Κακό δεν είναι η αποτυχία, κακό είναι να μην την παραδέχεσαι

Κακό δεν είναι η αποτυχία, κακό είναι να μην την παραδέχεσαι

bet365

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει μία ακόμη αποτυχία της Εθνικής Ελλάδας και τα αίτια της ήττας από τους Κροάτες.

Πάει και το Προολυμπιακό για την Ελλάδα. Πάπαλα... Η μοναδική φορά που αξιοποιήσαμε Προολυμπιακό τουρνουά ήταν όταν έγινε στην Αθήνα. Όπως λογικά θα το αξιοποιήσει και η γηπεδούχος Ιταλία.

Για έβδομο συνεχόμενο καλοκαίρι η Ελλάδα ΑΠΕΤΥΧΕ σε μεγάλη διοργάνωση. Δεν είναι καθόλου κακό να αποτυγχάνεις. Κακό είναι να μην το καταλαβαίνεις ότι αποτυγχάνεις.

Δυστυχώς έχω την εντύπωση πως μόνο οι παίκτες το αποδέχονται. Οι υπόλοιποι και τα εφτά τελευταία χρόνια είτε προπονητές, είτε ο Βασιλακόπουλος είτε δημοσιογράφοι βάζουν πάντα δίπλα από τον αποκλεισμό και ένα «ναι, αλλά...».

Χάσαμε από τη Σερβία το 2014, «αλλά είχαμε τερματίσει αήττητοι στην πρώτη φάση παίζοντας μπασκετάρα με τις Σενεγάλες και τις Φιλιππίνες».

Χάσαμε από τη Νιγηρία, «αλλά παίζαμε με λίγες ώρες ξεκούραση».

Χάσαμε από τα δεύτερα της Ισπανίας στο Eurobasket 2015, «αλλά είχαμε νικήσει Γεωργία, Ολλανδία και Σλοβενία».

Όταν βγει το «ναι, αλλά...» θα προκόψει αυτή Εθνική ομάδα.

Η Ελλάδα στο Τορίνο δεν πέτυχε τον μικρότερο δυνατό στόχο της, να βρεθεί στον τελικό με τους Ιταλούς. Πολλά τα νέα πρόσωπα, σημαντική η απειρία, αλλά μετά το Ιράν και το Μεξικό τους κάναμε όλους «Γκάληδες».

Το Ιράν και το Μεξικό δεν είναι ομάδες μπάσκετ. Η Κροατία είναι και χάσαμε από την πρώτη ομάδα μπάσκετ που συναντήσαμε.

Η Ελλάδα λοιπόν ξεκάθαρα απέτυχε.

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΜΠΑΣΚΕΤ

Το ξεκίνημα του ματς έδειξε πως η ομάδα δεν είχε προετοιμαστεί πνευματικά τουλάχιστον για το παιχνίδι και αυτό είναι ευθύνη των προπονητών. Δε νοείται να ξεκινά ένα νοκ άουτ ματς και οι παίκτες να είναι μέσα στη «μπλαζαδούρα».

Δε γίνεται να ξεκινάς με 5 τρίποντα σε ισάριθμες επιθέσεις. Βασικά γίνεται μόνο αν ξεκινήσεις με 2/3. Αλλά δεν ξεκίνησες...

Δε γίνεται ο Κουφός στην άμυνα να είναι τρεις φορές πιο αδιάφορος από μένα (Κιούση σε επιβεβαιώνω).

Κι εδώ έρχονται οι δύο ενστάσεις μου σε σχέση με την άποψη των περισσότερων.

Πρώτη ένσταση. Το ματς γύρισε με προσωπικές ενέργειες των παικτών παρά με στοχευμένο μπάσκετ. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο «αλλά»...

Είναι διαφορετικό να γυρίσεις ένα ματς και διαφορετικό να πάρεις ένα ματς.

Η Ελλάδα το γύρισε με συγκεκριμένους παίκτες, αλλά εκείνη την ώρα στο 48-46 ή έστω στο 48-51 του δεκαλέπτου, ήθελε διαφορετικά πρόσωπα. Παίκτες όχι για να σου γυρίσουν το παιχνίδι, αλλά για να στο πάρουν. Μία νίκη δεν έρχεται με τον ίδιο τρόπο που γυρίζεις από μία μεγάλη διαφορά. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Παράδειγμα. Το 2012 στην Πόλη ο Σπανούλης έβλεπε από τον πάγκο τον Κέσελ και τον Σλούκα να επιστρέφουν. Στο τέλος αυτός μπήκε όμως.

Στο Λονδίνο μπήκε ο Κατσίβελης και άλλαξε το ρυθμό, αλλά δεν ξανάπαιξε στη συνέχεια.

Έτσι είναι...

Δεύτερη ένσταση. Υπέρ της Εθνικής αυτή.

Γκρινιάζουν αρκετοί για τα 30 δίποντα και τα 34 τρίποντα. Πολλά λένε.

Διαφωνώ. 44 έπρεπε να κάνουν. Τους τα έδιναν. Είχα γράψει και στο προηγούμενο blog πως είμαστε η «χαρά του under». Προκλητικά στέκονταν σε απόσταση 2 μέτρων. Καλά έκαναν και σούταραν.

Τι έπρεπε να κάνουν δηλαδή; Να κάνουν drive να τους τρυπήσουν τους αμυντικούς;

ΥΓ: Η μοναδική ευχάριστη έκπληξη του τουρνουά ήταν ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Όμως... η ενέργεια που δίνει ο Θανάσης Αντετοκούνμπο είναι τρομερή και σημαντική βοήθεια, αλλά δεν είναι ... μπάσκετ. Για αυτό και σε όλα τα σημαντικά ματς θα παίζει λίγο (με τους Κροάτες αγωνίστηκε 12' ενώ στα προηγούμενα κάπου στα 19'). Βοήθεια στο μπάσκετ δε μπορεί να είναι όταν κάποιος βγάζει ενέργεια.

Θα είναι έγκλημα αν δεν επιστρέψει στην Ευρώπη και σε μία ομάδα με ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Έγκλημα για αυτόν.

ΥΓ2: Έχω την εντύπωση πως υπάρχει κανονισμός στην ACB που απαγορεύει σε προπονητή ομάδας να διατηρεί σχέση εργασίας με Εθνική ομάδα. Συνεπώς η δήλωση του Κατσικάρη περί απουσίας συμβολαίων κλπ είναι μάλλον άστοχη. Αν κάνω λάθος και δεν υπάρχει ο συγκεκριμένος περιορισμός πλέον (κάποτε σίγουρα υπήρχε) τότε την ξανακρίνω άστοχη αφού θα μπορούσε να μας την είχε υπενθυμίσει όλες τις προηγούμενες ημέρες και όχι την ημέρα του αποκλεισμού.

ΥΓ3: Το δίωρο του ματς εμφανίστηκαν 3000 προπονητές και 7000 παίκτες οι οποίοι επαγγέλλονται κάτι άλλο γιατί τους αδίκησε η «ρουφιάνα η ζωή» (και κάποιος προπονητής) και δεν βρίσκονταν στο Τορίνο φορώντας το εθνόσημο.

ΥΓ4: Το μπάσκετ στο ΝΒΑ με το μπάσκετ στην Ευρώπη (στο υψηλό επίπεδο) είναι δύο διαφορετικά αθλήματα. Στο ένα κυριαρχούν οι αθλητικές ικανότητες, το 2on2 και οι ανύπαρκτες άμυνες. Στο άλλο κυριαρχεί η σκέψη, το διάβασμα και η ταχύτητα της σκέψης.

ΥΓ5: Σε μία ομάδα με 7 χρόνια συνεχόμενων αποτυχιών, δε γίνεται να μην κάνει κάποιο λάθος η διοίκηση της. Τον Γιώργο Βασιλακόπουλο τον θεωρώ έξυπνο άνθρωπο, εκτός αν η ηλικία του δεν του επιτρέπει πλέον να τα αντιληφθεί.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.