Ο Ήφαιστος παράδειγμα προς μίμηση, ο Άρης προς αποφυγή!

Κατ’ αρχάς είναι πολύ ενθαρρυντικό για το πρωτάθλημα μπάσκετ και συνάμα σημαντική επιτυχία για το άθλημα να παρακολουθείς με ενδιαφέρον –και όχι από επαγγελματική ή άλλου είδους διαστροφή- την αναμέτρηση ανάμεσα στον Ήφαιστο και τον Προμηθέα!

0% Γκανιότα* & Συναρπαστικά Ειδικά Στοιχήματα στη Novibet * Αφορά την επιλογή «Νικητής Αγώνα» σε επιλεγμένα παιχνίδια πριν την έναρξη''.

Για την ομάδα της Λήμνου τα είχα γράψει από τον Σεπτέμβριο μήνα. Ότι, πέρα από την αξιέπαινη απόφαση-πρωτοβουλία των διοικούντων να εγκαθιδρύσουν το μπάσκετ σε μια ακριτική περιοχή, εγχείρημα χωρίς προηγούμενο, η ομάδα θα εμφανιστεί στο πρωτάθλημα αρκούντως ανταγωνιστική και η παρουσία της θα δημιουργήσει αίσθηση.

Αυτά δεν τα έγραφα τότε επειδή είχα πιει νερό από την Καστάλια πηγή και σε συνδυασμό με το μάσημα φύλλων δάφνης είχα έρθει σε έκσταση με αποτέλεσμα να οραματίζομαι τα μελλούμενα.

Απλά γνώρισα από κοντά και μίλησα με τους ανθρώπους της διοίκησης και πείστηκα για την σοβαρότητα εγχειρήματος και της κατάστασης γενικότερα.

Πείστηκα γιατί ήταν από τις λίγες φορές πραγματικά που διοικούντες δεν εμφανίστηκαν στα μάτια μου παντογνώστες, ξερόλες του αθλήματος , πανεπιστήμονες του μπάσκετ όπως έλεγε και ο Ίβκοβιτς, με την απαραίτητη, πάντα σε αυτές της περιπτώσεις, έπαρση, αλλά άνθρωποι σοβαροί , προσγειωμένοι, σεμνοί που ρωτούσαν για να μάθουν.

Η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα τους οδήγησαν στις σωστές αποφάσεις. Πρώτη σωστή επιλογή αυτή στο πρόσωπο του προπονητή!

Για τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά-γιατί δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να γνωρίζει πρόσωπα, αλλά να αναγνωρίζει ικανότητες και δεξιότητες- έγραφα από τότε που ήταν στην ΑΕΚ.

Τον θεωρώ έναν από τους καλύτερους της γενιάς του. Γνωρίζει πολύ καλά το άθλημα, έχει περάσει από όλες τις βαθμίδες, είναι εργατικός, τελειομανής, πολλές φορές αγγίζοντας τα όρια της υπερβολής.

Δικαιολογείται γιατί το αίμα του ακόμα βράζει. Με τον καιρό θα υπερισχύσει η σοφία και θα τα τιθασέψει τις υπερβολές.

Ενημερώνεται, διαβάζει για τις εξελίξεις στο άθλημα, η κατάρτιση του βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, κατέχει επίσης την αγορά με αποτέλεσμα οι επιλογές του στα πρόσωπα των ξένων παικτών να αποδεικνύονται σε μεγάλο βαθμό εύστοχες και επιτυχημένες.

Ότι και να λέμε είναι αδύνατον να μην έχει συμβολή στις επιτυχίες της ομάδας το προπονητικό τιμ.

Ο Ήφαιστος μέχρι τη 8η αγωνιστική έχει κερδίσει του πάντες στην έδρα του. Όπου οι πάντες είναι ο Πανιώνιος, ο Κολοσσός, ο ΠΑΟΚ και ο Προμηθέας.

Μπορεί οι δυο πρώτοι να μην προξενούν τρόμο (ιδιαίτερα ο φετινός Πανιώνιος) αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τα υπόλοιπα θύματα του Ηφαίστου!

ΠΑΟΚ και Προμηθέας βρίσκονται ένα επίπεδο πάνω από τον Ήφαιστο. Ομάδες που αποδίδουν ωραίο μπάσκετ, με ποιοτικά ρόστερ, ποιοτικά προπονητικά επιτελεία, με παίκτες γεμάτους από εμπειρίες και παραστάσεις.

Αμφότεροι εξάλλου μας εκπροσωπούν στο Τσάμπιονς Λίγκ του μπάσκετ και αμφότεροι φιλοδοξούν και δικαιολογημένα με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις τους, να φτάσουν μακριά στον θεσμό.

Ο Ήφαιστος του κέρδισε δίκαια, ακόμα και στις λεπτομέρειες, τους κέρδισε γιατί δεν εμφάνισε πρόσωπα στο παρκέ αλλά σύνολο.

Έβγαλε ομαδικότητα, ενέργεια, αυτοσυγκέντρωση πάθος και συγχρόνως είχε το καθαρό μυαλό να σημαδέψει τις αδυναμίες των αντιπάλων.

Και το καθαρό μυαλό κάτω από την σωστή καθοδήγηση αντικατοπτρίζεται άλλωστε στον πλουραλισμό της ομάδας όπως καταγράφηκε στην στατιστική των δυο αυτών αναμετρήσεων.

Τα μέχρι τούδε αποτελέσματα αλλά και η συνολική εικόνα της ομάδας κυρίως στην έδρα της δείχνουν ότι ο Ήφαιστος ήρθε για να μείνει, αλλά αυτό δεν είναι και τόσο σημαντικό αφού το έχουν κατορθώσει στο παρελθόν κι άλλες ομάδες από την περιφέρεια.

Το σημαντικό είναι ότι ήρθε για να διδάξει σε όλους μας πως μια ομάδα με σοβαρή στελέχωση σε όλους τους τομείς μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να χτιστεί από την αρχή και να δημιουργήσει αίσθηση!

Χαίρεσαι να τους βλέπεις αλλά αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι ότι χαίρονται να την βλέπουν και να την καμαρώνουν όλοι στην Λήμνο αφού γι’ αυτούς δημιουργήθηκε η ομάδα!

Όσο για τον Άρη ισχύουν τα εντελώς αντίθετα. Θλίψη και κατάντια.

Ψάχνω να βρω, σπάω το κεφάλι μου, πότε στο παρελθόν ο Άρης δεν είχε πετύχει νίκη στην έδρα του μέχρι την 8η αγωνιστική!!!

Μήπως ο Βασίλης Σκουντής μπορεί να βοηθήσει; Σαν αντάλλαγμα δεσμεύομαι να παρουσιάσω το επόμενο βιβλίο του σε όλες τις πόλεις της Κρήτης!

Πότε; Ποτέ! Όπως έλεγε το χιλιοειπωμένο σύνθημα την δεκαετία του ’80!

Έβλεπα με πόνο ψυχής και προβληματισμένος τον Λευτέρη Μποχωρίδη περίλυπο μετά το ματς με την ΑΕΚ!

Προφανώς θεώρησε τον εαυτό του υπεύθυνο για την λάθος πάσα στα τελευταία δευτερόλεπτα.

Δεν φταις εσύ Λευτέρη! Τουλάχιστον εσυ, ο Φλιώνης, ο Χρηστίδης έχετε αίσθηση της βαριάς φανέλας που φοράτε , της ιστορίας που κουβαλά αυτό το τμήμα , το πιο ένδοξο του συλλόγου.

21 τίτλους δεν έχουν να επιδείξουν ομάδες της πρωτεύουσας! Τι να λέμε τώρα…

Ο Άρης σε ακόμα ένα παιχνίδι στην έδρα του αποδείχθηκε… χαρτοπετσέτα! Μπορούσες και με τα δάκτυλα να τον τσακίσεις.

Όχι ότι στα εκτός έδρας εμφανίζεται ρωμαλέος και προξενεί τρόμο! Μια από τα ίδια μέσα-έξω!

Σε ένα ακόμα παιχνίδι η ομάδα απουσίαζε! Παρόντες μόνο πρόσωπα. Σύνολο μηδέν! Στην προκειμένη περίπτωση είχαμε μονοπρόσωπη εκπροσώπηση αφού ζήσαμε την θανάσιμη μοναξιά του Λευτέρη!

Αλήθεια τι μπάσκετ παίζει ο Άρης; Ή μάλλον παίζει μπάσκετ ή τώρα μαθαίνει; Και αν μαθαίνει ποιος του το διδάσκει;

Ο Άρης δεν βγάζει ενέργεια, δεν κάνει πραγματικά σκριν, δεν πηδάει, δεν τρέχει, δεν ρίχνει ξύλο, δεν βγάζει πάθος! Είναι τα μόνα όμως που έχει να αντιπαραθέσει με δεδομένο ότι η ποιότητα απουσιάζει!

Σε όλα τα ριμπάουντ μπρος κα πίσω όχι μόνο απουσιάζουν τα box out αλλά οι παίκτες του έχουν λάθος θέση κάτω από το καλάθι!

Τα βλέπει κάποιος αυτά; Βλέπει ότι η ομάδα δεν κάνει ένα σοβαρό, αντρικό φάουλ να το νοιώσει ο αντίπαλος;

Ας τα κάνει όλα αυτά και ας χάσει! Αλλά δεν τα κάνει…

Βλέπει κάποιος ότι δεν υπάρχουν στοχευμένες επιθέσεις; Βλέπει κανείς ότι ο Φλιώνης είναι χειρότερος από τις προηγούμενες χρονιές το ίδιο και ο Χρηστίδης;

Ότι ο Βεργίνης είναι ο χειρότερος Βεργίνης στην καριέρα του. Τι έγινε ,το παιδί ξέχασε να παίζει;

Τα ίδια ισχύουν και για τον Μπέλ!

Πως χειροτέρευσαν όλοι ξαφνικά;

Πως γίνεται και όλοι οι ξένοι παίκτες είναι αλλού, ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν και εμφανίζονται στα παιχνίδια όποτε γουστάρουν;

Ο Άρης δεν έχει κατεύθυνση από τον πάγκο, δεν έχει διοίκηση δεν έχει τίποτα!

Ο κύριος Γουλιέλμος διοικεί ή απλά απολαμβάνει το προνόμιο να δηλώνει πρόεδρος του Άρη;

Γιατί δεν κάνει ένα ταξιδάκι στην Λήμνο να μάθει πως φτιάχνονται οι ομάδες;

Το πιο λυπηρό για μένα είναι η εικόνα του κόσμου στις κερκίδες.

Όσοι ακόμα αντέχουν και ανταποκρίνονται, που δεν είναι λίγοι τηρουμένων των αναλογιών, δεν έχουν κουράγιο ούτε να γιουχάρουν!!!

Γράφω αυτό και κλείνω. Το τμήμα μπάσκετ είναι η βιτρίνα του συλλόγου. Αν ποτέ σπάσει αυτή η βιτρίνα τότε, κάποιοι να ξέρουν από τώρα, ότι από την έκρηξη τα θραύσματα θα πετύχουν πολλούς!!!