H επιβράβευση της λανθασμένης νοοτροπίας!

Τέτοιο «θρίλερ», τέτοιο «κοντράστ» συναισθημάτων και τόσες μαζεμένες συγκινήσεις αλλά και σκηνές (και δηλώσεις) απείρου κάλλους, η αλήθεια είναι, ότι είχαμε χρόνια να ζήσουμε στα γήπεδα της Basket League και μάλιστα, ταυτόχρονα, στη διάρκεια της τελευταίας αγωνιστικής στην κανονική περίοδο. Όπως είναι απολύτως, λογικό, λοιπόν, θα αρχίσουμε ανάποδα και θα ασχοληθούμε με το απίθανο και πλέον χιτσκοκικό φινάλε στην ιστορία της Α1 Κατηγορίας.

Ο Πανιώνιος (7-19) κατ' αρχήν, ήταν ο μεγάλος κερδισμένος και το ασύλληπτο της υπόθεσης είναι ότι εξασφάλισε την παραμονή του, χωρίς να βάλει το χεράκι του, χάνοντας και τα τρία τελευταία παιχνίδια, για τα οποία και προέβη στην αλλαγή προπονητή (Αλεξανδρής αντί Ζιάγκου)! Το ακόμη πιο «απίστευτο» όμως, είναι ότι ο «Ιστορικός» τα κατάφερε (και μπράβο του) με το λιγότερο αναμενόμενο σενάριο: δηλαδή έχασε καθαρά (90-78) στην Κρήτη από το Ρέθυμνο και η παραμονή, «ήρθε» σαν... μάννα εξ' ουρανού, χάρη στην «αυτοχειρία» του Κοροίβου (7-19) που έχασε (82-85) στην Αμαλιάδα από τα εδώ και καιρό «καταδικασμένα» Τρίκαλα (4-22) των 7 παικτών (5+2 νεαρών) και όχι με νίκη δική του και ήττα του ΠΑΟΚ από τον Γ.Σ.Λάρισας/Φάρο!

Κοινώς, το «ηλεκτροσόκ» που ο ισχυρός άνδρας των «κυανέρυθρων», Σταύρος Αλευρογιάννης, διασθάνθηκε - σαν άλλος γιατρός - ότι χρειαζόταν η ομάδα του, όχι απλώς λειτούργησε, αλλά δικαιώθηκε πανηγυρικά! Τόσο πανηγυρικά που ο ίδιος ο ισχυρός άνδρας του Πανιωνίου, βγήκε live στην κρατική τηλεόραση και το μόνο που δεν είπε σε όλους όσοι τον κοιτάγαμε με γουρλωμένα μάτια, είναι το «Θα σέβεστε...»! Μιλάμε για απίθανα πράγματα και για μία ομάδα που υπό φυσιολογικές συνθήκες, έπρεπε να κάνει μίνιμουμ 1-2 νίκες για να παραμείνει στην Basket League και τελικά δεν έκανε καμία και επιβραβεύτηκε με την σωτηρία της.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο κύριος υπεύθυνος της εξ' αρχής διαφαινόμενης κατρακύλας, βρήκε ευκαιρία να βγει και να ξιφουλκήσει κατά δικαίων και αδίκων, έτσι ώστε να «χωνέψουμε» ότι ο «Ιστορικός», ίσως και να πρέπει να του κάνει... άγαλμα!

Ε λοιπόν, οι χειρισμοί του ιστορικού συλλόγου της Νέας Σμύρνης, όχι απλά δεν είχαν την αποδοχή των περισσοτέρων παικτών της ομάδας (αλήθεια γιατί στο παρκέ, μαζί με τον πρόεδρο, δεν πανηγύρισε σύσσωμη η ομάδα;), αλλά θα πρέπει να διδάσκονται ως παραδείγματα προς αποφυγήν σε σεμινάρια για το management επαγγελματικών αθλητικών οργανισμών! Γι' αυτό και ήθελε άντερα η αντρίκεια δήλωση του Βαγγέλη Αλεξανδρή, που απένειμε τα εύσημα της επιτυχίας στον προκάτοχό του και συνονόματό του (Βαγγέλη Ζιάγκο), τον οποίο απομάκρυνε ο πρόεδρος της ομάδας για να κάνει η ομάδα καμία νίκη! Άλλοι έχουν το όνομά και άλλοι τη χάρη, λέει ο σοφός λαός. Η διαδρομή του «Τίγρη» έχει αποδείξει ότι ο 67χρονος τεχνικός έχει και τα δύο...

Για τον Κόροιβο τι να πει κανείς; Το «κατόρθωμα», γιατί περί τέτοιου πρόκειται, δεν έχει προηγούμενο, αλλά «μία του κλέφτη, δύο του κλέφτη» (πέρυσι και πρόπερσι σώθηκε με νίκη στην τελευταία αγωνιστική), όταν παίζεις συνέχεια με τη... φωτιά, κάποια στιγμή θα την «καείς». Η ουσία είναι ότι μετά από 3 επιτυχίες στα πρώτα 4 ματς, η ομάδα της Αμαλιάδας δεν μπόρεσε να «κεφαλαιοποιήσει» νίκες όπως αυτές επί του 3ου Προμηθέα αλλά και του Άρη (εκτός) και να φτάσει στον μαγικό αριθμό "8", γνωρίζοντας 10 ήττες στους τελευταίες 11 αγώνες.

Δεν ξέρω αν «τρυπήθηκε» κάποιος από μέσα, όπως αναρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου ο Ντίνος Καλαμπάκος, αυτό που ξέρω είναι ότι ο 53χρονος τεχνικός, είναι μακράν ο πλέον «ατακαδόρος» coach και το συνάφι μας θα «υποφέρει», αν του χρόνου δεν είναι σε κάποιο πάγκο της Basket League. Η αλήθεια πάντως, είναι ότι όταν δεν κερδίζεις αντίπαλο, που έτσι όπως παρουσιάζεται τον τελευταίο μήνα, δεν θα στεκόταν ούτε στην Α2 Κατηγορία, είσαι άξιος της μοίρας σου...

Στη Ρόδο, ο Άρης (10-16) άργησε να συνειδητοποιήσει ότι η παραμονή στην κατηγορία και η πρόκριση στην 8άδα, απείχαν μόλις μία νίκη και όταν ανέτρεψε μία διαφορά 20 πόντων (33-13 στο 16'07") και πλησίασε στο καλάθι (68-65 στο 39'), μάλλον έμεινε από καύσιμα και υπέκυψε (73-67) στον Κολοσσό. Ο «πάλαι ποτέ αυτοκράτωρ» ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα από την ασυνέπεια της διοίκησης Λάσκαρη, που αδίκησε κατάφωρα την προσπάθεια του Παναγιώτη Γιαννάκη κι ευτυχώς που στην κρίσιμη στιγμή, ήταν διαθέσιμος ο Βαγγέλης Αγγέλου, για να οδηγήσει εκ τους ασφαλούς τους «κιτρινόμαυρους» στις τελευταίες επτά «στροφές» (ρεκόρ 4-3) και να σώσει τα προσχήματα.

Ανάλογα διοικητικά προβλήματα αντιμετώπισε και ο Γ.Σ. Λάρισας/Φάρος (8-18), που όμως, σώθηκε γιατί είχε έναν συμπαγή κορμό Ελλήνων παικτών και τον έμπειρο προπονητή της Εθνικής ομάδας, έκανε πολύ καλό πρώτο γύρο και «παίζοντας στα κόκκινα», πήρε όλα σχεδόν τα ματς που έπρεπε να πάρει για να πετύχει οριακά τον στόχο του. Σε όλα τα υπόλοιπα απλά εμφανιζόταν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ομάδα του Θανάση Σουρτόπουλο, κέρδισε 8 ματς με μ.ο. 6,1 πόντους και έχασε 18 με σχεδόν τριπλάσια διαφορά (μ.ο. 17,4π.) απ' όσο νικούσε!

Άφησα για το τέλος το Ρέθυμνο και τα Τρίκαλα. Όπως πολύ εύστοχα επεσήμανε ο Νίκος Βετούλας, η σεζόν ολοκληρώθηκε με «γλυκόπικρη» γεύση στην Κρήτη. Οι "Cretan Kings" (Μούντι 20π., 3ρ. & 3ασ.) έπαιξαν για την ιστορία τους κερδίζοντας δίκαια (90-78) τους «κυανέρυθρους» και έχασαν στις λεπτομέρειες την είσοδό τους στην 8άδα. «Αχίλλειος πτέρνα τους», τα παιχνίδια μακριά από το γήπεδό τους, όπου ηττήθηκαν δύο φορές στον πόντο (Ρόδο και Λαύριο), μία στην παράταση (Αμαλιάδα) και άλλη μία στις λεπτομέρειες (Κύμη), ενώ ταυτόχρονα είχαν το 7ο καλύτερο ρεκόρ εντός έδρας (8-5).

Ο υποβιβασμός των Τρικάλων (4-22) ήταν ίσως ο πιο αξιοπρεπής που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, από ομάδα που έχει «αποχαιρετήσει» εδώ και τουλάχιστον ενάμιση μήνα τα «σαλόνια» της Α1 Κατηγορίας. Ο Φώτης Τακιανός αξίζει ιδιαίτερης μνείας για την προσπάθεια που κατέβαλε σε πρωτόγνωρα αντίξοες συνθήκες με τραυματισμούς, αποχωρήσεις ξένων και προπονήσεις χωρίς ούτε δέκα κανονικούς παίκτες, ενώ ο μπασκετικός εγωισμός που έβγαλαν ο MVP Ίρβιν Μόρις (27π., 6ρ., 5ασ. & 5κλ.) και ο D.J. Ρίτσαρντσον (25π. & 6ρ. με 6/11 τριπ.) στο τελευταίο ματς της χρονιάς, έδωσε άγρια ομορφιά στο φινάλε και «τιμώρησε» τους γηπεδούχους που νόμιζαν ότι θα κερδίσουν χωρίς καν να «παίξουν»...

Υγ.1: Πολλά μπράβο για τον Γιάννη Γεωργαλλή για την ψυχραιμία και οξυδέρκεια που επέδειξε σε μία φάση που θα μπορούσε να τινάξει το ματς Κολοσσού-Άρη στον «αέρα» και να βάλει τον συμπαίκτη του Κιθ Ράϊτ σε πολύ μεγάλους μπελάδες.

Υγ.2: Ευτυχώς που η παρέμβαση των γιατρού ήταν άμεση και ο Τζαχί Κάρσον συνήλθε γρήγορα κι ανέκτησε τις αισθήσεις του. Δεύτερο «έμφραγμα» μέσα σε ένα λεπτό, δεν αντεχόταν με τίποτε στο κλειστό της Ίλιδας.