«Αιώνιοι» και ΑΕΚ: Πόσο απέχει η θεωρία από την πράξη;

Το εφετινό καλοκαίρι πρέπει να είναι ένα από τα ελάχιστα των τελευταίων ετών που «έφεραν» τόσες μαζεμένες αλλαγές στα ρόστερ και εν γένει στην αγωνιστική δομή τόσο των «αιωνίων αντιπάλων», όσο και της Κυπελλούχου Ελλάδας και Ευρώπης. Αλλαγές, που όπως όλα δείχνουν, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην εικόνα που θα παρουσιάσουν στη νέα σεζόν οι κατά τεκμήριο τρεις ισχυρότερες ομάδες του ελληνικού μπάσκετ και φυσικά θα επηρεάσουν την πορεία και το κυνήγι των στόχων τους.

Το σημερινό blog, λοιπόν και με δεδομένο ότι και οι τρεις ομάδες μπαίνουν στην αφετηρία της προετοιμασίας έχοντας ολοκληρώσει τις μετεγγραφικές τους κινήσεις, έχει στόχο να επιχειρήσει μία αναγνωριστική «χαρτογράφηση» στα ύδατα στα οποία βρίσκεται η κάθε ομάδα ξεχωριστά κι αφού «μετρήσει» την ποιότητα του εκάστοτε ρόστερ και την απόσταση που πρέπει να διανύσουν οι τρεις ομάδες, να καταθέσει μία πρώτη προσέγγιση σχετικά με το πως θα παρουσιαστούν φέτος οι τρεις σημαντικότεροι εκπρόσωποί μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Παναθηναϊκός

Η παραμονή του Τσάβι Πασκουάλ στην τεχνική ηγεσία και η ανανέωση της συνεργασίας με τον Νικ Καλάθη, αποτελούσαν εξ' αρχής τις κινήσεις που, εν πολλοίς, θα έκριναν την πορεία της μετάβασης στη νέα σεζόν για το «τριφύλλι». Η κατάκτηση του τίτλου δεν κατέστησε απλά τον Καταλανό τεχνικό στον μακροβιότερο της θητείας του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο τιμόνι της ομάδας, αλλά ισχυροποίησε και τα «θέλω του» στην μετεγραφική πολιτική των «πρασίνων», στη διάρκεια ενός καλοκαιριού, που μετά το παχυλό συμβόλαιο που δικαίως δόθηκε στον Καλάθη, οι επιλογές του Παναθηναϊκού ήταν προσεκτικές και δεν κινήθηκαν στις «λογικές» του παρελθόντος. Το νέο μοντέλο του «Εξάστερου» αναμένεται αρκετά διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και χωρίς να στερείται των στοιχείων που διέπουν το σύγχρονο μπάσκετ, θα στηρίζεται περισσότερο στην συλλογική συνεισφορά, με τον “Nick the quick” να κρατάει και πάλι την μπαγκέτα του «μαέστρου».

Προπονητής: Τσάβι Πασκουάλ (3η χρονιά)

Έφυγαν: Κρις Σίνγκλετον (Μπαρτσελόνα), Μάϊκ Τζέϊμς (Αρμάνι Μιλάνου), Κένι Γκέϊμπριελ (Τουρκ Τελεκόμ), Μάρκους Ντένμον (Γκόλντεν Μπουλς), KC Ρίβερς (χωρίς ομάδα), Βασίλης Χαραλαμπόπουλος (χωρίς ομάδα), Αντρέϊαν Πέϊν (χωρίς ομάδα)

Ήρθαν: Στεφάν Λάσμε (Ούνικς Καζάν), Ιωάννης Παπαπέτρου (Ολυμπιακός) Γιώργος Παπαγιάννης (Πόρτλαντ Τρέϊλ Μπλέϊζερς), Κιθ Λάνγκφορντ (Μακάμπι Ρισόν Λεζιόν), Ντεσόν Τόμας (Μακάμπι Τελ Αβίβ), Βαγγέλης Σακελλαρίου (Πανιώνιος).

Δεδομένα: Γνωρίζοντας την αποχώρηση των Σίνγκλετον, Τζέϊμς και Ρίβερς, πριν τελειώσει η περυσινή σεζόν, ο Πασκουάλ πήγε στην δοκιμασμένη λογική της παραμονής παικτών (Παππάς, Λεκαβίτσιους, Λοτζέσκι και Βουγιούκας), που «έπαιξαν» με ασφάλεια και συνέπεια ρόλους που ο ίδιος θεωρεί σημαντικούς και αντικατέστησε τους δύο πρώτους, με έναν σεσημασμένο σκόρερ (Λάνγκφορντ) και μ' έναν καταξιωμένο αμυντικό ογκόλιθο (Λάσμε). Ο Καταλανός τεχνικός πήρε ασφαλείς εγγυήσεις για την κατάσταση των δύο προαναφερθέντων που βρίσκονται στο λυκόφως της καριέρας τους (ο Λάνγκφορντ δήλωσε ότι αισθάνεται 10 χρόνια νεότερος) και αναπροσάρμοσε τον σχεδιασμό του, όταν «έκατσε» στους «πράσινους» η ευκαιρία της επιστροφής του Γιώργου Παπαγιάννη. Ο 46χρονος coach θέλει από τους παίκτες να πάνε σε μία λογική πιο εξορθολογισμένου τρόπου παιχνιδιού με τις λιγότερες δυνατές βεβιασμένες ατομικές ενέργειες, θα δώσει περισσότερες ευκαιρίες στον Μήτογλου, ενώ περιμένει πολλά από το στοίχημα Παπαπέτρου, που θα καλύψει το απόλυτο κενό που υπήρχε πέρυσι στην θέση “3”.

Στόχος: Η υπεράσπιση του τίτλου στην Basket League, η κατάκτηση του Κυπέλλου και η πρόκριση στο Final 4 της Euroleague, μετά από απουσία 6 ετών.

Αρχική πρόβλεψη: Με τους Καλάθη, Παππά και Γκιστ ως δεδομένες σταθερές αξίες (σχετικά με το τι έχουν αποδείξει ότι μπορούν να κάνουν), η απόδοση των Λάνγκφορντ, Παπαπέτρου και Παπαγιάννη, η ανθεκτικότητα του Λάσμε και η προσφορά του Τόμας, θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη των στόχων του Παναθηναϊκού. Οι «πράσινοι» έχασαν παίκτες που αποδεδειγμένα βοήθησαν στην κατάκτηση τροπαίων και τα όποια ερωτηματικά προκύπτουν, έχουν να κάνουν με το κατά πόσο ο Λάνγκφορντ και ο Ιωάννης θα μπορέσουν να «σηκώσουν» πρωταγωνιστικό ρόλο σε μία ομάδα σε μία ομάδα επιπέδου Final 4 και με το αν ο “Big Pappa” και ο Ντεσόν Τόμας, θα καταφέρουν να μπουν στο «καλούπι» που θέλει ο Πασκουάλ. Η πρώτη αίσθηση που έχω είναι ότι οι «πράσινοι» δύσκολα θα κινηθούν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι. Ή θα είναι η ευχάριστη έκπληξη της Euroleague ή θα παρουσιαστούν κατώτεροι των περιστάσεων.

Ολυμπιακός

H απόφαση της αλλαγής προπονητή μετά από 4 χρόνια υπό τις οδηγίες του Γιάννη Σφαιρόπουλου, σε συνδυασμό με την ευτυχή συγκυρία της διαθεσιμότητας ενός εκ των κορυφαίων προπονητών της αγοράς, οδήγησαν στην σημαντική επιτυχία της συμφωνίας με τον Ντέϊβιντ Μπλατ, που από μόνη, της βγάζει τους «ερυθρόλευκους» από το καλούπι της αμυντικογενούς ομάδας και διαφοροποιεί άρδην την φιλοσοφία της αγωνιστικής τους ρότας. Κοινώς, ο 59χρονος Αμερικανοϊσραηλινός τεχνικός ίσως ήταν το καταλληλότερο πρόσωπο για να εγγυηθεί την αγωνιστική «μετάλλαξη» των Πειραιωτών, που τα τελευταία χρόνια, είχαν «απολέσει» τη νοοτροπία “refuse to lose” που τους χαρακτήριζε επί χρόνια στην Ευρώπη και ήταν μία από τις λιγότερο αθλητικές ομάδες της Euroleague.

Προπονητής: Ντέϊβιντ Μπλατ (1η χρονιά)

Έφυγαν: Τζαμέλ ΜακΛιν (Λοκομοτίβ Κουμπάν), Μπράϊαν Ρόμπερτς (Μάλαγα), Κάϊλ Ουίλτζερ (Μάλαγα), Κιμ Τίλι (Γκραν Κανάρια), Ιωάννης Παπαπέτρου (Παναθηναϊκός), Χόλις Τόμπσον (χωρίς ομάδα), Μπόμπι Μπράουν (χωρίς ομάδα)

Ήρθαν: Νάϊτζελ Γκος-Ουίλιαμς (Παρτίζαν), Ζακ ΛίΝτεϊ (Χάποελ Γκαλίλ Γκιλμπόα), Αξέλ Τουπάν (Ζαλγκίρις), Σάσα Βεζένκοφ (Μπαρτσελόνα), Γιάνις Τίμα (Μπασκόνια).

Δεδομένα: Μία πρώτη προσεκτική παρατήρηση των πέντε παικτών που προστέθηκαν στο ρόστερ, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ισάριθμες περιπτώσεις με πολύ υψηλό κίνητρο να αποδείξουν, είτε ότι αξίζουν την ευκαιρία στο υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, είτε ότι ο ρόλος που είχαν στις προηγούμενες ομάδες τους, αδικεί την έως τώρα εικόνα τους. Αποτελεί κοινό τόπο ότι το ρόστερ των δευτεραθλητών Ελλάδας είναι φέτος το πιο αθλητικό των τελευταίων ετών, ενώ για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια, ο Ολυμπιακός θα έχει στην διάθεσή του έναν παίκτη (Βεζένκοφ) με αξιοσημείωτες επιθετικές δυνατότητες που μπορεί να συμπληρώσει τον Πρίντεζη στο “4”. Ο Μπλατ αναμένεται να αξιοποιήσει πιο πολύ από πέρυσι τον Στρέλνιεκς (ο μοναδικός ξένος που ήρθε πέρυσι και παρέμεινε), ενώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε τον ρόλο που θα έχει ο Σπανούλης, κατά πόσο στην επίθεση θα αρχίζουν όλα από τα χέρια του, το πως θα συνδυαστεί με τον Ουίλιαμς-Γκος, καθώς επίσης και το πόσες ομοιότητες έχει ο Ζακ ΛίΝτεϊ με το μοντέλο του ημίψηλου Κάϊλ Χάϊνς.

Στόχος: Η κατάκτηση του “νταμπλ” στην Ελλάδα και η επιστροφή στην “ελίτ” της Ευρώπης μέσω της διεκδίκησης του τίτλου στην Euroleague.

Αρχική πρόβλεψη: Οι πρώτες εκτιμήσεις μου συγκλίνουν ότι θα δούμε έναν εντελώς διαφορετικό, πολύ πιο γρήγορο και κινητικό Ολυμπιακό, στοιχεία που από μόνα τους (σε συνδυασμό με την προσωπικότητα του Μπλατ και την εμπειρία και την ποιότητα των V-Span, Πριντ και Παπ), αρκούν για να βάλουν τα θεμέλια για πολύ συναρπαστική σεζόν. Οι «ερυθρόλευκοι» είναι πλέον γεμάτοι σε όλες τις θέσεις, με μία μικρή επιφύλαξη στον “άσσο”, θεωρώ ότι κάλυψαν το handicap που τους χώριζε από τον Παναθηναϊκό (αθλητικότητα) και τους υπόλοιπους αντιπάλους τους στην Euroleague και προβλέπω ότι θα παλέψουν επί ίσοις όροις για την επίτευξη και των τριών στόχων τους.

ΑΕΚ

Με δεδομένη την αλλαγή προπονητή και την «έλευση» ενός έμπειρου και «μπαρουτοκαπνισμένου» coach, που όμως έχει ελάχιστες παραστάσεις εργασίας σε έναν οργανισμό, που δεν μάχεται για τα πρωτεία στο εθνικό πρωτάθλημα και δεν συμμετέχει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση αλλά και το σχεδόν ολοκληρωτικό “lifting” του ρόστερ, είναι ξεκάθαρο ότι η «Ένωση» μπαίνει σε μία μεταβατική σεζόν με εκ των πραγμάτων (βάσει του περυσινού της θριάμβου) υψηλές προσδοκίες και εξίσου αυξημένες δυσκολίες.

Προπονητής: Λούκα Μπάνκι (1η χρονιά)

Έφυγαν: Δημήτρης Μαυροειδής (χωρίς ομάδα), Παναγιώτης Βασιλόπουλος (Περιστέρι), Μάϊκλ Γκριν (Στρασμπούρ), Κέβιν Πάντερ (Βίρτους Μπολόνια), Μάνι Χάρις (χωρίς ομάδα), Τσινεμέλου Ελονού (χωρίς ομάδα), Ντελρόϊ Τζέϊμς (Γκαζιαντέπ), Κέλσι Μπάρλοου (χωρίς ομάδα), Μπάντζα Σι (Παρτίζαν), Έντιν Άτιτς (χωρίς ομάδα)

Ήρθαν: Χάρης Γιαννόπουλος (Ρέθυμνο), Μάλκολμ Γκρίφιν (Ζενίτ Αγ. Πετρούπολης), Τάϊλερ Ρόμπινσον (Άγκουα Καλιέντε Κλίπερς), Χάουαρντ Σαντ-Ρος (Νταρουσάφακα), Εξέϊβιερ Ρέϊθαν-Μέϊς (Ουεστσέστερ Νικς), Γιόνας Ματσιούλις (Λοκομοτίβ Κούμπαν).

Δεδομένα: Ο Ιταλός τεχνικός που έχει αποδεδειγμένα πολύ ενδιαφέρουσα φιλοσοφία, θα επιδιώξει να παίξει πολύ πιεστική άμυνα και να προσδώσει άκρως επιθετική «χροιά» στον τρόπο με τον οποίο θα αμύνονται οι παίκτες, αποσκοπώντας στην γρήγορη ανάπτυξη του πρωτεύοντος και δευτερεύοντος αιφνιδιασμού και στην αύξηση της επιθετικής παραγωγικότητας μέσω του transition . Να είστε προετοιμασμένοι για πολύ pick'n'roll και post-up παιχνίδι που θα αρχίζει από τους κοντούς και θα έχει ως στόχο την δημιουργία miss-match καταστάσεων, για να διευκολύνει την επιθετική λειτουργία απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Τα επιθετικά plays θα στηρίζονται σε μία διαρκή κίνηση (motion), με σκοπό την εκμετάλλευση των ατομικών ικανοτήτων συγκεκριμένων παικτών (Σαντ-Ρος, Ρέϊθαν-Μέϊς, Ματσιούλις και Σάκοτα) αλλά και την εν γένει αθλητικότητα του συνόλου, για να αναγκάσει την αντίπαλη άμυνα να κινηθεί και να ανοίξει.

Στόχος: Η «αμφισβήτηση» της επί σειράς ετών (16) διπολικής κυριαρχίας των «αιωνίων αντιπάλων» στην Basket League και η υπεράσπιση των περυσινών κεκτημένων στο Κύπελλο και στο BCL, μέσω μίας πρωταγωνιστικής πορείας.

Αρχική πρόβλεψη: Προσωπικά πιστεύω πολύ στον cοach Μπάνκι και οφείλω να παραδεχθώ ότι η στελέχωση του ρόστερ με σχετικά φθηνές πλην όμως προσεκτικές επιλογές με κριτήριο τα αθλητικά προσόντα, με εξέπληξε ακόμη πιο ευχάριστα. Εκτιμώ ότι η «βασίλισσα» θα είναι ομάδα με αρχή και τέλος (καμία σχέση με πέρυσι δηλαδή) και με συγκεκριμένη στόχευση, θα παίξει ελκυστικό μπάσκετ, που λογικά θα φέρει περισσότερο κόσμο στο γήπεδο και ενδεχομένως να βάλει ακόμη πιο δύσκολα στους «αιώνιους». Ωστόσο, με βάση τα έως τώρα δεδομένα, αδυνατώ να «δω» με ποιον τρόπο, το τέλος της σεζόν θα την βρει με έναν ακόμη τίτλο στην τροπαιοθήκη της.