Ουκ υποτιμήσεις τον αντίπαλο

Προφανώς και δεν είναι σε καμία από τις δέκα εντολές η φράση του τίτλου, αλλά σε ό,τι αφορά το μπάσκετ αποτελεί αμαρτία την οποία κάποια στιγμή θα την πληρώσεις. Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε υπερβολικά χαλαρός κόντρα στην Κύμη και είναι τυχερός που δεν το... πλήρωσε με ήττα.

Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο πως στις δυο αναμετρήσεις της Basket League ο Ολυμπιακός έχει δείξει κακό αγωνιστικό πρόσωπο, πάντως άλλη ομάδα είδαμε την Παρασκευή στη Μόσχα κι άλλη την Κυριακή στη Χαλκίδα.

Ακούγοντας τον Ντέιβιντ Μπλατ στη δήλωσή του στην κάμερα της ΕΡΤ πως δεν είχαν χρόνο να προετοιμάσουν το παιχνίδι λόγω της αναμέτρησης με τη Χίμκι θα δώσω δίκιο μόνο στους παίκτες.

Για αυτό ο Μπλατ έχει τρεις βοηθούς, για να κάνουν scouting 2-3 ματς μπροστά. Έτσι συμβαίνει σε όλες τις ομάδες. Προφανώς κανείς δεν είχε ασχοληθεί με την Κύμη η οποία έπαιξε το ίδιο σύστημα τουλάχιστον 15 φορές σε ένα 40άλεπτο (με μία κίνηση curl) και η άμυνα του Ολυμπιακού το έβλεπε απλά να εξελίσσεται.

Φυσικά ευθύνη και την μεγαλύτερη την έχουν οι παίκτες. Κατανοώ την κούραση από το ταξίδι. Αλήθεια είναι επίπονο και δεν μπορεί να το καταλάβει όποιος δεν έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο, αλλά... έχουμε Οκτώβριο κύριοι. Δηλαδή πόσο κουρασμένοι θα είστε τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο που θα έχετε 30 παιχνίδια περισσότερα στην πλάτη σας και 12 ταξίδια;

Δεν ήταν θέμα κούρασης, θέμα νοοτροπίας ήταν που υποτίμησαν τον αντίπαλο. Κι εδώ οι παλιοί θα έπρεπε να «ξυπνήσουν» τους νέους που δεν ήξεραν που πήγαιναν και που πάταγαν στο ματς.

Ο Ουίλιαμς Γκος έβαλε 15 πόντους, έδωσε 6 ασίστ, αλλά πρώτον είχε 5/15 σουτ και δεύτερον στην άμυνα ήταν χειρότερος κι από μένα. Εγώ παίζω έστω με τα μάτια...

Ο Τίμα και ο Τουπάν έβλεπαν τον Σαγκς να τους ποστάρει και να σκοράρει με ευκολία.

Και η πιο τρανή απόδειξη ότι υποτίμησαν τον αντίπαλο κι έπαιξαν απαράδεκτη άμυνα, είναι τα ομαδικά φάουλ.

Πρώτο δεκάλεπτο: Το πρώτο φάουλ έγινε 1:43 πριν το τέλος με το σκορ 18-18. Κανένα φάουλ για 8:17.

Δεύτερο δεκάλεπτο: Έκαναν κανονικά όλα τα φάουλ.

Τρίτο δεκάλεπτο: Είχαν κάνει δύο ομαδικά μέχρι και 1:35 πριν τη λήξη της περιόδου. Το επόμενο ήταν το αντιαθλητικό του Τουπάν (θα επανέλθω σε αυτό).

Τέταρτο δεκάλεπτο: Είχαν κάνει δύο ομαδικά φάουλ μέχρι και 3΄πριν το τέλος.

Καλά το lay up του Πουλιανίτη για το 72-70 δεν το σχολιάζω, ούτε στην προθέρμανση τόσο μόνος του.

Ο ΛεΝΤΕΪ ΤΟ... ΓΥΡΙΣΕ

Αλήθεια δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με την κακή μέρα ενός παίκτη. Υπήρξαν και θα υπάρξουν από τον Τολιόπουλο μέχρι και τον Σπανούλη. Αυτό όμως δεν επιτρέπει σε κανέναν να δημιουργεί πρόβλημα στην ομάδα του.

Πρόβλημα εννοώ αγωνιστικό.

Τα 12 λεπτά του ΛεΝτέι στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν πάρα πολλά με αυτά που έκανε στο παρκέ. Δεν έπαιζε άμυνα. Στην επίθεση είχε βάλει στόχο να σκοράρει 40 πόντους γιατί κάθε φορά που έπαινε τη μπάλα το μόνο που σκεφτόταν ήταν να σκοράρει (με 1/6 τελείωσε) και το χειρότερο... το ανόητο αντιαθλητικό που έκανε και άλλαξε το ματς.

Η Κύμη προηγήθηκε αλλά ο Ουίλιαμς Γκος με καλάθι και φάουλ έκανε το 48-52 δίνοντας και το momentum στην ομάδα του. Ο ΛεΝτέι αποφάσισε να «μαγκίσει» στον Τουντζιαράκη με τον οποίο από πριν «τρωγόταν» και φάνηκε καθαρά στην τηλεόραση και σωστά χρεώθηκε με αντιαθλητικό φάουλ.

Δύο βολές, τρίποντο και πάλι κυνήγι στο σκορ (53-52).

Επαναλαμβάνω δε με πειράζει να έχει κάποιος 2/36 σουτ, ο τρόπος που τα παίρνει και οι αντιδράσεις του όμως... πειράζει.

ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Ολυμπιακός μετά από τάιμ άουτ σε μία ακόμη αναμέτρηση είχε καλές επιθέσεις με καθαρές επιλογές. Αυτό δεν είναι τυχαίο και πιστώνεται στο προπονητικό team. Μία τέτοια, του χάρισε τη νίκη αφού για να φτάσει η μπάλα στα χέρια του Τουπάν για το τρίποντο, η κυκλοφορία της μπάλας ήταν υποδειγματική.

Σε αυτό συνείσφερε τα μέγιστα και η εξυπνάδα του Πρίντεζη να διαβάζει το double team με το οποίο τον αντιμετώπισε η Κύμη και η καλή του πάσα από μέσα προς τα έξω..

Για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα (νομίζω) πως είδαμε τον Ουίλιαμς Γκος να ποστάρει και μάλιστα από αυτόν βρέθηκε ελεύθερο τρίποντο από τη γωνία στην δεύτερη περίοδο. Μου αρέσει σαν ιδέα να παίζει με πλάτη ο Αμερικανός γκαρντ.

ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ Η ΚΥΜΗ

Ο Γιάννης Καστρίτης είναι ένας πάρα πολύ καλός προπονητής και η Κύμη έχει τη δική του σφραγίδα.

Αλλαγές στην άμυνα μετά από τάιμ άουτ. Επιθετικές κινήσεις σε κρίσιμα σημεία (όπως το back door) του Ουάσινγκτον για την ισοφάριση σε 74-74.

Μπράβο στην Κύμη για το μπάσκετ που έπαιξε σε ένα ακόμη ματς.

ΥΓ: Μέχρι να κάνει την πρώτη αλλαγή ο Μπλατ οι πέντε παίκτες που είχε επιλέξει να ξεκινήσουν το παιχνίδι είχαν από μία ασίστ. Πολύ ωραίο στατιστικό.

ΥΓ 2: Όταν για να τελειώσει ένα δεκάλεπτο θέλει πάνω από 8-10 δευτερόλεπτα και η άμυνα έχει να δώσει φάουλ, δεν περιμένεις να επιτεθείς στη λήξη του χρόνου γιατί είναι εδομένο πως θα σου κάνει φάουλ και θα έχει λιγότερο χρόνο για καλή επιλογή.

Για αυτό κάνεις επίθεση ώστε να δώσουν το τελευταίο φάουλ και να υπάρχουν περισσότερα δευτερόλεπτα στην επίθεση για μία πιο λογική επιλογή.

Το αναφέρω γιατί αυτό το λάθος το έκανε ο Ολυμπιακός στην πρώτη περίοδο.

ΥΓ 3: Δε γίνεται να μην κάνεις φάουλ όταν είσαι 3 πόντους μπροστά. Δε με ενδιαφέρει αν πήγαν να κάνουν και δεν το έδωσαν οι διαιτητές. Κάνε το καλύτερα.

ΥΓ 4: Ομάδα που δύο χρόνια είναι άτιτλη, δεν έχει το δικαίωμα να υποτιμήσει κανένα αντίπαλο. Να είχαν πάρει κάποιον τίτλο, να το καταλάβαινα...