Μια... προπόνηση δίχως πολλούς πειραματισμούς

Όταν έχει προηγηθεί ένα ντέρμπι «αιωνίων» όπου η ένταση και η ενέργεια (τόσο σωματική, όσο και πνευματική) χτυπούσε... κόκκινα, είναι λογικό και επόμενο η «επόμενη μέρα» να φέρει την απαραίτητη χαλάρωση. Στον Παναθηναϊκό αντιμετώπισαν την αναμέτρηση με τον Πανιώνιο με την δέουσα σοβαρότητα χωρίς ωστόσο να ανεβάσουν ιδιαίτερα στροφές. Αφενός χρειαζόταν «ξεμούδιασμα» και αφετέρου ένα... χαλαρό απόγευμα ενόψει του αγώνα με την Εφές στην Πόλη.

Γι' αυτόν τον λόγο ο Τσάβι Πασκουάλ δεν μπήκε στην διαδικασία να πειραματιστεί ιδιαίτερα και να δοκιμάσει διάφορα σχήματα και πρόσωπα μέσα στο παρκέ. Ίσως και να υπήρχε στην αντίπερα όχθη το... άγνωστο μετά και την παρουσία των νέων μεταγραφικών αποκτημάτων του Πανιωνίου. Όχι ότι θα μπορούσαν -και με όλον τον σεβασμό φυσικά- να απειλήσουν τους «πράσινους» αλλά καλύτερα να «προσέχει για να έχει» παρά να βρεθεί από το πουθενά προ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Το πρώτο που έπρεπε (και πρέπει) να κάνουν οι παίκτες των «πρασίνων» ήταν να διαχειριστούν το μυαλό τους μετά τη μεγάλη νίκη απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο. Μια νίκη με την οποία άφησαν πίσω τους τον Ολυμπιακό, μία νίκη που τους δίνει και αβαντάζ 13 πόντων, μία νίκη που λειτουργεί και ως τονωτική «ένεση» μετά τις μέτριες -η αλήθεια είναι- εμφανίσεις της ομάδας, εντός και εκτός των συνόρων.

Δεν υπήρχε λόγος για να φορτσάρει στη Νέα Σμύρνη. Και ούτε να δοκιμάσει διαφορετικά σχήματα ή να πειραματιστεί ιδιαίτερα. Τι έκανε; Έβγαινε ο Καλάθης; Έμπαινε ο Λεκαβίτσιους. Έβγαινε ο Λάνγκφορντ; Έμπαινε ο Παππάς. Έβγαινε ο Παπαπέτρου; Έμπαινε ο Θανάσης. Έβγαινε ο Λάσμε; Έμπαινε ο Βουγιούκας (και για πολύ λίγο ο Παπαγιάννης). Έβγαινε ο Τόμας; Έμπαινε ο Γκιστ. Με λίγα λόγια αποφάσισε να μοιράσει τον χρόνο μεταξύ τους και να κάνει με αυτόν τον τρόπο το rotation στο συγκεκριμένο ματς.

Μάλιστα είδαμε ξανά τον Γκιστ να παίζει περισσότερο στο «τέσσερα» και αυτό διότι ο Ντίνος Μήτογλου έμεινε εκτός 12άδας, όπως επίσης και ο Ματ Λοτζέσκι. Δοθείσας της ευκαιρίας, ο Αμερικανός ακόμα χρειάζεται ξεκούραση μετά από δυνατά ματς και με πολύ ένταση... Καλώς ή κακώς είναι τέτοιο το σώμα του και ο οργανισμός του που χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να επανέλθει ύστερα από κάποιον τραυματισμό. Και φυσικά ο Πασκουάλ δεν έχει καμία διάθεση να ρισκάρει νέα ατυχία με τον πιο αξιόπιστο (μαζί με τον Τόμας) σουτέρ του.

Σίγουρα κρατάει από αυτό το παιχνίδι την απόδοση του Ίαν Βουγιούκα, ο οποίος παρά το γεγονός ότι είχε να αντιμετωπίσει πιο αθλητικούς ψηλούς από εκείνον, τα πήγε περίφημα. Ήταν κάτι παραπάνω από αξιόπιστος από το «ζωγραφιστό», ειδικά τις στιγμές που έπαιρνε τη μπάλα την κατάλληλη στιγμή. Επιπλέον στο χαμηλό post έχει τρομερή ικανότητα να παίζει με πλάτη και να φθείρει τους αντιπάλους του. Θα έλεγε κανείς ότι είναι από τους παίκτες που κάνουν «αθόρυβη» δουλειά στην επίθεση και στο τέλος του ματς βλέπεις την στατιστική με 12 πόντους (4/6 δίποντα, 4/4 βολές) και αναρωτιέσαι πότε τους πέτυχε.

Άλλωστε ο Παναθηναϊκός ύστερα από αρκετό καιρό ήταν αρκετά καλός στη ρακέτα, έχοντας πάρει 44 πόντους, δηλαδή ακριβώς τους μισούς της ομάδας! Αν μη τι άλλο είναι κάτι που το κρατάει, έστω και αν πρόκειται σε ένα -θεωρητικά πάντα- εύκολο ματς της Basket League. Δεύτερο θετικό η (νέα καλή) παρουσία του Λεκαβίτσιους ο οποίος χρησιμοποιήθηκε μόνο στον «άσο» όπου ήταν αρκετά θετικός, κάτι που φαίνεται από τις 4 ασίστ του. Επιπλέον προσθέστε και την... σταθερή ευστοχία του έξω από τα 6.75 μέτρα (2/3τρίπ). Και μιας και μιλάμε για ευστοχία στα τρίποντα, κρατάμε και τα 3/5 τρίποντα του Παππά (μάλιστα ξεκίνησε με 3/3). Όλοι ξέρουν ότι το σουτ είναι (και) θέμα ψυχολογίας. Και ο 28χρονος γκαρντ έψαχνε ένα καλό ματς έξω από τα 6.75 μέτρα. Αρκεί να έχει συνέχεια και σταθερότητα... Κρατάμε και τα 16 επιθετικά ριμπάουντ. Δεύτερο σερί ματς που ο Παναθηναϊκός ήταν καλός στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Αντίθετα, ψεγάδι και πάλι οι βολές. Έξι χαμένες στις 19 δεν είναι και λίγες! Ο Παναθηναϊκός οφείλει να αποκτήσει σταθερότητα από τη γραμμή της φιλανθρωπίας, την οποία θα χρειαστεί στα δύσκολα ματς που έρχονται και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα. Εφές (εκτός), Ολυμπιακός (εντός), Μπαρτσελόνα (εντός) και Μπασκόνια (εκτός) σε διάστημα μίας εβδομάδας! Στο δεύτερο ντέρμπι της σεζόν η νίκη είναι επιβεβλημένη για δύο λόγους. Πρώτον για το πλεονέκτημα της έδρας (διαφορετικό να πάει στο ΣΕΦ στον β' γύρο με νίκη στο ΟΑΚΑ και διαφορετικό με ήττα) και δεύτερον για να αποδείξει ότι η νίκη στην EuroLeague μόνο τυχαία δεν ήταν και ότι έχει βρει (και πάλι) τον τρόπο να έχει το πάνω χέρι απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο. Όσον αφορά τα τρία παιχνίδια της EuroLeague; Δύο νίκες θα είναι ένας καλός απολογισμός. Αν και με το 3/3 η ήττα από τη Ζάλγκιρις δεν θα «πονέσει» και τόσο στο τέλος της σεζόν...