«Ερυθρόλευκοι» στόχοι με ολίγον από... Green

Ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί τη βοήθεια ενός «πράσινου» για να υλοποιήσει τους στόχους αφού ο Έρικ Γκριν για αυτόν ακριβώς το λόγο έρχεται. Δε ξέρω αν βρίσκεται κι εσείς πολύ κρύο τον τρόπο που ξεκινάω (εγώ τον βρίσκω), αλλά όπως λέει κι ο Βασίλης Παπανδρέου «το κάνω γιατί μπορώ».

Σταματώ τις φλυαρίες και μπαίνω απευθείας στην ουσία.

Ο Ολυμπιακός είναι πολύ πιο έτοιμη ομάδα σε σχέση με τον Παναθηναϊκό. Η μία ομάδα χρειαζόταν τρεις παίκτες, ή άλλη 6-7. Αναφέρω τούτο όχι για να δημιουργήσω οποιαδήποτε κόντρα, αλλά για να δικαιολογήσω το διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ Μπιρτς και Γκριν.

Στις μέχρι τώρα κινήσεις των Πρωταθλητών το κέρδος δεν είναι οι παίκτες που έρχονται, αλλά το γεγονός ότι έρχονται, ότι προτιμούν να φορέσουν τα ερυθρόλευκα ακόμη και με λιγότερα χρήματα.

Αυτό είναι ένα εύσημο στον τρόπο λειτουργίας του Ολυμπιακού.

Πλάκα πλάκα μέχρι τώρα 2/2 έχουν οι Πειραιώτες. Τι εννοώ;

Ποιος ήταν ο πρώτος ξεκάθαρα στόχος στους σέντερ; Ο Κεμ Μπιρτς. Τον ήθελε από πέρυσι μεσούσης της σεζόν. Τον πήρε.

Ποιος ήταν ο πρώτος στόχος στη θέση του γκαρντ; Ο Γκριν. Τον πήρε.

Προς Θεού δεν εννοώ πως δεν υπήρχαν καλύτεροι σέντερ ή καλύτεροι περιφερειακοί από αυτούς. Αυτό που επισημαίνω είναι πως για δικούς του λόγους ο Σφαιρόπουλος επέλεξε εξ αρχής αυτούς τους δύο δίνοντάς τους προτεραιότητα και αυτούς τελικά υπέγραψε.

Αν συμβεί κάτι ανάλογο και με τον Οκάρο Ουάιτ θα πάνε στο 3/3. Ο Αμερικανός υπέγραψε στους Χιτ, ωστόσο δεν είναι εγγυημένο το συμβόλαιο και πολλά αλλάζουν με τον καιρό.

ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΓΚΡΙΝ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ

Προσωπικά είχα να παρακολουθήσω τον Αμερικανό από εποχής Σιένα και φυσικά με είχε αφήσει με ανοικτό το στόμα στο ματς που σκόραρε 28 πόντους. Την τελευταία διετία δεν τον είχα δει μέχρι που παρακολούθησα δυο παιχνίδια του που βρήκα στο youtube.

Ο Γκριν λοιπόν είναι ένας πολύ καλός αθλητής με μακριά χέρια και με έφεση στο σκοράρισμα. Μου έδωσε την εντύπωση πως του αρέσει περισσότερο το σουτ από την «μπούκα». Βέβαια καλά κάνει και του αρέσει διότι διέκρινα πως μπορεί να σουτάρει με κάθε τρόπο.

Ξέρετε εμείς οι σουτέρ ( :p ) συνεννοούμαστε μεταξύ μας. (Καλά κι αυτόν πιστεύω ό,τι τον κερδίζω στα δέκα τρίποντα)

Σουτάρει παίζοντας ένας εναντίον ενός, μετά από pick n roll και μετά από σκριν μακριά από τη μπάλα. Εκτελεί γρήγορα και από ψηλά κάτι που δυσκολεύει την άμυνα να τον κόψει.

Λογικό είναι να έχει βελτιωθεί σε σχέση με όσα είχαμε δει όταν έπαιζε στη Σιένα και κλείνω με το γεγονός ότι μπορεί να παίξει καλά τόσο στο «1» όσο και στο «2».

Το βασικότερο μειονέκτημά του είναι η έλλειψη εμπειρίας. Η Euroleague δεν είναι NBDL ενώ σε μεγάλο βαθμό και μόνο ως προς την τακτική, δεν είναι ούτε ΝΒΑ. Η τακτική είναι σημαντική όπως επίσης και οι άμυνες πολύ πιο σκληρές.

Συμπερασματικά μιλώντας και πάντα εκφράζοντας την προσωπική μου και μόνο άποψη... ούτε πετάω από τη χαρά μου, ούτε λυπάμαι που θα αγωνιστεί στο ΣΕΦ.

ΣΕΦ είπα και δε θα μπορούσα να μη θίξω την προσπάθεια των Αγγελόπουλων να κάνουν πιο μπασκετικό γήπεδο το φαληρικό στάδιο. Οι πτυσσόμενες εξέδρες είναι ένα μεγάλο βήμα.

Δε θα έχουν όμως την παραμικρή συμβολή αν γεμίζουν μόνο με τον Παναθηναϊκό, τη Ρεάλ, την ΤΣΣΚΑ και τη Μπαρτσελόνα.

Η φετινή Euroleague είναι ιδιαιτέρως θελκτική με πάρα πολλά ματς (περίπου 40 εντός έδρας) και για αυτό και τα λίγο πιο ακριβά εισιτήρια διαρκείας ενώ υπάρχει από φέτος και η επιπλέον βοήθεια προς το ταμείο του Ερασιτέχνη. Βέβαια με πρόχειρους υπολογισμούς που έκανε με ένα διαρκείας αξίας 320 ευρώ πηγαίνει περίπου στα 8 ευρώ το παιχνίδι. Ε, μην τρελαθούμε κιόλας. Καλά είναι.

ΥΓ: Οι τρεις μεταγραφές του Παναθηναϊκού είναι από το υψηλό ράφι της αγοράς και η διάθεση που δείχνουν οι «πράσινοι» κάνει καλό και σε αυτούς και στον Ολυμπιακό. Μη νομίζετε... οι μεταγραφές των αντίπαλων ουσιαστικά αναγκάζουν και τους Πειραιώτες να κάνουν τις δικές τους υπερβάσεις.