμφατική απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα και έχω την αίσθηση ότι έχει πολλά να δείξει ακόμα. Αν αποκτήσει σταθερότητα (που είναι σε πολύ καλό δρόμο) τότε θα έχει κάνει το μεγαλύτερο βήμα!

Το να πούμε πάλι για την άνοδο του Τόμας και την εγγύηση του Παπαπέτρου είναι περιττό. Πλέον μιλάμε για δύο από τους παίκτες που έχουν συμβάλει τα μέγιστα για να γυρίσει διακόπτης. Το κέρδος από το ματς με τον Κολοσσό αποτελεί η εμφάνιση του Ντίνου Μήτογλου, ο οποίος άρχισε να μπαίνει δειλά-δειλά στο rotation του Παναθηναϊκού μετά τον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε. Άλλωστε με τα κορμιά της Ρεάλ, η δύναμη, το εκτόπισμα που έχει αλλά και η μαχητικότητα που τον διακρίνει θα είναι απαραίτητα. Είτε για 5 λεπτά, είτε για 15 ή 25 λεπτά.

Και μιας και ανέφερα τη Ρεάλ.... Μπορεί απέναντι στον Κολοσσό οι «πράσινοι» να μάζεψαν το αστρονομικό νούμερο των 63 ριμπάουντ, αλλά στην αναμέτρηση της Πέμπτης η ρακέτα των Μαδριλένων θα είναι στρωμένη με νάρκες. Ψηλά κορμιά, πολλά κορμιά και ποιοτικά κορμιά. Αν καταφέρει η ελληνική ομάδα να διατηρήσει την ισορροπία στα ριμπάουντ και συνάμα βρει το 35%-40% των πόντων της από το «ζωγραφιστό» θα μιλάμε για επιτυχία. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πρέπει να διορθωθεί η μουτζούρα στα τρίποντα και οι παίκτες να... ξαναβρούν το χέρι τους.

Απέναντι στην Αρμάνι είχαν 10/23 σουτ έξω από τα 6.75 μέτρα και ποσοστό 43,5%. Ε, ένα ποσοστό κοντά στο 40% είναι απαραίτητο σε αυτό το ματς και αυτό διότι η Ρεάλ αναμένεται να κλείσει πολύ τη ρακέτα της στο «πέντε εναντίον πέντε» και να δώσει τα σουτ στον Παναθηναϊκό. Εκεί πρέπει να βρεθούν σε καλή μέρα όλοι όσοι αναλάβουν ανάλογες ευθύνες. Όμως μιλάμε για το ματς που θα στείλει τον Παναθηναϊκό στα playoffs. Με νίκη προκρίθηκε. Και αυτό πρέπει να έχουν στο μυαλό όλοι. Και όχι ότι θα υπάρχει και «δεύτερη ευκαιρία» απέναντι στην υποδεέστερη και αδιάφορη Μπουντούτσνοστ.

ΥΓ1: Κάποια δημοσιεύματα από τις ΗΠΑ ήθελαν τον Ρικ Πιτίνο να βρίσκεται στη λίστα πανεπιστημίων όπως αυτό της Αλαμπάμα. Ο ίδιος είπε ότι «δεν ασχολούμαι με τις φήμες! Στόχος μου είναι να βελτιώσω την ομάδα και τους παίκτες και αρκούμαι σε αυτό». Πιστεύει κανείς ότι δεν το κάνει;

ΥΓ2: Πόσο ωραία η εικόνα με τον Θανάση που χτύπησε κατά λάθος έναν μικρό φίλο του Παναθηναϊκού να πάει μετά το τέλος του αγώνα και να του δώσει μια μπλούζα με το όνομά του...

ΥΓ3: Λέμε το τελευταίο «αντίο» το μεσημέρι της Τρίτης στον Θανάση Γιαννακόπουλο. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...