Μπαμπά φέρε το ουίσκι!

ΠΑΟΚ- Αρης ή Αρης - ΠΑΟΚ όπου, όποτε, ό,τι και όπως και αν το παίξουν θα είναι πάντοτε το ζευγάρι που μεγάλωσε γενιές Ελλήνων φιλάθλων...

Το εννοώ αυτό, καθότι οι δυο ομάδες της Θεσσαλονίκης αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά πριν από 91 χρόνια και συγκεκριμένα στις 24 Οκτωβρίου του 1926 στο ανοικτό γήπεδο της (μητέρας του ελληνικού μπάσκετ) Χ.Α.Ν.Θ: τουτέστιν μόλις επτά χρόνια μετά την εισαγωγή του ευγενούς αθλήματος της καλαθοσφαιρίσεως στην Ελλάδα και μια ολόκληρη εικοσαετία πριν από το εφεξής καλούμενο ντέρμπι των πράσινων και κόκκινων αιωνίων (22 Απριλίου 1946).

Ανταγωνιστικές αποδόσεις στο Δανία – Ιρλανδία με 0% Γκανιότα*. *Το 0% γκανιότα αφορά την επιλογή ''Νικητής αγώνα'' πριν την έναρξη σε επιλεγμένα παιχνίδια. (21+)!

Πλάκα πλάκα οι Αρειανοί και οι ΠΑΟΚτσήδες μια χαρά μπορούν να βγάζουν ειρωνικά τη γλώσσα στους «πράσινους» και στους «κόκκινους» ομόλογους τους ως συμβεβλημένα μέρη σε αυτό το γαϊτανάκι των ιστορικών, διαχρονικών και βιωματικών αντιπάλων...

Ε, μετά από 91 χρόνια δικαιούνται να συστήνονται ως «αιώνιοι», περισσότερο από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό!

Από τις 24 Οκτωβρίου του 1926 που βρέθηκαν για πρώτη φορά ενώπιος ενωπίω μέχρι απόψε στις 18:30, οπότε θα αναμετρηθούν στο «παλατάκι» της Πυλαίας, κύλησε τόσο νερό που λογικά πρέπει να 'χει ξεχειλίσει ο Θερμαϊκός!

Για να χρησιμοποιήσω την παλιά διάλεκτο των φαντάρων-όταν μετρούσαν τις μέρες για να πάρουν το απολυτήριο- μία και σήμερα έμειναν για να συμπληρώσουν οι δυο ομάδες τους 200 μεταξύ τους αγώνες. Το σημερινό ματς είναι το 202ο ανάμεσα τους, με τον Αρη να έχει τη μερίδα του λέοντος με 111 νίκες έναντι 90 του ΠΑΟΚ.

Δεν το κρύβω, ίσα ίσα το λογαριάζω για τιμή μου και καμάρι μου πως μεγάλωσα από τις αρχές της δεκαετίας του '80 στο Αλεξάνδρειο, όταν ακόμα ο Νίκος Γκάλης είχε αφάνα στο μαλλί και προφανώς δεν διανοούνταν ότι κάποτε αυτό το γήπεδο θα έφερνε το όνομα του. Και όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης ίσως δεν λογάριαζε πως τριάντα τέσσερα χρόνια μετά τη μεταγραφή του από τον Ιωνικό και είκοσι τέσσερα μετά την αποχώρηση του θα επέστρεφε ως προπονητής.

Κι όταν ακόμα ο (συνομήλικος μου) Παναγιώτης Φασούλας είχε επίσης χαίτη στα δικά του μαλλιά, ήταν έξαλλο νιάτο και επίσης δεν διανοούνταν ότι κάποτε θα αποτελούσε «persona non grata» για την ομάδα που τον έβγαλε στο κλαρί. Και όταν ο Μπάνε Πρέλεβιτς μάλλον δεν φανταζόταν πως θα γινόταν μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης και θα αφιέρωνε τη ζωή του στον ΠΑΟΚ, διατελώντας κατά σειρά παίκτης, ασίσταντ κόουτς, πρώτος προπονητής και πρόεδρος!

Ούτε ο Λάρι Μπερντ να ήταν!

Νομίζω πως δικαιωματικά το ρολόι του χρόνου και των αναμνήσεων γυρνάει 29 χρόνια και έξι ημέρες πίσω: στις 5 Νοεμβρίου του 1988, όταν το Παλέ ντε Σπορ φιλοξένησε όχι απλώς ένα από τα πλέον αξιομνημόνευτα ντέρμπι των δυο ομάδων, αλλά ένα από τα ιστορικότερα ματς στα χρονικά του παγκοσμίου μπάσκετ!

Ούτε τώρα υπερβάλλω, διότι δεν ξέρω καμιά άλλη ομάδα (ανδρών, διότι στις γυναίκες το ξεπέρασε ο αθηναϊκός!) η οποία σε αυτό το υψηλό επίπεδο να πέτυχε ογδόντα απανωτές νίκες εντός και εκτός έδρας και να έμεινε άτρωτη επί 45 ολάκερους μήνες!

Ήταν Σαββατόβραδο λοιπόν, το ημερολόγιο έδειχνε 5 Νοεμβρίου του 1988 και ο Αρης (ως τύποις γηπεδούχος) υποδεχόταν τον ΠΑΟΚ στο πλαίσιο της 4ης αγωνιστικής του Πρωταθλήματος της Α1, στο πρώτο ραντεβού που όπως και τα προηγούμενα δυο χρόνια θα έκρινε τον τίτλο.

Ο Αρης ήταν untouchable απ' οποιαδήποτε ελληνική ομάδα από τις 2 Μαρτίου του 1985, όταν γνώρισε την ήττα από τον Πανιώνιο με σκορ 84-82 σε αγώνα που επαναλήφθηκε (λόγω της αναγνώρισης της παράβασης κανονισμών από τον ίδιο τον διαιτητή, τον Ανδρέα Τσαγκαμίλη) και μάλιστα κρίθηκε μετά από δυο παρατάσεις.

Τέσσερις μέρες αργότερα (6 Μαρτίου 1985), στην κανονική πλέον ροή του πρωταθλήματος ο Αρης επιβλήθηκε του ΠΑΟΚ με 76-75 και αυτή ενεγράφη ως η πρώτη νίκη στο μυθικό σερί που έφτασε στο 80-0, το οποίο τερματίσθηκε στο ίδιο γήπεδο και με τον ίδιο αντίπαλο!

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου αυτό το ματς, άλλωστε το μετέδιδα στην ΕΡΤ και όπως όλοι όσοι βρέθηκαν εκείνο το βράδυ στο Αλεξάνδρειο αισθάνθηκα ως αυτόπτης μάρτυς ενός ιστορικού γεγονότος και ακόμη και μετά από 29 χρόνια καμώνομαι πως ήμουν κι εγώ εκεί!

Την μεθεπόμενη ημέρα στον «Ελεύθερο Τύπο» έγραψα ότι τα τελευταία πέντε χρόνια ο Αρης έμοιαζε με τον Τεόφιλο Στίβενσον στα ντουζένια του: πέντε διότι ο ΠΑΟΚ είχε νικήσει τον Αρη για τελευταία φορά σε αγώνα πρωταθλήματος με σκορ 69-62 στις 6 Νοεμβρίου του 1983 (με προπονητή τον Χάρι Πάπας, σωστό τρελοκομείο) και έκτοτε υπέστη δέκα απανωτές ήττες, αλλά όπως παντού, έχει ο καιρός γυρίσματα...

Παρεμπιπτόντως αυτό το ματς επίσης δεν θα το ξεχάσω ποτέ: δεν το μετέδιδα, ούτε ήμουν στο Αλεξάνδρειο, αλλά το παρακολούθησα καθηλωμένος στο κρεβάτι μιας κλινικής, έχοντας υποβληθεί την προηγούμενη ημέρα σε εγχείριση αφαίρεσης κύστης κόκκυγος!

Έτυχε λοιπόν η ιστορική νίκη του ΠΑΟΚ μετά από τις δέκα δικές του ήττες και το ασύλληπτο 80-0 του Αρη να επιτευχθεί με έναν άλλο Αμερικανό προπονητή, που επίσης ήταν σωστό τρελοκομείο: τον Τζον Νιούμαν, ο οποίος με το που ακούστηκε η κόρνα της λήξης παραφρόνησε εντελώς!

Ο Αρης αγωνιζόταν εκείνη την εποχή χωρίς τον Παναγιώτη Γιαννάκη που απείχε εξαιτίας οικονομικών λόγων και βρισκόταν σε διάσταση με τη διοίκηση και βεβαίως η απουσία του υπήρξε εμφανής. Στο 28ο λεπτό ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με 65-52, ωστόσο οι «κίτρινοι» δεν κατέθεσαν τα όπλα και με ένα επί μέρους σκορ 22-8 κατάφεραν, δια χειρός Νίκου Γκάλη να περάσουν μπροστά με 74-73. Τότε όμως ανέλαβε δράση ένας μετέπειτα παίκτης του Αρη, που καθάρισε μια και καλή την μπουγάδα: ο Μάικ Τζόουνς το πήρε προσωπικά, πέτυχε δυο καλάθια και σφράγισε τη νίκη του «Δικεφάλου».

Το «μωρό του ελαφιού» σκόραρε για το 76-79, ο Λευτέρης Σούμποτιτς απάντησε (78-79) και στην επόμενη φάση ανέλαβε το κατέβασμα της μπάλας ο ίδιος ο Τζόουνς αναγκάζοντας τον Βασίλη Λυπηρίδη να βγει έξω από τη ρακέτα για να τον μαρκάρει. Ο Αμερικανός πήρε τον διάδρομο αστόχησε, αλλά γράπωσε το επιθετικό ριμπάουντ και 45 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη διαμόρφωσε το 78-81.

Οι Αρειανοί είχαν πολύ χρόνο στη διάθεση του, αλλά στα 34'' αστόχησε ο Γιώργος Δοξάκης και στη συνέχεια δεν έκαναν φάουλ, τουναντίον άφησαν τον Τζον Κόρφα και τον Τζόουνς να αλωνίζουν με την μπάλα στα χέρια μέχρι να ακουσθεί η κόρνα της λήξης.

Στο πλαίσιο της παραδοσιακής έντασης, δεν έλειψαν τα αλυσιδωτά επεισόδια...

Στο ημίχρονο κόντεψαν να πιαστούν στα χέρια οι έφοροι των δυο ομάδων, ο Φάνης Ταρνατώρος και ο Αγγελος Μιχόπουλος, ενώ στη λήξη ήρθαν μούρη με μούρη ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Τζον Νιούμαν. Συν τοις άλλοις ο Αρης ήθελε να υποβάλει ένσταση υποστηρίζοντας ότι η τελευταία κατοχή του ΠΑΟΚ διήρκερσε τέσσερα δευτερόλεπτα παραπάνω από τον νόμιμο χρόνο (των 30'') «φαγώθηκαν» τέσσερα δευτερόλεπτα, οι διαιτητές (ο επανακάμψας μετά από πενταετή καραντίνα Γιάννης Κόντης και ο Κώστας Κορομηλάς) είχαν «κλείσει» το φύλλο αγώνα.

Στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ είχε αρχίσει ήδη το γλέντι, το οποίο συνεχίστηκε αργά το βράδυ σε κοσμικό κέντρο της πόλης, όπου μάλιστα η ζημιά ξεπέρασε τα τρία εκατομμύρια (σε δραχμές, όχι σε ευρώ). Στο επίκεντρο βρισκόταν ο Νίκος Βεζυρτζής που είχε κιόλας τα 42α γενέθλια του εκείνη την ημέρα και φώναζε «επιτέλους», ανακουφισμένος διότι επί των ημερών του ο ΠΑΟΚ μετρούσε δέκα απανωτές ήττες στο Πρωτάθλημα από τον Αρη.

Στην κορύφωση της αγαλλίασης του και με μπόλικη υπερβολή συνέχισε λέγοντας ότι «έχω την ίδια ηλικία με τους παίκτες του Αρη»! Εκεί τόλμησα να τον διακόψω και να του επισημάνω ότι «ναι, αλλά ο Αρης δεν είχε τον Γιαννάκη» (ο οποίος βεβαίως θα είναι παρών απόψε ως προπονητής των φιλοξενούμενων) και τότε ο Νίκος Βεζυρτζής έδωσε την ατάκα της χρονιάς...

«Δεν πα' να παίξει και ο Γιαννάκης και ο Κωστάκης. Δεν ξαναχάνουμε από τον Αρη. Κηρύσσω απόψε την έναρξη της αυτοκρατορίας του ΠΑΟΚ»!

Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες, αγαπητέ μου Νίκο...

Λίγο πιο πέρα ο Παναγιώτης Φασούλας έμενε γυμνός από τη μέση και πάνω αφού κάποιοι πρόλαβαν να του κλέψουν τη φανέλα και μόλις είδε τον πατέρα του στο διάδρομο, του παράγγειλε να φέρει ένα μπουκάλι ουίσκι!

«Εγώ και ο Σταυρόπουλος είμαστε οι πιο τυραννισμένοι από το κατεστημένο του Αρη και αυτή τη νίκη την περιμέναμε χρόνια. Τώρα όμως χρειάζεται προσοχή για να μη χάσουμε από τον Ιωνικό Νικαίας και τα Ασπρα Χώματα» έλεγε ο «Πάνι», ενώ ο Νιούμαν ευχαριστούσε τον Θεό και αποθέωνε τον Τάκη Καρατζουλίδη, για την καθοριστική συμβολή του στη νίκη.

Δέκα λεπτά αργότερα κατ' απαίτησιν των οπαδών του ΠΑΟΚ, ο Νιούμαν πήρε όλη την ομάδα και ξαναβγήκαν όλοι μαζί στον αγωνιστικό χώρο για το μπιζάρισμα, ενώ την ίδια στιγμή στα αποδυτήρια του Αρη ο «Ξανθός» παραήταν ήρεμος για... Ιωαννίδης!

«Ποτέ δεν πρόκειται να νικήσεις εάν δεν το επιτρέψουν οι διαιτητές! Κάποτε θα έσπαγε το ρεκόρ, αλλά δεν θέλαμε να συμβεί με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ. Το 80-0 θα μείνει ακατάρριπτο εις τους αιώνας των αιώνων και από σήμερα μπορούμε να κτίσουμε ένα καινούργιο σερί» είπεν και ελάλησεν ο προπονητής του Αρη ή μάλλον του Αρεως, όπως επιμένει ο ίδιος να αναφέρει την ομάδα του στη γενική πτώση.

Λίγο πιο πέρα ο Δοξάκης αποχωρούσε βουρκωμένος (και χωρίς να απαντήσει στην ερώτηση εάν κάλυψε το κενό του Γιαννάκη και πώς ένιωσε που ο Κόρφας τον έπαιζε άμυνα στα δυο μέτρα), ενώ ο Νίκος Γκάλης έκανε μια δήλωση που αποτελούσε υπόσχεση και όρκο μαζί...

«Σήμερα ο ΠΑΟΚ νίκησε δίκαια, αλλά το πρωτάθλημα θα είναι και πάλι δικό μας»!

Οι συνθέσεις του ιστορικού αγώνα:

ΑΡΗΣ: Γκάλης 30 (12/21δ., 1/2τρ., 3/3β., 3ρ, 1ασ.), Σούμποτιτς 20 (4/14δ., 4/9τρ., 9ρ.), Γουίλτζερ (4/7δ., 3/3β., 10ρ., 1κλ., 1τ.) , Δοξάκης 9 (3/7δ., 1/8τρ., 6ρ.), Λυπηρίδης 2 (1/4δ.,4ρ.), Φιλίππου 2 (1/2δ., 1ρ.), Μισούνοφ 4 (1/2δ., 2/3β., 3ρ.)
ΠΑΟΚ: Τζόουνς 30 (11/28δ., 1/1τρ., 5/5β., 12ρ. 1ασ., 1κλ., 1τ.), Μέλις 4 (2/3δ.) Φασούλας 9 (4/13δ., 1/3β., 12ρ., 1ασ., 2τ.), Σταυρόπουλος 10 (3/8δ., 1/3τρ., 1/2β., 5ρ.), Κόρφας 17(5/7δ., 1/7τρ., 4/4β., 6ρ., 4ασ.), Καρατζουλίδης (4/9δ., 1/2τρ., 10ρ., 1κλ., 1τ.), Μακαράς

Η δήλωση του Γκάλη επαληθεύθηκε στα πλέι οφς και ενώ στον αγώνα του β΄γύρου, στις 12 Φεβρουαρίου, παρόντων τότε και του επανακάμψαντος στην όγδοη αγωνιστική «Δράκου» (Παναγιώτης Γιαννάκης) και του νεόκοπου “Τίγρη” (Μπάνε Πρέλεβιτς) ο Αρης πήρε τη ρεβάνς της ήττας του με 88-87 (ημίχρονο 51-51), σε ένα από τα καλύτερα και πιο συναρπαστικά ντέρμπι όλων των εποχών (Λυπηρίδης, Γιαννάκης 25, Γκάλης 23, Σούμποτιτς 20, Μισούνοφ 2, Φιλίππου 6, Γουίλτζερ 12, Κάπτσικ - Τζόουνς 30, Πρέλεβιτς 17, Κόρφας 17, Μακαράς 11, Φασούλας 10, Σταυρόπουλος, Καρατζουλίδης)

Το ιστορικό ματς διεξήχθη το Σάββατο και την Τρίτη έσκασε μύτη για πρώτη φορά στα περίπτερα το περιοδικό «Τρίποντο», που επίσης μεγάλωσε γενιές και γενιές φίλων του μπάσκετ. Λόγω του μεγάλου τιράζ και να μην υπάρξει καθυστέρηση το εξώφυλλο τυπώθηκε από πριν, χωρίς να περιλαμβάνει το σκορ του ντέρμπι και η φωτογραφία με τον Γκάλη και με τον Φασούλα είναι προϊόν φωτομοντάζ. Βεβαίως στις εσωτερικές σελίδες υπήρχε αναλυτικό ρεπορτάζ για τη νίκη του ΠΑΟΚ και τον τερματισμό του ρεκόρ του Αρη, με τίτλο τη δήλωση του Φασούλα, «Μπαμπά, φέρε ένα ουίσκι»!