Έβγαλαν καλά στοιχεία απέναντι όμως σε κακή ομάδα

Η Στικούδη. Ποια Στικούδη...

Το Ιράν. Ποιο Ιράν....

Πολύ κακή ομάδα το Ιράν.

Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν πρόκειται να παραθέσω συμπεράσματα ύστερα από την εύκολη νίκη της Ελλάδας. Αυτό φυσικά έχει να κάνει μόνο και μόνο με την αδυναμία της Ασιατικής ομάδας η οποία με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο δεν έδειξε τίποτα το μπασκετικό.

Αυτό δε σημαίνει πως δεν παρατήρησα κάποια θετικά στοιχεία στον τρόπο παιχνιδιού της Εθνικής ομάδας.

Φυσικά στην κορυφή της δικής μου λίστας είναι η ενέργεια που έβγαλαν στην άμυνα μετά την πρώτη περίοδο. Όχι τόσο ως προς την ποιότητα όσο προς την συνέπεια και στα 30 λεπτά. Το πρώτο δεκάλεπτο το εξαιρώ διότι ο Χαντάντι έκανε την άμυνα ό,τι ήθελε αφού δεν υπήρχε δείγμα περιστροφής ως αμυντική βοήθεια.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να προηγείσαι συνέχεια με 20+ πόντους και να δίνεις τα πάντα στην άμυνα σα να είναι ντέρμπι το παιχνίδι.

Αυτό έχει να κάνει με τον Φώτη Κατσικάρη ο οποίος φαίνεται πως έχει πείσει τους παίκτες του για τις προτεραιότητες του. Έχει να κάνει όμως και με τον ενθουσιασμό των νεαρών σε ηλικία παικτών. Πολλοί ντεμπούταραν με την Εθνική Ανδρών και ξεκίνησαν να βγάζουν τον ενθουσιασμό και την ανυπομονησία τους από την άμυνα και όχι από την επίθεση.

Το δεύτερο στοιχείο που μου άρεσε ήταν η απόδοση του Θανάση Αντετοκούνμπο. Εγώ πρώτος κατέκρινα την επιλογή του Kατσικάρη να τον συμπεριλάβει στην 12άδα από την άποψη ότι δεν έχει παίξει ουσιαστικά μπάσκετ ακόμη πέραν του (χαμηλού επιπέδου) NBDL. Ο μεγαλύτερος των αδερφών έδειξε πόσο σημαντικός είναι στην άμυνα της Εθνικής ειδικά στην δεύτερη και την τρίτη ζώνη άμυνας όπου πηδάει και κόβει (ή αλλοιώνει την καμπύλη) τα πάντα.

Βέβαια στην επίθεση προβλημάτισε και αυτό ίσως φανεί περισσότερο απέναντι σε Κροατοιταλούς.

Τι εννοώ... Σε ματς που θα είναι με πιο δύσκολο αντίπαλο αφενός θα έχει ποιοτικότερο παίκτη να μαρκάρει και αφετέρου στην επίθεση ο αντίπαλος θα τον παίζει στα 3 μέτρα απόσταση αφού υστερεί στο μακρινό σουτ. Λογικά δεν θα το δούμε σε αυτά τα παιχνίδια περισσότερο από 15 λεπτά.

Παμε και σε μία λεπτομέρεια που δεν είναι αγωνιστική, αλλά δείχνει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ!

Στο 34' του ματς και ύστερα από κλέψιμο βρέθηκε η Ελλάδα σε κατάσταση δύο εναντίον κανενός στον αιφνιδιασμό. Ο Αθηναίου είχε την ευκαιρία να σκοράρει δύο εύκολους πόντους, ωστόσο προτίμησε να πασάρει πίσω στον Θανάσηα Αντετοκούνμπο για να καρφώσει. Ο «ερυθρόλευκος» γκαρντ στην παρθενική του συμμετοχή είχε κάθε δικαίωμα να προσθέσει2 πόντους στη στατιστική του σε ένα ιστορικό για αυτόν, παιχνίδι.

Μου θύμισε εποχές Σπόρτιγκ όταν ο Κώστας Ζέρβας πάσαρε σε ίδιες φάσεις στον Μίτσελ Ουίγκινς. Ο πρώτος ήθελε να βγει πρώτος στις ασίστ και ο δεύτερος στον πίνακα των σκόρερ. Για τους παλιούς αυτά...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Τα δύσκολα ακολουθούν. Το Ιράν δεν είναι κριτήριο όπως δε θα είναι μεθαύριο και το Μεξικό. Δυστυχώς το προολυμπιακό είναι τόσο μικρό σε διάρκεια τουρνουά που δε σου δίνει να δικαίωμα να διορθώσεις μία ήττα. Την κάνεις και βλέπεις τους Ολυμπιακούς Αγώνες από την τηλεόραση.

Παρά το γεγονός ότι οι Ιταλοί δεν έδειξαν κάτι ιδιαίτερο στο ματς με τους Τυνήσιους, παραμένουν φαβορί. Λόγω ποιότητας, λόγω βάθους, λόγω εμπειρίας, λόγω προσωπικοτήτων, λόγω έδρας (σημαντικό το τελευταίο).

Και οι Κροάτες νωρίτερα (λογικά) είναι επίσης καλή και έμπειρη ομάδα και χρειάζεται προσοχή.

ΥΓ: Η άνοδος του salary cup στέλνει όλους τους καλούς παίκτες της Euroleague στο ΝΒΑ. Την επόμενη διετία η Ευρώπη θα χάσει πολλούς καλούς παίκτες για χάρη της άλλης πλευράς του Ατλαντικού.

ΥΓ 2: Στον Ολυμπιακό δε θα κάνουν την παραμικρή μεταγραφική κίνηση πριν τις 15 Ιουλίου. Τσεκάρουν παίκτες, αλλά δεν έχουν ξεχωρίσει κάποιον. Είναι 3-4 περιπτώσεις σε κάθε θέση που ψάχνουν.