Βάλτε τις επιστολές στα συρτάρια

Με το διοικητικό, το πιθανότερο είναι, να μη βρούμε την άκρη του νήματος. Ο συγκεκριμένος φάκελος παραδόθηκε σε… εμπειρογνώμονες. Να εξηγήσουν πώς ο ιδιοκτήτης Νίκος Λάσκαρης συζητά τη μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών και η χρηματοδότης Τζώρτζια Ευσεβίου κάνει λόγο για συνιδιοκτησία και παροχή βοήθειας μέχρι το ταξίδι στη Ζυρίχη για το ξεμπλοκάρισμα των λογαριασμών. Αυτή τη δήλωση δημοσιεύει το blogspot www.diklografies.gr και διαβάζοντάς την, (σου) δημιουργείται η αίσθηση ότι όλα είναι… piece of cake που λένε και στο Λονδίνο.

Για 24 ώρες, ο Άρης δεν έχει την πολυτέλεια να ασχοληθεί με τις επιστολές είτε να προσπαθήσει να ερμηνεύσει συμπεριφορές και emails. Ας τις κλειδώσει στο συρτάρι. Γιατί έχει αγώνα σήμερα, γιατί εντός του παρκέ η ομάδα παρουσιάζεται το ίδιο προβληματική και δυσλειτουργική. Γιατί κι εκεί έγιναν μεγάλα λάθη με συνέπεια να βρίσκεται στη 12^η θέση της βαθμολογίας και να δίνει αύριο(13/2) έναν τελικό με το Λαύριο. Μην ξεγελιέστε.

Ο Άρης καλείται να κερδίσει μια καλύτερη ομάδα από αυτόν. Απομονώνοντας την εικόνα που αποτελεί τον αδιάψευστο μάρτυρα και εστιάζοντας στους αριθμούς, με εξαίρεση την αμυντική επίδοση των 74 πόντων ανά αγώνα και τα ριμπάουντ, οι «κίτρινοι» δεν πλεονεκτούν έναντι του αντιπάλου. Πετυχαίνουν τουλάχιστον 21 λιγότερους πόντους, συγκεντρώνουν 30 βαθμούς λιγότερους στο ranking, είναι στα… ίσα τους στην αναλογία ασίστ-λαθών, σε αντίθεση με το Λαύριο που έχει σχεδόν διπλάσιες τελικές πάσες.

Και σα να μην έφταναν οι αριθμοί και η εικόνα, υπάρχει και η πίεση του αποτελέσματος. Αν ο Άρης καταφέρει και τη μετατρέψει σε θετική ενέργεια, τότε θα μπει το νερό στο αυλάκι. Αυτή είναι η μία βασική προϋπόθεση. Η δεύτερη είναι να αποδώσει η περιφερειακή γραμμή του. Λευτέρης Μποχωρίδης και Γκάρι Μπελ έχουν συνολικά 15/63 σουτ στους τελευταίους τρεις αγώνες. Ο Γιάννης Αθηναίου δεν έχει ανταποκριθεί στον ρόλο για τον οποίον αποκτήθηκε. Είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα στη μέση, πλέον δεν υπάρχουν περαιτέρω περιθώρια χρόνου.

Λογικά, στο Παλέ θα έχει αρκετό κόσμο. Αυτό είναι το κύριο γνώρισμα του Αρειανού. Στα δύσκολα συσπειρώνεται και κυρίως για την ομάδα μπάσκετ η οποία είναι η ίδια η ψυχή του. Η αγορά κουπονιού ενίσχυσης είναι χρέος του. Δυστυχώς γι’ αυτόν, είναι συνηθισμένος σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Έχει μάθει να βάζει το χέρι στην τσέπη, να ζει με την ελπίδα, να αναρωτιέται… Ποια κατάρα τον καταδιώκει τόσα χρόνια κι εκεί που αρχίζει να ονειρεύεται, πετάγεται σαν να ξύπνησε από τον χειρότερο εφιάλτη. Γιατί αυτό συμβαίνει χρόνια ολόκληρα.