Παναθηναικός 2017 - Γρήγορος ναι Πρόχειρος όχι

Πολύ σωστά κάποιος ομόσταβλος ( sorry που δε θυμάμαι ποιος ) έγραψε, ότι τα φετινά όρια και οι ικανότητες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού θα δοκιμαστούν στο νέο φορμά της Euroleague. Στο ελληνικό πρωτάθλημα φέτος δεν αποκλείονται οι ήττες και οι δοκιμασίες για τους αιώνιους, αλλά το δίδυμο των τελικών δε θα σπάσει κι όταν έρθει η ώρα του best of 5, τόσο το πλεονέκτημα έδρας, αλλά περισσότερο οι πιθανοί τραυματισμοί μπορούν να κρίνουν τον πρωταθλητή. Για να είμαστε δίκαιοι το φετινό ρόστερ θα έπρεπε να το κρίνουμε στο τέλος της επόμενης χρονιάς ως project, αλλά εδώ είναι Ελλάδα και ξέρουμε ότι αυτό είναι ουτοπικό.

Μπορεί συγκεκριμένα ο Παναθηναικός να ξεκινάει με μεγάλα όνειρα τη φετινή σεζόν, όμως για να είμαστε ρεαλιστές, ξεκινάει πίσω από τα φαβορί ΤΣΣΚΑ – Φενέρ, πίσω από τις εκπροσώπους του καλύτερου πρωταθλήματος της Ευρώπης Ρεάλ- Μπαρτσελόνα και ίσως πίσω κι από τον πιο ομοιογενή Ολυμπιακό. Προσοχή όμως ξεκινάει έτσι, δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να καταλήξει αλλιώς.

Είναι πολύ βαρύ να πει κάποιος, ότι φέτος η ομάδα είναι καλύτερη τη στιγμή που θα λείψει κοτζάμ Διαμαντίδης, αλλά νομίζω ότι οι εντυπώσεις αυτό λένε, αφού δεν ξεκινάμε με τις σέρβικες εμμονές του κόουτς Τζόρτζεβιτς. Αυτό που θα κρίνει τη χρονιά κατά τη γνώμη μου δεν είναι ούτε οι επιδόσεις στην άμυνα, όπου μπορούμε να είμαστε σχετικά ήσυχοι λόγω Πεδουλάκη, ούτε τα αθλητικά προσόντα που φαντάζουν διαστημικά μετά από μια χρονιά με Ραντούλιτσα, Πάβλοβιτς και Κούζμιτς. Η ανησυχία μου είναι στους κοντούς, στη δημιουργία και στη σωφροσύνη του ρυθμού. Όχι τρέξιμο για το τρέξιμο, όχι επιπόλαιες επιλογές, όχι στατικές και πνιγμένες επιθέσεις στο 5 εναντίον 5. Απαιτείται μάλιστα η χημεία να βρεθεί πολύ νωρίς λόγω Ευρώπης. Αυτό που λέγεται περί play maker Μπουρούση ωραίο το ακούω, αλλά δεν θα αιφνιδιάσει κανέναν αντίπαλο, τώρα τον οργανωτή Μπουρούση τον ξέρουν και τον περιμένουν όλοι.

Για να σταματήσω το “γύφτικο πρόλογο” ο φόβος μου είναι ο Νικ Καλάθης. Τον άκουσα πολλές φορές να δηλώνει, ότι είναι έτοιμος να γίνει ο νέος ηγέτης κι ότι είναι έτοιμος να πάρει το ρόλο του Μήτσου, αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτά δεν εξαγγέλονται αγαπητέ Νικ. Απλά πραγματοποιούνται. Το χειρότερο νομίζω που μπορεί να κάνει ο Παναθηναικός του 2017, είναι να βαφτίσει τον Καλάθη Διαμαντίδη και να του ζητήσει τα ίδια πράγματα. Μένω ήσυχος ότι ο ΟΥΚας Πεδουλάκης χρησιμοποιεί τώρα το καρότο, αλλά κάπου έχει κρυμμένο και το μαστίγιο ειδικά για τον Νικ. Απ' όσα έχω ακούσει, ο Καλάθης πορώνεται μόλις τον αμφισβητήσεις και τον προβοκάρεις λίγο, οπότε αυτό σκοπεύω να κάνω προσωπικά όλη τη σεζόν. Βέβαια για να είμαι δίκαιος βαραίνουν ευθύνες και τον Νίκο Παππά, που πρέπει να δείξει επιτέλους, αν συγκαταλέγεται στους παίχτες Ευρωλίγκας, και στον Μποχωρίδη που ή φέτος ή δύσκολα, και φυσικά στον πιο Ευρωπαίο Αμερικανό μας τον Τζέιμς. Εξειδικεύω όμως στον Καλάθη γιατί αυτός βγαίνει μπροστά και μου δίνει τις αφορμές. Αν στο τέλος η ομάδα έχει θετικό πρόσημο, τότε γειασάν του Νικ του μάγκα και θα φάω και το καπέλο μου όπως ο Ρόμπαξ (έτσι δεν τον έλεγαν;) Εξάλλου μην ξεχνάμε, ότι η αυτού Εξοχότης 3D, ποτέ δεν εξήγγειλε ότι είναι ηγέτης. Μόνο δούλευε, κόπιαζε, βελτιωνόταν κι όταν έπαθε υπερκούπωση και πήγαινε να τις σηκώσει πρώτος, τότε είδαν όλοι τον ηγέτη του Παναθηναικού, που οι συμπαίκτες του τον ήξεραν από την προπόνηση. Τι λες Νικ, μπορείς να έχεις τέτοιο impact στην ομάδα; Μπορείς να έχεις καθαρό μυαλό; Μπορείς να θυσιάσεις το εγώ για τους συμπαίκτες σου; Γενικά μπορείς; Ιδού η Κωνσταντινούπολη, ιδού και το πήδημα...